ตอนที่ 12

ตอนที่12

"ใช่ครับ นี่สูตรอาหารที่พูดถึง!"เทียนเต๋ายิ้ม

"สูตรอาหารของน้อง...เยอะมาก"เทียนเสี่ยวหลิงตั้งสติได้ก็หัวเราะอย่างอ่อนใจ

ตอนแรกเธอไม่ค่อยเชื่อเขาแต่พอเห็นของในกระเป๋าก็เชื่อสนิทใจ

โชคของเด็กคนนี้มันเหลือเชื่อจริงๆ

ในกระเป๋ามีตำราอาหารมากกว่า10เล่มซึ่งคนอื่นอาจจะหาไม่ได้แม้จะใช้เวลานับสิบปี นี่ยังไม่รวมถึงตำราอาหารระดับตำนานที่หายากมากอย่าง"ไส้หมูตุ๋น9ชั้นฟ้า" อีก!

ถ้าเอาตำราอาหารเล่มนี้ไปขายได้เงินเป็นล้านเหรียญทองแน่ๆ!

"ว่าไงล่ะ?"เทียนเต๋าสบตาเธอ"พี่เชื่อรึยังว่าผมมีความสามารถพิเศษ"

"พี่...รู้ความสามารถพิเศษของน้องแล้วจะไม่เป็นไรหรอ?"เทียนเสี่ยวหลิงถามอย่างระมัดระวัง

เทียนเต๋าขมวดคิ้ว"ผมไว้ใจพี่ได้ไหมล่ะครับ?"เขาถามด้วยความจริงจัง

"พี่สาบานต่อสวรรค์ได้เลย!"เทียนเสี่ยวหลิงยกมือขวาขึ้น"ถ้าพี่เอาเรื่องที่เห็นวันนี้ไปบอกใครขอให้สวรรค์ลงโทษให้พี่ตายแล้วเกิดใหม่เป็นมอนสเตอร์ถูกฆ่าวันละร้อยครั้ง!"

"สาบานต่อสวรรค์?ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้ครับ"เทียนเต๋าส่ายหน้า

การสาบานต่อสวรรค์ก็เหมือนกับการสาบานต่อฟ้าดินในชาติก่อนของเขา

แต่...ในโลกนี้มี"สวรรค์"อยู่จริงๆและ"สวรรค์"ก็มีอำนาจจริงๆ

ถ้าผิดคำสาบานก็ต้องตายไม่มีทางรอด!

พลังของคำสาบานแข็งแกร่งมากไม่มีใครกล้าล้อเล่นกับเรื่องนี้

แต่การจะสาบานต่อสวรรค์ได้ก็มีเงื่อนไขคือต้องใช้"คำสาบาน"แบบพิเศษและเนื้อหาของคำสาบานต้องยุติธรรม

เช่นเทียนเสี่ยวหลิงบอกว่าอยากเห็นพรสวรรค์ของเทียนเต๋าแต่ถ้าเธอพูดออกไปเธอจะถูกสวรรค์ลงโทษ

ถ้าเทียนเต๋าตกลงและทำสัญญาเขาก็ต้องเปิดเผยพรสวรรค์ให้เธอดูโดยไม่มีเงื่อนไขไม่งั้น...เทียนเต๋าจะถูกลงโทษ!

"เอาเถอะครับ"เทียนเต๋าโบกมือ"ไม่ต้องสาบานหรอก ผมแค่บอกพี่ถึงผลลัพธ์ของมันเท่านั้น..."

