บทที่ 18 วันข้างหน้าต้องเป็นมหาจักรพรรดิ ใครกล้าละล่วงเกิน!
“จู่ๆ ทำไมถึงมีเรือบินมาเยอะแบบนี้?”
“ดูจากทิศทางแล้ว เหมือนกำลังมุ่งหน้าไปยังดินแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหยวนนะ”
“หรือพวกนั้นตั้งใจจะเล่นงานดินแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหยวนของเรากันแน่?”
“ฮ่าฮ่า ช่างน่าขำ! เรือบินไม่กี่ลำที่บรรทุกคนมาได้แค่หมื่นกว่าคน พวกกระจอกแบบนี้ อาวุโสนอกสำนักของเราคนเดียวก็จัดการได้หมด!”
“ก็จริงอย่างที่ว่า”
“เดี๋ยวนะ! สัญลักษณ์บนเรือบินนั่น...เหมือนเป็นของราชวงศ์ต้าซาง!”
“ราชวงศ์ต้าซาง? พวกเขามาทำอะไรที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหยวน?”
ท่ามกลางความสงสัยของทุกคน อาวุโสที่ติดตามมาก็ก้าวเดินกลางอากาศไปสกัดเรือบินเหล่านั้นทันที เพียงแรงกดดันจากพลังปราณที่ปล่อยออกมาก็ทำให้เรือบินทั้งหมดหยุดนิ่งกลางอากาศได้ในทันที
ระดับพลังของอาวุโสท่านนี้อยู่ที่ช่วงปลายของขั้นเทพนักรบ ต่อให้ดินแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหยวนไม่ได้อยู่เบื้องหลัง ก็คงไม่มีใครกล้าหยามเกียรติได้
“คารวะอาวุโส!”
ชายหลายคนในชุดเกราะทรงอำนาจที่เปี่ยมไปด้วยบารมีนายทัพเดินออกมา กล่าวคำเคารพพร้อมกันอย่างนอบน้อมโดยมิรอช้า
กลัวว่าอาวุโสจะไม่พอใจแล้วกวาดมือปล่อยลมปราณทำลายล้างเรือบินและผู้คนทั้งหมด
ความจริงแล้ว หากอาวุโสท่านนี้จะทำเช่นนั้น ราชวงศ์ต้าหวู่เองก็ไม่กล้าตำหนิแม้แต่น้อย เพราะการพัฒนาของราชวงศ์ต้าหวู่ตลอดหลายปีมานี้ ย่อมอาศัยการคุ้มครองของดินแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหยวน หากไม่มีที่พึ่งอย่างเทียนหยวน ราชวงศ์ต้าหวู่คงไม่อาจยืนหยัดอยู่ได้จนถึงทุกวันนี้
การที่พวกเขาเดินทางมาครั้งนี้ แท้จริงแล้วก็เพียงเพื่อแสดงความยินดีกับการที่เฉินมู่ ผู้เป็นทายาทแห่งเทียนหยวน ได้ปลุกพรสวรรค์ธาตุคู่ชั้นสูงสุด
ในเรือบินที่ดูทรงพลังนั้น มิได้บรรทุกทหารหรืออาวุธ แต่เต็มไปด้วยของขวัญล้ำค่ามากมาย
อาวุโสใช้พลังจิตตรวจสอบแล้วก็แน่ใจว่าไม่มีภัยคุกคามใดๆ จึงอนุญาตให้พวกเขาผ่านไป
“ไม่เสียทีที่เป็นทายาทแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหยวน แม้แต่ราชวงศ์ยังต้องนำของขวัญมาถวายถึงที่”
“ใช่เลย! พรสวรรค์ธาตุสายฟ้าและไฟขั้นสูงสุดเช่นนี้ เมื่อมีทรัพยากรจากเทียนหยวนสนับสนุน วันข้างหน้าเขาต้องกลายเป็นมหาจักรพรรดิแน่นอน ใครกล้าหยามเกียรติ?”
“มหาจักรพรรดิ! ดินแดนต้าชางของเราไม่ได้มีมหาจักรพรรดิมาเป็นเวลายาวนานแล้ว หากทายาทแห่งเทียนหยวนสามารถทะลวงขอบเขตและบรรลุเป็นมหาจักรพรรดิ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหยวนย่อมคงอยู่คู่ฟ้าดิน ตำนานอมตะแน่นอน!”
เพียงจินตนาการถึงความยิ่งใหญ่นั้น ทุกคนก็แทบไม่อาจระงับความตื่นเต้นในหัวใจได้
มหาจักรพรรดิ!
เย่ชิงเฉิง เองก็ไม่ต่างกัน การได้ติดตามเฉินมู่และเห็นเขาก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุด บรรลุเป็นมหาจักรพรรดิ จะถือเป็นเกียรติสูงสุดในชีวิตของเธอ!
