บทที่ 149 เข้าใจบ้าอะไร! ทำไมคิดไปทางนั้น...
เงินแปดร้อยสิบหยวนที่หนาเตอะนี้ เหลียงจื่อเฉียงยังคงใส่ไว้ในกระเป๋าคาดเอว พูดถึงกระเป๋าใบนี้ ต้องขอบคุณภรรยาที่ทำให้จริงๆ ไม่งั้นกับรายได้วันนี้ที่มากขนาดนี้ ถ้าใส่ในกระเป๋ากางเกงด้านใน ป่องออกมาขนาดนั้น เดินอยู่บนถนนคงทำให้คนหันมามองอีกแน่ ก่อนจะออกจากภัตตาคารเย่วไห่ เขาถามตู้จื่อเถิงว่ารู้ไหมที่ไห...
