บทที่ 113: ความเสียหายมหาศาลในร่างผสานวิญญาณ! (ฟรี)

ซางกวนหลิงมองมังกรไม้นับร้อยและเห็นว่าพวกมันทรงพลังมาก ถ้าสัตว์โบราณเฟยฉูของเขาอยู่ที่นั่น มันคงถูกฉีกเป็นชิ้นๆ ในพริบตา!

ช่างน่าสะพรึงกลัวเหลือเกิน!

เมื่อนึกถึงคำพูดโอหังที่เพิ่งพูดไป ซางกวนหลิงรู้สึกอับอาย และมองชูเป่ยด้วยความหวาดกลัวเล็กน้อย

ในตอนนี้ กองทัพมังกรไม้ของเสี่ยวเฮยรัดรึงวิญญาณสงคราม ขณะที่ราชาสงครามที่แข็งแกร่งกว่าโบกดาบยักษ์ ทะลวงกลุ่มมังกรไม้ และพุ่งเข้าสังหารชูเป่ย

ราชาสงครามทั้งสามตนนี้ทรงพลังและน่าเกรงขามอย่างยิ่ง ก่อนที่พวกมันจะมาถึง คมดาบที่พวกมันฟาดฟันมาถึงก่อน และพุ่งเข้าใส่ชูเป่ย

เสี่ยวเฮยคำราม และร่างมหึมาของมันปกป้องชูเป่ยไว้ภายในทันที ร่างของมันระเบิดแสงสีทองเข้มออกมา!

นี่คือเทคนิคป้องกัน เกราะมังกร!

"ตูม ตูม ตูม!"

ลำแสงดาบทั้งสามฟาดใส่ร่างของเสี่ยวเฮย ม้วนควันและฝุ่นมากมายบนพื้น

ผู้คนบนอัฒจันทร์มองดูช่วงเวลานี้ด้วยความตึงเครียด พวกเขารู้ว่าราชาสงครามทั้งสามทรงพลังแค่ไหน และสงสัยว่าลำแสงดาบทั้งสามนี้จะทำร้ายสัตว์วิญญาณมังกรจริงตัวนี้ได้หรือไม่

"ถ้าต้านการโจมตีสามครั้ง เขาอาจจะบาดเจ็บ!" หลิวเหรินเป็นห่วง

หวังหลิงจวินส่ายหัว "ไม่หรอก"

"หัวหน้าครับ เป็นไปไม่ได้ ความเสียหายของราชาสงครามทั้งสามนี้ไม่น้อยกว่าบอสเลเวล 55 นะครับ!" หลิวเหรินประหลาดใจ

ควันค่อยๆ จางหาย เผยให้เห็นร่างแท้จริงของเสี่ยวเฮย ไม่มีรอยขีดข่วนแม้แต่น้อย!

แม้แต่เปลือกสีทองเข้มที่สร้างขึ้นบนผิวร่างก็ยังไม่แตก!

สีหน้าของหลิวเหรินเปลี่ยนไป เขาอุทานว่า "การป้องกันที่แข็งแกร่งอะไรเช่นนี้ มันทนต่อการโจมตีของลำแสงดาบทั้งสามได้!"

ผู้คนที่ดูอยู่บนหลังคาอดไม่ได้ที่จะส่งเสียงฮือฮา

"แม่งเอ๊ย ทะลุการป้องกันไม่ได้เหรอ? การป้องกันของมันต้องแข็งแกร่งขนาดไหนกัน!"

"สัตว์วิญญาณตัวนี้เจ๋งมาก!"

"นี่น่าจะเป็นมนตร์ป้องกันที่เพิ่มคุณสมบัติการป้องกันของตัวเอง เห็นได้ชัดว่าการป้องกันของมังกรจริงตัวนี้แข็งแกร่งมากอยู่แล้ว!"

"มันอาจมีเลือดมังกรเทพหรือเปล่า? นี่มันน่ากลัวเกินไปแล้ว!"

ใบหน้าของซางกวนหลิงยิ่งเลวร้ายลง ด้วยระดับการป้องกันนี้ การโจมตีของสัตว์โบราณเฟยชูของเขาคงเป็นแค่การจั๊กจี้คู่ต่อสู้เท่านั้นสินะ?

เสี่ยวเฮยดูผ่อนคลาย ดวงตาจ้องมองโลก และมองราชาสงครามทั้งสามที่บุกเข้ามาสังหารไม่ไกล ราชาสงครามทั้งสามนี้ก่อตัวเป็นรูปสามเหลี่ยมล้อมมัน

"อ๊าห์!"

