บทที่ 25 มาเถอะ ใช้พลังเต็มที่!

เพราะว่า ซูยี่สังเกตเห็นว่าดวงตาของหลิงเยว่ก็เกิดการเปลี่ยนแปลง ดูเย้ายวนเป็นพิเศษ

โชคดีที่หูยังคงปกติ และไม่มีหางงอกออกมา

ไม่งั้นคงกลายเป็นสาวแมวไปแล้ว

แน่นอนว่า ถ้าเธอกลายเป็นสาวแมว ซูยี่ก็คงจะดีใจ

"นอกจากนี้ ฉันรู้สึกว่าความว่องไว พละกำลัง และความเร็วของฉันเพิ่มขึ้นด้วย"

หลิงเยว่พูดด้วยความตื่นเต้น

"ดูเหมือนเธอจะได้รับพลังจริงๆ บางทีสิ่งสำคัญที่ทำให้เธอแข็งแกร่งขึ้นอาจจะเป็นลูกแก้วนั่น" ซูยี่พูดพลางเตรียมชำแหละซากแมวดำกลายพันธุ์

ความจริงพิสูจน์แล้วว่า เนื้อของสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ส่วนใหญ่ปลอดภัย

ถ้าต้มสุกแล้ว น่าจะยิ่งปลอดภัยขึ้น

"ซูยี่ พวกเราจะเอาเนื้อพวกนี้ไปด้วยเหรอ?" หลิงเยว่เห็นการกระทำของซูยี่ก็เดาจุดประสงค์ของเขาได้

"อืม เนื้อพวกนี้น่าจะปลอดภัย ตอนนี้เนื้อสัตว์เป็นของหายาก และมีค่ามาก" ซูยี่อธิบายสั้นๆ พลางใช้ดาบถังเฉือนขนแมวดำกลายพันธุ์

"จริงด้วย น่าเสียดายที่พวกเราเอาไปได้แค่บางส่วน" หลิงเยว่ก็รู้ว่าเนื้อพวกนี้มีค่ามาก

"ไม่หรอก ฉันสามารถเอาไปได้ทั้งหมด เพราะว่าความสามารถของฉันเกี่ยวข้องกับพื้นที่เก็บของ เก็บของได้ประมาณสามถึงสี่ลูกบาศก์เมตร" ซูยี่อธิบาย

จริงๆ แล้วเขาพึ่งพาระบบ ระบบเช็คอิน

พื้นที่เก็บของเป็นแค่ส่วนหนึ่ง เปิดเผยกับหลิงเยว่ก็ไม่เป็นไร

ในเมื่อเขาก็รู้แล้วว่าหลิงเยว่ได้รับพลังพิเศษ

การให้เธอรู้ว่าเขามีพื้นที่เก็บของ ก็มีประโยชน์

หลิงเยว่ตาโตด้วยความไม่อยากเชื่อ

"ความสามารถนี้เกินจริงไปแล้ว ฉันอิจฉาจัง พื้นที่เก็บของเนี่ยนะ สามารถพกพาของใช้ได้ตลอด น่าจะเป็นเหตุผลที่บางครั้งฉันไม่เห็นว่าเธอเก็บดาบไว้ที่ไหน..." หลิงเยว่ไม่ได้พูดต่อ

นี่เป็นความลับที่ใหญ่ที่สุดของซูยี่ แต่ตอนนี้เขาบอกความลับนี้กับเธอแล้ว

นั่นหมายความว่า ตอนนี้ซูยี่ไว้ใจเธออย่างสมบูรณ์แล้ว?

คิดถึงตรงนี้ มุมปากของหลิงเยว่ก็ปรากฏรอยยิ้ม

พื้นที่เก็บของของซูยี่นี่เจ๋งมาก สามารถเก็บอาหารไว้ในพื้นที่เก็บของได้

สามถึงสี่ลูกบาศก์เมตร เพียงพอสำหรับกินได้นานทีเดียว

และยังสามารถเติมเต็มได้ในขณะที่ใช้

ความสามารถนี้ ไม่ว่าจะอยู่ในยุคไหน ก็เจ๋งมากๆ มีพื้นที่ให้ใช้งานมากมาย ขึ้นอยู่กับว่าจะใช้พื้นที่เก็บของนี้อย่างไร

