บทที่ 6 นกปีกเหล็กปรากฏอีกครั้ง

บทที่ 6 นกปีกเหล็กปรากฏอีกครั้ง

ห้างสรรพสินค้าตระกูลเซี่ย สง่าผ่าเผยตระหง่านอยู่บนถนนการค้า เป็นห้างสรรพสินค้าที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในเมืองต้าเซี่ย ก่อตั้งขึ้นโดยตระกูลเซี่ยผู้ทรงอิทธิพล อาคารห้าชั้นโอ่อ่า นี่คือสาขาหนานหยวน ภายในแบ่งเป็นชั้นต่าง ๆ อย่างเป็นระบบ ชั้นหนึ่งจำหน่ายยาเม็ดทั่วไป ชั้นสองอาวุธ ชั้นสามวิชาฝึกตน ชั้นสี่สินค้าหลากหลายจากเผ่าพันธุ์ต่าง ๆ และชั้นห้า พื้นที่สำหรับการทำธุรกรรมระดับสูง

……

ซูอวี่เดินทางมาถึงชั้นสี่ของห้างสรรพสินค้าตระกูลเซี่ย ความทรงจำของการมาเยือนแห่งนี้กับซูล่งยังคงชัดเจน ซูล่งผู้ฝึกตนระดับพัน แม้แต่ที่นี่ พลังปราณก็ยังอ่อนแอ หากปราศจากสิ่งช่วยเหลือ การฝึกตนคงเป็นไปได้ยาก ชั้นสี่แบ่งเป็นโซนต่าง ๆ เช่น “โซนวิชาฝึกตน” “โซนเนื้อเยื่อของเผ่าปีศาจ” “โซนของวิเศษที่ชำรุด” และ “โซนของสมบัติล้ำค่าจากสวรรค์” สินค้าส่วนใหญ่เป็นระดับพัน ของระดับหมื่นศิลานั้นหาได้ยากยิ่งในสาขาหนานหยวนแห่งนี้

ณ โซนเนื้อเยื่อของเผ่าปีศาจ

พนักงานสาวสวย ใบหน้าเปี่ยมด้วยรอยยิ้มอันเป็นมิตร กล่าวด้วยน้ำเสียงกระฉับกระเฉง “คุณลูกค้าต้องการอะไรคะ?”

“เลือดของเผ่านกปีกเหล็ก!”

“นกปีกเหล็ก……” พนักงานสาวครุ่นคิดเล็กน้อย ก่อนจะกล่าวอย่างคล่องแคล่ว “เลือดบริสุทธิ์หรือเลือดธรรมดาล่ะคะ?”

นกปีกเหล็กเป็นนกยักษ์ผู้มีเลือดมากมายมหาศาล เลือดบริสุทธิ์มีเพียงน้อยนิด ส่วนใหญ่เป็นเลือดธรรมดาที่มีประโยชน์น้อยกว่า แต่เลือดบริสุทธิ์นั้นทรงคุณค่าอย่างยิ่ง

ซูอวี่ลังเลเล็กน้อย ไม่แน่ใจว่าต้องการแบบใด จึงกล่าว “ขอทั้งสองแบบดูหน่อยครับ”

“ได้เลยค่ะ!” พนักงานสาวรับคำโดยไม่ถามอะไรเพิ่มเติม นกปีกเหล็กไม่ใช่เผ่าพันธุ์หายาก เป็นเพียงกำลังทางอากาศทั่วไปในสนามรบแห่งสวรรค์ หากเป็นเผ่าพันธุ์ที่ทรงพลังกว่า หนานหยวนอาจไม่มีเหลือเก็บไว้ ไม่นาน พนักงานชายก็หยิบขวดแก้วใสสองขวดออกมาจากตู้โชว์ “นี่คือเลือดธรรมดา และนี่คือเลือดบริสุทธิ์ ทั้งสองอย่างเป็นเลือดของนกปีกเหล็ก”

