บทที่ 353 ผมคือหวังไป่หว่าน
บทที่ 353 ผมคือหวังไป่หว่าน “พี่รอง ฉันทำอาหารเสร็จแล้ว รีบออกมากินได้แล้ว!” หลี่ซือหย่าทุบประตูห้องของหลี่เอ้อร์อย่างแรง “พี่ใหญ่ แล้วพี่ด้วย อย่ามัวดูทีวี รีบมากินข้าวเถอะ” หลี่ซือหย่าทำท่าเท้าสะเอวเหมือนแม่บ้านจอมบงการ เนื่องจากหลี่อี้และหวังก่างเซิงเดินทางไปแผ่นดินใหญ่ ทำให้มื้ออาหารทุกมื้อต้อง...