"พื้นที่ยังเพิ่มได้อีกไหม?" หลิงเยว่ถามขึ้นมาทันที

ซูยี่ส่ายหัว ตอบว่า "คงจะไม่ได้แล้ว"

"แค่นั้นก็เจ๋งมากแล้วนะ พื้นที่เก็บของเชียวนะ ฉันก็อยากมีบ้าง" หลิงเยว่มองซูยี่ด้วยความอิจฉา

"เธอลงไปดูชั้นล่างหน่อย หาเตาแม่เหล็กไฟฟ้า แล้วก็เก็บหม้อขนาดเล็กมาด้วย" ซูยี่มอบภารกิจให้หลิงเยว่

ตอนนี้เขามีอุปกรณ์ชาร์จพลังงานแสงอาทิตย์สองชุด ซูยี่ยังวางแผนจะถอดอุปกรณ์ชาร์จพลังงานแสงอาทิตย์อีกสองชุดจากที่นั่นมาเก็บในพื้นที่เก็บของด้วย

ไม่ต้องพูดเลยว่าพื้นที่เก็บของจะต้องเพิ่มขึ้นแน่

ถ้าอยากต้มข้าวกิน ถ้าไม่มีแบตเตอรี่สี่ชุด ซูยี่กังวลว่าพลังงานจะไม่พอ

อย่างไรก็ตาม มีพื้นที่เพียงพอแล้ว จริงๆ แล้วไม่จำเป็นต้องใช้พื้นที่มากสำหรับอาหาร

เพราะตอนนี้ยังเป็นช่วงต้นของยุคหลังวันสิ้นโลก ทรัพยากรยังค่อนข้างอุดมสมบูรณ์

ที่แถวนี้ไม่มี เพราะถูกคนอื่นเก็บไปแล้ว

ตึกพักอาศัยที่พวกเขาอยู่ตอนนี้ น่าจะยังไม่มีใครมาเก็บของ

ในขณะที่หลิงเยว่ไปเก็บทรัพยากร ซูยี่ก็เริ่มชำแหละซากแมวดำกลายพันธุ์

โครงกระดูกกินพื้นที่มากเกินไป ซูยี่จึงแล่เอาแต่เนื้อ แทนที่จะเก็บทั้งตัวเข้าพื้นที่เก็บของของเขา

ใช้เวลาครึ่งชั่วโมง ซูยี่ก็เก็บเนื้อทั้งหมดเข้าพื้นที่เก็บของของเขา แม้แต่สมองก็ไม่ปล่อยผ่าน

จากนั้น ซูยี่ก็เปลี่ยนแบตเตอรี่ของโดรนเฟยหลงสีชมพู แล้วเก็บเข้ากล่อง

ครั้งหน้าจะใช้ก็แค่หยิบออกมา

โดรนจิ่งเซินยังต้องใช้งาน และแบตเตอรี่ของมันก็ทนทานกว่า ใช้ไปก่อนได้

แถวนี้ยังมีผู้รอดชีวิตคนอื่น ซูยี่ต้องระวังไว้บ้าง

"ซูยี่ ชั้นล่างไม่มีใครมาค้นเลย มีของเยอะมาก เธอจะลงไปเก็บในพื้นที่เก็บของ หรือให้ฉันขนขึ้นมา?"

หลิงเยว่ถือหน้าไม้ด้วยมือเดียว ดูสบายๆ เดินมาหน้าซูยี่

มองโครงกระดูกแมวดำกลายพันธุ์ที่ถูกเอาเนื้อออกจนหมด เธอก็รู้ว่าซูยี่เก็บทุกอย่างเข้าพื้นที่เก็บของของเขาแล้ว

"ฉันลงไปเอง เธอไปถอดระบบชาร์จพลังงานแสงอาทิตย์สองชุดนั่นมา" พูดพลางส่งรีโมทควบคุมโดรนจิ่งเซินให้หลิงเยว่

หลังจากลงไปชั้นล่าง ซูยี่ก็เห็นประตูห้องเปิดอยู่

เตาไฟฟ้า หม้อชาม และเครื่องครัวถูกจัดเก็บในกล่องพลาสติก ข้างในยังมีเครื่องปรุงรส จัดเรียงได้ดีมาก