พนักงานหญิงเห็นซูอวี่จ้องมองขวดแก้วใสวิบวับอยู่ ก็ยิ้มละมุนละไมพลางอธิบาย "หากคุณต้องการเลือดของนกปีกเหล็กระดับหมื่นศิลา สาขาหนานหยวนของเราไม่ได้จัดจำหน่ายค่ะ ต้องไปยังเมืองต้าเซี่ยเท่านั้น"

"ระดับพัน ก็พอแล้วครับ!" ซูอวี่กล่าวเสียงเรียบ ระดับหมื่นศิลานั้นไม่จำเป็น แม้ต้องการก็คงไม่ยอมควักกระเป๋าซื้อแน่

"ทางร้านมีเลือดของนกปีกเหล็กราคาเท่าไหร่บ้างครับ?" ซูอวี่ถามต่อ

"เรามีเลือดนกปีกเหล็กแบบธรรมดา ราคาประหยัด ขวดละ 5,000 เหรียญ ส่วนเลือดบริสุทธิ์นั้นราคาจะสูงกว่า นกปีกเหล็กตัวเต็มวัยจะให้เลือดบริสุทธิ์ได้ไม่ถึงสิบหยด หยดละ 50,000 เหรียญ" พนักงานหญิงตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน

ซูอวี่เลิกคิ้ว แพงเกินคาด!

"ในสนามรบแห่งสวรรค์ นกปีกเหล็กระดับพันก็แค่ทหารราบชั้นล่าง ตายเกลื่อนกลาด หยดเลือดเดียวแพงถึงเพียงนี้เชียวเหรอ?" ซูอวี่อดสงสัยไม่ได้

พนักงานหญิงยังคงยิ้มแย้ม ไม่แสดงอาการตกใจแต่อย่างใด "คุณพูดถูกค่ะ แต่การขนส่งจากสนามรบแห่งสวรรค์มายังเมืองต้าเซี่ย นี่คือต้นทุนมหาศาล! รวมถึงขั้นตอนการสกัด การเก็บรักษา การจำหน่าย และภาษีอีกมากมาย ฉะนั้น ราคา 50,000 เหรียญจึงไม่ใช่ราคาที่แพงเกินไปค่ะ"

เธอยิ้มอ่อนหวานอีกครั้ง "ในสนามรบ นกปีกเหล็กระดับพันหาได้ไม่ยากนัก อาจจะเก็บได้ง่าย ๆ แต่…ที่นี่ไม่ใช่สนามรบนะคะ"

ซูอวี่เงียบไปครู่หนึ่ง คำพูดของพนักงานหญิงนั้นจริง ในสนามรบแห่งสวรรค์ เผ่าพันธุ์ต่าง ๆ ระดับพัน หาได้ทั่วไป แต่ยามสงครามจะใครมีเวลาไปเก็บ เก็บมาแล้วก็ยังต้องคิดหนักว่าจะขนกลับมาได้อย่างไร?

ก็มีเพียงห้างต้าเซี่ยที่อยู่เบื้องหลังมีอำนาจมหาศาลเท่านั้น จึงสามารถขนส่งสิ่งของเหล่านั้นได้ ราคาจึงสูงขึ้นตามลำดับเป็นเรื่องธรรมดา

"เอาแบบธรรมดาหนึ่งขวด…และเลือดบริสุทธิ์อีกหนึ่งหยด!" ซูอวี่ตัดสินใจ แม้จะรู้สึกเสียดายเงินอยู่บ้าง

ซูอวี่รู้สึกเสียดายเงินเล็กน้อย หากพ่อของตนยังอยู่ คงถูกดุจนถึงกับโดนตีตายแน่ ๆ ที่กล้าใช้เงินกว่า 50,000 เหรียญซื้อของเหล่านี้ในขณะที่พ่อเพิ่งไป

