บทที่ 400 กลืนก้อนหิน ได้พลัง(ฟรี)
บทที่ 400 กลืนก้อนหิน ได้พลัง(ฟรี)
ไม่นานนัก
หลินเฟิงก็พาสาวๆ กลับมาที่ฟาร์มเริ่มต้น
กลับมาแล้วเขาก็ปล่อยสัตว์เทพสีทองทั้งห้าตัวออกมา
เนื่องจากทำภารกิจแรกสำเร็จแล้ว
หลินเฟิงและคณะจึงไม่จำเป็นต้องสวมแว่นกันแดดอีก
สัตว์เทพสีทองทั้งหมดไม่มีพลังที่จะคุกคามหลินเฟิงและคณะอีกแล้ว
นี่เป็นรางวัลพิเศษที่โลกแห่งหมอกมอบให้หลินเฟิงหลังทำภารกิจสำเร็จ
แต่นักสำรวจคนอื่นที่ทำภารกิจสำเร็จทีหลังจะไม่ได้รางวัลพิเศษแบบนี้
สัตว์เทพสีทองทั้งห้าตัวอยู่อย่างว่าง่ายในที่ว่างของอาณาเขตเริ่มต้น
เมื่อครอบครัวห้าชีวิตถูกมังกรน้อยและจิ้งจอกขาวเล็กล้อมไว้
พลังอันทรงพลังที่แผ่ออกมาจากมังกรน้อยและจิ้งจอกขาวเล็ก
ทำให้สัตว์เทพสีทองตัวสั่นด้วยความกลัว!
ช่วยไม่ได้ พลังต่างกันมากเกินไป
แค่คลื่นพลังงานก็กดข่มสัตว์เทพสีทองได้แล้ว
"พี่หลินเฟิง ว้าว!!! สัตว์เทพสีทองพวกนี้น่ารักจัง!"
"ไม่ต่างจากฮัสกี้เลยนะ!!"
จางเค่อเหมิงน้องเล็กนั่งยองๆ มองสัตว์เทพสีทองด้วยความตื่นเต้น
เย่เสี่ยวเหม่ยและเย่เสี่ยวหลิงสองพี่น้องพยักหน้าเห็นด้วยอย่างแรง
"ตามตำนานว่า สัตว์เทพสีทองไม่ทำร้ายใคร แต่เมื่อเจออันตรายก็เปลี่ยนคู่ต่อสู้เป็นรูปปั้นทองคำได้"
"ดูตอนนี้ เป็นอย่างนั้นจริงๆ!!"
อาหลาน สาวน้อยเผ่าเอลฟ์หรี่ตาพูดอย่างจริงจัง
"ไม่พูดเรื่องนี้ก่อน กักสัตว์เทพสีทองทั้งห้าตัวไว้ก่อน"
"เรื่องอื่นค่อยว่ากันทีหลัง"
"มังกรน้อย กิ้งก่าเปลี่ยนสีแห่งหมอกไปไหน ให้มันมาที่นี่"
หลินเฟิงโบกมือ ให้จิ้งจอกเล็กและมังกรน้อยพากิ้งก่าเปลี่ยนสีแห่งหมอกมา
สัตว์เทพสีทองที่เชิงภูเขาไฟมีมากมายขนาดนั้น
ถ้าหลินเฟิงอยากจับพวกมัน ต้องเอาพลังเปลี่ยนสีจากกิ้งก่าเปลี่ยนสีแห่งหมอกมาให้ได้
มีแบบนี้เท่านั้น เขาถึงจะพรางพลังงานของตัวเองได้
ไม่นาน มังกรน้อยก็พากิ้งก่าเปลี่ยนสีแห่งหมอกมาตามคำสั่งหลินเฟิง
เหมือนเคย กิ้งก่าเปลี่ยนสีแห่งหมอกมองหลินเฟิงด้วยความระแวง
สายตาที่มองหลินเฟิงหวาดกลัวและลังเล
ช่วยไม่ได้!
