บทที่ 145 เส้นเวลาถูกเปลี่ยนไปโดยเทียนฉี (ฟรี)

นาตาชายิ้มเล็กน้อย ส่ายหน้าและพูด: "ตอนที่ฉันไปซิตี้ออฟก็อด รอบๆ มีแต่ควัน แม้แต่ใต้สะพานลอยก็มีศพแขวนอยู่"

"มีเพียงร้านดอกไม้ของเขาที่เหมือนสวรรค์ที่สงบสุขที่สุดในเมืองทั้งหมด"

"เขาเป็นเหมือนคนสวนธรรมดา ใส่ปุ๋ยและรดน้ำดอกไม้และต้นไม้ทุกวัน เขาไม่สามารถมองความซับซ้อนรอบตัวเป็นครั้งที่สองได้"

"ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน บางที...ดอกไม้และต้นไม้เหล่านั้นคงเป็นโลกทั้งใบของเขา"

ขณะที่พูดแบบนี้ เธอไม่ลืมที่จะแอบมองวานด้า เฮเลน เดซี่ และคนอื่นๆ

วานด้าและคนอื่นๆ อดไม่ได้ที่จะหลงใหล

คนที่มีความสงบภายในจะสามารถครอบครองทักษะพิเศษและยังใช้ชีวิตเหมือนคนธรรมดาได้อย่างไร?

อย่างน้อยไม่มีใครที่นี่ทำได้ โดยเฉพาะควิกซิลเวอร์

ทั้งวันเขาอยากเป็นซูเปอร์ฮีโร่เหมือนราชาเทียนฉี ถ้าให้เขารดน้ำดอกไม้และถอนหญ้า เขาคงตาย

ควิกซิลเวอร์ถาม: "ไอดอลดูแลดอกไม้และต้นไม้อะไรบ้าง?"

"เขาช่วยชีวิตผม และผมยังไม่ได้ขอบคุณเขาเลย ถ้าเขาชอบ ผมจะหาดอกไม้และต้นไม้ล้ำค่ามาให้เขา"

"เอ่อ..."

นาตาชาชะงัก

เทียนฉีมอบของขวัญให้ตัวเองมาตลอด

แค่ยาฟื้นฟูก็ช่วยชีวิตเธอนับครั้งไม่ถ้วน

แต่เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาชอบดอกไม้และต้นไม้อะไร

ไม่เท่าแฟนคลับที่คลั่งไคล้เขาด้วยซ้ำ

คิดแบบนี้แล้ว นาตาชาอดรู้สึกผิดไม่ได้และถอนหายใจเบาๆ: "ฉันไม่รู้ ฉันไม่ได้ถาม และเขาก็ไม่ได้บอก ดอกไม้และต้นไม้เหล่านั้น... ดูธรรมดามาก..."

ทันใดนั้น เสียงใสๆ ก็ดังขึ้น: "คุยอะไรกันอยู่?"

"ทำไมประมาทจัง?"

ทุกคนดีใจ

ราชาเทียนฉีปรากฏตัวในตอนนี้ มีความเป็นไปได้สูงที่เขาจะหาทางออกได้แล้ว

นาตาชาพูด: "ทุกคนกำลังคุยกันถึงร้านดอกไม้ของคุณในซิตี้ออฟก็อด และควิกซิลเวอร์ก็อยากให้ดอกไม้และต้นไม้กับคุณ"

"ฉันอายที่จะพูดว่า ในฐานะภรรยาของคุณ ฉันไม่รู้ว่าคุณชอบพันธุ์อะไร"

เทียนฉีหัวเราะ คนที่ดูแลดอกไม้และต้นไม้คือผู้มาก่อนเขาในการเดินทางข้ามเวลา และเขาไม่มีความสนใจพิเศษในดอกไม้และต้นไม้

"ผมไม่ได้ชอบพันธุ์ไหนเป็นพิเศษ ผมชอบทุกอย่างที่คุณให้ แต่พูดถึงดอกไม้และต้นไม้..."