"ได้เลยค่ะ คุณจะชำระด้วยบัตรหรือเงินสดคะ?" พนักงานหญิงถามอย่างสุภาพ

"บัตรครับ!" ซูอวี่ตอบ

ใบหน้าของซูอวี่ยังคงเรียบเฉย แต่ในใจนั้นกลับกรีดร้องอย่างเจ็บปวด ห้าหมื่นห้าพัน! เงินเก็บหลายปีของพ่อ...เพียงครั้งเดียวก็สิ้นสลายไปหนึ่งในหกของทั้งหมด

“ฉันก็แค่เดา ถ้ามันใช้ไม่ได้นะ…งั้นก็เจ๊งหนักเลย” ซูอวี่พึมพำกับตัวเอง

ด้วยความหวังริบหรี่ ซูอวี่จึงรีบถามพนักงานสาวอย่างกระวนกระวาย “เอ่อ…ที่นี่รับซื้อเลือดของนกปีกเหล็กด้วยหรือเปล่าครับ?”

ดวงตาของพนักงานหญิงเบิกกว้างเล็กน้อยก่อนจะเผยรอยยิ้มหวาน “รับค่ะ เลือดทั่วไปขวดละหนึ่งพัน ส่วนเลือดบริสุทธิ์หยดละหมื่นค่ะ”

“ผม…” ซูอวี่อั้นคำด่าไว้ในลำคอ

ร้านนี้มันโกงชัด ๆ ! ถึงแม้ว่าห้างนี้จะเป็นของตระกูลเซี่ยหลงอู่ เขาก็อดที่จะสบถไม่ได้ ราคาซื้อคืนแค่หนึ่งในห้า นี่มันอะไรกัน!

ช่างเถอะ ไม่ต้องไปสนใจพวกเขาหรอก พนักงานเหล่านี้ก็แค่ปฏิบัติตามกฎ พูดไปก็เท่านั้น

หลังจากรูดบัตรเสร็จ ซูอวี่ก็ได้รับกล่องไม้สักใบหนึ่ง ภายในบรรจุขวดแก้วสองขวด

ขวดหนึ่งมีเลือดสีทองเพียงหยดเดียว เลือดสีทองนั้นดูราวกับกำลังเดือดพล่าน แถมยังเห็นเงาคล้ายนกปีกเหล็กตัวเล็ก ๆ กำลังกระพือปีกอยู่เบา ๆ อย่างอ่อนโยน

นี่แหละคือเลือดบริสุทธิ์! เลือดบริสุทธิ์ของเผ่าพันธุ์ยักษ์เหล่านี้ล้วนมีประโยชน์ในการฝึกฝน โดยเฉพาะเลือดบริสุทธิ์ของนกปีกเหล็ก หากนักรบบริโภคเข้าไปจะช่วยเพิ่มพละกำลังกายอย่างมหาศาล

หลังจากเปิดประตูสู่การฝึกฝนอย่างเป็นทางการแล้ว มนุษย์จะฝึกฝนพละกำลังกายแล้วเลือดนี้จึงมีประโยชน์กับคนเหล่านี้ แต่สำหรับระดับเริ่มต้นแล้วกลับไม่มีประโยชน์ ยิ่งไปกว่านั้น การกินเลือดบริสุทธิ์ของเผ่าพันธุ์ยักษ์อาจทำให้ได้รับบาดเจ็บสาหัส มิฉะนั้นคงไม่มีเรื่องอาบเลือดเทพปีศาจแล้วระเบิดตายเกิดขึ้นหรอก

ระดับเปิดประตูสู่ช่องทั้งเก้ายังไม่เปิด พลังปราณไม่สามารถหมุนเวียนได้ ถ้าสะสมในร่างกาย นั่นคือยาพิษร้ายแรง ผลไม้เทียนหยวนกับของวิเศษต่าง ๆ เหล่านั้น เกิดจากพลังปราณเทียนหยวนบริสุทธิ์ ค่อนข้างอ่อนโยน แตกต่างจากพลังปราณที่ทรงพลังอย่างเลือดบริสุทธิ์นี้

ขณะที่ซูอวี่กำลังคิดทบทวนอยู่นั้น พนักงานขายก็เอ่ยเตือนขึ้นมา “คุณลูกค้าคะ ถ้าคุณยังไม่ถึงระดับพัน ห้ามดื่มเลือดบริสุทธิ์ของนกปีกเหล็กนะคะ ไม่งั้นจะอันตรายมากค่ะ!”

