บทที่ 339 ในฐานะนักวิทยาศาสตร์ คุณควรฟัง (ฟรี)

"เกิดอะไรขึ้น?"

"มีอะไรเกิดขึ้น"

"ไม่สำคัญ.. วิ่งไปที่ลานหลัก ไซเรนหมายความว่ามีสงคราม"

ทหารเรือวิ่งไปที่ลานใหญ่ซึ่งถูกสร้างขึ้นสำหรับการรวมตัวทุกรูปแบบหรือการเฉลิมฉลองใดๆ แต่ในตอนนี้ ทหารเรือกำลังตื่นตระหนกเพราะที่ลานใหญ่พวกเขาเข้าใจว่าทำไมถึงถูกเรียกมา

และในตอนนี้ทหารเรือหลายคนกำลังสั่นและบางคนถึงกับพังทลาย ทหารเรือส่วนใหญ่ที่อยู่ที่ฐานบัญชาการเป็นคนเก่าและพวกเขาเห็นมามากตลอดหลายปี และนั่นรวมถึงสงครามสูงสุดด้วย

และการเห็นคนคนเดียวกันลอยสูงเหนือขึ้นไปทำให้พวกเขานึกถึงความทรงจำ ใช่ เป็นเคนที่ตอนนี้สวมหน้ากากอีกครั้งและลอยสูงในอากาศ ครั้งสุดท้ายที่เขามามีเมฆดำและสายฟ้า แต่ครั้งนี้นอกจากนั้นยังมีความรู้สึกร้อนรอบๆ

ความรู้สึกไหม้ที่คลานเข้าสู่ผิวหนังของทุกคนแต่ไม่สูงพอที่จะทำร้ายพวกเขาแต่แน่นอนว่าทำให้พวกเขาอึดอัด แต่ส่วนใหญ่เป็นบาดแผลทางจิตใจ

"ทำไมเขามาที่นี่?"

"เขาไม่ควรอยู่ไกลในนิวเวิลด์เหรอ?"

"พวกเราจับสมาชิกเพื่อนของเขาอีกแล้วเหรอ?"

"สมาชิกเพื่อนของเขา?"

"พี่.. ฉันว่าฉัน.. ขาสั่นอยู่ตอนนี้"

แต่ทุกอย่างเงียบลงเมื่อชายสองคนเดินออกมาจากตึกหลักและมองขึ้นไป

คนหนึ่งคืออาโอคิยิ อีกคนคืออาคาอินุ อาคาอินุกำลังเดือดด้วยความโกรธขณะที่เห็นแมกม่าค่อยๆ เดือดในแขนของเขา และถึงแม้อาโอคิยิจะเงียบ แต่เห็นได้ชัดว่าเขาตึงเครียดแน่นอน

"มังกี้ ดี เคนนี่.. ทำไมนายมาที่นี่?" อาคาอินุอยากจะไล่ตามเขาและฟาดเขาลงแต่เขาไม่ได้เป็นพลเรือเอกอีกต่อไปแล้ว เขาเป็นผู้บัญชาการกองทัพเรือ การเคลื่อนไหวผิดพลาดที่นี่จะทำให้เขาเสียมากกว่า เขาจึงอยากรู้ว่าทำไมศัตรูที่เขาเกลียดที่สุดถึงมาที่นี่

"อาคาอินุ.. ไม่เจอกันนาน" เคนพูดพลางรักษาน้ำเสียงเป็นกลาง

"พวกเราไม่ใช่เพื่อนกันที่นี่ ถ้านายไม่บอกจุดประสงค์พวกเราจะโจมตีนาย"

"ฉันแนะนำไม่ให้ทำแบบนั้นไม่งั้นฉันจะสร้างอุกกาบาตที่นี่จากเกาะเดียวกับที่สร้างฐานบัญชาการ นายไม่อยากทำลายฐานบัญชาการใหม่เร็วขนาดนั้นใช่ไหม? แม้แต่สีที่นี่ยังไม่แห้งเลย" เคนพูด คำพวกนั้นทำให้อาคาอินุเดือดและโกรธแต่อาโอคิยิสะกิดเขา

"แล้วนายต้องการอะไร? ถ้านายต้องการสู้ตัวต่อตัว ฉันให้ได้" อาคาอินุตะโกน

"จริงเหรอ?" เคนถามและต่อหน้าต่อตาทุกคนที่อยู่ที่นั่น เคนทำบางอย่างที่ทำให้ทุกคนอ้าปากค้าง เขาค่อยๆ เปลี่ยนร่างและภายในวินาที เขากลายเป็นสัตว์ประหลาด

ไม่ ไม่ใช่สัตว์ประหลาด มันเป็นมังกร มังกรสีชมพู และมังกรตัวใหญ่มากจนขนาดใหญ่กว่าฐานบัญชาการทั้งหมด ก่อนหน้านี้พวกเขาแค่กลัวเขา แต่ในจุดนี้ ทหารเรือหลายคนปล่อยตัวเองและร้องไห้และบางคนถึงกับเริ่มสวดมนต์