"งั้นเล่าให้พี่ฟังหน่อยสิ"เทียนเสี่ยวหลิงไม่ได้แปลกใจที่เขาไม่ยอมบอกเธอแต่เธอก็ไม่ได้บังคับ

พวกเขาเพิ่งจะรู้จักกันจะให้ไว้ใจกันง่ายๆได้ยังไง

"พรสวรรค์ของผมมีผลแค่เพิ่มอัตราการดรอปไอเท็ม...ถ้าโชคดีก็เพิ่มได้ถึง20%"เทียนเต๋าพูด

"จริงเหรอ?"เทียนเสี่ยวหลิงตกใจก่อนจะเข้าใจ"ไม่แปลกใจเลยที่น้องจะได้ตำราอาหารมาเยอะขนาดนี้...อัตราดรอป20%นี่มันโกงชัดๆ"เธอพูดด้วยน้ำเสียงปนอิจฉา

อัตราการดรอปไอเท็มของคนทั่วไปไม่ถึง1%...ไอเท็มหายากบางอย่างยิ่งดรอปยากจนน่าโมโห

แต่พรสวรรค์ของเด็กหนุ่มตรงหน้ากลับเพิ่มอัตราดรอปเป็น20%!

โกงเกินไปแล้ว!

ถ้าเธอรู้ว่าพรสวรรค์ของเทียนเต๋าคือ"อัตราดรอป100%"เธอคง...ช็อคกว่านี้

"แล้วของในกระเป๋าน้องได้มาตอนบ่ายทั้งหมดเลยเหรอ?"เทียนเสี่ยวหลิงถาม

"ครับเกือบทั้งหมด"เทียนเต๋าพยักหน้า

"รวมถึงเศษน้ำอมฤตด้วย?"

"เศษน้ำอมฤต?"เทียนเต๋าสะดุ้งมองเธออย่างประหลาดใจ

"ใจเย็นๆ"เทียนเสี่ยวหลิงยิ้ม"เรื่องนี้พวกเรารู้กันอยู่แล้ว"

"พวกเรา?"เทียนเต๋างง

"ใช่พวกเรา"เทียนเสี่ยวหลิงชี้ไปที่ตัวเองแล้วชี้ขึ้นไปบนเพดานหมายถึงผู้ใหญ่ที่อยู่เหนือเธอ

"หมายความว่าพวกผู้ใหญ่รู้เรื่องนี้มานานแล้วแต่ไม่เคยบอกคนอื่น?"เทียนเต๋าขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ

"ก็มันไม่จำเป็น"

เทียนเสี่ยวหลิงถอนหายใจ"อัตราการดรอปของมันต่ำมากถึงรัฐบาลจะพยายามแต่หลายปีมานี้ก็เก็บได้แค่300ชิ้น...รวมกันได้แค่3เม็ด"

"ต้องใช้กี่ชิ้นถึงจะรวมกันได้1เม็ด?"เทียนเต๋าถาม

"100ชิ้น"เทียนเสี่ยวหลิงตอบ"แต่น้องมีตั้ง51ชิ้น...บอกตรงๆถ้าพี่ไม่เห็นกับตาพี่ก็ไม่เชื่อ"

เรื่องอื่นช่างมันเถอะแต่เขาสามารถหาไอเท็มหายากอย่าง"เศษน้ำอมฤต"มาได้มากมายขนาดนี้ได้ยังไง

อัตราการดรอปของเขามันเหลือเชื่อเกินไปแล้ว!

ถ้าไม่สนมารยาท เทียนเสี่ยวหลิงคงอยากจะลากเทียนเต๋าไปตรวจสอบพรสวรรค์กับค่าสเตตัสให้รู้แล้วรู้รอด!

"แล้วมันมีประโยชน์อะไรเหรอครับ?"เทียนเต๋าถามด้วยความสงสัย

ฟังจากน้ำเสียงของเธอแล้วไอเท็มชิ้นนี้ต้องมีประโยชน์มากแน่ๆ

ถึงรัฐบาลจะพยายามเก็บรวบรวมแต่หลายปีมานี้ก็ได้มาแค่300ชิ้นรวมกันได้แค่3เม็ด

"มันเพิ่มแต้มทักษะได้"เทียนเสี่ยวหลิงตอบ

เพิ่มแต้มทักษะ?

มีของดีแบบนี้อยู่ด้วย!

เทียนเต๋าตาโต"มีขีดจำกัดไหมครับ?"

