ไทเกอร์บนดาดฟ้าหยิบปลาไทที่โชคร้ายตัวหนึ่งขึ้นมา ก่อนจะโยนมันกลับลงไปในทะเล แม้ว่าเขาจะเป็นมนุษย์เงือก แต่เขาก็เป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่สามารถสื่อสารกับปลาได้

แรงกระแทกของน้ำทำให้ดาดฟ้าโคลงเคลงอย่างรุนแรง แต่ลูกเรือต่างก็คุ้นเคยกับคลื่นลมแบบนี้เสียแล้ว พายุเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้เป็นเพียงแค่เรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับโลกใหม่

แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนที่สามารถเอาชีวิตรอดจากสภาพอากาศแบบนี้ได้ เศษซากเรือที่ปรากฏขึ้นบนดาดฟ้าก็เป็นเครื่องพิสูจน์อย่างดี

"แม่ชี คุณแน่ใจเหรอว่าที่นี่คือจุดหมายปลายทาง? ดูยังไงก็ไม่เหมือนจะมีใครอาศัยอยู่ได้เลยนะ"

ไม่นานนัก แสงสว่างวาบหนึ่งก็ปรากฏขึ้นบนท้องทะเลอันมืดมิด นั่นไม่ใช่แสงจากประภาคารบนชายฝั่ง แต่เป็นทะเลเพลิง!

ทุกที่ที่มองเห็นล้วนถูกปกคลุมด้วยเปลวเพลิงที่โหมกระหน่ำ ภายใต้อิทธิพลของแสงไฟ พื้นผิวทะเลดูราวกับมีสีแดงเพลิงอันน่าขนลุก

ตู้ม!

ภูเขาไฟบนเกาะพ่นลาวาออกมาเป็นระยะ ๆ ดูเหมือนว่าทั้งหมดจะเป็นภูเขาไฟที่ยังคุกรุ่นอยู่

เถ้าภูเขาไฟถูกชะล้างลงมาด้วยสายฝน แต่กลิ่นกำมะถันอันฉุนเฉียวก็ยังคงลอยมาตามลม ทำให้ไทเกอร์ที่คุ้นเคยกับกลิ่นอายของท้องทะเลต้องขมวดคิ้ว

"ฝนตกหนักขนาดนี้ แต่ไฟก็ยังไม่ดับ เกาะนี้มีปัญหาใหญ่แน่ ๆ "

"น่าจะใช่นะ จากข้อมูลที่ฉันได้มาจากท่านควีน คนที่ฉันกำลังตามหาอยู่ที่นี่แหละค่ะ"

คนที่มิสุต้องการตามหาคือลอว์ แต่เธอรูแค่เพียงว่าลอว์ได้กลายเป็น 7 เทพโจรสลัด แต่ไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน

เพื่อตามหาลอว์ มิสุจึงต้องใช้วิธีอื่น

ตามทฤษฎีหกองศาของการแบ่งแยก บุคคลหนึ่งสามารถเชื่อมโยงกับคนแปลกหน้าคนใดก็ได้ผ่านคนกลางไม่เกินหกคน

กล่าวคือ อย่างมากที่สุดก็แค่ผ่านคนกลางหกคนก็สามารถรู้จักคนแปลกหน้าคนใดก็ได้

แต่นี่เป็นเพียงทฤษฎี ความสัมพันธ์เหล่านี้อาจจะไม่ชัดเจนแม้แต่กับตัวบุคคลนั้นเอง ถึงแม้จะรู้ทฤษฎีนี้ แต่ในทางปฏิบัติก็เต็มไปด้วยความยากลำบาก

แต่สำหรับมิสุแล้ว เรื่องนี้ไม่ได้ซับซ้อนอะไร เธอยื่นคำขอของเธอให้กับควีน ซึ่งควีนก็สามารถติดต่อโดฟลามิงโก้ได้อย่างรวดเร็ว

ตามหลักเหตุผลแล้ว ด้วยความเกี่ยวข้องกับผลผ่าตัด โดฟลามิงโก้น่าจะให้ความสนใจกับความปลอดภัยของลอว์เป็นอย่างมาก

เพราะเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับการผ่าตัดให้อายุยืนยาว แต่เขากลับบอกตำแหน่งของลอว์ออกมาตรง ๆ

ที่อยู่ของลอว์ค่อนข้างเป็นความลับ แต่ก็ไม่ใช่ความลับทั้งหมด รัฐบาลโลก กองทัพเรือ ต้องมีใครบางคนรู้ว่าลอว์อยู่ที่ไหน ถึงแม้โดฟลามิงโกจะไม่บอก แต่ถ้าลองไปคุยกับเตโซโรหน่อยก็น่าจะพอหาเบาะแสได้บ้าง

