บทที่ 218 แกล้งให้ข้าดื่มปัสสาวะงั้นรึ?!
ในเวลานี้ ลิน เต้าเทียน กำลังเดินเตร่อย่างไร้จุดหมายในเมืองแห่งหนึ่งของเขตอินเดีย เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเมืองนี้ชื่ออะไร แต่มันเป็นเมืองแรกที่เขาเจอหลังจากมาถึงเขตอินเดีย ดูรกร้างและทรุดโทรม เต็มไปด้วยกระท่อมมุงหญ้าที่พังๆ อาคารสูงสุดไม่เกิน 5 ชั้น ถนนแคบและเต็มไปด้วยโคลน ฝุ่นควันลอยเต็มท้องฟ้า อีกทั้ง...