“รู้แล้วครับ ขอบคุณมาก!” ซูอวี่กล่าวจบ ก่อนจะเอ่ยถามอย่างไม่ใส่ใจนักว่า “ที่นี่มีผลไม้เทียนหยวนขายไหมครับ?”

“อะไรนะคะ?” พนักงานขายหน้าตาเริ่มงุนงงเล็กน้อย ก่อนจะรีบตอบ “ขออภัยค่ะ ที่นี่ไม่มีค่ะ และฉันก็ไม่เคยได้ยินชื่อผลไม้เทียนหยวนมาก่อนเลยค่ะ”

ซูอวี่ไม่ถือสา เผ่าพันธุ์มากมาย สมบัติล้ำค่าก็มากมายเหลือคณานับ เขาจะไปหวังให้พนักงานขายคนหนึ่งรู้ทุกอย่างได้อย่างไร รู้เพียงแต่สินค้าในร้านตัวเองก็ถือว่าเก่งแล้ว

“แล้วน้ำยาหยวนฉีล่ะครับ?”

“อันนั้นก็ไม่มีค่ะ...น้ำยาหยวนฉีเก็บรักษาค่อนข้างยาก ระเหยง่าย ต้นทุนการจัดเก็บสูงมากค่ะ!” พนักงานขายรีบอธิบาย “เมืองต้าเซี่ยมีค่ะ เมื่อหลายปีก่อนที่นี่เคยขาย แต่ต้นทุนสูงมาก ลูกค้าก็ไม่เยอะ เลยเลิกสั่งเข้ามาแล้วค่ะ”

“อ๋อ แล้วราคาเท่าไหร่ครับ?”

“ที่เมืองต้าเซี่ยน่าจะขวดละแสน ตอนนี้ไม่รู้ว่าราคาเปลี่ยนไปหรือเปล่าค่ะ”

เห็นซูอวี่ถามเช่นนั้น พนักงานขายจึงแนะนำอย่างกระตือรือร้น “คุณผู้ชายต้องการเร่งการฝึกฝนขั้นเปิดประตูใช่ไหมคะ? ที่นี่เรามีทั้งสมบัติและยาเม็ดมากมายที่จะช่วยได้นะคะ อย่างเช่น เลือดหมูป่าไฟ ยามิ้นเปิดหยวน...”

ซูอวี่เบ้ปาก นี่ฉันไม่ใช่เด็กใหม่ซะหน่อย

ของพวกนี้โฆษณาว่าช่วยได้ แต่ความจริงก็แค่เร่งความเร็วขึ้นนิดเดียว ถ้าความเร็วในการฝึกฝนเดิมคือ 100 ก็คงเร่งได้แค่ 1 เท่านั้นเอง

แผนการพวกนี้ฉันรู้หมดแล้ว แต่คนโง่เท่านั้นแหละถึงจะทำแบบนั้น!

เสียเงินไปหลายหมื่นเพื่อซื้อของพวกนี้ เดือนนึงก็เท่ากับได้ฝึกฝนเพิ่มอีกแค่หนึ่งวัน ฉันมีเงินเหลือใช้ไม่หมดหรือไง?

