บทที่ 169 ตั๊กแตนอสูร·กรงขังกลืนกิน
บทที่ 169 ตั๊กแตนอสูร·กรงขังกลืนกิน เมื่อคมดาบกว้างพันเมตรเพิ่งปรากฏ ฉึก- ผิวทะเลถูกฟันแยกเป็นร่องกว้างร้อยเมตร ลึกหลายพันเมตรในทันที และร่องนี้ยังคงขยายใหญ่ขึ้นไม่หยุดภายใต้แรงกดของดาบจักรพรรดิอันน่าสะพรึงกลัว!! คมดาบเล็กละเอียดหนาแน่นราวตาข่าย กดลงมาจากท้องฟ้าเบื้องบน ทุกที่ที่ผ่าน แม้แต่ช่องว่าง...