บทที่ 22 ตัดหัวแมวกลายพันธุ์!

แต่หลังจากนั้น เหลือเพียงเสียงกรีดร้องอย่างทรมาน

ซูยี่และหลิงเยว่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด มองดูแมวดำกลายพันธุ์ตัวนั้นกัดคนทั้งห้าคนตายอย่างง่ายดาย

ทั้งกระบวนการใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งนาที คนทั้ง 5 คนถูกกัดคอขาด ร่างกายถูกกรงเล็บฉีกทึ้ง

แมวดำกลายพันธุ์ตัวนั้นโดนยิงหลายนัด ตามตัวเต็มไปด้วยรูกระสุน

เพราะหนึ่งในนั้นมีปืนล่าสัตว์ทำเอง ที่ยิงลูกเหล็กออกมามากมาย

อีกคนมีปืนพกมาตรฐาน ยิงติดต่อกันหกนัด ทั้งหมดโดนแมวดำกลายพันธุ์

แม้จะเป็นแบบนั้น พวกเขาก็ไม่สามารถฆ่าแมวดำกลายพันธุ์ตัวนั้นได้

แข็งแกร่ง แข็งแกร่งมาก

แมวดำกลายพันธุ์ตัวนี้ แข็งแกร่งยิ่งกว่าเสือ

ถ้าเป็นเสือโดนปืนยิงตะปู ปืนล่าสัตว์ทำเอง ปืนพกมาตรฐานยิงใส่ขนาดนี้ คงล้มไปนานแล้ว

แต่แมวดำกลายพันธุ์ไม่ล้ม ยังฆ่าคนพวกนั้นทั้งหมด

โหดเหี้ยมเหลือเกิน!

ซูยี่และหลิงเยว่ไม่กล้าขยับ กลัวว่ามันจะมาโจมตี

แม้ว่าซูยี่จะมีพลังไม่ธรรมดา แต่เมื่อเผชิญหน้ากับสัตว์กลายพันธุ์ เขารู้สึกว่าตัวเองยังห่างชั้นอีกมาก

อาจจะโชคดีฆ่ามันได้ แต่เขาต้องบาดเจ็บแน่

ตอนนี้เป็นวันสิ้นโลก ไม่มีการรักษาพยาบาลให้พูดถึงแล้ว

บาดเจ็บ ก็เท่ากับถูกตัดสินประหารชีวิต

หลิงเยว่มองซูยี่ ไม่กล้าทำอะไรอื่น

เพราะการได้ยินของสัตว์ล้วนแต่ไวมาก มันได้ยินเสียงได้ง่าย

หลิงเยว่ได้แต่ใช้สายตาถามซูยี่ว่าต่อไปควรทำอย่างไร

ซูยี่อ้าปาก ไม่ออกเสียง ใช้ริมฝีปากบอกว่า "รอให้มันไป"

มันกินอิ่มแล้ว น่าจะไปเอง

ถ้าจริงๆ ไม่ได้ ก็ใช้โดรนล่อมันไปได้

คิดแล้ว ซูยี่มองดูหน้าจอ

แบตเตอรี่เหลือ 53% ถ้าลอยนิ่งอยู่อย่างนี้ คงอยู่ได้ไม่นาน

ซูยี่ตั้งใจจะควบคุมให้มันบินไปเหนือระเบียงอื่น ถ้าบังเอิญล่อแมวดำกลายพันธุ์ไปได้ ก็จะดียิ่งขึ้น

ขณะที่เฟยหลงสีชมพูเคลื่อนที่ แมวดำแค่เงยหน้ามองครั้งหนึ่ง แล้วก็ไม่สนใจ ยังคงฉีกกัดศพต่อ

ซูยี่เห็นผ่านภาพว่าร่างของแมวดำกลายพันธุ์มีเลือดไหลไม่หยุด จึงแสดงสีหน้าผ่อนคลายขึ้น

มัน อาจจะเสียเลือดมากจนล้มลงก็ได้?

