บทที่ 292 เรือรบ โจมตีก่อน (ฟรี)

ก่อนที่ทั้งสองคนจะพูดจบ เฉิน ตง ก็เหนี่ยวไกโดยตรง

เปง!

เปง!

ท่ามกลางเสียงดังสองครั้ง ชายทั้งสองก็ถูกยิงที่หัวโดยตรง

เฉิน ตง พูดเย็นชา "ถ้าตำแหน่งของดอว์นถูกเปิดเผย เป็นไปไม่ได้ที่จะปล่อยพวกแกไป! ยังอยากมีทางรอด? แกคิดไปเอง!"

จากนั้น เขามองร่างบนพื้น

"จัดการมัน"

ในไม่ช้า สมาชิกยามดอว์นหลายคนก็ลากศพทั้งสามออกไปและทำความสะอาดพื้น

ในช่วงนี้ เฉิน ตง และ หวังเมิ่ง มาที่ห้องอื่น

นี่คือห้องของฮอนด้า หนึ่งในยักษ์สามตนของประเทศซากุระ

ตอนนี้ มันถูกเปลี่ยนเป็นห้องประชุมของยามดอว์น

ในตอนนี้ เฉิน ตง เรียกหัวหน้าทีมหลายคนของยามดอว์นและผู้รอดชีวิตที่แข็งแกร่งบนดอว์น

รวมถึงยักษ์จากอาณาจักรชิงวาที่เลเวล 60

หลังจากทุกคนมาถึง เฉิน ตง ก็พูดตรงประเด็นและเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้!

"นั่นคือ เรือรบเทียนหลงจะมาถึงในไม่ช้า เมื่อถึงเวลานั้น พวกเราทุกคนจะไม่มีที่หนี! แรงปืนของเรือรบจะเปลี่ยนทุกคนที่อยู่ที่นี่ให้เป็นเถ้าถ่าน!"

คำพูดของ เฉิน ตง ทำให้ทุกคนโกลาหลทันที!

"เรือโนอาห์ลำอื่น? เทียนหลง? เรือรบ?"

"จริงหรือไม่? แม้แต่เรือรบก็ออกมา! ว่าแต่ เรือรบพวกนี้ไม่ใช่ของเก่าโบราณเหรอ? พวกมันถูกปลดประจำการจากกองทัพเรือของประเทศต่างๆ มานานแล้ว!"

"แม้ว่าเรือรบจะเป็นของเก่าโบราณ แต่มันก็ยังจัดการพวกเราได้ง่ายๆ รู้มั้ย พวกเราไม่มีวิธีรับมือกับเรือรบเลย!"

"ใช่ เรือรบมีลำกล้องปืนขนาดใหญ่และเล็กหลายกระบอก เมื่อยิงออกมา ไม่รู้ว่าจะมีคนตายกี่คน!"

"ทำยังไงดี? เราไม่สามารถนั่งรอความตายได้!"

"เฮ้อ ฉันคิดว่าหลังจากมาถึงเรือโนอาห์ ฉันจะมีชีวิตที่ปลอดภัยและมั่นคงโดยไม่ต้องกังวลเรื่องการเอาตัวรอด ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้อีก"

"ดูซิว่ามีทางออกไหม..."

เมื่อ เฉิน ตง เรียกทุกคนมา ก็มืดแล้ว

พวกเขารู้สึกไม่พอใจนิดหน่อยในใจ

หลังจากทั้งหมด มันดึกมากแล้วและทุกคนต้องการพักผ่อน

ไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้

ชั่วขณะนั้น ทุกคนที่อยู่ที่นั่นนอนไม่หลับเลย

ทุกคนเริ่มคุยกันเสียงเบา

หลายคนมีสีหน้ากังวล กังวลถึงอนาคตของดอว์น

เมื่อเทียบกับเรือรบเทียนหลง ดอว์นเป็นเพียงแกะน้อยไร้เขี้ยวเล็บ พร้อมที่จะถูกฆ่า

ในขณะที่เทียนหลงเป็นหมาป่าป่าที่มีใบหน้าดุร้ายและเขี้ยวที่โผล่ออกมา

"วิกฤตกำลังมา และฉันหวังว่าทุกคนจะช่วยกัน มีแค่วิธีนี้เท่านั้นที่เราจะรอดพ้นวิกฤตนี้ได้ ไม่งั้น พวกเราทุกคนจะกลายเป็นทาสของเทียนหลง ฉันคิดว่าไม่มีใครอยากไปถึงจุดนั้น!" เฉิน ตง พูด

