ตอนที่ 196 กลับบ้านนอนพัก(ฟรี)

ในถ้ำใต้ดินที่เต็มไปด้วยศพ...

หลี่หยวนและมู่ฉิวปรากฏตัวขึ้น พวกเขารีบไปที่ฐานทัพที่ทางเข้าอาณาจักรดาว

ระหว่างทาง...หลี่หยวนส่งรายงานเรื่องที่เขาเจอบุตรเทพเซียนหมิงและเรื่องแปลกๆให้จั่วเฟิง

ต่อไป...หลี่หยวนต้องระวังตัวมากขึ้น

เขาต้องเก็บแผนการของตัวเองและมู่ฉิวเป็นความลับ เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีก

และต้องเร่งตามหาสายลับในกองทัพ

ไม่อย่างนั้น ถ้าเกิดสงครามกับเผ่าพันธุ์ต่างดาว มันอาจจะสร้างปัญหาใหญ่

ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา

หลี่หยวนและมู่ฉิวออกจากอาณาจักรดาว กลับไปที่ฐานทัพในหุบเขา

ไม่น่าเชื่อว่า...ผู้บัญชาการกองทัพที่เจ็ดมาที่นี่ด้วย

เห็นทั้งสองกลับมาอย่างปลอดภัย เขาก็โล่งใจ

ในห้องประชุม หลังจากรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว สีหน้าของเขาก็เคร่งขรึมขึ้น

ต่อไป...ผู้บังคับบัญชาระดับสูงของกองทัพที่เจ็ดต้องตรวจสอบและกวาดล้างอย่างละเอียด

...

หลังจากออกจากห้องประชุม

หลี่หยวนและมู่ฉิวก็ขึ้นยานบินส่วนตัว กลับไปที่เทียนหยาง

ฟ้าเริ่มสาง

ยานบินสองลำบินผ่านท้องฟ้า ผ่านแนวป้องกันแรกของเมือง

ทหารที่ลาดตระเวน

เห็นยศของนายทหารที่มาจากท้องฟ้า พวกเขาก็ทำความเคารพทันที

ยานบินบินจากไป

นักรบระดับสามเหล่านั้นเห็นร่างสองร่างบนยานบิน พวกเขาก็ทำความเคารพ

หัวใจของพวกเขาอบอุ่น ตื่นเต้นและดีใจ

ความเหนื่อยล้าหายไปในพริบตา

พวกเขาอยากจะถึงเวลาเปลี่ยนเวรเร็วๆ จะได้เอาภาพในกำไลให้เพื่อนๆดู

กลับมาที่ชุมชนหมิงเยว่

ผู้อยู่อาศัยส่วนใหญ่ยังไม่ตื่น

มีเพียงไม่กี่บ้านที่เปิดไฟสลัวๆ

หลี่หยวนและมู่ฉิวไม่ได้รบกวนใคร พวกเขากลับเข้าห้องนอนเงียบๆ

หลังจากเดินทางหลายวัน หลี่หยวนรู้สึกไม่สบายตัว เขาจึงไปอาบน้ำอุ่น

หลังจากอาบน้ำเสร็จ เขาก็สวมชุดนอน นอนบนเตียง หลับไปในทันที

ด้วยพลังจิตกว่าร้อยล้าน เขาไม่จำเป็นต้องนอนหลับเพื่อฟื้นฟูพลัง

แต่นี่เป็นนิสัยที่ติดตัวมาตั้งแต่เด็ก

ถ้าไม่ได้นอน เขาจะรู้สึกเหมือนขาดอะไรไปบางอย่าง

มู่ฉิวก็ไปอาบน้ำ ออกมาในชุดนอน มีกลิ่นหอม

พอเห็นหลี่หยวนนอนหลับ เธอก็เบะปาก เตรียมจะนอนบนโซฟา

แต่พอกำลังจะหันหลัง...เธอก็ถูกพลังจิตดึงไปที่เตียง หลี่หยวนกอดเธอไว้แน่น มืออีกข้างลูบไล้ใต้ชุดนอน...

มู่ฉิวขนตาสั่นไหว

ใบหน้าสวยแดงระเรื่อ ริมฝีปากอวบอิ่มเผยอเล็กน้อย

ประมาณสิบโมงเช้า

มู่เยว่ฉินกินข้าวเช้าเสร็จ กลับมาจากสวนสาธารณะ

นึกถึงเรื่องที่คนแก่คนอื่นๆ พูดคุยกันอย่างตื่นเต้น เธอก็ยังไม่อยากจะเชื่อ

กองทัพที่หนึ่งยึดอาณาจักรดาวจิ้งจอกน้ำแข็งได้แล้วเหรอ?

จักรพรรดิจิ้งจอกน้ำแข็งระดับกึ่งเทพถูกจั่วเฟิงฆ่าตาย?