แน่นอนว่าต้องมีคนซื้อ ไม่งั้นก็คงไม่มีใครผลิตหรอก ลูกค้าก็ไม่น้อย ซื้อน้อยหน่อยราคาก็ไม่แพงมาก

ซูอวี่ไม่ได้ถามอะไรอีก ยกกล่องไม้ขึ้นแล้วเดินจากไป

ของได้มาแล้ว แต่ว่าจะได้ใช้หรือเปล่าก็ไม่รู้

ถ้าใช้ไม่ได้ ก็ยังถือว่าขายได้อยู่ ถึงจะขาดทุนบ้าง ก็ยังดีกว่าไม่ได้อะไรเลย

……

หน้าตึกแถวบ้านพักอันแสนสงบ

เฉินฮ่าวยืนรอซูอวี่ เมื่อเห็นซูอวี่เดินกลับมาจากนอกบ้าน เขาก็เอ่ยถามด้วยสีหน้าสงสัย “อวี่ ไปไหนมาล่ะ?”

“ไปซื้อของนิดหน่อย”

“อ๋อ งั้นไปโรงเรียนกันเถอะ……”

“ไม่ไป!”

“……”

ใบหน้าของเฉินฮ่าวบึ้งตึง ความโกรธเริ่มเดือดพล่าน “ไม่ไป? ก่อนหน้านี้ถามว่าไปไหม ยังบอกเองว่าต้องไปโรงเรียนให้ได้ แล้วทำไมถึงไม่ไปล่ะ?”

“อยู่บ้านอ่านหนังสือ!”

ซูอวี่หัวเราะเสียงใส “ไปเถอะ ฝึกฝนให้ดี ๆ พยายามให้ถึงขั้นเปิดช่องสี่เร็ว ๆ ล่ะ!”

เฉินฮ่าวกำลังฝึกฝนอยู่ที่ขั้นเปิดประตูช่องสาม หนุ่มน้อยคนนี้สอบเข้ามหาวิทยาลัยอารยธรรมหรือวิทยาศาสตร์ไม่ได้ สอบเข้ามหาวิทยาลัยสงครามก็ไม่ได้ สุดท้ายคงต้องไปเรียนมหาวิทยาลัยการปกครองจริง ๆ แล้วล่ะ

“ฉัน……”

ซูอวี่ขัดจังหวะ พูดโน้มน้าวอยู่นาน จนในที่สุดก็ไล่เฉินฮ่าวไปได้

……

ในห้องนั่งเล่นที่เงียบสงบ

ซูอวี่มองขวดเลือดสองขวด คิ้วขมวดเป็นปม ใบหน้าไร้ซึ่งสีสัน

ได้เลือดมาแล้ว แต่ปัญหาสำคัญคือจะใช้ยังไง?

“กินเข้าไป?” เขาครุ่นคิด “เลือดระดับพันคงไม่ถึงกับตาย แต่ก็คงบาดเจ็บสาหัสแน่ ๆ”

“รอฝันอีกครั้ง รอให้เหยี่ยวปีกเหล็กฆ่าฉัน? แต่ว่า……สิบกว่าปีถึงจะฝันแบบนั้น จะให้รออีกสิบกว่าปีเหรอ?”

ซูอวี่รู้สึกปวดหัวเล็กน้อย ตอนซื้อตื่นเต้นมาก แต่พอได้มาแล้วกลับลังเล

เมื่อคืนเขาได้เบาะแสบางอย่าง จึงตัดสินใจ ถ้าไม่ไหวจริง ๆ ก็ลองกินดู แต่ตอนนี้ ความกลัวเริ่มครอบงำ

มันเจ็บมากนะ

“หรือจะทาบนตัว?”

ซูอวี่ลองคิด ถ้าไม่กินเข้าไปก็น่าจะไม่มีปัญหาอะไร

เลือดบริสุทธิ์ห้ามลองเด็ดขาด เลือดธรรมดาน่าจะไม่เป็นไร

เขาเปิดขวดเลือดธรรมดา ใช้ปลายนิ้วแตะเลือดเล็กน้อย ทาลงบนหลังมือ แล้วเฝ้ารอผลลัพธ์