...
อีกด้านหนึ่ง
เฉินมู่ยังคงไม่สนใจการมาเยือนและของขวัญจากราชวงศ์ต้าซาง เขาสั่งให้ดินแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหยวนจัดการต้อนรับแทน พลิกตัวนอนต่ออย่างสบายอารมณ์
...
หนึ่งชั่วโมงต่อมา เรือบินของดินแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหยวนเดินทางมาถึงจุดหมายปลายทางของดินแดนลึกลับ
ความยิ่งใหญ่ของเรือบิน พร้อมตราสัญลักษณ์ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหยวน ดึงดูดสายตาผู้คนจำนวนมากให้หยุดยืนมอง
“ดูนั่น! นั่นมันเรือบินของดินแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหยวน!”
“อลังการจริงๆ! เรือบินนี้น่าจะเป็นระดับศักดิ์สิทธิ์แน่นอน!”
“ระดับศักดิ์สิทธิ์?! ฉันไม่เคยเห็นของแบบนี้มาก่อนเลย!”
“ไม่รู้ว่าทายาทแห่งเทียนหยวนจะมาด้วยหรือเปล่า ฉันอยากเห็นว่า พรสวรรค์ธาตุสายฟ้าและไฟระดับสูงสุดจะทรงพลังแค่ไหน”
“ไม่เห็นเขามานะ”
“สถานที่เล็กๆ แบบนี้ ทายาทเทียนหยวนคงไม่สนใจหรอก อย่างน้อยเขาก็มีทรัพยากรมากมายอยู่แล้ว”
“เดี๋ยวก่อน! นั่นไม่ใช่เย่ชิงเฉิง ศิษย์สาวของสำนักกระบี่ฟ้าเหรอ? ทำไมถึงมาอยู่บนเรือบินของเทียนหยวน?”
“ตกข่าวหรือไง? ฉันได้ยินมาว่าเย่ชิงเฉิงถูกเชิญเข้าจวนทายาทแห่งเทียนหยวนแล้ว กำลังถูกเตรียมตัวให้เป็นภรรยาในอนาคตของเขา”
ภรรยาในอนาคต?
เย่ชิงเฉิงได้ยินคำพูดนี้ก็อดประหลาดใจไม่ได้ ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเฉินมู่ถูกตีความไปไกลถึงเพียงนี้
แต่เธอไม่สนใจสิ่งเหล่านั้น มุ่งเน้นไปที่ภารกิจตรงหน้าเพื่อเอาตัวรอดในดินแดนลึกลับนี้ เก็บเกี่ยวสมบัติล้ำค่าให้ได้มากที่สุด เพื่อไม่ให้ทำให้เฉินมู่ผิดหวัง นั่นคือเป้าหมายเดียวของเธอ!
“พลังระดับนี้ ช่างน่าสะพรึงกลัวนัก!”
เมื่อยืนยันได้ว่า ดินแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหยวน จะเข้าร่วมการแย่งชิงสมบัติในมิติศักดิ์สิทธิ์ครั้งนี้ ผู้เข้าร่วมกว่าครึ่งต่างตัดสินใจละทิ้งความพยายามโดยทันที พวกเขาหันหลังกลับไปยังสถานที่ที่จากมา เพราะไม่เห็นความจำเป็นที่จะต้องยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อส่งเสริมให้ผู้อื่นคว้าชัยชนะในท้ายที่สุด
“ใครอยากจะเป็นใบไม้รองพื้นก็ให้เป็นไปเถิด!”
ภายใต้การนำของเย่ชิงเฉิง บรรดาศิษย์จากดินแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหยวนเดินเรียงกันเข้าไปในประตูมิติสีฟ้าสว่างที่หมุนวนอย่างต่อเนื่อง แม้เฉินมู่จะไม่เคยยอมรับ แต่ก็ไม่มีใครขัดข้องที่จะเชื่อว่าเย่ชิงเฉิงมีโอกาสสูงมากที่จะกลายเป็น “ว่าที่ภรรยาเจ้าสำนักในอนาคต”
ถึงแม้จะเป็นไปได้เพียงหนึ่งในพันหรือหนึ่งในหมื่น ความเคารพเกรงใจก็ยังคงต้องมอบให้
ผู้ติดตามระดับสูงของดินแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหยวนยังคงเฝ้ารออยู่ภายนอกประตูมิติ เขาไม่ได้เข้าไปในพื้นที่ทดลองสำหรับคนรุ่นเยาว์ เพราะการกระทำเช่นนั้นไม่เหมาะสมและอาจทำลายชื่อเสียงของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ หากเพียงเฝ้ารอดูสถานการณ์อย่างสงบถือว่าเพียงพอ
ศิษย์จากสำนักอื่นๆ รวมถึงผู้ฝึกตนจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ต่างรีบเดินตามเข้าไปในประตูมิติ ทว่าทันทีที่ก้าวผ่านเข้าไป ความเปลี่ยนแปลงอันน่าสะพรึงก็เกิดขึ้น!
