บทที่ 32: แม่มดผู้ยิ่งใหญ่ เบลล่า พันหน้า

ย้อนเวลากลับไปซักหน่อย

ในถ้ำรังของมอนสเตอร์สามารถบรรยายได้ว่าเต็มไปด้วยความยุ่งเหยิง

บนผนังถ้ำเต็มไปด้วยร่องรอยจากแส้และเคียว ส่วนการปะทะของเปลวไฟจากเวทมนต์ระดับสาม【อาภรณ์เพลิง】 ทำให้รอยไหม้กระจายไปทั่วถ้ำ

เมื่อมองไปที่ทั้งสองฝ่ายในการต่อสู้ บิชอปยูจีเนีย หรือที่เราเรียกว่าเบลล่าในตอนนี้ สามารถบรรยายได้ว่าเธอกำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่ย่ำแย่ ท่ามกลางผ้าคลุมเพลิงที่เคยหรูหราของเธอ ตอนนี้กลับกลายเป็นเศษผ้าขาดวิ่น แส้ไฟที่ยาวหลายเมตรตอนนี้แสงของมันเริ่มมืดลงและไม่สว่างเหมือนเดิม

ส่วนวิเวียน ถึงแม้ว่าเธอจะมีบุคลิกที่ดูเหมือนจะเก่งจนคนต้องร้องว่า “โกง” แต่ในที่สุดแล้ว ระดับของทั้งสองฝ่ายก็ยังมีความแตกต่างจนทำให้สาวน้อยก็ได้รับบาดเจ็บ

ชุดเดรสไฟดำที่ห่อหุ้มร่างกายของเธอมีรอยแส้แหว่งออกไปบ้าง ซึ่งถูกข่วนด้วยรอยฟัน และมีรูบางจุด ผิวขาวเนียนที่สว่างและอ่อนนุ่มด้านในยิ่งทำให้เห็นได้เลือนราง... แต่เดี๋ยวก่อน! นั่นคือยูจีเนีย นักบวชสาวที่ดูแลตัวเองดีด้วยการกินปลาแนะเนื้อสัตว์ทุกมื้อ ทำให้เธอดูอวบอิ่ม... ส่วนวิเวียน น่าสงสารที่เธอยังเป็นแค่เด็กสาวตัวเล็ก ๆ...

เฮ้อ ต่อให้เกิดรูเพิ่มก็ไม่มีใครมองหรอกนะ ใครจะไปมองกระดูกที่ดูเหมือนจะโผล่ออกมา?

ตอนนี้เริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไมในโลกมืดนั้นบุคลิกที่สองถึงต้องปรับเปลี่ยนรูปร่างของตัวเอง แถมยังใส่ "ของส่วนตัว" เข้าไปด้วย

แต่โดยรวมแล้ว สถานการณ์การต่อสู้ยังคงรุนแรงอย่างมาก!

ถ้าจะใช้คำพูดที่ไม่ใช่สำนวน แต่ให้เหมือนสำนวนก็คือ...

ผู้หญิงทะเลาะกัน

มันน่ากลัวขนาดนั้นเลย!

ในตอนนี้ อาจจะมีคนสงสัยว่า "อ้าว แล้ววิเวียนกำลังต่อสู้กันอย่างรุนแรงจนโลกแทบจะมืดมน แล้วตัวเหลียวจื่อซวนล่ะทำอะไรอยู่?"

คำถามนี้ไม่ใช่แค่คุณคนเดียวที่สงสัย เพราะสองคนที่ยืนข้าง ๆ ก็ดูเหมือนจะสงสัยเช่นกัน พวกเขาคือผู้เล่นทดสอบสองคนที่ทำได้แค่ดูสถานการณ์ แตงโมยักษ์ และเทพเวทมนตร์ระยะประชิด ซึ่งทั้งคู่ก็เดินเข้ามาหาหมาป่าตัวน้อยด้วยความระมัดระวังอย่างเงียบ ๆ

จากนั้นก็มีการสบตากันทั้งสามคู่ จนตาคู่ของผู้เล่นที่มองไปที่หมาป่าตัวน้อยก็เหมือนจะพูดว่า "เฮ้! ทำไมพี่หมาป่าถึงมานั่งดูการต่อสู้ตรงนี้ล่ะ?" ในขณะที่หมาป่าตัวน้อยก็มองกลับไปด้วยสายตาที่เหมือนจะบอกว่า "แล้วมีปัญหาอะไรไหม?"