ยิ่งไปกว่านั้น โดฟลามิงโก้ก็รู้ว่ากลุ่มร้อยอสูรเคยมีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่เฟลแวนซ์ เมื่อพิจารณาจากภูมิหลังของลอว์ เขาก็พอจะเดาได้ว่ากลุ่มร้อยอสูรต้องการทำอะไร ด้วยเหตุนี้ โดฟลามิงโก้จึงยอมเปิดเผยที่อยู่ของลอว์โดยไม่ลังเล

ลอว์เดินทางไปยังพังก์ ฮาซาร์ดเพื่อสืบสวนข้อมูลการวิจัยบางอย่างของรัฐบาลโลก จึงได้พบกับซีซาร์ที่กำลังทำการทดลองอยู่ที่นั่นโดยบังเอิญ และได้สร้างความสัมพันธ์ใหม่กับโดฟลามิงโกh

ในแง่หนึ่ง นี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของแผนการของลอว์

โดฟลามิงโก้และกลุ่มร้อยอสูรมีความสัมพันธ์ทางธุรกิจกัน ซึ่งลอว์ก็รู้เรื่องนี้ดี โลกใต้ดินของโลกใหม่ทั้งโลกรู้เรื่องนี้ดี

ลอว์ต้องการจัดการโดฟลามิงโก้ สิ่งแรกที่เขาต้องจัดการก็คือปัญหาด้านนี้ เขาต้องการทำลายธุรกิจของโดฟลามิงโก้ ทำให้เขาหมดประโยชน์ต่อไคโด

ในสายตาของลอว์ คนอย่างโดฟลามิงโก้ไม่มีทางสร้างมิตรภาพที่มั่นคงกับไคโดได้ สิ่งเดียวที่ยึดเหนี่ยวพวกเขาไว้ด้วยกันคือผลประโยชน์ เพียงแค่ทำลายห่วงโซ่ผลประโยชน์นี้ โดฟลามิงโก้ที่ส่งมอบสินค้าไม่ได้อาจจะถูกไฟคลอกตายได้

"ถึงจะพูดอย่างนั้น แต่ดูยังไงเกาะนี้ก็ไม่น่าจะมีใครอยู่ได้เลยนะครับ"

"คุณไทเกอร์ เกาะนี้เคยเป็นเกาะทดลองของรัฐบาลโลกมาก่อน แต่เกิดอุบัติเหตุขึ้นในการทดลอง ต่อมาอาโอคิยิกับอาคาอินุก็เลือกที่นี่เป็นสถานที่ประลองกันด้วยค่ะ"

"งั้นผมขอถอนคำพูดละกัน เกาะนี้น่าจะไม่มีสิ่งมีชีวิตใดอาศัยอยู่ได้แล้ว แต่โลกนี้ก็มีข้อยกเว้นเสมอแหละ คาราเต้มนุษย์เงือก • กระแทกอากาศ!"

ไทเกอร์ไม่เชื่อว่าจะมีสิ่งมีชีวิตอยู่ที่นี่ แต่เขาก็เดินมาที่หัวเรือและปล่อยหมัดออกไปข้างหน้า เขาต้องการเปิดทางให้กับเรือ

ไม่รู้ว่าทำไม เปลวไฟบนเกาะถึงได้ลามลงมาในทะเลด้วย วัสดุหลักที่ใช้สร้างเรือของพวกเขายังคงเป็นไม้ การแล่นเรือเข้าไปในทะเลเพลิงตรง ๆ คงไม่ใช่ทางเลือกที่ฉลาดนัก

หลังจากที่แรงหมัดแยกทะเลเพลิงออกเป็นสองฝั่ง เรือของพวกเขาก็แล่นต่อไปข้างหน้า

"พวกนายรออยู่ที่นี่แหละ พวกเราจะรีบกลับมา"

"แม่ชี ไม่ต้องให้พวกเราไปด้วยเหรอ? เกาะนี้ดูท่าจะไม่ธรรมดานะ"

"ไม่ต้องหรอก พวกนายเฝ้าเรือไว้ก็พอแล้ว ฉันกับคุณไทเกอร์จะไม่เสียเวลาที่นั่นนานหรอก"

เมื่อเรือเทียบท่า มิสุไม่ได้พาลูกน้องไปด้วย มีเพียงไทเกอร์ที่ติดตามเธอเข้าไปในเกาะ

แม้จะถูกทิ้งร้าง แต่บริเวณรอบนอกก็ยังคงมองเห็นรั้วลวดหนามที่รัฐบาลโลกทิ้งไว้ ป้ายเตือนอันตรายดูเหมือนจะคอยเตือนผู้คนที่เดินทางมาที่นี่

ซากปรักหักพังกระจายอยู่ทั่วบริเวณ บ้านเรือนบางหลังมีสภาพเหมือนถูกหลอมละลาย รอยแยกบนพื้นดินมีลาวาไหลออกมา สภาพแวดล้อมโดยรอบที่ร้อนระอุทำให้ไทเกอร์รู้สึกไม่สบายตัว

ไม่นานนัก เขาก็ถอดเสื้อนอกออก เดินตามมิสุไปโดยเปลือยท่อนบน

เขาไม่ชอบสภาพอากาศร้อนแบบนี้ แม้ว่ามนุษย์เงือกจะชอบแสงแดด แต่อุณหภูมิของทะเลลึกก็ทำให้ไทเกอร์รู้สึกสบายตัวกว่า

"แม่ชี คุณไม่รู้สึกร้อนบ้างเหรอ?"