ตูมมม!
พลังวิญญาณพลุ่งพล่านพุ่งกระจายออกมา ทำให้พื้นที่โดยรอบสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ราวกับใกล้จะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ผู้คนจำนวนมากถูกพลังนั้นผลักถอยหลัง บางคนถึงกับกระเด็นไปไกลถึงสิบเมตร
ผู้ติดตามระดับสูงของเทียนหยวนสะบัดมือเบาๆ ก็สามารถปราบปรามพลังวิญญาณที่ผิดปกตินี้ได้ทันที แต่เมื่อเห็นประตูมิติเปลี่ยนเป็นสีแดงเลือดและทางเข้าถูกปิดผนึก ใบหน้าของเขาก็พลันเปลี่ยนสี
“แย่แล้ว! มีเล่ห์กลแอบแฝง!”
เขาตวาดเสียงดังพร้อมถามขึ้นด้วยความเดือดดาล
“ใครเป็นผู้รับผิดชอบตรวจสอบมิตินี้!”
เสียงของเขาดังก้องจนแม้แต่ภูเขาและแม่น้ำโดยรอบยังสั่นสะเทือน
“ขะ...ข้าน้อยรับผิดชอบตรวจสอบเอง ขณะนั้นไม่พบสิ่งผิดปกติใดๆ คาดว่าคงมีผู้แทรกซึมที่แข็งแกร่งเกินกว่าที่พวกข้าจะรับมือได้...”
ปัง!
ผู้ติดตามสะบัดนิ้วเพียงเล็กน้อย ส่งตัวผู้ตรวจสอบกระเด็นไปชนหน้าผาอย่างรุนแรงจนร่างฝังลึกลงไป
เขากล่าวเสียงเย็นชา
“หากศิษย์ของเทียนหยวนต้องได้รับบาดเจ็บหรือล้มตายเพราะเรื่องนี้ ข้าจะตามล้างโคตรพวกเจ้าให้สิ้น!”
สำหรับเขา คำแก้ตัวที่ฟังดูไร้ความรับผิดชอบเช่นนี้ไม่มีความหมาย หากไร้ความสามารถ ก็ควรไปหาผู้มีความสามารถมาแทน!
อย่างไรก็ตาม ประตูมิติที่ถูกปิดจากภายนอกไม่สามารถเปิดได้อีกต่อไป ทุกอย่างจึงขึ้นอยู่กับเย่ชิงเฉิงและศิษย์ที่อยู่ในมิติว่าพวกเขาจะสามารถฝ่าอุปสรรคออกมาได้หรือไม่ หากพ่ายแพ้พวกเขาย่อมตกเป็นเหยื่อพลังชีวิตให้กับพวกปีศาจเฒ่าที่แอบแฝงหวังจะชิงพลังคืนชีพ
ในขณะเดียวกัน ภายในมิติ
เย่ชิงเฉิงและคนอื่นๆ ยังคงไม่รู้ถึงเหตุการณ์ภายนอก พวกเขากำลังยืนอยู่กลางทะเลทรายที่มีแต่เม็ดทรายสีเหลืองหม่นที่ปกคลุมไปทั่ว บรรยากาศรอบตัวเต็มไปด้วยลมกรรโชกแรงพัดเม็ดทรายที่เล็กละเอียดจนรู้สึกเจ็บแสบเมื่อสัมผัสกับผิว
“ช่างเป็นสภาพแวดล้อมที่เลวร้ายยิ่งนัก ไม่รู้ว่าการทดลองในนี้จะโหดร้ายขนาดไหนกัน?”
ศิษย์คนหนึ่งจากสำนักฉางจี๋เอ่ยขึ้นด้วยความกังวล
“ระวังตัวไว้เสมอจะดีที่สุด! ศิษย์ของว่านชิงจง รวมกลุ่มกันแน่นหนา ห้ามแยกออกจากกัน!”
ทุกคนต่างจับอาวุธไว้แน่น เตรียมพร้อมเต็มที่ ท่ามกลางกระแสลมทรายที่ไม่ยอมหยุด
โครม!
ทันใดนั้น พื้นดินก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรงจนผู้คนมากมายเสียหลักล้มลงไปนอนกับพื้น
สายตาทุกคู่จ้องมองไปข้างหน้า เห็นผืนทรายไหลราวกับน้ำตก เผยให้เห็นบางสิ่งขนาดมหึมาที่ซ่อนอยู่เบื้องหลัง!