ไม่รู้ว่าทหารเรือพวกนี้กำลังสวดมนต์ถึงเทพเจ้าสุ่มๆ หรือตัวเคนเอง อาคาอินุเห็นมันและรู้สึกโกรธเดือดดาล เขาได้อ่านรายงานแล้วและมีเขียนว่าผลปีศาจเทียมของไคโดหายไป

เขารู้ว่ากลุ่มหมวกฟางเอาไป แต่เขาไม่รู้ว่าเป็นตัวเคนเอง เขาปฏิเสธที่จะเชื่อว่าเคนได้มาหนึ่งผลเพราะเขามีผลปีศาจอยู่แล้วแต่ตอนนี้เขามีอีกผล ไอ้หมอนี่ทำจากอะไรและเป็นตัวอะไร

"พลโทการ์ป คุณรับเด็กคนนี้มาจากที่ไหน เขามันเหมือนปีศาจ" อาคาอินุกัดฟันพูด

"ตอนนี้ นายยังอยากสู้กับฉันอีกไหม?" เคนถาม

"นายคิดว่ามีผลปีศาจสองผลจะทำให้ฉันกลัวนายเหรอ?" อาคาอินุพูดและในนาทีถัดมาเขาใช้ โซล และอยู่ระดับเดียวกับเคนในร่างมังกร เขาต่อยด้วยมือที่เต็มไปด้วยแมกม่าใส่เคน

เคนคาดการณ์ไว้แล้วและใช้ใบมีดมังกรจากปากเพื่อหักล้างการโจมตี มีเสียงระเบิดดังมากเมื่อทั้งสองการโจมตีปะทะกัน หลังจากการระเบิดครั้งแรก หมอกจางลงเห็นว่าเคนยังอยู่ในร่างมังกรขณะที่อาคาอินุใช้ Moon walk เพื่ออยู่ในอากาศและมองเคนด้วยความโกรธ

"ฟังนะ ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อต่อสู้ ฉันมาที่นี่เพื่อหาทางแก้" เคนพูด

"นายเพิ่งขู่ว่าจะถล่มฐานบัญชาการ นายคิดว่าฉันจะเชื่อนายหลังจากที่นายทำ?" อาคาอินุถาม

"ถ้าฉันอยากถล่มนาย ฉันคงทำไปนานแล้ว และจริงๆ แล้วการฆ่าคนมันน่าเบื่อ นายเหมือน Hydra และ Hydra จะถูกฆ่าได้ก็ต่อเมื่อร่างกายของมันถูกโค่นล้ม ร่างกายของนายไม่ได้อยู่ที่นี่แต่อยู่ในมารีจัว ครั้งที่แล้วฉันทำเพื่อพี่ชายฉัน แต่ครั้งนี้ไม่มีแรงจูงใจ แน่นอน ถ้านายไม่เลิกเป็นไอ้สารเลว ฉันจะไม่ขู่ฐานบัญชาการอีกและจะไปเล่นงานแต่มารีจัว" เคนพูด อาคาอินุเห็นการดูถูกแต่เขาไม่โต้แย้ง

เพราะเขาเองก็ค่อยๆ รำคาญ ส่วนหนึ่งของเขาอยากให้มันถูกถล่ม แต่มันเป็นเพราะหน้าที่ของเขาที่เขาต้องอดทน

"แล้วทำไมนายมาที่นี่? แค่เพื่อแสดงอำนาจ?" อาคาอินุถาม

"ไม่ นั่นทำไปสองปีก่อน ฉันมาที่นี่เพื่อคุยเรื่องปัญหาเซเฟอร์" เคนพูด

"เรื่องอะไรกับเขา? พวกเรากำลังจัดการเขา เขาไม่ใช่เรื่องปวดหัวของนาย" อาคาอินุคำราม เคนถอนหายใจและเล่าให้เขาฟังเกี่ยวกับการเปิดเผยใหม่และโลกของพวกเขากำลังตกอยู่ในอันตราย อาคาอินุงงงวยเมื่อได้ยินเรื่องราวทั้งหมด

"นายคาดหวังให้ฉันเชื่อเรื่องไร้สาระทั้งหมดนั่น?" อาคาอินุถามด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย เคนถอนหายใจและตอบ

"โย แซทเทิร์น.. ฉันรู้ว่านายกำลังฟังการสนทนา ในฐานะนักวิทยาศาสตร์ฉันเดาว่านายเข้าใจว่าสิ่งที่ฉันพูดเกี่ยวกับดวงจันทร์เป็นความจริง ดังนั้นฉันหวังว่านายจะมีสติและพยายามจับเซเฟอร์และทำให้เขามอบตัวจุดระเบิดเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้หรืออะไรก็ตามที่จะช่วยพวกเรา"

ฝากกดติดตามเพจด้วยนะคะ อัพเดททุกวัน อ่านตอนใหม่ก่อนใครได้ที่นี่