บทที่ 195 อยากดูขาเหรอ? เหมาะสมหรือ? (ฟรี)

ตอนที่นาตาชาหนีพ้นการควบคุมของเรด รูมในที่สุด เยเลน่าก็โตเป็นผู้ใหญ่และกลายเป็นหนึ่งใน "แม่หม้ายดำ" ของเรด รูม

หลังจากเยเลน่ารู้ประสบการณ์ชีวิตของตัวเอง เธอทั้งรักและเกลียดสมาชิกในครอบครัวอย่างเรด การ์ด เมลินา และนาตาชา

สิ่งที่เธอรักคือพวกเขาเป็นครอบครัวของเธอตั้งแต่ที่เธอจำความได้

ในความคิดของเธอ เรด การ์ดคือพ่อ เมลินาคือแม่ และนาตาชาคือพี่สาว

อย่างไรก็ตาม ทันใดนั้นทุกคนบอกว่าทุกอย่างเป็นเรื่องโกหก

พ่อแม่ปลอม พี่สาวปลอม และแม้แต่ตัวเธอเองก็เป็นแค่เครื่องมือในภารกิจ

การพลิกกลับนี้ทำให้เยเลน่าเจ็บปวดลึกๆ และยอมรับไม่ได้

ตั้งแต่นั้นมา เธอก็เกลียดนาตาชาและพ่อแม่ที่ไม่เคยพบกันอีกเลยหลังจากแยกจากกัน

ระหว่างนั้น นาตาชาพยายามไปตามหาเธอ

แต่เยเลน่ายังโกรธ พี่น้องทั้งสองทะเลาะกันทันทีที่เจอกัน

ต่อมานาตาชาแปรพักตร์ไปอเมริกาและเข้าร่วม S.H.I.E.L.D. ทั้งสองก็ไม่ได้ติดต่อกันอีก

ไม่คาดคิดว่าเยเลน่าจะส่งข้อความขอความช่วยเหลือมาเมื่อเร็วๆ นี้

ด้วยความเกลียดชังที่มีต่อครอบครัว เธอจะไม่มีทางขอความช่วยเหลือจากนาตาชา นอกจากจะตกอยู่ในสถานการณ์คับขันที่ไม่แน่ใจว่าจะเป็นตายอย่างไร

บางทีอาจเป็นการบอกลาครั้งสุดท้าย

เยเลน่าไม่รู้ที่อยู่ของพ่อแม่บุญธรรมและติดต่อพวกเขาไม่ได้

ถ้าต้องบอกลา พี่สาวนาตาชาคือ "ญาติ" คนเดียวในโลกนี้ของเธอ

"ถอนหายใจ... ฉันไม่รู้จะเผชิญหน้ากับเยเลน่ายังไง แม้ตอนนั้นฉันช่วยตัวเองไม่ได้ แต่ฉันก็รู้สึกผิดกับเธอเสมอและทำหน้าที่พี่สาวไม่สำเร็จ"

เทียนฉีลูบหัวเธอและพูดว่า "ไม่ต้องกลัว ผมจะเผชิญมันไปกับคุณ คุณต้องการให้ผมลงมือไหม?"

นาตาชาส่ายหน้า "นี่คือปีศาจในใจของพวกเรา ให้พวกเราแก้ไขมันเอง"

นาตาชาในปัจจุบันดื่มยาสีม่วงและพัฒนาพลังเทพ พละกำลังของเธอไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป แต่เธอก็ยังมีความกลัวหลงเหลืออยู่เมื่อพูดถึงเรด รูม

ถ้าเธอไม่ได้แก้ไขมันด้วยตัวเอง เงาทางจิตใจนี้จะอยู่กับเธอไปตลอดชีวิต

ครั้งล่าสุดที่ต่อสู้กับเทพอินเทอร์เน็ตโซล่า เทียนฉีสแกนโลกและรู้ว่าป้อมบินล่องหนของเรด รูมอยู่ที่ไหน

ถ้าจำเป็น เขาสามารถทุบมันด้วยฝ่ามือเดียว

แต่นี่ไม่ใช่สิ่งที่นาตาชาต้องการ และไม่ใช่สิ่งที่น้องสาวเยเลน่าต้องการด้วย

ในกรณีนี้ เทียนฉีแค่ทำหน้าที่พี่เลี้ยง

หลังเข้าน่านฟ้ายุโรป

เรดาร์ตรวจจับโล่พลังเทพสีเหลืองที่เทียนฉีบินผ่าน ซึ่งทำให้นายพลที่ฐานทัพตกใจ

คิดว่าเป็นขีปนาวุธความเร็วเหนือเสียง และกำลังจะใช้อาวุธเลเซอร์และขีปนาวุธต่อต้านอากาศยานสกัด

