บทที่ 125 ชูหยุนเซิงก้าวสู่ขั้นทะลวงฟ้า!

เมืองปีศาจตะวันออก

มังกรเขียวสองตัว ตัวใหญ่และตัวเล็ก กำลังบินวนเวียนอยู่เหนือฐานทัพ แต่ไม่มีทหารหรือเผ่าพันธุ์ใดสังเกตเห็นพวกมัน

"พ่อ ทำไมพ่อต้องลากผมมาที่นี่ด้วย?" มังกรน้อยบิดตัวดิ้นรนราวกับงูที่ถูกนกอินทรีจับ แต่ก็ไม่เป็นผล

มังกรใหญ่มองมันด้วยสายตาเรียบเฉย "ข้ากำลังช่วยชีวิตเจ้าไว้"

"หา?" มังกรน้อยทำหน้างุนงง

มันมองดูชูหยุนเซิงที่เพิ่งปรากฏตัวด้านล่าง แล้วชะงักไปครู่หนึ่ง "พ่อ... อย่าบอกนะว่าพ่อหมายถึงมนุษย์ที่เพิ่งโผล่มาคนนี้?"

"ก็แค่ขั้นเก้าระยะปลายเท่านั้นเอง ผมฆ่ามาเยอะแล้ว!"

มังกรใหญ่อ้าปากเผยให้เห็นฟันคมกริบพร้อมรอยยิ้มเยาะ "เดี๋ยวเจ้าคงพูดแบบนี้ไม่ออกแล้วละ!"

มังกรน้อยมองพ่อของมันอย่างสงสัย ก่อนจะเงยหน้ามองลงไปอีกครั้ง

"อะไรกัน?"

ไม่นาน มังกรน้อยก็เงยหน้าขึ้นมาด้วยความตกตะลึง

ชายหนุ่มชาวมนุษย์ที่ปรากฏตัวขึ้นนั้น ราวกับยมทูตที่พบเทพก็ฆ่าเทพ พบพุทธะก็ฆ่าพุทธะ!

เผ่าพันธุ์อื่นนับแสนที่อยู่ด้านล่าง ไม่มีใครต้านทานการโจมตีของเขาได้แม้แต่คนเดียว ทุกคนถูกบดขยี้ราวกับเศษไม้แห้ง!

เขาถึงกับเรียกสายฟ้าลงมา กวาดล้างชีวิตทั้งหมดด้านล่าง สังหารเผ่าพันธุ์อื่นทั้งหมดหนึ่งแสนตน!

สุดท้ายยังใช้กลยุทธ์ล่อเหยื่อ จงใจปล่อยให้ศัตรูบางส่วนหนีไปเรียกกำลังเสริม รอจนกระทั่งนักรบขั้นเก้าของพวกมันมาถึง แล้วค่อยสังหารทิ้ง!

ตอนแรกมังกรน้อยรู้สึกดูแคลน แต่เมื่อเห็นเขาสังหารนักรบขั้นเก้าเหล่านั้นได้อย่างง่ายดายเช่นกัน มังกรน้อยก็เริ่มสงสัยในชีวิตของตัวเอง!

มันสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ผ่านปากอันยาวของมังกร!

ในฐานะสมาชิกเผ่ามังกรเขียว มันแข็งแกร่งจริงๆ!

ในระดับเดียวกัน แทบไม่มีเผ่าพันธุ์อื่นใดที่จะสู้กับมันได้อย่างสูสี มันเหนือกว่าคนอื่นอย่างมาก!

สู้เดี่ยวไม่มีพ่าย!

แม้สู้หนึ่งต่อสองก็ยังชนะ!

แต่มนุษย์คนนี้...

น่าตกใจเกินไปแล้ว!

หนึ่งต่อห้า!

สังหารทั้งหมด!

และมังกรน้อยก็เห็นแล้วว่า อีกฝ่ายกำลังจะก้าวขึ้นไปอีกขั้น!

พลังวิญญาณและจิตของทั้งร่างได้ถึงขั้นเก้าระยะสูงสุดแล้ว ห่างจากการก้าวสู่ขั้นทะลวงฟ้าอีกไม่ไกล!

ในสถานการณ์เช่นนี้ มันก็สู้เขาไม่ได้จริงๆ!

มังกรน้อยรู้สึกกระอักกระอ่วน "เอ่อ... สู้ไม่ได้จริงๆ... เอ๊ะ ไม่ถูกสิ!"