เทียนฉีจู่ๆ ก็นึกได้ว่ามีเมล็ดที่พ่อของสตาร์ลอร์ดทิ้งไว้บนโลก

เมล็ดนี้ดูเหมือนดอกไม้แต่ไม่ใช่ดอกไม้ และดูเหมือนหญ้าแต่ไม่ใช่หญ้า

เมื่อเปิดใช้งาน มันสามารถขยายขนาดได้ทันทีหลายสิบล้านเท่า

ในช่วงเวลาสั้นๆ ดาวเคราะห์ที่มีชีวิตก็ถูกกลืนกิน

กลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของอีโก้

ครั้งสุดท้ายที่เขาไปแซนดาร์คือช่วงเวลาของ "การ์เดียนส์ออฟเดอะแกแล็กซี่ภาค 1"

คาดว่า "การ์เดียนส์ออฟเดอะแกแล็กซี่ภาค 2" คงไม่ไกลแล้วตอนนี้

หลังจัดการกับโซล่าแล้ว ต้องจัดการกับเมล็ดของอีโก้ให้ทันเวลา

มิฉะนั้น ไม่รู้ว่าจะก่อความเสียหายอะไรให้โลกบ้าง

ในเนื้อเรื่องเดิม สตาร์ลอร์ดฆ่าอีโก้ได้ทันเวลา และเมล็ดขยายขนาดแค่เท่าภูเขาก่อนจะถูกยุติ

ไม่ได้ก่อให้เกิดความสูญเสียมากนัก

แต่ตอนนี้เส้นเวลาถูกเปลี่ยนไปมากโดยเทียนฉี

ถ้ามีอะไรผิดพลาด เช่น ฆ่าอีโก้ช้าไปแค่ไม่กี่นาที

บางทีทวีปอเมริกาเหนือทั้งหมดอาจถูกกลืนกิน ซึ่งจะเป็นหายนะสำหรับสิ่งมีชีวิต!

ทุกคนเห็นเทียนฉีหยุดกะทันหัน และพวกเขาเห็นพ้องกันที่จะไม่พูด รอให้เทียนฉีคิดจบ

แต่ควิกซิลเวอร์รอไม่ไหวและถาม "ไอดอล มีอะไรกับดอกไม้และต้นไม้หรือ?"

เทียนฉียิ้ม: "ผมนึกได้ว่ามีดอกไม้และต้นไม้พิเศษบนโลกที่ผมยังไม่ได้ขุด เมื่อมีเรื่องเกิดขึ้นที่นี่ เราต้องรีบจัดการโดยเร็วที่สุด"

"ดอกไม้และต้นไม้อะไร?" นาตาชาถาม

ทุกคนก็สงสัยเช่นกัน ดอกไม้และต้นไม้แบบไหนที่ทำให้ราชาเทียนฉีสนใจขนาดนี้?

ในสภาพแวดล้อมที่วุ่นวายขนาดนี้ อย่าลืมที่จะขุดมันออกมา

เทียนฉีพูด: "มีดอกไม้นี้เพียงต้นเดียวบนดาวเคราะห์ทั้งหมด และบางดาวเคราะห์อาจไม่มีมัน"

"ฮึ่ส..."

ทุกคนอุทาน มีเพียงหนึ่งบนดาวเคราะห์ ล้ำค่าขนาดนั้นเลยหรือ?

นาตาชาพูดอย่างมีความหวัง: "ถัง คุณจะให้มันกับฉันหรือ?"

นาตาชาหวังมากว่าเทียนฉีจะแจกจ่ายอาหารสุนัขต่อหน้าคนอย่างวานด้า เฮเลน และเดซี่ เพื่อให้พวกเขาถอยไปแม้จะมีความยากลำบาก

อย่างไรก็ตาม เทียนฉีพูด: "ดอกไม้และต้นไม้นี้ค่อนข้างอันตราย และอาจถึงขั้นเป็นอันตรายต่อโลกทั้งใบ ผมต้องการส่งมันไปที่ดวงจันทร์หรือดาวอังคาร"

"เฮ้อ... ไม่นะ?"