ผลก็คือเมื่อกล้องดาวเทียมซูมเข้า เห็นร่างสองร่างอยู่ในโล่สีเหลืองจางๆ

ทุกอย่างหยุดลงทันทีและเราก็ไปทำในสิ่งที่ต้องทำ

นอกจากคนคนนั้น ดูเหมือนจะไม่มีใครบนโลกที่สามารถบินด้วยความเร็วร้อยเท่าของเสียงได้

แม้แต่วายร้ายที่ปรากฏตัวขึ้นกะทันหัน ก็ไม่ใช่สิ่งที่ทหารธรรมดาจะรับมือได้

ส่งรายงานและให้ผู้บังคับบัญชาตัดสินใจ

ภายใต้การนำทางของนาตาชา

ทั้งสองมาถึงบ้านธรรมดาหลังหนึ่งในบูดาเปสต์อย่างรวดเร็ว

นาตาชาพูด "นี่คือที่ซ่อนที่ฉันทิ้งไว้ก่อน ฉันบอกเยเลน่าก่อนไปอเมริกา"

ที่ซ่อนของสายลับคือสถานที่ที่ใช้หลบหนีการไล่ล่าและซ่อนร่องรอย

โดยทั่วไป คุณเท่านั้นที่รู้และจะไม่บอกใคร

รวมถึงองค์กรที่คุณทำงานด้วย

เพราะไม่ใช่ทุกคนในองค์กรที่น่าไว้ใจ

ทันทีที่เข้าประตู เสียงปืนดังขึ้นสองนัด

กระสุนสองนัดพุ่งเข้าหัวนาตาชาและเทียนฉีอย่างแม่นยำ

กระสุนหมุนอยู่ตรงหน้าทั้งสองสักครู่ เทียนฉีโบกมือ มันก็ตกลงพื้นด้วยเสียง "ติ๊งติ๊ง" สองครั้ง

"เยเลน่า นี่พี่เอง" นาตาชาตะโกน

ภายในที่ซ่อนรกรุงรัง

สำลีและผ้าห้ามเลือดเปื้อนเลือดกระจัดกระจายทั่วห้องนั่งเล่น

อากาศเต็มไปด้วยกลิ่นยาที่ไม่พึงประสงค์

อย่างไรก็ตาม เยเลน่าไม่ได้อยู่ในห้องนั่งเล่น และตะโกนจากอีกห้องว่า "หึ... ฉันเป็นคนที่จะยิงพี่ ฉันแค่ส่งข้อความหาพี่ ทำไมพี่ถึงพาคนมาด้วยอีกคน?"

เทียนฉียิ้มและพูด "ผมเคยเจอพี่น้องอีกคู่ที่มีนิสัยคล้ายๆ กับพี่น้องคุณ"

เทียนฉีกำลังพูดถึงน้องสาวของกาโมรา เนบิวลา ที่มีนิสัยแย่กว่าเยเลน่า และพี่น้องทั้งสองก็ต่อสู้กันทันทีที่เจอกัน

นาตาชาพูดอย่างโกรธๆ "คุณมีน้องสาวกี่คนกัน?"

"อย่าเข้าใจผิด นั่นเป็นน้องสาวของคนอื่น"

"สวยไหม?"

"พูดยาก"

"หือ? คุณยังตาบอดเรื่องผู้หญิงสวยอีกเหรอ? คุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคนที่คุณลักพาตัวมาสวยหรือไม่?"

ทั้งสองคุยเล่นกันและเดินตรงไปหาเยเลน่า

เยเลน่าเป็นสาวตะวันตกแท้ๆ มีรูปร่างแข็งแรงและเส้นสายบนใบหน้าค่อนข้างหยาบ

เธอมีผมสีน้ำตาลยาว ถักเป็นเปียหนา ห้อยลงมาบนไหล่ซ้าย

แตกต่างจากนาตาชาที่สง่างามและอ่อนช้อย มีความเป็นกลางอีกแบบ

อย่างไรก็ตาม "หม้ายดำ" ที่เรด รูมเลือกอาจมีสไตล์ต่างกัน แต่ความงามไม่ได้ลดลงมากนัก

ตอนนี้ เยเลน่านั่งพิงผนังอยู่บนพื้น ชี้ปืนใส่นาตาชา พยายามทำหน้าดุ

แต่สุดท้ายก็ไม่ยิงอีกและลดมือลง

ร่างกายของเธอเต็มไปด้วยเลือด และจากจุดที่เลือดออก เธอถูกยิงอย่างน้อยห้าหกนัดที่ร่างกายส่วนบน

โชคดีที่ไม่โดนหัวใจ และพยายามมีชีวิตรอดมาจนถึงตอนนี้

แม้เธอจะพยายามช่วยตัวเองและห้ามเลือดอย่างเต็มที่

แต่กับบาดแผลแบบนี้ แม้แต่ไปโรงพยาบาล หมอก็ไม่แน่ใจว่าจะช่วยได้

ตอนนี้ริมฝีปากของเยเลน่าซีด และดวงตาไม่มีประกายมากนัก

นาตาชารีบก้มลงและพูด "ดื่มยาฟื้นฟูนี่ก่อน"

"ฉันไม่ดื่ม..."