มังกรน้อยพูดไปครึ่งหนึ่งก็ชะงัก ดวงตาสีมรกตขนาดมหึมาหันไปมองมังกรใหญ่ข้างๆ "พ่อ ก็ยังมีพ่ออยู่ไม่ใช่หรือ?"

"ผมสู้เขาไม่ได้ แต่พ่อสู้ได้ก็พอแล้วนี่!"

"ทำไมเราต้องมาซ่อนตัวอยู่ที่นี่ด้วย?"

มังกรใหญ่มองมันเรียบๆ "เรื่องของตัวเองก็ต้องจัดการเอง ทำไมข้าต้องช่วยเจ้าไปต่อยคนด้วย?"

"พ่อ... พ่อยังเป็นพ่อแท้ๆ ของผมอยู่หรือเปล่า?" มังกรน้อยมองด้วยสายตาน้อยใจ!

มังกรใหญ่ไม่ตอบ เพียงแต่ยื่นกรงเล็บออกมาแตะเบาๆ ทันใดนั้นก็มีกระจกน้ำขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นตรงหน้า

ภาพที่ปรากฏในกระจกคือโลก!

ขณะนี้บนโลกเต็มไปด้วยเสียงครวญครางและซากศพมากมาย!

เผ่าดวงตาปีศาจกำลังดูดเลือดมนุษย์อย่างบ้าคลั่ง เพื่อสร้างลูกแก้วดูดเลือด

โลกที่เคยรุ่งเรืองกลับถูกทำลายชีวิตไปครึ่งหนึ่งแล้ว!

"เจ้ารู้เรื่องที่เผ่าดวงตาปีศาจกำลังใช้ชีวิตมนุษย์สร้างลูกแก้วดูดเลือดหรือไม่?" มังกรใหญ่จ้องมังกรน้อยถาม

"รู้..."

มังกรน้อยหดคอ แต่ก็ยังพูดต่อเบาๆ "แต่หลังจากเผ่าดวงตาปีศาจตกลงเรื่องนี้ พวกเขาก็จะไปประจำการที่แนวป้องกันที่หนึ่งที่หลุมดำกลุ่มดาวคนยิงธนู เพื่อต้านเผ่าลายล้างเผ่าพันธุ์ที่หลุดออกมาจากหลุมดำ"

หลุมดำกลุ่มดาวคนยิงธนูเป็นหลุมดำที่ใหญ่ที่สุดในกาแล็กซีทางช้างเผือก อยู่ตรงกลางกาแล็กซี ห่างจากโลก 26,000 ปีแสง

มีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 20 ล้านลี้ ใหญ่กว่าดวงอาทิตย์ 17 เท่า มวลมากกว่าดวงอาทิตย์ถึง 4 ล้านเท่า มหึมามาก!

มังกรใหญ่มองมันด้วยสายตาเรียบเฉย "โง่! ต่อให้เจ้าไม่ช่วยมันโจมตีฐานทัพมนุษย์ มันก็ต้องไปประจำการที่แนวป้องกันที่หนึ่งที่หลุมดำอยู่ดี!"

มังกรน้อยหายใจติดขัด ตาเบิกโพลง "หมายความว่ายังไง?"

"หลุมดำกลุ่มดาวคนยิงธนูเป็นหลุมดำที่ใหญ่ที่สุดในกาแล็กซีของเรา เพื่อป้องกันไม่ให้มันขยายตัวไม่สิ้นสุด กลืนกินสสาร และต้านเผ่าลายล้างเผ่าพันธุ์ที่ออกมาจากในนั้น จำเป็นต้องผนึกและป้องกันตลอดเวลา"

"ตามกฎของจักรวรรดิกาแล็กซีของเรา ทุกเผ่าพันธุ์มีหน้าที่ต้องร่วมป้องกัน!"

"โดยแนวป้องกันที่หนึ่งอันตรายที่สุด แต่ละเผ่าพันธุ์ที่มีสติปัญญาต้องผลัดกันประจำการป้องกันสิบปี และในอีกสิบปีข้างหน้า เผ่าที่ต้องประจำการป้องกันก็คือเผ่าดวงตาปีศาจ"

"หา???"

มังกรน้อยหายใจติดขัดอีกครั้ง!

จากนั้นทั้งตัวก็โกรธจนควบคุมไม่อยู่!

มัน... มันถูกเผ่าดวงตาปีศาจหลอกใช้!