ไม่กี่นาทีผ่านไป ซูอวี่ขมวดคิ้วแน่น ผลลัพธ์คือศูนย์ ความหวังริบหรี่ลงทุกที

เลือดสีแดงเข้มค่อย ๆ ระเหยจางหายไปต่อหน้าต่อตา

นี่มันเลือดราคาขวดละห้าพันเหรียญ! ของล้ำค่าเช่นนี้ ปกติใช้เพียงเล็กน้อยก็เพียงพอแล้ว มันไม่ใช่เลือดบริสุทธิ์ร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่เพียงน้อยนิดก็ช่วยบำรุงร่างกายได้ ทิ้งไปทั้งขวดเช่นนี้ ช่างเสียดายเหลือเกิน

“ใช้ไม่ได้……” ซูอวี่พูดเสียงเบา

“งั้นลองกินดูหน่อยมั้ย?” เสียงกระซิบอีกเสียงดังขึ้น ราวกับเป็นเสียงกระตุ้นจากภายในจิตใจ

ซูอวี่เลียลิ้นไปที่หลังมือ สัมผัสเลือดเพียงเล็กน้อยแล้วรอคอย แต่ก็ไร้ผลเช่นเดิม

“แบบธรรมดานี่ไม่ได้ผล งั้นหรือว่า……วิธีนี้ไม่ถูกต้อง? หรือจริง ๆ แล้วฉันเข้าใจผิดเอง?” ความสงสัยกัดกร่อนความอดทนของเขา

ซูอวี่เริ่มปวดหัว นี่มันเงินหลายหมื่นเหรียญนะ!

ฉันใจร้อนเกินไปรึเปล่า? คำถามนี้แวบเข้ามาในหัว

แต่นั่นแหละ ฝันร้ายมันหลอกหลอนฉันมานานมากแล้ว ฉันอยากจะกำจัดมันให้เร็วที่สุด ถ้าใช้เงินแค่หลักหมื่นแล้วจบ ฉันก็ยอม

สายตาของซูอวี่จับจ้องไปที่หยดเลือด ความลังเลเกาะกินหัวใจ ตัดสินใจไม่ได้สักที

เลือดเหลือเพียงหยดเดียว ดั่งหยดน้ำค้าง แยกจากกันไม่ได้

ดังนั้นจึงเหลือเพียงวิธีเดียว คือการดื่มมันเข้าไป การทาหรือใช้วิธีอื่นไม่มีประโยชน์

“จะกินเลือดเข้าไปจริง ๆ เหรอ? ฉันเพิ่งเข้าสู่ขั้นเปิดประตูสวรรค์ ถ้ากินเข้าไป ถึงจะไม่ตายก็คงบาดเจ็บสาหัส เดิมทีก็หวังแค่ขั้นเปิดประตูสวรรค์ระดับสี่ ถ้าบาดเจ็บ อย่าว่าแต่ระดับสี่เลย ระดับสามอาจจะรักษาไม่ได้ด้วยซ้ำ” เขาครุ่นคิดอย่างหนัก

ซูอวี่ลังเลใจอย่างยิ่ง

ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ฝันร้ายได้ฝึกฝนให้เขาใจเย็นและเด็ดขาดกว่าคนวัยเดียวกัน

เรื่องเสี่ยง ๆ หากพ่อของเขาไม่ได้เสียชีวิตในสนามรบ เขาคงไม่คิดจะสมัครเรียนโรงเรียนสงครามเลย

แต่ฝันร้ายมันมากวนใจมานานเกินไป ตอนนี้เขาปรารถนาจะรู้รายละเอียดของมันให้ได้

“แค่หยดเดียว ไม่ตายหรอก……” เสียงกระซิบในใจดังขึ้นอีกครั้ง

“ลองดูหน่อยมั้ย?” คำถามนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“ถ้าบาดเจ็บหนัก ก็ไม่ต้องไปสอบมหาวิทยาลัยสงครามก็ได้ แล้วระดับสามก็ยากอยู่” เขาหาเหตุผลมาปลอบใจตนเอง

“ถ้าไปสอบมหาวิทยาลัยอารยธรรม ระดับสาม สอง หรือแม้แต่หนึ่ง ก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่” เหตุผลอีกด้านหนึ่งก็ถูกนำมาพิจารณา

ซูอวี่มองขวดแก้วตรงหน้า เลือดสีทองอร่ามสะท้อนแสง ดึงดูดสายตาเขาอย่างไม่วางใจ

ซูอวี่ลังเลอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนจะหยิบเลือดขึ้นมา ความเย็นยะเยือกราวหยกสัมผัสฝ่ามือ น้ำหนักเบาแต่หนักอึ้งจนประหลาด

ซูอวี่กำเลือดแน่น แต่ก็ไร้ปฏิกิริยาใด ๆ

“จะรออีกวันแล้วลองฝันอีกครั้งดีไหม? เผื่อสัตว์ประหลาดอื่น ๆ ต้องการเลือดของนกปีกเหล็กเหมือนกันกัน?” ซูอวี่ครุ่นคิด เสียงกระซิบเบา ๆ คล้ายกับกำลังถามตัวเอง

“หรือว่า เลือดของนกปีกเหล็กจะใช้ได้เฉพาะวันนี้?”

ความฝันแต่ละคืนแปรเปลี่ยน ราวตีสอง พลาดวันนี้ไป ต้องรอนานเท่าไร?

คราวหน้าจะได้พบเจอนกปีกเหล็กอีกเมื่อใด? อาจไม่มีอีกเลยตลอดชีวิต หรือต้องรอหลายสิบปี

ลมหายใจเริ่มหอบถี่

“งั้นก็…ลองดู!” ซูอวี่ตัดสินใจ เสียงแน่วแน่

“ถึงแม้จะเจ็บก็ช่าง! เจ็บก็ไปสอบเข้ามหาวิทยาลัยอารยธรรม! ไปมหาวิทยาลัยอารยธรรมแล้วค่อยศึกษาวงศ์พันธุ์ต่าง ๆ สักวันฉันจะไขปริศนานี้ให้ได้!”

มหาวิทยาลัยสงคราม ความหวังริบหรี่ ระหว่างการไขความฝันกับการสอบเข้าวิทยาลัยสงครามที่ไม่แน่นอน ซูอวี่กัดฟันแน่น เลือกที่จะลองไขความฝันดีกกว่า

อาจมีสิ่งที่คาดไม่ถึงเกิดขึ้นก็ได้

มือข้างหนึ่งกำเลือด อีกข้างหยิบเครื่องมือสื่อสารขึ้นมา ซูอวี่พิมพ์ข้อความอย่างรวดเร็ว “มาบ้านฉัน มีเรื่องจะบอก ถ้าเคาะแล้วไม่อยู่ก็งัดประตูเข้ามาเลย!” ส่งให้เฉินฮ่าว เพื่อความปลอดภัยหากเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นมา

เสร็จแล้ว ซูอวี่กัดฟัน รีบกระดกเลือดเข้าปาก

ถึงแม้จะเจ็บก็ช่าง ฉันกลัวเจ็บหรือไง?

“อ้า!”

เสียงร้องโหยหวน ซูอวี่แทบน้ำตาไหล เจ็บปวดแสนสาหัส!

ตูม!

หัวปวดตุ๊บ ซูอวี่หน้ามืดล้มลงหมดสติ

“แสงจันทร์!”

นกปีกเหล็กขนาดมหึมาบดบังท้องฟ้า เช่นเดียวกับเมื่อคืน แต่ก็มีความแตกต่างกันบางอย่าง

เหตุการณ์เช่นนี้ ซูอวี่ไม่เคยพบเจอมาก่อนเลยตลอดสิบกว่าปีที่ผ่านมา ความฝันแปลกประหลาดที่ไม่เคยซ้ำกันถึงสองฝัน วันนี้กลับปรากฏขึ้นจริงต่อหน้าต่อตา

นกเหล็กยักษ์ปรากฏขึ้นอีกครั้ง!