"ยังดื้ออยู่อีกในตอนนี้?" นาตาชากำลังจะบังคับให้เยเลน่าดื่ม

เทียนฉีพูดขึ้นทันที "อย่าเพิ่งดื่ม ผมจะดูขาเธอก่อน"

"อืม?!"

แม้แต่เยเลน่าที่กำลังจะหมดแรง ก็เงยหน้าขึ้นและพูดอย่างจนใจ "ในเวลาแบบนี้... คุณบอกว่าอยากดูขาสาว... มันเหมาะสมไหม?"

เทียนฉีไม่ตอบ มือของเขาสัมผัสที่ขาของเยเลน่า แล้วยิงเบาๆ ออกไปในอากาศ

เซนเซอร์ขนาดเล็กทะลุผ่านเนื้อและเสื้อผ้าลอยขึ้นมากลางอากาศ

ด้วยความเจ็บปวดรุนแรง บาดแผลของเยเลน่าไม่สามารถกดไว้ได้อีกต่อไป หัวใจเต้นและการหายใจเริ่มผิดปกติ

นาตาชารีบเทยาฟื้นฟูใส่ปากเธอ

แสงสีเขียววาบขึ้น และเยเลน่าก็ฟื้นคืนชีพด้วยสุขภาพที่สมบูรณ์

เซนเซอร์นี้เป็นตัวติดตามที่เรด รูมฝังไว้ใน "หม้ายดำ" ทุกคน และหลายคนไม่รู้ตัว

ในเนื้อเรื่องเดิม หลังจากเยเลน่าสูดดมยาต้านฤทธิ์สีชมพู เธอหลบหนีจากการควบคุมของนายพลและขุดเซนเซอร์ออกมา

ตอนนี้เยเลน่าบาดเจ็บสาหัส เธอจึงไม่กล้าผ่าตัวเอง

เทียนฉีบังเอิญนึกได้ จึงช่วยเยเลน่าแก้ปัญหานี้ เพื่อไม่ให้ถูกแทงอีกหลังดื่มยาฟื้นฟู

"ขอบคุณ"

นาตาชาถาม "คุณเป็นอย่างนี้ได้ยังไง? ใครทำร้ายคุณ?"

เยเลน่าหัวเราะเยาะตัวเอง "ฉันอยากเลียนแบบพี่และทรยศต่อเรด รูม แต่ล้มเหลวและถูกหม้ายดำคนอื่นตามล่า"

พี่น้องทั้งสองสื่อสารกันสักพักและพบว่ามีคนพัฒนายาต้านฤทธิ์ของเรด รูมแล้ว

หลายปีมานี้ เรด รูมใช้ฟีโรโมนที่เรียกว่า "พิชิต" เพื่อควบคุม "หม้ายดำ" ทั้งหมด

คนที่ถูกฉีดฟีโรโมนนี้จะเชื่อฟังคำสั่งของนายพลเดรย์คอฟโดยไม่มีเงื่อนไขและไม่สามารถต่อต้านได้เลย

แค่เข้าใกล้นายพล ฟีโรโมนที่ปล่อยออกมาจากนายพลก็สามารถควบคุมคู่ต่อสู้ได้

ในเนื้อเรื่องเดิม แม้นาตาชาจะกบฏ แต่ฟีโรโมนในร่างกายเธอก็ไม่สามารถกำจัดออกได้

นี่เป็นเหตุผลที่นาตาชาไม่กล้าเผชิญหน้ากับเรด รูมมาหลายปี

ต่อมาเธอโต้กลับเรด รูม เพื่อต้านฟีโรโมนนี้ นาตาชาตัดเส้นประสาทดมกลิ่น แล้วแกล้งทำเป็นถูกควบคุมเพื่อหลอกข้อมูล...

ไม่รู้ว่าเส้นประสาทดมกลิ่นจะฟื้นตัวได้หลังถูกตัดหรือไม่

บางทีในมุมมองของนาตาชา เรื่องนี้อาจไม่สำคัญ

ถ้าเธอไม่มีอะไรให้รักในชีวิต กลิ่นของโลกจะมีความหมายอะไรกับเธอ?

อย่างไรก็ตาม คนที่ถูกฉีดฟีโรโมน "พิชิต" ไม่ใช่ซอมบี้ คนอย่างนาตาชาก็เหมือนคนธรรมดา

ดังนั้น บางคนจึงแอบวิจัยยาต้านฤทธิ์

ในที่สุดการวิจัยก็สำเร็จเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา

แต่เดิมหลังสูดดมยาต้านฤทธิ์ก็จะหลุดพ้นจากการควบคุม แต่ไม่คาดคิดว่านายพลจะมีไม้ตายซ่อนไว้

ฝากกดติดตามเพจด้วยนะคะ อัพเดททุกวัน อ่านตอนใหม่ก่อนใครได้ที่นี่