เสี่ยวเฮยแหงนหน้ามองฟ้าและเปล่งเสียงคำรามมังกรที่ก้องกังวานระหว่างสวรรค์และพิภพ

จากนั้นร่างของมันเริ่มค่อยๆ ใหญ่ขึ้น และแสงสีทองเข้มบนร่างของมันลอยสูงขึ้น เหมือนดวงอาทิตย์น้อยๆ ที่กำลังขึ้น เจิดจ้า!

"เกิดอะไรขึ้น? มันกำลังทำอะไร?" ผู้คนบนอัฒจันทร์ตกใจ

สีหน้าของชายร่างกำยำในชุดพรางเปลี่ยนไป และเขาเดาว่า "มันต้องการเปลี่ยนร่างหรอ?"

"มันยังเปลี่ยนร่างได้อีกหรือ?" หลิวเหรินอ้าปากค้าง

แสงสว่างเพิ่มขึ้น และขนาดของเสี่ยวเฮยก็เพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ในพริบตา ขนาดของมันเพิ่มขึ้นห้าเท่า ถึงกว่า 500 เมตร!

"มังกรปีศาจกำลังมา!"

"อ๊าห์!"

ตอนนี้เสี่ยวเฮยเป็นสัตว์ร้ายตัวจริง ปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน มีไอสีดำพวยพุ่งทั่วร่าง น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง

ดาบยักษ์ของราชาสงครามทั้งสามฟันใส่เสี่ยวเฮย มีเพียงเสียง "เคร้ง" ดังขึ้น

ดาบยักษ์ทั้งสามถูกกระเด็นออกไป!

และไม่มีรอยแม้แต่น้อยบนเกล็ดมังกรของเสี่ยวเฮย

"โอ้ พระเจ้า!" ปากของหลิวเหรินอ้ากว้างพอจะกลืนไข่นกกระจอกเทศได้ และคางแทบจะหล่นถึงพื้นด้วยความช็อก

ทุกคนจ้องมังกรจริงขนาดมหึมาที่ลอยอยู่กลางอากาศด้วยความตะลึง

พลังมังกรแผ่ซ่านออกมาอย่างท่วมท้น ทำให้สัตว์วิญญาณทั้งหมดที่อยู่ที่นั่นสั่นเทาและหลบซ่อนด้วยความกลัว

หวังหลิงจวินก็จ้องเสี่ยวเฮยด้วยความพิศวง "สัตว์วิญญาณมังกรจริงตัวนี้คงไม่มีใครเอาชนะได้!"

จ้าวเสียนเฟิงก็หยุดเขียน และใจของเขาช็อกในตอนนี้ จนไม่สามารถบันทึกต่อได้

ใบหน้าของซางกวนหลิงซีดเผือด เขากลัวสุดขีดเมื่อนึกถึงว่าเขาเพิ่งไปล่วงเกินปีศาจตัวนี้ คนที่มีสัตว์เลี้ยงระดับเซียนที่ทรงพลังขนาดนี้

"อ๊าห์!" เสี่ยวเฮยเรียกมังกรไฟ น้ำ และปฐพีสามตัว และร่างของพวกมันใหญ่เท่ากับร่างเดิมอย่างน่าประหลาด

ทันทีที่ปรากฏตัว มังกรทั้งสามก็พุ่งเข้าใส่ราชาสงครามและรัดมันไว้แน่น

จากนั้นเสี่ยวเฮยก็พ่นเปลวไฟมังกรใส่ราชาสงครามทั้งสาม เปลวไฟมังกรที่มีสีดำด้านนอกและทองด้านในสร้างความเสียหายระดับซุปเปอร์ไฮ สูงกว่าเดิมสามเท่า!

"มนตร์นี้พลังเพิ่มขึ้นสามเท่า!" ชายแข็งแรงในชุดพรางเห็นการเปลี่ยนแปลงของความเสียหาย และพลังชีวิตของราชาสงครามลดลงอย่างรวดเร็ว

"พระเจ้า การเพิ่มความเสียหายของมนตร์นี้แรงเกินไปแล้ว!" กัปตันที่อยู่ด้านหลังเขาอุทาน

เสี่ยวเฮยม้วนตัวเป็นเทพมังกร บินเข้าไป คว้าศีรษะของราชาสงครามด้วยกรงเล็บข้างหนึ่ง และบีบแน่น

ศีรษะของราชาสงครามระเบิดในทันทีเหมือนแตงโมที่ถูกขยี้และระเบิด

กรงเล็บนี้สร้างความเสียหายจุดอ่อนและการโจมตีคริติคอล!

"กรงเล็บมังกรนี้มีพลังโจมตีสูง อาจมีคุณสมบัติซ่อนอยู่ มันคมและสามารถทะลุเกราะและการป้องกัน แล้วโจมตีจุดสำคัญ สร้างความเสียหายหลายเท่าของการโจมตีคริติคอล!" จ้าวเสียนเฟิงวิเคราะห์อย่างใจเย็น

ม่านตาของหวังหลิงจวินหดเล็กลงทันที และเขาขีดฆ่าศีรษะของราชาสงครามโดยตรง ความเสียหายของกรงเล็บมังกรจริงนี้คงไม่ต่ำกว่าเวทมนตร์!

หลังจากที่เสี่ยวเฮยขยี้ราชาสงครามตนหนึ่ง มันก็บินไปหาชูเป่ยอย่างมีความสุข

ชูเป่ยกระโดดขึ้นบนศีรษะของเสี่ยวเฮยและบินไปหาราชาสงครามที่เหลืออีกสองตน

"เสี่ยวเฮย ผสานกับวิญญาณ

ชูเป่ยยังไม่เคยต่อสู้กับเสี่ยวเฮยในร่างมังกรจริง พลังการต่อสู้ของเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหน? ตอนนี้มีเป้าหมายที่ดีให้ทดสอบแล้ว

เสี่ยวเฮยคำรามและเปลี่ยนร่างเป็นแสงสีทองเข้ม จมหายเข้าไปในร่างของชูเป่ย

ในพริบตา ร่างของชูเป่ยก็เปลี่ยนไป ทั้งร่างถูกปกคลุมด้วยเกล็ดมังกรสีทองเข้ม แขนขากลายเป็นกรงเล็บมังกร และในมือถือดาบยาวสีทอง ดาบจักรพรรดิ!

"พวกเขากำลังผสานวิญญาณ!" ชายร่างกำยำในชุดพรางจ้องมองอย่างใกล้ชิดและตะโกน

"สภาวะการผสานวิญญาณที่น่าสะพรึงกลัวอะไรเช่นนี้!" หลิวเหรินเห็นเกล็ดมังกรของชูเป่ย และนึกถึงการป้องกันของเสี่ยวเฮยก่อนหน้านี้ ด้วยการป้องกันนี้ที่เพิ่มเข้าไป เขาอาจเป็นเครื่องจักรสังหารเคลื่อนที่เลยทีเดียว!

"การเพิ่มคุณสมบัติคงจินตนาการไม่ถึงแน่!" จ้าวเสียนเฟิงกล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก

สายตาทุกคู่จับจ้องที่ชูเป่ย

ชูเป่ยชูดาบขึ้นและชี้ไปที่ราชาสงครามที่กำลังถูกมังกรน้ำแข็งมัดไว้

"ดาบจักรพรรดิ!"

"ฉึก!"

แสงสีทองอันเจิดจ้าและทรงพลังพุ่งออกมาจากดาบสังหารจักรพรรดิ และร่างทั้งร่างของชูเป่ยเปลี่ยนเป็นแสงสีทองแทงใส่ราชาสงคราม

"โครม!"

ดาบนี้ผ่าศีรษะของราชาสงครามเป็นสองซีกโดยตรง สังหารราชาสงครามในทันที!

ในขณะนั้น ทั้งสนามเงียบกริบ เงียบจนทุกคนจ้องมองดาบนี้ด้วยดวงตาเบิกกว้าง

ชูเป่ยสังหารตนหนึ่งแล้วก็หมุนตัวโจมตีราชาสงครามอีกตน

"หมื่นดาบคืนสู่หนึ่ง!"

แสงสีทองวาบ และชูเป่ยแทงทะลุศีรษะของราชาสงครามด้วยดาบเดียว

สังหารในทันทีอีกครั้ง!

มังกรธาตุทั้งหมดหายไปในพริบตา และร่างของราชาสงครามทั้งสองร่วงลงสู่พื้น

ชูเป่ยกลับไปที่ยอดไม้และมองดูกรงเล็บมังกรคู่ของเขา เขาพอใจมาก โบนัสคุณสมบัติที่เสี่ยวเฮยให้ในสภาวะผสานยังสูงมาก สูงกว่าเดิม 3 เท่า และความเสียหายคริติคอลมากกว่า 200,000 ซึ่งมากกว่าการทดสอบครั้งก่อนสองเท่า!

ในตอนนี้ ผู้คนบนอัฒจันทร์พูดไม่ออกเป็นเวลานาน มองหน้ากันไปมา ดวงตาแทบจะถลนออกมา

"นี่ยังเป็นมนุษย์อยู่อีกหรอ?" หลิวเหรินพึมพำ

ฝากกดติดตามเพจด้วยนะคะ อัพเดททุกวัน อ่านตอนใหม่ก่อนใคร จิ้มที่นี่เลยค่า