ถึงแม้ผู้เล่นทั้งสองจะไม่สามารถสื่อสารกับเหลียวจื่อซวนด้วยการใช้พลังจิตได้ แต่ก็ยังคงสามารถเข้าใจได้จากสายตา เพราะคำพูดที่ว่า "ดวงตาคือหน้าต่างของจิตใจ" นั้นยังคงใช้ได้อยู่

และทั้งสองก็ยังมองไปที่หมาป่าตัวน้อยเหมือนถามว่า "แล้วจะลงมือเมื่อไหร่ล่ะ?"

จริง ๆ แล้วพวกเขาก็ไม่ได้กลัวว่าวิเวียนจะแพ้หรอก

พูดตรง ๆ ไม่น่าจะต้องกังวลเรื่องนั้นเลย! พลังของแม่มดนี่มันไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ!

แตงโมยักษ์ และเทพเวทมนตร์ระยะประชิด แค่ไม่อยากพลาดโอกาสอันหายากนี้ และก็หวังจะได้เห็นพลังของหมาป่าตัวน้อยที่ตามวิเวียนไปไหนมาไหนตลอดเวลา

เพราะอาชีพผู้อัญเชิญนั้นขึ้นชื่อในเรื่องของ 'แม้จะมีสิบคนก็อาจจะสู้ข้าไม่ได้ แต่บางทีสัตว์เลี้ยงของข้าอาจจะตบเจ้าตายได้ในทีเดียว'

แต่ตอนนี้ ถึงแม้ว่าวิเวียนเองจะเก่งมากขนาดนี้ แต่สองผู้เล่นก็ยังคงสนใจน้องหมาป่าตัวน้อยที่ดูไม่เหมือนจะดุร้ายเท่าไหร่ กลับกันมันดูน่ารักมากกว่า และพวกเขาก็อยากรู้พลังของมันมาก

น่าเสียดายที่เหลียวจื่อซวนให้พวกเขาเพียงแค่สายตาที่เหมือนจะบอกว่า 'ทำไมต้องรีบขนาดนั้น'

ในขณะที่เขากำลังกลอกตาไปมา เขาก็แสดงท่าทางเหมือนจะบอกว่า 'ผู้หญิงทะเลาะกันนะ ผู้ชายชอบดู... เอ่อ หมายถึงมันเป็นสิ่งที่หาดูได้ยากจริง ๆ นะ!'

ในศึกที่หาดูได้ยากแบบนี้ จะดูอะไรดี? ต้องดูจุดไหน? นี่แหละคือศิลปะ

นายจะไปสนใจการที่ยูจีเนียทำเวทมนตร์ยิงหอกเพลิงจากมือซ้ายใส่วิเวียน แล้ววิเวียนหลบด้วยการพลิกตัวไปข้างหลังแบบสวย ๆ ได้เหรอ?

ไม่!

คนปกติจะไปสนใจพวกเอฟเฟกต์เวทมนตร์หรือทักษะการต่อสู้ทำไมกัน!

สิ่งที่ต้องดูคือหลังจากที่วิเวียนหลบได้แล้ว เธอก็พลิกกลับและใช้ท่าเคียวตอบกลับไปทันที แม้ยูจีเนียจะพยายามหลบ แต่ก็ยังโดนท่าฟันจากเคียวจนเสื้อผ้าได้รับความเสียหายรุนแรง ทรงผ้าคลุมที่ดูหรูหรากลายเป็นเศษผ้าหายไปจนเกือบจะกลายเป็นชุดกี่เพ้าไปแล้ว

ความเสียหายจากการต่อสู้! เข้าใจความเสียหายจากสงครามไหม!

ผู้เล่นสองคนที่เป็นผู้ชายเช่นกันได้เข้าใจสายตาของเหลียวจื่อซวนในทันที พวกเขาเหมือนจะตระหนักถึงบางสิ่งและแสดงความเคารพจากใจ แล้วตามมาด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความตกใจอย่างไม่คาดคิด

ที่รัก นายมันเป็นหมาป่าจริงๆ!

