บทที่ 239 เมืองหลวงถูกสาป ทั้งเมืองติดกับ
บนดาดฟ้าของตึกระฟ้า ลมราตรีพัดโหมกระหน่ำ เฟิงกุย ยืนอยู่ที่ขอบดาดฟ้า มือถือกระดิ่ง กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง! เขาหลับตาลง กระดิ่งในมือเริ่มส่งเสียงแผ่วเบาแต่แปลกพิสดาร เฟิงกุยยกกระดิ่งขึ้นแนบริมฝีปาก เริ่มพึมพำคำสาปเบาๆ: ลมดำพัดกระหน่ำเป็นระลอก "ลมมรณะพัดมา เงามืดเคลื่อนไหว ปีศาจร่อนไปตามเสียงกระดิ่ง" "ความ...
