บทที่ 39: ค่อยๆ เปลี่ยนทิศทางครั้งใหญ่
หวังเชอจวิน แม้ว่าจะหยิ่งยโสในสำนักงานพรรคอำเภอเป็นปกติ แต่โดยรวมแล้วเขาก็ยังพอรักษามารยาทต่อหน้าคนอื่นได้ดี หากมีข้อขัดแย้งหรือความบาดหมางใดๆ เขามักจะหัวเราะกลบเกลื่อนและยอมถอยหนึ่งก้าว เพราะเขาเข้าใจว่าในสำนักงานพรรคอำเภอ เจอหน้ากันทุกวัน ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ และนอกสำนักงานก็เป็นคนบ้านเดียวกัน อำเภอข่งที่เล็กเช่นนี้ มักจะมีความสัมพันธ์ที่เกี่ยวโยงกัน เว้นเสียแต่ว่าเป็นเรื่องผลประโยชน์ใหญ่โต ทุกอย่างมักจะพอประนีประนอมกันได้
แต่ในวันนี้ ที่หวังเชอจวินถึงกับทุบโต๊ะและกล่าวโทษกวนอวิ๋นต่อหน้า นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขาไม่สนผลลัพธ์และเปิดศึกกับกวนอวิ๋นโดยตรง!
เหตุผลที่เขาทำเช่นนี้ไม่ใช่เพราะขาดความอดทน แต่เพราะสองเรื่องใหญ่ที่สะสมไว้ในใจเขา เรื่องแรกคือเขาถูกเวินหลินพูดกระทบ จนรู้สึกอับอายและยังคงแบกรับความอัปยศจากการพลาดตำแหน่งรองหัวหน้าแผนก ซึ่งทำให้เขาอึดอัดเหมือนแบกภูเขาไว้บนบ่า อีกทั้งยังมาจากผลข้างเคียงของยาที่เขากินแก้หวัด ทำให้เขาไม่สามารถคิดอ่านได้ชัดเจน ส่งผลให้เขาทำเอกสารหล่นกระจายระหว่างไปส่งเอกสาร และถูกหลี่อี้เฟิงต่อว่าอย่างหนักจนเสียหน้า
เขาเป็นคนโปรดในสำนักงานพรรค เป็นผู้ที่หลี่อี้เฟิงไว้วางใจที่สุด ตั้งแต่เขาได้เป็นผู้ช่วยของหลี่อี้เฟิง หลี่อี้เฟิงไม่เคยตำหนิเขาเลยสักครั้ง แถมยังฟังคำแนะนำจากเขาในหลายเรื่อง นี่เป็นครั้งแรกที่เขาถูกตำหนิอย่างรุนแรงจนหมดศักดิ์ศรี ความรู้สึกของเขาจึงแย่ถึงขีดสุด
เมื่อกลับมาถึงแผนกเลขานุการ เขาก็เห็นเวินหลินกับกวนอวิ๋นทำท่าทีสนิทสนมกัน ซึ่งเขาเข้าใจไปเองว่าทั้งสองคนนั้นต้องกำลังเยาะเย้ยเขาลับหลัง อีกทั้งยังนึกถึงเหตุการณ์ที่หัวหน้าของเขาต้องพันผ้าขาวไปประชุมและถูกคนอื่นล้อเลียนทั้งในเชิงขำขันและเสียดสี ความโกรธที่อัดแน่นอยู่ในใจจึงปะทุออกมา
หวังเชอจวินโกรธจนฟิวส์ขาด เวินหลินถึงกับตกใจ มองหวังเชอจวินด้วยความไม่เชื่อสายตา
กวนอวิ๋นเองก็ตกใจในตอนแรก แต่จากนั้นเขาก็กลับมาสงบและลุกขึ้นยืนอย่างใจเย็น “เชอจวิน หัวหน้าของคุณถูกโจมตี มันเกี่ยวอะไรกับผม? คุณอธิบายให้ชัดเจนสิ!” คำพูดของเขานั้นมีเพียงไม่กี่คำ แต่ทุกคำกลับแฝงด้วยพลังและความสงบ ทำให้ดูแตกต่างจากกวนอวิ๋นคนเดิมอย่างสิ้นเชิง
เวินหลินเบิกตากว้างกว่าเดิม ความโกรธของหวังเชอจวินก็ทำให้เธอตกใจมากพอแล้ว แต่สิ่งที่น่าประหลาดใจยิ่งกว่าคือการแสดงออกของกวนอวิ๋น ซึ่งต่างจากที่เธอเคยรู้จักเขาโดยสิ้นเชิง หลังจากร่วมงานกันมาเกือบปี เธอจึงได้ตระหนักว่าเธอยังรู้จักทั้งกวนอวิ๋นและหวังเชอจวินเพียงผิวเผินเท่านั้น
หวังเชอจวินยังคงไม่ลดละและกล่าวอย่างก้าวร้าว “อธิบาย? ต้องให้ผมพูดด้วยเหรอ? คุณรู้ดีอยู่แล้ว อย่ามาแกล้งโง่!”
กวนอวิ๋นหัวเราะเยาะ “ไม่มีหลักฐานแล้วจะมากล่าวหาผม? หวังเชอจวิน ต่อให้เรื่องนี้ไปถึงหลี่อี้เฟิงหรือเหิงเฟิง คุณก็อย่าคิดว่าจะได้ดี คำพูดของคุณเมื่อกี้ ผมจำไว้แล้ว หากคุณไม่ขอโทษผม ผมจะรายงานเรื่องการใส่ร้ายครั้งนี้ต่อสำนักงานพรรค”
การยื่นเรื่องไปถึงหลี่อี้เฟิงและเหิงเฟิง หวังเชอจวินย่อมเสียเปรียบ หากเขามีหลักฐานจริง คงไม่ต้องมาต่อว่ากวนอวิ๋นต่อหน้าเช่นนี้ แถมยังขอให้หัวหน้าเรียกประชุมพิเศษเพื่อลงโทษกวนอวิ๋นไปแล้ว
“และอีกอย่าง หวังเชอจวิน ต่อไปนี้ คุณควรมาทำงานให้เร็วกว่าเวลาเริ่มงาน เตรียมพร้อมสำหรับการทำความสะอาดและต้มน้ำในแต่ละวัน ตั้งแต่วันนี้เราจะผลัดเวรกันสามคน” กวนอวิ๋นพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ต่อจากนี้ แผนกเลขานุการจะต้องมีระเบียบ ไม่ใช่กลายเป็นแผนกที่ไม่มีแบบแผนที่สุดในสำนักงานพรรค!”
หลังพูดจบ กวนอวิ๋นเดินไปยืนตรงหน้าหวังเชอจวิน แม้ว่าเขาจะเตี้ยกว่าเล็กน้อย แต่ด้วยอำนาจบารมีในน้ำเสียงทำให้หวังเชอจวินไม่กล้าสบตา
“หวังเชอจวิน คุณจะเลือกไปอธิบายเรื่องนี้ต่อหน้าหลี่อี้เฟิงและเหิงเฟิง หรือคุณจะขอโทษผมตรงนี้เดี๋ยวนี้?”
เวินหลินไม่สามารถใช้อารมณ์แค่ "ตกใจ" มาอธิบายความรู้สึกของเธอได้อีกต่อไป กวนอวิ๋นไม่ว่าจะในแง่พลังหรืออำนาจบารมี ล้วนเหนือกว่าหวังเชอจวินอย่างเห็นได้ชัด หวังเชอจวินที่เคยเชิดหน้าชูตาในสำนักงานพรรคอำเภอ กลับต้องยอมก้มศีรษะลงเมื่ออยู่ต่อหน้ากวนอวิ๋น ในที่สุด หวังเชอจวินผู้เคยรู้สึกยิ่งใหญ่ในตนเองแบบไม่มีเหตุผลก็ต้องยอมลดศักดิ์ศรีลงเมื่อเจอกวนอวิ๋น
นอกจากนี้ เวินหลินยังได้ยินชัดเจนว่า น้ำเสียงของกวนอวิ๋นในตอนนี้เต็มไปด้วยอำนาจที่กดดันคนอื่น เธอเพิ่งได้รับข่าวมาว่าตำแหน่งหัวหน้าแผนกเลขานุการที่ค้างคามานานกำลังจะถูกตัดสิน และไม่น่าจะผิดคาด—ตำแหน่งนั้นน่าจะตกเป็นของกวนอวิ๋น กล่าวได้ว่าการแต่งตั้งหัวหน้าแผนกของกวนอวิ๋นเป็นเรื่องที่แน่นอนแล้ว
เวินหลินยิ้มแย้มมองกวนอวิ๋นด้วยความดีใจแท้จริง เธอรู้สึกยินดีแทนกวนอวิ๋นจริง ๆ เพราะความเสียสละของเหิงเฟิงในโครงการเขื่อนแม่น้ำหลิวซา ส่งผลให้กวนอวิ๋นได้รับการเลื่อนตำแหน่งทั้งรองหัวหน้าแผนกและหัวหน้าแผนก การสนับสนุนนี้เป็นสิ่งที่ช่วยเหลือกวนอวิ๋นได้มาก แม้ว่าแผนกเลขานุการในสำนักงานพรรคอำเภอจะมีระดับแค่ระดับกลุ่ม แต่เนื่องจากความสำคัญของตำแหน่งนี้ในอำเภอ ทำให้ตำแหน่งหัวหน้าแผนกนี้มักถูกมอบหมายให้รองผู้อำนวยการสำนักงานพรรคอำเภอเป็นผู้รับผิดชอบ
ในช่วงเวลาที่ผ่านมารองผู้อำนวยการคนก่อนเพิ่งเกษียณเนื่องจากปัญหาสุขภาพ ตำแหน่งรองผู้อำนวยการมีคนมารับหน้าที่แทนแล้ว แต่ตำแหน่งหัวหน้าแผนกเลขานุการกลับยังไม่มีใครมาทำหน้าที่
หวังเชอจวินถอยไปด้วยความรู้สึกพ่ายแพ้ ในใจเขาเข้าใจดีว่าทำไมเขาจึงให้ความสำคัญกับการเลื่อนตำแหน่งรองหัวหน้าแผนกมาก เพราะเมื่อรองหัวหน้าแผนกได้รับการแต่งตั้งแล้ว หัวหน้าแผนกจะถูกเลือกจากสองคนที่ได้รับตำแหน่งรองหัวหน้าแผนก ซึ่งหากเขาได้รับตำแหน่งรองหัวหน้าแผนกและได้ก้าวสู่ตำแหน่งหัวหน้าแผนก ก็เท่ากับว่าเขามีอำนาจเต็มตัว และสามารถใช้อำนาจในฐานะหัวหน้าแผนกในการควบคุมกวนอวิ๋น
แต่แผนการของเขากลับพลิกผันไม่เป็นไปตามที่คิด เขาพลาดตำแหน่งรองหัวหน้าแผนกไป ในขณะที่กวนอวิ๋นและเวินหลินกลับได้รับตำแหน่งนี้ โดยปกติการเลือกหัวหน้าแผนกมักให้ความสำคัญกับเพศชายมากกว่าเพศหญิง และเมื่อพิจารณาว่ากวนอวิ๋นเป็นผู้ช่วยส่วนตัวของนายอำเภอ ขณะที่เวินหลินเป็นผู้ช่วยของรองเลขาธิการพรรค โอกาสที่กวนอวิ๋นจะได้ตำแหน่งจึงมีมากกว่า
“ขอโทษที กวนอวิ๋น ฉันตื่นเต้นไปหน่อยเลยพูดอะไรผิดไป” หวังเชอจวินยอมถอย ยอมรับผิดในที่สุด จากที่เคยอิจฉาการศึกษาของกวนอวิ๋น สู่การรู้สึกได้เปรียบที่เคยกดกวนอวิ๋นไว้ต่ำกว่าตัวเอง และตอนนี้ต้องมาสารภาพผิดครั้งแรกต่อหน้ากวนอวิ๋น สถานการณ์กำลังเปลี่ยนไปในทางที่กวนอวิ๋นได้เปรียบมากขึ้นเรื่อย ๆ
กวนอวิ๋นพยักหน้า ยกมือมาตบไหล่หวังเชอจวินเบา ๆ “เชอจวิน คราวหน้าให้ระวังหน่อยนะ ไม่เป็นไร” เขายิ้มกว้างอย่างใจกว้าง ก่อนจะหยิบขวดน้ำขึ้นมาด้วยท่าทีสงบ “วันนี้ฉันเข้าเวร”
หวังเชอจวินมองแผ่นหลังของกวนอวิ๋นที่เต็มไปด้วยความมั่นคงและสง่างาม พร้อมกับกัดฟันกรอดในใจ แต่เพราะเวินหลินอยู่ข้าง ๆ ทำให้เขาไม่สามารถแสดงความไม่พอใจออกมาได้ จึงได้แต่หัวเราะเยาะตัวเองเบา ๆ “หัวหน้ากวนอวิ๋นนี่มีบารมีจริง ๆ เวินหลิน เธอต้องพยายามอีกเยอะนะ”
เหตุการณ์ที่กวนอวิ๋นสามารถยืนหยัดได้อย่างสง่างามครั้งแรกในหน้าหวังเชอจวินครั้งนี้ แตกต่างจากชัยชนะโดยตรงที่กวนอวิ๋นเคยทำได้ก่อนหน้านี้ เหิงเฟิงเองก็ใช้วิธีสงบสุขุมในการเปลี่ยนแปลงแนวทางของอำเภอข่งอย่างชาญฉลาด หลังจากการประชุมผ่านการแต่งตั้งสมาชิกโครงการเขื่อนแม่น้ำหลิวซา สถานการณ์ในอำเภอค่อย ๆ เปลี่ยนแปลงไป
ในความเป็นจริง แนวทางการเปลี่ยนแปลงนี้ถูกวางแผนไว้ตั้งแต่ก่อนการประชุม เหิงเฟิงได้พูดคุยกับกุ้ยเสี้ยวจี้ ซึ่งเป็นรองเลขาธิการพรรคฝ่ายการเกษตรที่ลานองุ่นในอาคารพรรคอำเภอ เพื่อวางรากฐานล่วงหน้า
(จบบท)###