จากนั้น ราวกับว่าผู้เล่นทั้งสองได้พบกับโลกใหม่ พวกเขาก็เฝ้าดูการต่อสู้กับลูกหมาป่าใจดำอย่างมีความสุข

ทั้งสาม... โอ้ ไม่นะ คนสองคนและหมาป่าหนึ่งตัว พวกเขาทั้งหมดใช้ดวงตาของพวกเขาเพื่อช่วยต่อสู้ โดยพยายามที่จะฆ่ายูจีเนียด้วยดวงตาของพวกเขา

หากบุคลิกที่สองที่สู้อยู่ข้างบนและกำลังอยู่ในภาวะคับขัน รู้ว่าจานซีอิ๊วสามอันข้างล่างคิดเช่นนั้น เกรงว่าเธอจะเพิกเฉยต่อศัตรู และลงไปด้านล่างแล้วฟันด้วยเคียวเพื่อเตือนและสังหารพวกเขาทิ้ง

เอาล่ะ เรื่องตลกก็คือเรื่องตลก ไม่มีใครคิดจริงๆ ว่าเขา เหลียวจื่อซวน เป็นคนผิวเผินขนาดนั้น...เป็นหมาป่าผิวเผินอย่างนั้นเหรอ?

เหตุผลที่แท้จริงที่เขาไม่ได้ลงมือทำอะไรเพราะเขาต้องการเห็นบุคลิกที่สองออกมา และทุกคนก็กำลังสนุกสนาน ไม่เห็นหรือไงว่าอารมณ์ดีบนใบหน้าของสาวน้อยกำลังจะล้นออกมา?

ส่วนเหตุผลที่สอง เหลียวจื่อซวนต้องการให้บุคลิกที่สองต้องเจ็บตัวบ้าง เพื่อให้สาวน้อยเข้าใจว่า ถึงแม้เธอจะเป็นคนขี้โกง แต่เธอยังไม่โตพอ และ...

ในโลกนี้ คนที่โกง จริงๆ แล้ว... มันไม่ได้มีแค่เธอคนเดียว

"เจ้า... แค่ก ไม่ใช่จิตวิญญาณของคนอื่น?" หลังจากเช็ดเลือดที่มุมปาก ยูจีเนียที่ถูกเตะไปอีกครั้งโดยสาวน้อย ได้ลากร่างที่บาดเจ็บขึ้นมาจากหลุมบนพื้น ราวกับว่าเธอได้ยืนยันอะไรบางอย่างในที่สุด

"นี่คือสิ่งที่เจ้าพูดถึงก่อนหน้านี้... อีกคนหนึ่งของเจ้าเหรอ?"

เมื่อเผชิญกับคำถามจากบิชอปสาวที่อยู่ตรงหน้า ครั้งนี้ วิเวียนลอยขึ้นในอากาศ มองลงมาที่ยูจีเนียที่กึ่งคุกเข่าอยู่บนพื้นเพื่อประคองร่างของเธอ

"บิงโก"

"เสียดายจัง ไม่มีรางวัล!"

วิเวียนฟันเคียวจนกลายเป็นภาพลวงตาอีกครั้ง แล้วฟาดมันไปที่ยูจีเนียที่นอนอยู่บนพื้น ราวกับจะเป็นทีสุดท้าย

แต่คราวนี้สาวบิชอปดูเหมือนจะหมดแรงแล้ว เผชิญหน้ากับเด็กสาวผู้เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น เธอไม่ได้หลบหรือป้องกันตัวเลย

ฟุบ

เลือดกระจายไปทั่ว ทำให้เลียวจื้อซวนที่ถูกหลอกให้ดูการต่อสู้รู้สึกติดใจและยังคงจมอยู่ในอารมณ์นั้น สองผู้เล่นที่กำลังดื่มด่ำกับการต่อสู้อยู่ถึงกับกระพริบตาอย่างตกใจ

เมื่อเห็นว่าร่างของยูจีเนียถูกวิเวียนใช้เคียวขนาดใหญ่ตัดจากตรงกลางเป็นแนวนอน และร่างกายส่วนบนและส่วนล่างที่สวยงามก็แยกออกจากกันทันทีและบิดเป็นซอสเนื้อ

คุณนึกภาพออกไหมว่าตอนที่คุณกำลังพยายามปราบสิ่งล่อใจ แล้วหลังจากนั้นมันกลับกลายเป็นศพห้าชิ้นไปแล้ว?