มังกรใหญ่มองมันอย่างจนใจ ส่ายหัว "ช่างเถอะ เจ้าก็เพิ่งอายุแค่ 100 ปี ยังเด็กอยู่"

"ถือซะว่าซื้อบทเรียน ต่อไปจำไว้ให้ดีว่าต้องทำอะไรให้รอบคอบกว่านี้ อย่าให้ใครมาหลอกใช้ง่ายๆ"

"ถ้าครั้งนี้ข้าไม่ได้มาทัน เจ้าก็โดนเขาฆ่าไปแล้ว!"

"ถูกถลกหนัง ถอนเอ็น ดื่มเลือด ลองคิดดูว่าจะเป็นยังไง"

มังกรน้อยหดคอ "ผม... ผมไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้น ถึงสู้ไม่ได้ก็หนีเป็น!"

"งั้นเจ้าลงไปสิ"

"ท่าน... ท่านดูถูกใครกัน! นี่ผมแค่ไม่อยากรังแกคนที่อ่อนแอกว่า!"

"งั้นเจ้าลงไปสิ!"

"ข้าเป็นมังกร ไม่อยากต่อสู้กับคนไม่ดี!"

"งั้นเจ้าลงไปสิ!"

"..." มังกรน้อยยอมจำนน ไม่พูดอะไรอีก

"ต่อไปเผ่าดวงตาปีศาจจะลงมือกับอาณาจักรมังกรโลก เจ้าไปบอกชังลี่เหลียง ประเทศอื่นข้าไม่สนใจ แต่อาณาจักรมังกรนี้แตะต้องไม่ได้"

ครู่ต่อมา มังกรใหญ่ก็พูดขึ้นอีกครั้ง

"หืม? ทำไมล่ะ?" มังกรน้อยงุนงง

"ชาวอาณาจักรมังกรโลกมีเลือดเผ่ามังกรเขียวของพวกเราอยู่เล็กน้อย"

"แม้จะมีหลายเผ่าที่มีเลือดมังกรของเราอยู่บ้าง เช่นพวกเผ่ามังกรดินกรงเล็บยาวด้านล่างนั่น"

"แต่คนด้านล่างนั่นเป็นชาวอาณาจักรมังกรโลก จากพรสวรรค์อันยอดเยี่ยมที่เขาแสดงออกมาตอนนี้ สมควรที่ข้าจะช่วยเหลือสักหน่อย"

"หืม???"

มังกรน้อยตกใจ เงยหน้ามองมังกรใหญ่อย่างตื่นตะลึง

กาแล็กซีทางช้างเผือกนั้นกว้างใหญ่ไพศาล มีดาวฤกษ์ 150-400 พันล้านดวง! พร้อมกลุ่มดาว เนบิวลา แก๊สและฝุ่นในอวกาศมากมาย รวมถึงหลุมดำ!

ดวงอาทิตย์ก็เป็นเพียงดาวฤกษ์หนึ่งในจำนวน 150-400 พันล้านดวงเท่านั้น!

เปรียบดั่งเม็ดฝุ่น!

บนดาวนับพันล้านดวงนั้นมีเผ่าพันธุ์เกิดขึ้นมากมาย!

และนี่ยังเป็นแค่กาแล็กซีทางช้างเผือกเท่านั้น!

หากรวมกลุ่มดาราจักรกลุ่มดาวหญิงพรหมจรรย์และกาแล็กซีอื่นๆ เผ่าพันธุ์ที่มีสติปัญญาก็มีมากมายเหลือคณานับ!

แต่ตั้งแต่เด็กจนโต มังกรน้อยได้ยินคำว่า "พรสวรรค์ยอดเยี่ยม" จากปากพ่อไม่กี่ครั้ง!

และมนุษย์จากดาวดวงเล็กๆ ที่แทบไม่เคยได้ยินชื่อนี้ กลับได้รับคำชมว่า "พรสวรรค์ยอดเยี่ยม" จากพ่อของมัน!

ตัวมันเองยังถูกพ่อเรียกว่าไร้ประโยชน์อยู่เป็นประจำ!

มังกรน้อยยังจำได้ว่าครั้งล่าสุดที่พ่อชมว่า "พรสวรรค์ยอดเยี่ยม" เป็นองค์ชายแห่งเผ่าเสวี่ยนอู๋!

