บทที่ 42 : ทะลวงขั้นตู้ซวี่จิง จอมมารบุกโจมตี
กู่อันไม่ได้เร่งฝึกวรยุทธ์ต่อ เขาต้องการรอจนกว่าจะบรรลุขั้นตู้ซวี่จิงระดับหนึ่งก่อน เพราะกลัวว่าการดูดซับพลังวิเศษจะใช้เวลานานเกินไป จนถึงรุ่งสางยังไม่เสร็จ หากศิษย์ทั้งหลายพบว่าเขาไม่อยู่ในหุบเขา นั่นคงจะเป็นเรื่องยุ่งยาก พร้อมกับการแจ้งเตือนที่ปรากฏขึ้นทีละน้อย กู่อันรู้สึกได้ชัดว่าพลังวิเศษจากใต้...