คิดว่าจะเป็นเรื่องรักเมื่อเทียนฉีพูดว่ามีต้นไม้เพียงต้นเดียวบนดาวเคราะห์ทั้งหมด แต่ไม่คาดคิดว่าจะเป็นเรื่องสยองขวัญ

ดอกไม้และต้นไม้แบบไหนที่ครอบงำขนาดสามารถคุกคามความปลอดภัยของโลกทั้งใบได้?

ฟิวรี่เสียการควบคุมตัวเองตอนแรกและพูด: "ในเมื่อมันอันตรายขนาดนั้น ทำไมไม่ไปจัดการกับดอกไม้และต้นไม้นั้นก่อน?"

"แม้ว่าโซล่าจะสร้างปัญหามากมายให้เรา แต่ดูเหมือนว่าอย่างน้อยก็ยังไม่ถึงตายนะ"

ขณะที่กำลังคุยกันอยู่ จรวดลูกหนึ่งก็คำรามมาแต่ไกล

มีเสียงดัง "บูม..."

ทะเลเพลิงระเบิดบนโล่พลังงาน

แสงไฟแสบตาทำให้ทุกคนเป็นสีแดง

ถ้าไม่ใช่เพราะโล่พลังงาน การยิงครั้งเดียวนี้ก็เพียงพอที่จะทำลายตึกสำนักงานใหญ่ให้ราบเป็นหน้ากลอง

สีหน้าของฟิวรี่มืดลง เขาไม่คาดคิดว่าการตบหน้าจะมาเร็วขนาดนี้

โซล่าไม่ให้เกียรติเลยจริงๆ

แม้ว่าขีปนาวุธนี้จะยังไม่ใช่ระเบิดนิวเคลียร์ แต่อย่างน้อยก็อยู่ในระดับขีปนาวุธข้ามทวีป

ไม่ต้องพูดถึงพลัง

นี่แสดงให้เห็นว่าตอนนี้โซล่าได้แทรกซึมเข้าไปในศูนย์ควบคุมนอกระบบบางแห่งสำเร็จแล้ว

แม้ว่าศูนย์ควบคุมอาวุธหลายแห่งจะอยู่นอกระบบ ไม่สามารถเข้าถึงได้โดยตรงผ่านสายเคเบิลเครือข่าย

แต่ระบบควบคุมก็ยังเป็นคอมพิวเตอร์

ตราบใดที่มีความอดทนเพียงพอ คุณสามารถใช้แฟลชไดรฟ์ USB วิทยุ หรือแม้แต่บั๊กเชิงกลของพนักงาน

อัปโหลดโคลนของโซล่าไปยังคอมพิวเตอร์ภายใน

เมื่อปล่อยโซล่าเข้ามา ด้วยเทคโนโลยีไฟร์วอลล์ในปัจจุบัน เป็นไปไม่ได้ที่จะป้องกันโซล่าได้แม้แต่วินาทีเดียว

จากนั้น ขีปนาวุธทุกขนาดก็บินมุ่งหน้าไปยังชีลด์เหมือนหยดฝน

"บูม..."

"บูม..."

"บูม..."

ทันใดนั้น พลังงานก็ถูกปกคลุมด้วยทะเลเพลิง

บางส่วนถูกทิ้งระเบิดลงบนพื้นดินโดยตรง เหมือนกับผู้ถูกรางวัลใหญ่เหล่านั้น พยายามระเบิดอุปกรณ์ฐานของโล่พลังงาน

โล่พลังงานยังไม่แตก และผู้ถูกรางวัลใหญ่บนพื้นก็ได้รับ "รางวัลใหญ่" จริงๆ

มองลงมาจากยอดตึก เห็นผู้คนรอบๆ ขีปนาวุธ เหมือนหุ่นกระบอก ถูกคลื่นกระแทกพัดปลิว

คนที่อยู่ศูนย์กลางการระเบิดถูกเผาจนไม่เหลือแม้แต่เถ้าถ่านภายใต้อุณหภูมิหลายพันองศา

"ทุกคน วิ่งหนี ชีลด์กำลังโจมตีเราด้วยขีปนาวุธ!"

"บ้าชิบ พี่น้อง เราต้องไม่ปล่อยให้พวกชั่วจากชีลด์ไปได้"

"ช่วยด้วย... อย่าเหยียบผม..."

ผู้คนในบล็อกสิบกว่าแห่งรอบๆ อยู่ในความโกลาหล

บางคนอยากโจมตีชีลด์ บางคนอยากหนี คนอ่อนแอจึงถูกผลักล้มตามธรรมชาติ

หลังจากคนเหล่านี้ล้มลงบนพื้น พวกเขาไม่มีวันลุกขึ้นได้อีก

ใบหน้าและร่างกายของพวกเขาถูกเท้าของผู้คนที่ตื่นตระหนกเหยียบย่ำ

ภายใต้การเหยียบย่ำของผู้คนนับแสน ภายในเวลาอันสั้น รอยเลือดรูปมนุษย์ก็ถูกทิ้งไว้บนพื้น

ฟิวรี่ยิ้มขมขื่น: "นี่ยุ่งยากกว่าที่เราคิด"

เทียนฉีค่อยๆ บินขึ้น พยายามออกไปและหยุดฝูงชนจากการเหยียบย่ำ

ฮิลล์รีบตะโกน: "เทียนฉี สายเกินไปแล้ว"

"ในเมื่อโซล่าสามารถแทรกซึมระบบขีปนาวุธได้ เขาต้องกำลังแทรกซึมระบบระเบิดนิวเคลียร์ด้วยแน่"

"ถ้าเราไม่จัดการกับโซล่าโดยเร็วที่สุด หลังจากนี้ไม่นาน จำนวนผู้เสียชีวิตจะไม่ใช่แค่ที่เราเห็นตอนนี้"

เทียนฉีรู้สึกหนาวสะท้านในใจ รู้ว่าฮิลล์พูดถูก

เมื่อระเบิดนิวเคลียร์ถูกเปิดใช้งานโดยโซล่า มันจะเป็นการชำระล้างครั้งใหญ่ของมนุษยชาติ

เมื่อถึงตอนนั้น การฆ่าโซล่าก็สายเกินไป

"วิชั่น..." เทียนฉีพูด "คุณไม่เคยปรากฏตัวต่อสาธารณะ"

"คุณแกล้งเป็นผม และในนามของราชาเทียนฉี สั่งให้พลเรือนสงบสติ ไม่ว่าพวกเขาจะขออะไร ตกลงก่อนและให้พวกเขารักษาชีวิตไว้"

"ในขณะเดียวกัน พยายามสกัดกั้นขีปนาวุธและโดรนทั้งหมดที่โจมตีผู้คน"

แสงจากคริสตัลคิวบิกระหว่างคิ้วของวิชั่นวาบขึ้น และเขาพูด "เข้าใจแล้ว คุณถัง"

หลังจากนั้น เปลี่ยนลักษณะภายนอกเล็กน้อย

เสื้อผ้าบนร่างกายถูกสร้างขึ้นโดยอัตโนมัติ เลียนแบบภาพลักษณ์เจ็ดส่วนแปดของเทียนฉี แล้วบินออกจากโล่พลังงาน

ขีปนาวุธบางลูกบินไปทางวิชั่น แต่พวกมันเหมือนผ่านเงาและไม่มีผล

ในที่สุด ก็ชนโล่พลังงาน

เทียนฉีไม่สนใจวิชั่นและพูด: "พวกคุณถอยหลังและให้พื้นที่ผมหน่อย"

"เพื่อทำลายโซล่า ผมต้องการสมบัติอีกอย่างหนึ่ง"

ทุกคนถอยหลังและอยู่ห่างจากเทียนฉีราวสิบเมตร

ผมเห็นเทียนฉีเงยหน้าขึ้นฟ้าและเรียก: "เฮมดัลล์... ฮัมดัลล์... เฮมดัลล์..."

ฝากกดติดตามเพจด้วยนะคะ อัพเดททุกวัน อ่านตอนใหม่ก่อนใครได้ที่นี่