เผ่าที่ไม่มีชื่อเสียง = องค์ชายแห่งเผ่าเสวี่ยนอู๋ผู้ศักดิ์สิทธิ์?

เรื่องนี้บ้าคลั่งเกินไปแล้ว!

"พูดง่ายๆ ก็คือ เจ้าถูกคนอื่นหลอกใช้เป็นเครื่องมือ แล้วยังร่วมมือกับคนนอกไปรังแกพวกเดียวกันเองอีก?"

มังกรใหญ่พูดต่ออย่างไม่ไว้หน้า

มังกรน้อย: "..."

เหงื่อเย็นผุดเต็มหน้าผากมังกรน้อย!

เหงื่อท่วมตัวเลยทีเดียว!

"เผ่าดวงตาปีศาจบ้านี่! ข้าต้องคิดบัญชีกับพวกเจ้าให้ดี!" มังกรน้อยที่ตระหนักได้โกรธจัด ตะโกนด้วยความเดือดดาล!

ว่าแล้วร่างของมังกรน้อยก็เลื้อยบิดไปมา เตรียมจะมุ่งหน้าไปยังโลก

"รอก่อน!"

ในตอนนั้น มังกรใหญ่จ้องมองสนามรบเบื้องล่างด้วยดวงตาเบิกกว้าง พลางร้องห้าม

มังกรน้อยชะงัก หันไปมองตามสายตาของมังกรใหญ่ พอได้เห็นก็ตะลึงอยู่กับที่

"เด็กคนนี้... กำลังจะก้าวขึ้นไปแล้ว!"

"งั้นเจ้าไม่ต้องออกหน้า ปล่อยให้เขาจัดการเอง"

มังกรใหญ่พูดพลางพยักหน้าอย่างพอใจ

สมแล้วที่เป็นเผ่าพันธุ์ที่มีเลือดมังกรเขียวของเราอยู่แม้เพียงเล็กน้อย พรสวรรค์ช่างยอดเยี่ยมจริงๆ!

...

...

เมืองปีศาจตะวันออก

ควันดำลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า กลิ่นไหม้ กลิ่นถ่าน กลิ่นเนื้อไหม้... แผ่ไปทั่วเมืองปีศาจตะวันออก!

ทหารทั้งหมดในเมืองปีศาจตะวันออกตกตะลึง มองภาพตรงหน้าจนแทบทำคางหล่น!

ไม่ถึงสามนาที!

กองกำลังต่างเผ่าหนึ่งแสนที่ล้อมเมืองปีศาจตะวันออกถูกเทพสายฟ้าชูคนเดียวสังหารจนหมดสิ้น!

พวกเขารู้ว่าเทพสายฟ้าชูแข็งแกร่ง แต่แข็งแกร่งขนาดนี้ช่างน่าตกใจเกินไป!

หลังปล่อยสายฟ้าสะท้านเสร็จ ชูหยุนเซิงก็ลงมาจากฟากฟ้า ลงสู่พื้นที่ไหม้เกรียมดำมืด

ลูกแก้วสีขาวและพลังอาฆาตสีดำมากมายพุ่งเข้าสู่ร่างของชูหยุนเซิง

ชูหยุนเซิงที่ฆ่าศัตรูมาตลอดเจ็ดวันเจ็ดคืนค่อยๆ หลับตาลง รู้สึกถึงค่าพลังจำนวนมากที่ไหลเข้าสู่ร่าง ความรู้สึกที่พลังเพิ่มขึ้น

[สังหารศัตรูขั้นเก้า 5 คน ขั้นแปด 8 คน ขั้นเจ็ด 20 คน ขั้นหก 10 คน ขั้นห้า 100 คน ขั้นสี่ 1,000 คน ขั้นสาม 10,000 คน ขั้นสอง 20,000 คน ขั้นหนึ่ง 100,000 คน ได้รับค่าพลัง 78,600,000 แต้ม!]

[ผู้ครองระบบ: ชูหยุนเซิง]

[ระดับ: ขั้นเก้าระยะปลาย]

[ต้องการค่าพลังเพื่อขึ้นสู่ขั้นทะลวงฟ้า: 970,000,000/1,000,000,000]

ใช่แล้ว

จากเมืองดาวจักรพรรดิเหนือมาถึงเมืองปีศาจตะวันออก ชูหยุนเซิงเดินทางเจ็ดวันเจ็ดคืน ฝึกฝนเจ็ดวันเจ็ดคืน ยังไม่ได้หลับตาเลย!