"ฝันไปเถอะ"เทียนเสี่ยวหลิงยิ้ม"คนเรากินได้แค่10เม็ดเท่านั้น 3เม็ดที่รัฐบาลมีมอบให้กับหลี่เสี่ยวป้าเทพเจ้าแห่งสงคราม,หวังหลี่ราชาแห่งการสนับสนุนและหลิวอวี้เทียนนักเล่นแร่แปรธาตุแห่งอาชีพสายชีวิต"

เทียนเต๋าอึ้งไป

แต่ละชื่อที่เธอพูดมาล้วนเป็นบุคคลระดับตำนานของอาณาจักรมังกร

แค่ชื่อก็บ่งบอกถึงความยิ่งใหญ่แล้ว

พวกเขาคือสุดยอดแห่งอาชีพในอาณาจักรมังกร

...

และยังเป็นเสาหลักของอาณาจักรที่คอยปกป้องผู้คน!

เพราะพวกเขา อาณาจักรมังกรถึงสามารถผ่านพ้นช่วงเวลาแห่งความวุ่นวายและฟื้นฟูความสงบเรียบร้อยภายใน3ปีแรกมาได้

ถ้าไม่มีพวกเขาตอนนี้อาณาจักรมังกรคงไม่ต่างอะไรกับประเทศอื่นๆที่กำลังล่มสลาย

ตัวตนที่แข็งแกร่งขนาดนั้น กลับกิน"น้ำอมฤต"เพียงแค่คนละเม็ดจริงๆน่ะหรอ?

เหลือเชื่อ!

"น้องตกใจเหรอ?"เทียนเสี่ยวหลิงยิ้ม"ถ้าน้องยอมมอบเศษน้ำอมฤตพวกนี้ให้รัฐบาลอาจจะได้ตำแหน่งทางการเป็นรางวัลตอบแทนก็ได้นะ"

"ถ้าเต็มใจทำงานให้รัฐบาลรางวัลก็จะยิ่งใหญ่กว่านี้อีก"

"ไม่ล่ะครับ"เทียนเต๋าปฏิเสธทันที

เขารู้ดีว่าถ้าได้รับความช่วยเหลือจากรัฐบาล การเติบโตของเขาจะเป็นไปอย่างราบรื่น

จะได้รับสมบัติมากมาย

แต่...ต้องแลกมาด้วยอะไร?

ต้องแลกมาด้วยการเป็นเครื่องมือล่าสมบัติให้รัฐบาลและต้องสูญเสียอิสรภาพ

ถ้าเจอคนไม่ดีก็อาจจะถูกบังคับกดดัน

เขาไม่สามารถปฏิเสธได้อีก

เพราะเขาไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว เขามีพ่อแม่เพื่อนพี่น้อง...ที่ต้องดูแล!

"น้องจะพึ่งพาตัวเอง?"เทียนเสี่ยวหลิงถาม

"ใช่ครับ"เทียนเต๋าพยักหน้า"ขอบคุณสำหรับคำตอบนะครับ ถ้าผมรวบรวมเศษน้ำอมฤตได้ครบ100ชิ้นผมจะแบ่งให้พี่1เม็ดเป็นการตอบแทน"

"ไม่ดีกว่า"เทียนเสี่ยวหลิงรีบปฏิเสธ"ถ้าน้องจะพึ่งพาตัวเองต่อไปคงลำบากเก็บไว้ใช้เองเถอะ"พูดจบเธอก็รู้สึกเสียดายเลยพูดต่อว่า"ถ้าน้องกินไม่ไหวแล้วค่อยให้พี่ก็ได้..."

"ฮ่าๆพี่น่าจะรอไม่นานหรอกครับ"เทียนเต๋ายิ้มอย่างมั่นใจ

"งั้น..."เทียนเสี่ยวหลิงถามต่อ"น้องเอาของมาเยอะแยะจะขายให้พี่เลยไหม?"

"ครับผมต้องการเงิน"เทียนเต๋าตอบตามตรง