เธอเป็นแค่คนธรรมดา ไม่ค่อยรู้เรื่องของนักรบระดับสูง

แต่มีคนบอกว่า...กึ่งเทพสามารถทำลายเมืองเทียนหยางได้ง่ายๆ

มู่เยว่ฉินรู้ดีว่าเมืองเทียนหยางใหญ่แค่ไหน ตึกสูงระฟ้าล้วนสร้างด้วยคอนกรีตความแข็งแรงสูงที่สามารถต้านทานการโจมตีของปืนใหญ่ได้

แต่กึ่งเทพสามารถทำลายที่นี่ได้ง่ายๆ ความแข็งแกร่งและความน่ากลัวนั้นเกินความเข้าใจของเธอ

เผ่าพันธุ์ต่างดาวที่แข็งแกร่งเช่นนี้...กลับถูกจั่วเฟิงฆ่าตาย

ความตกตะลึงนี้ไม่ต่างจากตอนที่จีนตกอยู่ในอันตรายเมื่อสองร้อยปีก่อน และมีมหาปราชญ์ยุทธ์ผู้พิทักษ์ชาติปรากฏตัวขึ้น

อย่างน้อยคนแก่ที่เคยผ่านสนามรบก็ตื่นเต้นมาก

พวกเขาไม่สนใจภาพลักษณ์ พูดคุยกันน้ำลายแตกฟอง

เปิดเว็บไซต์ของกองทัพ ฉายวิดีโอฝึกซ้อมของกองกำลังสัตว์อสูรจิ้งจอกน้ำแข็งของจีน

ดึงดูดผู้คนมากมายให้มาดู

มู่เยว่ฉินเห็นว่าเสียงดังเกินไป เลยกลับมา

เตรียมถามมู่ฉิวหรือหลี่หยวน

แต่พอกลับเข้ามาในห้องนั่งเล่น...เธอก็เห็นประตูห้องนอนของมู่ฉิวเปิดออก หลี่หยวนเดินออกมาพลางหาว

“อรุณสวัสดิ์ครับคุณป้า”

มู่เยว่ฉินยิ้มกว้าง

เธอชินกับการที่หลี่หยวนกลับมาแบบกะทันหัน เธอถอดเสื้อโค้ทออก เดินไปที่ห้องครัว “ยังไม่ได้กินข้าวใช่ไหม รอแป๊บนะ เดี๋ยวแม่ทำให้ ในตู้เย็นยังมีวัตถุดิบที่ลูกเอามาให้อยู่เยอะ”

หลี่หยวนพยักหน้า “ทำของมู่ฉิวด้วยนะครับ”

มู่เยว่ฉินเดินเข้าไปในครัว บ่นพึมพำ “ลูกคนนี้ กลับมาก็ไม่บอก แม่ไม่ไปเสิร์ฟหรอกนะ อยากกินก็ทำเอง”

หลี่หยวนยิ้ม เดินไปที่ห้องนั่งเล่น ดื่มชา จากนั้นก็ไปที่ห้องครัว ช่วยมู่เยว่ฉินเตรียมวัตถุดิบ

ใกล้เที่ยง...อาหารมากมายก็วางเต็มโต๊ะ

มู่เยว่ฉินนึกถึงเรื่องเมื่อกี้ พอดีหลี่หยวนกลับมา เธอก็ถามเขา

หลี่หยวนกินข้าวไปด้วย ตอบไปด้วย “ข่าวทั้งหมดเป็นเรื่องจริง กองทัพที่หนึ่งยึดอาณาจักรดาวจิ้งจอกน้ำแข็งได้แล้ว”

“จักรพรรดิจิ้งจอกน้ำแข็งระดับกึ่งเทพตาย มหาปราชญ์ยุทธ์จิ้งจอกน้ำแข็งสี่ตน ตายสอง หนีสอง”

“จิ้งจอกน้ำแข็งระดับกลางและระดับล่างก็กำลังถูกฝึก พวกมันจะกลายเป็นกองกำลังสัตว์อสูรจิ้งจอกน้ำแข็งกองแรกของจีน วิดีโอที่เกี่ยวข้องน่าจะอยู่ในเว็บไซต์ของกองทัพแล้ว”

“จริงเหรอ?!”

เดิมทีมู่เยว่ฉินยังไม่ค่อยเชื่อ

แต่ตอนนี้หลี่หยวนพูดออกมาเอง ก็ยืนยันว่าเรื่องที่เกิดขึ้นในอาณาจักรดาวจิ้งจอกน้ำแข็งเป็นเรื่องจริง

เธอเบิกตากว้างอย่างประหลาดใจ พูดอะไรไม่ออก

ดูเหมือนว่าหลังจากเผ่าวิญญาณเป็นพันธมิตรกับจีน โจมตีเผ่ามารทมิฬ และยึดอาณาจักรดาวมารทมิฬ

สถานการณ์ก็ดีขึ้นมาก

เมื่อไม่กี่ปีก่อน ถ้ามีใครพูดว่าจีนจะยึดครองอารยธรรมของเผ่าพันธุ์ต่างดาวและเปลี่ยนศัตรูให้เป็นสัตว์อสูรสงครามคงไม่มีใครเชื่อ

“แน่นอนว่าเป็นเรื่องจริง”

หลี่หยวนมองมู่เยว่ฉินที่ดูดีใจ

เขาคิดว่าจะปล่อยจิ้งจอกน้ำแข็งระดับเก้าออกมาให้เธอดูดีไหม ถึงขั้นให้เธอนั่งบนหลังมัน

แต่สุดท้ายก็ล้มเลิก กลัวว่าร่างกายขนาดใหญ่ของจิ้งจอกน้ำแข็งระดับเก้าจะทำให้เธอกลัว

หลังอาหารกลางวัน...

หลี่หยวนพามู่ฉิวกลับไปที่ห้องนอน เข้าไปในวังมารทะลวงน้ำ

บนถนนหินนอกป่าไผ่สีม่วง...

จิ้งจอกน้ำแข็งขนาดใหญ่สองตัวนอนอยู่บนพื้น อาบไปด้วยพลังปฐมภูมิที่เข้มข้น

แต่มันไม่กล้าดูดซับ พวกมันกำลังรอคอยชะตากรรมของตัวเองอย่างกังวล

ทันใดนั้น...ร่างสองร่างก็ปรากฏขึ้นที่ลานกว้างด้านหน้า

เป็นหลี่หยวนและมู่ฉิวนั่นเอง