ชุดพรางและเกราะศึกบนร่างเต็มไปด้วยเลือดแห้งไหม้ เศษเนื้อ ชิ้นส่วนอวัยวะ... กลิ่นช่างน่าขยะแขยงเหลือเกิน!

ตอนนี้ศัตรูที่เมืองปีศาจตะวันออกก็ถูกสังหารจนหมด ค่าพลังยังขาดอีก 30 ล้านแต้ม ทำให้ชูหยุนเซิงถอนหายใจโล่งอกใหญ่!

ทันเวลา!

ไม่เสียแรงที่ไม่ได้พักเจ็ดวันเจ็ดคืน!

ดวงตาของชูหยุนเซิงเต็มไปด้วยเส้นเลือด อาณาจักรมังกรมีทางรอดแล้ว!

โลกมีทางรอดแล้ว!

เจ็ดวันที่ไม่ได้หลับไม่ได้นอนนี้ การฝึกร่างทองขั้นแปดส่วนจมูกก็เสร็จสมบูรณ์ เหลือปากอีกครึ่งเดียว!

ใกล้จะเป็นนักรบร่างทองขั้นเก้าแล้ว!

"หืม?"

ขณะนั้นพร้อมกับลูกแก้วสีขาวที่แทนค่าพลังจำนวนมากบินเข้าสู่ร่าง ชูหยุนเซิงก็พบว่าร่างกายของเขาเกิดการเปลี่ยนแปลง!

พร้อมกับลูกแก้วสีขาวที่เข้าสู่ร่าง ร่างกาย พลังวิญญาณ และพลังจิตของชูหยุนเซิงค่อยๆ เดือดพล่านขึ้น!

จากนั้นก็มีแนวโน้มที่จะหลอมรวมเข้าด้วยกัน!

ชูหยุนเซิงตกใจ!

เมื่อร่างกาย พลังวิญญาณ และพลังจิตหลอมรวมกัน เขาก็จะก้าวขึ้นเป็นผู้แข็งแกร่งขั้นทะลวงฟ้า!

ถูกต้อง!

เขาต่างจากคนอื่น เพียงแค่สังหารศัตรูก็สามารถแข็งแกร่งขึ้นได้!

เพียงแค่มีค่าพลังถึงจำนวนที่ต้องการ เขาก็สามารถก้าวขึ้นสู่ระดับที่สูงขึ้นได้อย่างราบรื่น!

ไม่มีอุปสรรคใดๆ!

ตอนนี้เขาห่างจากการก้าวสู่ขั้นทะลวงฟ้าเพียง 30 ล้านค่าพลัง หรือก็คือนักรบขั้นเก้าเพียง 3 คน!

สังหารพวกมัน เขาก็จะก้าวขึ้นไปได้!

หลังจากร่างกายดูดซับค่าพลังจำนวนมาก มันก็เริ่มหลอมรวมกันเองในจุดวิกฤตก่อนการก้าวขั้น!

ชูหยุนเซิงทั้งตื่นเต้นและตกใจ!

ตื่นเต้นที่ขั้นทะลวงฟ้าอยู่แค่เอื้อม!

ตกใจที่เขายังไม่ได้หลอมรวมพลังเลือด!

ชูหยุนเซิงเป็นคนมีความทะเยอทะยาน มีความใฝ่ฝัน!

หากจะทำอะไร ต้องเป็นผู้ฝึกฝนที่แข็งแกร่งที่สุด!

หากจะทำอะไร ต้องเป็นผู้แข็งแกร่งขั้นทะลวงฟ้าที่ยิ่งใหญ่ที่สุด!

ชูหยุนเซิงจึงไม่ลังเลอีกต่อไป รีบบินลงไปยังฐานทัพเบื้องล่าง ขอห้องฝึกลับห้องหนึ่ง แล้วพุ่งเข้าไป!

ฝึกฝนอย่างบ้าคลั่ง!

ชูหยุนเซิงระดมพลังเลือดในร่าง ฝึกฝนช่องปากที่เหลืออย่างบ้าคลั่ง!

การฝึกฝนไม่นับวันเวลา ไม่นานสามวันก็ผ่านไป!

"ตูม!"

เสียงระเบิดที่มองไม่เห็นแต่รุนแรงพลันระเบิดขึ้นในร่างของชูหยุนเซิง!

