ตอนที่ 787 ข้าคนเดียวก็เพียงพอนำจุดจบมาให้พวกเจ้าได้แล้ว!
หิมะตกหนักทำให้กระโปรงสีม่วงดูพริ้วไหว ตงหวงจื่อโหยว เหลือบมองไปที่สนามรบ ยกเว้นหมาป่าเหินที่ลอยค้างเติ่งหนึ่งร่าง ศพของสัตว์อสูรตัวอื่น ๆ ทั้งหมดได้สลายหายไปแล้ว นางหันกลับมาในความว่างเปล่า และหิมะสีขาวก็ลอยไหลผ่านนางไป ทำให้นางดูโดดเด่นสวยงามมากจนทำให้โลกหมองหม่น เมื่อมองลงไปที่หลี่หยวนป้า นางพูด...