แม้แต่เขาที่เปลือยท่อนบนยังเหงื่อไหลไคลย้อย แต่แม่ชีที่สวมชุดคลุมหนา ๆ กลับดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"คุณไทเกอร์ คุณพูดอะไรน่ะ? แค่นี้ก็ทนไม่ได้แล้วเหรอ?"

"เอ่อ...ถ้าแม่ชีลองยกเลิกพลังก่อนแล้วค่อยพูดแบบนี้ ความน่าเชื่อถือจะสูงกว่านี้นะครับ"

เมื่อมองไปที่มิสุในร่างโซลเบลดส์ครึ่งคนครึ่งสัตว์ ที่มีหน้ากากปิดบังใบหน้าครึ่งหนึ่ง ไทเกอร์ก็คลายข้อสงสัยทั้งหมด

"พลังไฟนี่มันเอาแต่ใจจริง ๆ "

เมื่อเห็นผมของมิสุกลายเป็นเปลวไฟสีม่วง ไทเกอร์ก็เข้าใจทุกอย่าง มิสุที่ร่างกายลุกเป็นไฟอยู่ตลอดเวลาจะไปรู้สึกร้อนได้ยังไง

"ว่าแต่แม่ชี คนที่คุณกำลังตามหาอยู่ที่ไหนกันแน่ครับ?"

"อันนี้ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ ก่อนหน้านี้มีคนบอกว่าจะมารับพวกเรา แต่ก็ยังไม่เจอเลย ติดต่อผ่านหอยทากโทรจิตก็ไม่ได้แล้ว"

"แต่ไม่เป็นไร ท่านควีนให้แผนที่ของเกาะมา ฉันมีตำแหน่งของห้องทดลอง เราไปกันเองก็ได้"

การนัดรับคน ถ้าสื่อสารกันผิดพลาดก็อาจจะเกิดเรื่องไม่คาดฝันได้ ขณะที่มิสุกับไทเกอร์กำลังเดินทางอยู่นั้น ก็มีคนยืนรอท่ามกลางพายุหิมะมานานแล้ว

อีกฟากหนึ่งของพังก์ ฮาซาร์ด โมเน่ใช้ปีกถูหอยทากสื่อสารด้วยความหงุดหงิด หลังจากที่ลอว์มาถึงที่นี่ เขาก็ใช้พลังของผลปีศาจผ่าตัดเปลี่ยนมือและเท้าของโมเน่ให้กลายเป็นปีกและกรงเล็บของนก

หอยทากสื่อสารเป็นเครื่องมือสื่อสารที่มีชีวิต คุณภาพของแต่ละตัวก็แตกต่างกันไป ตัวที่โมเน่ถืออยู่นี้ก็ดันอ่อนแอเกินไปจนสลบไปเพราะความหนาว

"ซีซาร์ ไอ้ขยะ! แค่ทำให้หอยทากสื่อสารอบอุ่นก็ยังทำไม่ได้ เสียเวลาของนายน้อยจริง ๆ "

โมเน่บ่นพึมพำถึงความไร้ประโยชน์ของซีซาร์พลางมองไปที่ทะเล

"ทำไมยังไม่มาอีก บอกว่าใกล้จะถึงแล้วไม่ใช่เหรอ?"

นี่เป็นความผิดพลาดในการสื่อสารระหว่างโมเน่กับมิสุ ท่าเรือหลักของพังก์ ฮาซาร์ดอยู่ฝั่งที่มีแต่หิมะและน้ำแข็ง เพราะถ้าเทียบกันแล้ว การอยู่ในเขตหนาวเย็นก็ยังง่ายกว่าการอยู่ในเขตภูเขาไฟ

โมเน่ไม่กลัวความหนาว มิสุมีพลังของโซลเบลดส์จึงไม่กลัวความร้อน ส่วนโมเน่เป็นผู้ใช้พลังของผลปีศาจสายธรรมชาติ ผลหิมะ ซึ่งเป็นพลังระดับล่างกว่าของอาโอคิยิ โมเน่จึงใช้ชีวิตในสภาพอากาศหนาวเย็นได้อย่างสบาย

เธอก็คิดนะว่ามาผิดที่หรือเปล่า แต่เธอก็รอมาตั้งนานแล้ว เธอเป็นห่วงว่าถ้าเธอเพิ่งออกไป อีกฝ่ายก็จะมาถึงพอดี ด้วยความคิดแบบนี้ เธอก็เลยรอต่อไป

แต่แขกที่เธอกำลังรอคอยอยู่นั้น กลับพบเจอกับบางสิ่งที่แปลกประหลาด

"นี่มัน...มังกร?"