ถ้าตายเพราะเสียเลือดมาก ก็จะดีที่สุด

เร็วๆ นี้ ภายใต้การควบคุมของซูยี่ โดรนบินไปจอดบนถังน้ำคอนกรีตของระเบียงอีกด้าน

จุดนี้ยังมองเห็นแมวดำกลายพันธุ์ได้ เพื่อประหยัดแบตเตอรี่ ซูยี่ปิดกล้องความละเอียดสูง เหลือแค่กล้องอินฟราเรด

ใช้กล้องอินฟราเรด จะรู้ชัดกว่าว่าแมวดำกลายพันธุ์ตายหรือยัง

แค่อุณหภูมิของมันลดลง ก็แสดงว่าตายแล้ว

เพื่อการนี้ ซูยี่เปิดฟังก์ชันวัดอุณหภูมิ

ต้องบอกว่า พลังของเทคโนโลยีช่างยิ่งใหญ่

แค่ให้เวลามนุษย์ อาจจะใช้เวลาสิบกว่าปี ก็สามารถกำจัดผู้ติดเชื้อและสัตว์กลายพันธุ์ได้ ให้โลกกลับสู่สภาพปกติ

หลิงเยว่นั่งข้างซูยี่ พิงศีรษะบนไหล่เขา สองมือกอดแขนเขาไว้

ทั้งสองคน เหมือนคู่รักคู่หนึ่ง

หลิงเยว่รู้สึกว่าการเกาะกุมซูยี่แบบนี้ ทำให้รู้สึกอุ่นใจเป็นพิเศษ

ก่อนหน้านี้ เธอก็เคยฝันว่าจะหาแฟนสักคน คบหาดูใจกัน ไปดูพระอาทิตย์ขึ้นพระอาทิตย์ตกด้วยกันในที่ที่มีทิวทัศน์สวยงาม

แต่เธอไม่เคยคิดว่า ตัวเองจะได้มาอิงแอบกับซูยี่ในสถานการณ์แบบนี้

ข้างหลังมีแมวดำกลายพันธุ์ที่น่ากลัว พร้อมจะเอาชีวิตพวกเขาได้ทุกเมื่อ

แต่หลิงเยว่ไม่กลัว

เพราะข้างกายเธอมีซูยี่

ทันใดนั้น ซูยี่เปิดโดรนอีกครั้ง

เมื่อไม่กี่นาทีก่อน หลังจากแมวดำกลายพันธุ์กินอิ่มแล้ว ก็นอนลง

อุณหภูมิของมันลดลงแค่สามสี่องศา ซูยี่คิดว่ามันอาจจะทนได้จริงๆ

แต่ไม่คิดว่า เมื่อสักครู่ อุณหภูมิของแมวดำเริ่มลดลงอย่างรวดเร็ว

ดังนั้น ซูยี่จึงอยากลองดู

ถ้าแมวดำตายจริง พวกเขาก็ปลอดภัย รอดพ้นวิกฤตครั้งนี้

ความแข็งแกร่งของสัตว์กลายพันธุ์ ทำให้ซูยี่คิดทบทวนบางเรื่อง

คือจะรีบออกไปหรือไม่ หรือจะอยู่ที่นี่สักพักก่อน

เขาสามารถเช็คอินได้จริง และต้องไปเช็คอินในสถานที่พิเศษบางแห่งด้วย

แต่ทุกวันเพิ่มโอกาสเช็คอินแค่ครั้งเดียว น้อยเกินไป

ถึงตอนนี้เขาไปถึงสถานที่พิเศษบางแห่ง จำนวนครั้งเช็คอินก็ยังไม่พอ

ไม่เท่าอยู่ที่นี่สักระยะ สะสมโอกาสเช็คอินและแต้มเอาชีวิตรอด

ระหว่างนี้ก็ดึงคนบางคนมา จัดตั้งทีมเล็กๆ

หลิงเยว่พูดถูก เรื่องเสี่ยงตายให้คนอื่นทำได้

ตอนที่เฟยหลงสีชมพูเข้าใกล้ อุณหภูมิของแมวดำกลายพันธุ์ยังคงลดลง

จากตอนแรก 45 องศา ลดลงเหลือ 15 องศาแล้ว

การลดลงแบบนี้ ซูยี่คิดว่ามันต้องตายแน่

หลิงเยว่ปล่อยแขนซูยี่แล้ว แต่ตัวยังไม่ขยับ ยังคงแนบชิดซูยี่ จ้องมองหน้าจอ

เธอก็เห็นแมวดำกลายพันธุ์ที่เคยเป็นสีแดงค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีเขียว อุณหภูมิกำลังลดลงอย่างรวดเร็ว

ในไม่ช้า เฟยหลงสีชมพูก็เข้าใกล้แมวดำกลายพันธุ์

เมื่อห่างประมาณหนึ่งเมตร แมวดำกลายพันธุ์เงยหัวขึ้นเล็กน้อย ดูเหมือนจะพยายามลุกขึ้น

แต่มันไม่ได้ลุกขึ้น เพียงแค่ร่างกายขยับนิดหน่อย

"ตายแล้ว มันกำลังจะตาย" ซูยี่ดีใจมาก

ซูยี่ส่งรีโมทให้หลิงเยว่ แล้วหยิบมีดสับของเขาออกมา

"ซูยี่ ระวังหน่อยนะ" หลิงเยว่ถือรีโมทไว้ พร้อมกับใช้หน้าไม้เล็งไปที่แมวดำกลายพันธุ์

ซูยี่พยักหน้า แล้วกระโดดไปยังระเบียงฝั่งตรงข้ามทันที

เข้าใกล้แมวดำกลายพันธุ์อย่างรวดเร็ว แล้วซูยี่ก็ฟันลงที่คอของมันหนึ่งที

แมวดำกลายพันธุ์กระตุกสองสามที แล้วก็ไม่มีการเคลื่อนไหวอื่นใด

ซูยี่โล่งอกอย่างสิ้นเชิง แล้วฟันอีกครั้ง ตัดหัวแมวดำกลายพันธุ์ออกทันที

สิ่งนี้ ต้องตัดหัวให้ขาดสนิท ซูยี่ถึงจะวางใจได้

หลิงเยว่ก็มาที่นี่ด้วย มองดูหัวของแมวดำกลายพันธุ์

"ไม่นึกเลยว่า แมวตัวหนึ่งเมื่อกลายพันธุ์แล้วจะใหญ่ขนาดนี้ ไม่แพ้เสือเลย"

หลิงเยว่สังเกตบาดแผล แล้วพูดต่อ "ซูยี่ เนื้อดูปกตินะ ยังสดใหม่ด้วย น่าจะกินได้ใช่ไหม?"

"บางที กินแล้วอาจจะเพิ่มพลังได้?"

หลิงเยว่อยากแข็งแกร่งขึ้น มีแค่ความแข็งแกร่งเท่านั้น ถึงจะมีคุณสมบัติพอที่จะอยู่ข้างซูยี่

ความงาม ในยุควันสิ้นโลกถือเป็นสิ่งไร้ค่าที่สุด

ความสามารถ พลัง ถึงจะมีค่า

ซูยี่แน่นอนว่าไม่ชอบตุ๊กตากระเบื้องเคลือบ เพราะวันนั้นที่หอพักหญิง ลู่หรานยังสวยกว่าเธอนิดหน่อย

ลู่หราน นักศึกษาใหม่ของมหาวิทยาลัยพวกเขา เป็นดาวมหาวิทยาลัยรุ่นใหม่

จริงๆ หลิงเยว่รู้จักเธอ แต่ตอนนั้นหลิงเยว่ไม่ได้พูดออกมา

ก็ตัวเองยังดูแลตัวเองไม่ได้เลย จะมีความสามารถช่วยคนอื่นได้ยังไง

ซูยี่มีความสามารถ แต่เขาไม่ได้สนใจลู่หรานเลย ไม่ได้ไปช่วยเธอ แค่ให้มันฝรั่งทอดที่เอาไปไม่ได้เท่านั้น

ยิ่งพิสูจน์ว่า ในสายตาของซูยี่ ความงามไม่ได้มีความหมายอะไรเลย

หลิงเยว่ไม่อยากถูกซูยี่ทิ้ง ก็ต้องแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น

ซากของแมวดำกลายพันธุ์ ทำให้หลิงเยว่เกิดความคิดบางอย่าง

(จบบท)