ตัวเล็กๆ นี่ถูกหลินเฟิงทำร้ายหนักเกินไป
ตอนแรกถูกขังในโหลแก้วตลอด
ยังถูกมังกรน้อยข่มขู่ด้วยลมหายใจเพลิงร้อนจัดเป็นระยะ
ถ้าเป็นสัตว์แห่งหมอกตัวอื่นคงตกใจตายไปแล้ว
มีแต่กิ้งก่าเปลี่ยนสีแห่งหมอกที่ใจใหญ่ ทนมาได้นานขนาดนี้
แม้กิ้งก่าเปลี่ยนสีแห่งหมอกจะพูดไม่ได้ แต่มีสติปัญญา
เข้าใจความหมายที่หลินเฟิงพูดได้
"ตัวน้อย ถ้าเจ้าสอนพลังเปลี่ยนสีให้ฉัน"
"ฉันหลินเฟิงสัญญาว่าจะทำให้พลังเจ้าเพิ่มขึ้น"
"ฉันรู้ว่าเจ้าเข้าใจที่ฉันพูด"
หลินเฟิงนั่งยองๆ มองกิ้งก่าเปลี่ยนสีแห่งหมอกที่นอนราบกับพื้นพลางยิ้มพูด
เมื่อกิ้งก่าเปลี่ยนสีแห่งหมอกเห็นรอยยิ้มของหลินเฟิง ก็สั่นเทาด้วยความกลัวทันที
"ถ้าเจ้าสอนตอนนี้ ฉันสัญญาว่าจะเพิ่มพลังให้เจ้า!"
"ไม่อย่างนั้น................"
พูดถึงตรงนี้ หลินเฟิงแสดงสีหน้าเจ้าเล่ห์
กิ้งก่าเปลี่ยนสีแห่งหมอกแสดงสีหน้าลังเล ราวกับกำลังคิดอะไรบางอย่าง ผ่านไปนานกว่าจะพยักหน้า
"แบบนี้สิถูก!"
หลินเฟิงพอใจท่าทีของกิ้งก่าเปลี่ยนสีแห่งหมอกมาก
การที่เขาจะได้พลังเปลี่ยนสีจากกิ้งก่าเปลี่ยนสีแห่งหมอกเป็นเรื่องยากมาก
แต่ถ้าตอนนี้ให้กิ้งก่าเปลี่ยนสีแห่งหมอกแสดงออกมาเอง จะดีที่สุด
แบบนี้จะช่วยให้หลินเฟิงประหยัดความยุ่งยากไปได้มาก
จากนั้น ภายใต้สายตาตกใจของทุกคน
กิ้งก่าเปลี่ยนสีแห่งหมอกเริ่มทำท่าเหมือนกำลังเรอ
กู่หลินหรานที่อยู่ข้างๆ ขมวดคิ้วมอง สีหน้าไม่สบายใจ
"จะทำอะไรน่ะ?"
เย่เสี่ยวเหม่ยขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่เข้าใจการกระทำของกิ้งก่าเปลี่ยนสีแห่งหมอก
หลินเฟิงไม่ตอบ จริงๆ แล้วเขาก็ไม่รู้ว่าการกระทำของกิ้งก่าเปลี่ยนสีแห่งหมอกตอนนี้หมายความว่าอะไร
แต่เจ้าตัวเล็กนี่เข้าใจความหมายในคำพูดของเขาแล้ว
ตอนนี้คงกำลังตอบสนอง
จากนั้นภายใต้สายตาของทุกคน…
กิ้งก่าเปลี่ยนสีแห่งหมอกที่กำลังเรออยู่นั้นทันใดก็อ้าปากออก
จากนั้นก็คายก้อนหินกลมใสราวกับลูกแก้วออกมา
ก้อนหินมีขนาดเท่าไข่นกกระทา ใสราวกับแก้ว
มีน้ำย่อยเหนียวๆ เคลือบอยู่ทั่วก้อนหิน ดูน่าขยะแขยงมาก
หลินเฟิงเห็นแล้วเหงื่อตก ทันใดนั้นก็เหมือนนึกอะไรออก
หรือว่ามีก้อนหินกลมนี้แล้วจะได้พลังเปลี่ยนสี?
หลินเฟิงชี้ไปที่ก้อนหินกลมเหนียวๆ ที่ตกอยู่บนพื้น
แล้วชี้ไปที่ตัวกิ้งก่าเปลี่ยนสีแห่งหมอก ถามว่า
"ตัวน้อย มีก้อนหินนี้แล้ว ฉันจะเปลี่ยนสีได้ใช่ไหม?"
กิ้งก่าเปลี่ยนสีแห่งหมอกพยักหน้า
จากนั้นตัวน้อยก็ทำท่าทางบอกให้หลินเฟิงกลืนก้อนหินเหนียวๆ นี้
ความหมายที่กิ้งก่าเปลี่ยนสีแห่งหมอกต้องการสื่อ ทุกคนที่อยู่ในที่นั้นต่างเข้าใจแล้ว
แค่กินก้อนหินเปลี่ยนสี ก็จะได้พลังเปลี่ยนสี
หลินเฟิงกลั้นความขยะแขยงหยิบก้อนหินบนพื้นขึ้นมา
พิจารณาดูซ้ายขวาอย่างละเอียด แล้วเอาน้ำสะอาดล้างก้อนหินให้สะอาด
จากนั้น หลินเฟิงไม่ลังเลเลย กลืนก้อนหินลงท้องทันที
เขาเชื่อว่ากิ้งก่าเปลี่ยนสีแห่งหมอกจะไม่เล่นลูกไม้อะไร
ถ้าก้อนหินมีปัญหา หลินเฟิงเป็นอะไรไป
กิ้งก่าเปลี่ยนสีแห่งหมอกก็ไม่มีทางรอดเหมือนกัน
ดังนั้นในความเห็นของหลินเฟิง แทนที่จะลังเลเสียเวลาอยู่ที่นี่
สู้ตัดสินใจเด็ดขาด กลืนก้อนหินลงไปเลยดีกว่า
"อี๋~~~"
จางเค่อเหมิงน้องเล็กที่อยู่ข้างๆ แสดงสีหน้ารังเกียจ
ก้อนหินนั้นออกมายังไง พวกเธอเห็นชัดๆ
มันคือสิ่งที่กิ้งก่าเปลี่ยนสีแห่งหมอกเรอออกมาจากท้อง
ตอนนี้ยังมีของเหนียวๆ ติดอยู่ ดูแล้วน่าขยะแขยง
แม้หลินเฟิงจะล้างด้วยน้ำสะอาดแล้วก็ตาม
ถ้าเป็นพวกเธอ คงไม่มีทางกลืนลงท้องแน่
ที่หลินเฟิงทำได้ขนาดนี้
พูดตามตรง แม้แต่กู่หลินหรานและสาวๆ ก็อดชื่นชมความกล้าของหลินเฟิงไม่ได้
เก่งเกินไปแล้ว!!!
ส่วนทางด้านหลินเฟิง หลังจากกลืนก้อนหินที่กิ้งก่าเปลี่ยนสีแห่งหมอกเรอออกมาลงไปแล้ว
ก้อนหินเปลี่ยนสีก็กลายเป็นความเย็นสดชื่นแล่นเข้าสู่ร่างกายทันที
หลินเฟิงหรี่ตารับรู้อย่างละเอียด
ราวกับได้รับพลังพิเศษบางอย่าง
ดูเหมือนจะสามารถพรางพลังงานของตัวเองได้ทุกเมื่อ
"เปลี่ยนสี!"
หลินเฟิงภาวนาในใจ ค่อยๆ ลืมตามองรอบๆ
หลังจากจดจำภาพรอบข้างไว้ในใจแล้ว เขาก็เริ่มเปลี่ยนสี
ตอนนี้ภายใต้สายตาตกใจของสาวๆ
ร่างกายของหลินเฟิงค่อยๆ เปลี่ยนไป!
สุดท้ายก็กลายเป็นโปร่งใสสมบูรณ์!
ราวกับหายไปเลย!
ถ้าไม่ใช่เพราะอุปกรณ์ที่สวมใส่ยังอยู่ คงหายไปจริงๆ
"เก่งจัง!"
"ว้าว~~~ ไม่นึกว่าจะเปลี่ยนสีได้จริงๆ!"
"นี่มันเปลี่ยนสีหรือล่องหนกันแน่?"