บทที่ 167 ลูกเขยใช้ได้นี่
ตอนกลับถึงบ้านยังเป็นช่วงบ่าย คนยังไม่ทันถึงบ้าน เหลียงจื่อเฉียงได้ยินเสียงผู้ชายที่คุ้นเคยดังมาแต่ไกล พอเข้าใกล้บ้านตัวเอง ก็เห็นพ่อตาเฉินต้ากังนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ กำลังคุยกับเฉินเซียงเป่ยและแม่หยวนชิวอิ่ง เหลียงจื่อเฉียงคิดอย่างรวดเร็ว วันนี้ไม่ใช่วันพิเศษอะไรนี่นา ไม่รู้ว่าพ่อตามาทำไมกะทันหัน ตั๋วป...