เจ้าหมาป่าเด็กที่ไร้จิตสำนึกตัวหนึ่งได้ไว้อาลัยให้กับสองคนโชคร้ายเหล่านี้ในใจ

ใครใช้ให้พวกแกไม่มีศีลธรรมล่ะ?

สมควรแล้ว!

การต่อสู้จบแล้วหรือ?

สองผู้เล่นที่ค่อย ๆ ฟื้นตัวจากความเหนื่อยล้า หน้าตาเต็มไปด้วยความสับสน เพราะพวกเขากำลังมองดูวิเวียนที่พวกเขาคิดว่าได้ฟันศัตรูตายไปแล้ว แต่ตอนนี้เธอยังไม่ได้ยกเลิกเวทมนตร์【อาภรณ์เพลิง】

ถึงแม้ว่าในทางกลับกัน สีหน้าของสาวน้อยเริ่มเปลี่ยนไปจากความบ้าคลั่งที่เคยมีเมื่อครู่เริ่มจางหายไป และกลายเป็นความเครียดที่หาได้ยาก เธอขมวดคิ้วแน่น มือที่ถือเคียวขนาดใหญ่ที่ยังคงมีเปลวไฟสีดำกำแน่นขึ้น

จากนั้น...ในขณะที่สองผู้เล่นอย่าง "แตงโมยะกษ์" และ "เทพเวทมนตร์ระยะประชิด" ยังคงสับสนและไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น...

พลังอำนาจเย็นยะเยือกเริ่มรวมตัวกันที่ตำแหน่งที่บิชอปยูจีเนียเสียชีวิตไปก่อนหน้านี้

ตอนแรกหลังผ่านการต่อสู้อย่างดุเดือด ทุกอย่างเต็มไปด้วยธาตุไฟและร้อนระอุที่มีอุณหภูมิสูงลิ่ว แต่ตอนนี้ ร่างบางอย่างที่ไม่แน่ชัดเริ่มรวมตัวเป็นรูปเป็นร่าง และอุณหภูมิในถ้ำเริ่มลดลงอย่างรุนแรง

"ไม่เลวเลยนะ วิเวียน เจ้าทำได้ดีจริง ๆ ที่สามารถเอาชนะหนึ่งในร่างแยกที่อ่อนแอที่สุดจากหลายร้อยร่างของข้าได้"

"เจ้า...ก็เก่งอยู่นะ"

เสียงหัวเราะที่เต็มไปด้วยความเยือกเย็นของผู้หญิงดังสะท้อนอยู่ในถ้ำ

เงาที่รวมตัวอยู่เหนือร่างศพกลายเป็นร่างของผู้หญิงคนหนึ่ง

แต่คราวนี้ไม่ใช่บิชอปยูจีเนียอีกแล้ว แต่เป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่สวมเสื้อผ้าขนหมาป่าและถือไม้เท้าหัวหมาป่า พร้อมกับหน้ากากหมาป่าสีเขียวเข้มที่ตั้งอยู่บนหัว

เหลียวจื่อซวนเห็นภาพนั้นแล้วก็ขยับตาไปมา

แตงโมยักษ์และเทพเวทมนตร์ระยะประชิดต่างก็ใช้ทักษะตรวจสอบไปตามสัญชาตญาณ

จากนั้น...

ทั้งสองคนก็ยืนงงไปเลย

[แม่มดผู้ยิ่งใหญ่ - เบลล่า "พันหน้า"]

【ระดับ: Lv60】

[สถานะ: ชิ้นส่วนวิญญาณ]

[อาชีพหลัก: ? ? ? ]

[อาชีพรอง : ? ? ? ]

[ระดับความอันตราย: อันตรายสุดขีด! ]