ซูยี่เก็บเข้าพื้นที่เก็บของทันที จากนั้นก็เก็บข้าวสาร น้ำมัน และแป้งที่อยู่ข้างๆ เข้าพื้นที่เก็บของด้วย

ออกจากห้องนั้น ซูยี่ก็หันไปห้องอื่น

ส่วนใหญ่เป็นอาหารและเครื่องปรุงรส

ซูยี่ไม่ได้เอา เอาแค่มีดทำครัวหนึ่งเล่ม เตรียมใช้แต้มเอาชีวิตรอดอัพเกรดให้หลิงเยว่ใช้

พอขึ้นไปชั้นหนึ่ง นอกจากหม้อหุงข้าวขนาดเล็กหนึ่งใบ ซูยี่ก็ไม่ได้เอาอย่างอื่นแล้ว

พื้นที่มีจำกัด ต้องเหลือพื้นที่ไว้สำรอง ไม่สามารถเอาของเต็มพื้นที่เก็บของสี่ลูกบาศก์เมตรได้

ตอนนี้ ซูยี่ใช้พื้นที่ไปมากกว่าสามลูกบาศก์เมตรแล้ว

พอเก็บโดรนจิ่งเซินและระบบชาร์จพลังงานแสงอาทิตย์สองชุดนั้น ก็เหลือพื้นที่นิดเดียว

พื้นที่เก็บของไม่เพียงพออย่างรุนแรง

ซูยี่ตัดสินใจ จะหาห้องเก็บของที่ใหญ่กว่านี้มาเช็คอิน บางทีอาจจะได้พื้นที่เก็บของที่ใหญ่ขึ้น

ต้องยอมรับว่า พื้นที่เก็บของแบบนี้ที่สามารถอัพเกรดได้ มันเจ๋งจริงๆ

ตอนกลับมาที่ระเบียง ฟ้าก็สว่างแล้ว

หลิงเยว่ก็ถอดอุปกรณ์ชาร์จพลังงานแสงอาทิตย์สองชุดมาที่นี่แล้ว

ซูยี่หยิบกล่องที่มีเครื่องครัวและหม้อหุงข้าวขนาดเล็กออกมา

หลังจากเสียบปลั๊กแล้ว ซูยี่ก็เอาเนื้อใส่หม้อความดันขนาดเล็ก เตรียมต้มน้ำซุปเนื้อแมวกลายพันธุ์และหุงข้าว

หลิงเยว่มองซูยี่ทำสิ่งเหล่านี้ รู้สึกเหลือเชื่อมาก

เพราะเมื่อวานมีคนตกลงมาจากระเบียง ข้างล่างดึงดูดผู้ติดเชื้อมาเป็นกลุ่ม แออัดในตรอกจนน้ำไม่สามารถไหลผ่าน

ชั้นบนกับชั้นล่างเหมือนเป็นคนละโลก

หลังจากซูยี่ตั้งของทั้งหมดให้เดือดแล้ว ก็กระโดดไปที่ระเบียงฝั่งตรงข้าม และถอดเสื้อเกราะกันกระสุนกับหมวกกันระเบิดออก

โบกมือเรียกหลิงเยว่ พูดว่า "มา ลองประลองกันหน่อย ดูว่าพลังของเธอเป็นยังไง"

หลิงเยว่สนใจขึ้นมาทันที เธอก็อยากรู้ว่าพลังของตัวเองเป็นอย่างไร

ดังนั้น เธอจึงกระโดดไปฝั่งตรงข้ามซูยี่

ระเบียงนี้ค่อนข้างกว้าง ประมาณเจ็ดสิบถึงแปดสิบตารางเมตร เพียงพอให้พวกเขาแสดงฝีมือ

"เธอต้องระวังนะ ฉันเคยเรียนการต่อสู้อิสระกับเทควันโดมาด้วยนะ" หลิงเยว่บอกซูยี่ พลางบิดคอ

"มาเถอะ ใช้พลังเต็มที่" ซูยี่ยิ่งสนใจมากขึ้น ไม่คิดว่าหลิงเยว่จะเคยเรียนการต่อสู้อิสระ

ไม่รู้ว่าเทียบกับการต่อสู้อิสระที่ตัวเองได้จากการเช็คอิน ใครจะเก่งกว่ากัน?

(จบบท)