การฝึกฝนช่องปากสุดท้ายของชูหยุนเซิงสำเร็จ อุปสรรคสุดท้ายในวงจรลมปราณใหญ่ของร่างกายถูกทำลายลงอย่างสมบูรณ์!

พลังของคัมภีร์ฝึกร่างพลันเพิ่มขึ้นหลายเท่า!

เส้นลมปราณเชื่อมต่อทั่วร่างของชูหยุนเซิง!

ในชั่วพริบตา เริ่มจากมือซ้ายของชูหยุนเซิง ผิวสีทองแดงค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีทองเจิดจ้า!

สีทองนี้แผ่ขยายไปตามแขน ไหล่ กระดูกไหปลาร้า มืออีกข้าง ทั่วทั้งร่าง!

เช่นเดียวกับภายในร่างของชูหยุนเซิง อวัยวะภายในทั้งหมดก็ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีทองเจิดจ้าเช่นกัน!

ร่างกายของนักรบถูกฝึกฝนจนสมบูรณ์ เกิดการเปลี่ยนแปลงของชีวิต!

ร่างกาย กลายเป็นร่างทอง!

[จากการฝึกฝนและรับรู้ คุณได้รับค่าพลัง 30,000,000 แต้ม!]

[ผู้ครองระบบ: ชูหยุนเซิง]

[ระดับ: ขั้นเก้าระยะปลาย]

[ต้องการค่าพลังเพื่อขึ้นสู่ขั้นทะลวงฟ้า: 1,000,000,000/1,000,000,000]

[ขอแสดงความยินดี ก้าวสู่ขั้นทะลวงฟ้า!]

ชูหยุนเซิงยังไม่ทันดีใจ ระบบก็ส่งข้อความใหม่มาทันที!

การฝึกปิดสำเร็จ เขาได้ก้าวขึ้นเป็นนักรบร่างทองขั้นเก้า!

พร้อมกันนั้นค่าพลังจากการฝึกปิด ค่าพลัง 1 พันล้านก็ครบถ้วน เขากำลังจะก้าวสู่ขั้นทะลวงฟ้า!

หลังจากระบบแจ้งเตือนจบ ชูหยุนเซิงก็ตกใจพบว่า ร่างกาย พลังวิญญาณ และพลังจิตของเขาเริ่มสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง จากนั้นก็เกิดแรงดึงดูดระหว่างกันอย่างน่าตกใจ!

ราวกับคู่รักที่อยู่ห่างกันสามปีได้พบหน้ากันอีกครั้ง ตอนนี้อยากจะแนบชิดกันให้แน่น!

"ไม่!"

"ไม่ได้!"

ชูหยุนเซิงประท้วงอย่างรุนแรง!

ชูหยุนเซิงพยายามยับยั้งการหลอมรวมของทั้งสาม แล้วพยายามดึงพลังเลือดเข้ามา ต้องการให้ทั้งสี่หลอมรวมกัน!

แต่เมื่อร่างกาย พลังวิญญาณ และพลังจิตทั้งสามเหมือนดวงตาที่ไม่ยอมให้เม็ดทรายเข้าไป พอพลังเลือดเข้าใกล้ก็ถูกทั้งสามผลักออกอย่างรุนแรง!

พลังเลือดที่ควบคุมไม่ได้เกือบทำให้ชูหยุนเซิงบาดเจ็บภายใน!

"ข้าต้องการสี่เป็นหนึ่ง ไม่ใช่สามเป็นหนึ่ง!"

"พวกเจ้าต้องหลอมรวมกัน!"

ชูหยุนเซิงตะโกนด้วยความโกรธ พลังเลือดคำรามดังสนั่น ราวกับราชสีห์ พุ่งเข้าไประหว่างสามสิ่งที่กำลังหลอมรวมกัน!

"ตูม!"

"ตูม ตูม ตูม!"

พลังเลือดจำนวนมากควบคุมไม่ได้ ถูกกระแทกกระจาย!

โชคดีที่ตอนนี้ร่างทั้งหมดของชูหยุนเซิงกลายเป็นร่างทอง แข็งแกร่งที่สุด แม้แต่อวัยวะภายในก็เช่นกัน

มิเช่นนั้นเพียงแค่พลังเลือดที่ควบคุมไม่ได้ครั้งเดียว อวัยวะภายในก็จะบาดเจ็บ!

