บทที่ 266 มาถึงเสียที
บทที่ 266 มาถึงเสียที การวิ่งหนี คงเป็นศิลปะประจำชาติของทหารโคกูรยอ ทหารโคกูรยอได้เงินน้อย งานมาก ยังต้องเผชิญกับความเป็นความตาย ดังนั้นแทบไม่มีใครเต็มใจจะสละชีวิต ทั้งหมดอาศัยแค่อุดมการณ์ยึดเหนี่ยว แต่สำหรับทหารโคกูรยอทั่วไปแล้ว อุดมการณ์นั้นแลกกิมจิสักคำยังไม่ได้ เหตุใดชเวซอนแฮที่เป็นแค่พ่อค้ากิมจ...
