บทที่ 230 ดูดวิญญาณ, สัญญาเงามืด
ค่ำคืนลึกดึก หนิงตวนหลางยืนอยู่ข้างๆ ด้วยสีหน้าตกใจกลัว เขาตัวสั่นขณะมองชินลั่วที่นั่งอยู่บนโต๊ะไม้ด้วยสีหน้าครุ่นคิด พูดเสียงสั่น "ผม...ผมบอกทุกอย่างที่รู้ไปแล้ว" "คุณจะปล่อยผมไปได้หรือยัง" หนิงตวนหลางคิดว่าถ้าโลกนี้มีการจัดอันดับผู้กลับชาติมาเกิด เขาคงเป็นผู้กลับชาติมาเกิดที่แย่ที่สุดในประวัติศาสต...