ทุกคนเข้าใจสิ่งที่ เฉิน ตง พูด

เมื่อดอว์นถูกจับ พวกเขาทุกคนจะกลายเป็นทาสของเทียนหลงและถูกฆ่าโดยคนอื่น

แม้แต่คนที่ดูดเลือดและกินเนื้อของคุณ คุณก็ต้องขอบคุณพวกเขา

ไม่มีใครต้องการให้สถานการณ์นี้เกิดขึ้น

ในไม่ช้า ทุกคนก็เริ่มแสดงความคิดเห็น เสนอมุมมองและความเห็น และอภิปรายกลยุทธ์ในการรับมือกับศัตรูอย่างเข้มข้น

หลังจากอภิปรายกันพักหนึ่ง พวกเขาก็บรรลุข้อตกลงในที่สุด

หวังเมิ่ง พูดเสียงทุ้ม "การป้องกันที่ดีที่สุดคือการโจมตีก่อน! ทุกคนเห็นด้วยกับจุดนี้ โจมตีก่อนดีกว่ารอตาย!"

"ตอนนี้เป็นกลางคืน ถ้าเราโจมตี เราจะมองไม่ค่อยเห็นและจะเจอปัญหาหลายอย่าง อย่างไรก็ตาม กลางคืนเป็นที่กำบังที่ดีที่สุดของเรา เราสามารถถือโอกาสเข้าใกล้เรือรบของคู่ต่อสู้และเปิดการโจมตีอย่างไม่คาดคิด!"

"ดังนั้น ทำไมเราไม่แบ่งกำลังเป็นสองกลุ่มล่ะ?"

"คนตามทางจงใจเปิดเผยตัวเองเพื่อดึงความสนใจของอีกฝ่าย"

"อีกกลุ่มขึ้นเรือรบของคู่ต่อสู้จากอีกทิศทางและเอาชนะศัตรูจากภายในเรือรบ!"

...

เกี่ยวกับวิธีที่ หวังเมิ่ง เสนอ เฉิน ตง พยักหน้าเบาๆ

เขาค่อนข้างเห็นด้วย

ในระยะสั้น ไม่มีวิธีอื่นที่ดีกว่า

เมื่อเรือรบเทียนหลงเข้าใกล้ดอว์น แม้แต่ เฉิน ตง ก็ไม่สามารถรอดชีวิตได้คนเดียว

นี่ไม่ใช่ผลลัพธ์ที่เขาต้องการ

ดังนั้น ต้องโจมตีก่อน!

ยิ่งไปกว่านั้น คู่ต่อสู้จะถูกเอาชนะได้จากภายในเท่านั้น!

ในไม่ช้า ทุกคนก็โหวต

ไม่มีข้อสงสัยเกี่ยวกับผลสุดท้าย แทบทุกคนโหวตเห็นด้วย

หลังจากนั้น เฉิน ตง ก็ออกคำสั่งทันทีให้รวบรวมผู้รอดชีวิตที่แข็งแกร่งทั้งหมดบนดอว์นเพื่อจัดตั้งสองทีม!

หนึ่งรับผิดชอบดึงดูดการยิง

อีกทีมเต็มไปด้วยผู้เชี่ยวชาญ

โดยพื้นฐาน ผู้รอดชีวิตที่แข็งแกร่งที่สุดอยู่ที่นี่

พวกเขาจะเป็นกำลังหลักในการโจมตีเรือรบ

"ฉันจะตามทีมที่สองและเข้าเรือรบด้วยกัน!" เฉิน ตง พูด

ในไม่ช้า ทุกคนก็จัดตั้งทีม

ทีมแรกนำโดย หวังเมิ่ง

ทีมที่สองนำโดย เฉิน ตง โดยตรง

ใช้กำลังทั้งหมดของเรือ เราเกณฑ์เรือเล็กเจ็ดแปดลำที่เราเคยเก็บได้จากกล่องเสบียงบนบก

จากนั้นทุกคนก็ออกเดินทาง

ฝากกดติดตามเพจด้วยนะคะ อัพเดททุกวัน อ่านตอนใหม่ก่อนใครได้ที่นี่