ท่ามกลางทะเลเพลิง มังกรแดงตัวมหึมาพุ่งออกมาอย่างกะทันหัน และจู่โจมมิสุกับไทเกอร์โดยไม่พูดพร่ำทำเพลง

"อาจจะใช่นะ แต่นี่มัน...เหมือนกับมังกรของท่านไคโดเลยนี่นา?"

ไทเกอร์ใช้สองมือจับเขี้ยวมังกรที่พุ่งเข้ามากัด ก่อนจะเหวี่ยงมันออกไปไกล เขาเห็นชัดเจนว่าการเหวี่ยงครั้งนั้นต้องทำให้คอมังกรหักอย่างแน่นอน แต่ไม่นานนัก คอที่หักก็กลับมาต่อกันอย่างน่าประหลาด

ความสามารถในการฟื้นฟูนี้คล้ายกับพลังของมังกรแปดหัว และมังกรตัวนี้ก็คือสิ่งที่เวก้าพังก์สร้างขึ้น

ในสมัยที่พังก์ ฮาซาร์ดยังไม่ถูกทิ้งร้าง เบกาพังก์ได้สร้างสิ่งประหลาด ๆ มากมายเพื่อปกป้องเกาะ

มังกรซึ่งเป็นสัตว์ในตำนานที่อยู่บนจุดสูงสุดของห่วงโซ่อาหาร ก็อยู่ในขอบเขตการสร้างของเวก้าพังก์เช่นกัน

บังเอิญว่าในตอนนั้น กองทัพเรือได้ส่งตัวอย่างเลือดของมังกรแปดหัวมาให้ การสร้างมังกรจึงมีทิศทางใหม่

เมื่อเทียบกับมังกรที่ใช้ในหน่วยมังกรบินของกองทัพเรือแล้ว มังกรตัวนี้มีคุณภาพสูงกว่าอย่างเห็นได้ชัด อย่างน้อยความเร็วในการฟื้นฟูก็เร็วกว่ามาก

แต่เมื่อเวก้าพังก์ย้ายออกจากที่นี่ มังกรตัวนี้ก็ถูกทิ้งไว้เช่นกัน แม้ว่ามันจะแข็งแกร่งกว่ามังกรของกองทัพเรือ แต่มันก็ยังเป็นแค่ผลงานที่ล้มเหลวเมื่อเทียบกับวัตถุดิบที่เวก้าพังก์ใช้ในการทดลอง

ในฐานะคนที่เป็นโรคย้ำคิดย้ำทำและชอบความสมบูรณ์แบบ เวก้าพังก์จึงไม่ได้พามันไปด้วย จึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นในวันนี้

เมื่อเห็นมังกรตัวนี้ มิสุก็ดูเหมือนจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นได้

"ดูเหมือนจะมีใครบางคนลอกเลียนพลังของนายท่านสินะ"

ปกติเธอไม่เคยไปยุ่งกับกองทัพเรือ และมังกรของกองทัพเรือก็ไม่ได้มีจำนวนมาก

หลังจากที่หน่วยมังกรบินถูกทำลายล้างด้วยระเบิดของฝ่ายตัวเองในสงครามมารีนฟอร์ด ก็มีแค่เรือรบระดับพลเรือโทเท่านั้นที่จะมีมังกรไว้เป็นหน่วยลาดตระเวน นี่เป็นครั้งแรกที่มิสุได้เห็นสิ่งมีชีวิตแบบนี้

เปลวไฟสีม่วงก่อตัวเป็นใบมีดขนาดใหญ่สองเล่ม มังกรที่เพิ่งฟื้นขึ้นมายังไม่ทันได้ลุกขึ้นยืน ก็ถูกดาบอาลัยของมิสุตัดคอขาดอีกครั้ง

เปลวไฟแห่งคำสาปยังคงลุกไหม้บนบาดแผลของมังกรที่ล้มลงไปอีกครั้ง และหัวที่ควรจะงอกใหม่ก็หายไปในเปลวไฟ

ติดตามผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:ยักษาแปร ผู้แปลลงแค่ในMy-NovelและThai-novelเท่านั้น หาก อ่านที่อื่นรบกวนมาสนับสนุนทีนะครับผม หรือจะมากดไลก์แฟนเพจก็ได้ กระซิกกระซิก ;-;_

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด