บทที่ 128 พวกเจ้าเผ่าดวงตาอสูร ช่างอ่อนแอเหลือเกิน!
แขนทั้งสองถูกฟันขาด ค่อยๆ ร่วงลงจากท้องฟ้า แต่ร่วงได้เพียงครึ่งทาง แขนที่ขาดทั้งสองก็ถูกสายฟ้าสีแดงเพลิงปกคลุม กระตุกแข็งทื่อ ก่อนจะถูกเผาจนเป็นเถ้าถ่าน! "อ๊ากกก!!!" ชังหยุนและชังเหอ เจ้าของแขนที่ถูกตัดขาด กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด! ในเวลาเดียวกัน ที่รอยตัดขาดของแขนก็มีเปลวสายฟ้าเพลิงสีแดงหลงเหลืออยู่...
