บทที่ 104 คนละหนึ่ง
สัญชาตญาณการเอาชีวิตรอดอันแรงกล้า ทำให้ซีปั๋วกลิ้งไปข้างหน้าโดยสัญชาตญาณ แม้เขาจะหลบคมดาบได้อย่างโชคดี แต่จิตดาบอันรุนแรงที่ [เชียนหู] แผ่ออกมา ก็ยังบาดผิวหนังเขา เลือดไหลซึมจากต้นคอไม่หยุด "ประมาทเกินไป! ไอ้หนูนี่เป็นร่างวิญญาณอาวุธ!" "พลังนี้! อย่างน้อยต้องเป็นวิญญาณอาวุธระดับ A!" "ไม่ออมมือแล้ว! ...
