ตอนที่ 46 ความรักเป็นเรื่องของการเจรจา
จางหว่านถิงได้ยินเสียงดังขึ้นมา จึงรีบเช็ดน้ำตาด้วยความตกใจ เมื่อหันหลังไป เธอก็เห็นหลี่เหอ ยืนมองเธอด้วยรอยยิ้ม
เขามีผมฟูนุ่มน่าสัมผัส ใบหน้ายังดูเด็กอยู่มาก แต่ดวงตาของเขาเป็นประกายดำสนิท สะท้อนความมั่นใจและความอ่อนโยน เขายืนอยู่ตรงหน้าเธอ ยิ้มบางๆ ให้ทำให้หัวใจที่เหน็บหนาวของเธอรู้สึกอบอุ่นขึ้นมา
"คุณมาที่นี่ได้ยังไง?" จางหว่านถิงถามอย่างตื่นตกใจเล็กน้อย เธอไม่อยากให้ใครเห็นด้านที่แย่ที่สุดและอ่อนแอที่สุดของตัวเอง
เธอไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะหาตัวเธอเจอ และจู่ๆ เขาก็ปรากฏตัวตรงหน้าเธอ เธอไม่แน่ใจว่าควรจะประหลาดใจหรือตกใจมากกว่ากัน
หลี่เหอย่อตัวลงและตบบ่าเธอเบาๆๆ "ก็เพราะคุณอยู่ที่นี่ไง ทำไมถึงมีคำถามเยอะนักละ? คุณดังมากนะ แค่ถามใครก็รู้แล้วว่าจางหว่านถิงอยู่ที่ไหน"
จางหว่านถิงยังคงสงสัย "แล้วคุณรู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่ที่ริมแม่น้ำ?"
หลี่เหออดหงุดหงิดไม่ได้ที่เธอช่างซักถามมากมายขนาดนี้ เขาเดินทางไกลมาหาเธอ เธอควรจะซาบซึ้งใจไม่ใช่เหรอ? เขาเดินทางมาไกลขนาดนี้ เธอควรจะซาบซึ้งใจนะ เข้าใจไหม?
เขาตอบกลับด้วยเสียงอบอุ่น "ผมเดินผ่านมาทางมา เห็นมีคนกำลังนั่งอยู่ริมแม่น้ำ กำลังจะเดินเข้าไปถามทาง ปรากฏว่าเป็นคุณ"
ตอนนี้เองที่หลี่เหอคิดว่าคำกล่าวหนึ่งเป็นความจริง : "เมื่อคุณเริ่มโกหกครั้งหนึ่ง คุณต้องใช้คำโกหกอีกนับไม่ถ้วนเพื่อปกปิด ไม่มีวันจบสิ้น"
จางหว่านถิงก้มหน้าด้วยความเขินอาย "ฉันทำให้คุณหัวเราะเยาะ ขอบคุณนะหลี่เหอ ฉันไม่เคยคิดเลยว่าคุณจะมาหาฉันจริงๆ ขอบคุณมากจริงๆ"
"เลิกคิดมากได้แล้วหรือยัง? ถ้ามีปัญหาอะไร ผมก็อยู่ตรงนี้กับคุณไง" ตอนที่หลี่เหอเห็นจางหว่านถิงร้องไห้ หัวใจของเขาเหมือนจะแตกสลาย เขารีบหยิบแป้งทอดและถ้วยชาจากกระเป๋าออกมา "คุณยังไม่ได้กินอะไรเลยใช่ไหม กินอะไรสักหน่อยเร็ว"
จางหว่านถิงเอนตัวพิงไหล่หลี่เหอ กินแป้งทอดพลางเล่าเรื่องราวในอดีตให้เขาฟังอย่างช้าๆ
ตั้งแต่เธอยังเล็ก ทุกครั้งที่บ้านมีอาหารอร่อย พี่ชายของเธอมักจะรีบกินก่อนเสมอ ต่อมาเมื่อมีน้องชาย เธอก็ต้องยอมให้เขาก่อนอีก ทุกครั้งที่เกิดเรื่องแบบนี้ เธอจะอดทนเงียบๆ หวังว่าแม่จะชมว่าเธอเป็นเด็กว่าง่ายรู้ความ แต่ไม่เคยได้รับเลย
ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เธอวนเวียนอยู่ในวัฏจักรเดิมๆ เพื่อหวังให้ครอบครัวยอมรับ เธอยิ่งพยายามมากขึ้นเรื่อยๆ แต่กลับยิ่งได้รับการยอมรับน้อยลง ซึ่งยิ่งทำให้เธอทุ่มเทหนักกว่าเดิม
+++ บทนี้มีคนเขียนให้มาน้อย ต้นฉบับมีแค่นี้จริง ๆ นะคะ
+++ จะเริ่มติดเหรียญตั้งแต่บทที่ 51 นะคะ