ชูหยุนเซิงกลืนรสคาวในลำคอ ตะโกนด้วยความโกรธอีกครั้ง ระดมพลังเลือดพุ่งเข้าใส่ "สามเหลี่ยม" ที่มั่นคงแน่นหนานั้นอีกครั้ง!

ครั้งแรกล้มเหลว!

ครั้งที่สองล้มเหลว!

ครั้งที่สิบสำเร็จเล็กน้อย แต่ที่เหลือล้มเหลวทั้งหมด!

ครั้งที่ยี่สิบสำเร็จเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อย แต่ที่เหลือล้มเหลวทั้งหมด!

ครั้งที่สามสิบ!

ครั้งที่สี่สิบ...

การต่อสู้อย่างดุเดือดและบ้าคลั่งระเบิดขึ้นในร่างของชูหยุนเซิง!

แม้ชูหยุนเซิงจะฝึกจนเป็นนักรบร่างทองแล้ว แต่ในการปะทะอันบ้าคลั่งนี้ ก็ยังอดไม่ได้ที่จะพ่นเลือดติดต่อกัน อวัยวะภายในได้รับความเสียหาย!

ชูหยุนเซิงกัดฟัน ไม่ยอมแพ้ พยายามต่อไป!

มีโอกาส!

บุก!!!

...

"พ่อ มนุษย์คนนี้กำลังทำอะไร?"

"การก้าวขั้นมันง่ายมากไม่ใช่หรือ ทำไมเขาถึงขัดขวางการก้าวขั้นล่ะ?"

เหนือฐานทัพเมืองปีศาจตะวันออก มังกรน้อยมองดูชูหยุนเซิงด้านล่างด้วยความงุนงงและตกใจ

มังกรใหญ่ก็แปลกใจเช่นกัน เบิกตากว้าง แต่ในวินาถัดมามุมปากก็ปรากฏรอยยิ้มพอใจ!

"ไม่เลว!"

"เด็กมนุษย์คนนี้ไม่เลวเลย สมแล้วที่มีเลือดเผ่ามังกรเขียวของเราอยู่แม้เพียงเล็กน้อย ไม่ทำให้ข้าขายหน้า!" มังกรใหญ่กล่าว

มังกรน้อยกะพริบตา

กาแล็กซีนี้เป็นอาณาเขตของสี่เผ่าศักดิ์สิทธิ์ - มังกรเขียว พยัคฆ์ขาว หงส์แดง และเต่าดำ เลือดของสี่เผ่าศักดิ์สิทธิ์แพร่กระจายไปทั่วกาแล็กซี!

แต่ด้วยความรู้สึกของมังกรน้อยในตอนนี้ มันแทบไม่รู้สึกถึงเลือดมังกรในร่างของชูหยุนเซิงเลย...

เหมือนกับพูดว่า "บรรพบุรุษรุ่นที่เก้าของข้าเป็นชาวประเทศนั้น พวกเราเป็นญาติกัน" มันช่างน่าขัน!

"ฉาด!"

ขณะที่มังกรน้อยกำลังคิด จู่ๆ ก็รู้สึกเจ็บที่ศีรษะ!

กรงเล็บมังกรฟาดลงบนหัวมันหนึ่งที!

"บอกให้เจ้าอ่านหนังสือให้มากก็ไม่ยอมฟัง ดูสิ แม้แต่สิ่งที่มนุษย์คนนั้นกำลังทำอยู่ก็ยังมองไม่ออก!"

"มนุษย์ที่ชื่อชูหยุนเซิงผู้นี้ กำลังพยายามหลอมรวมพลังเลือดเข้ากับ 'จิต ลมปราณ กาย' เป็นสี่เป็นหนึ่ง เพื่อก้าวสู่ขั้นทะลวงฟ้าด้วยร่างไร้ที่ติ!"

"เจ็บ เจ็บ เจ็บ!"

มังกรน้อยกำลังลูบศีรษะด้วยความเจ็บปวด แต่พอได้ยินคำว่า "ร่างไร้ที่ติ" ก็ชะงักค้างทันที

"พ่อ หมายความว่าร่างไร้ที่ติที่มีโอกาสก้าวสู่ขั้นเทพเจ้า (ระดับจักรวาล) สูงมากใช่ไหม?"

"ถูกต้อง" มังกรใหญ่พยักหน้า

ขั้นทะลวงฟ้า/ระดับดาวเคราะห์!

ขั้นเข้าสู่เซียน/ระดับดาวฤกษ์!

ขั้นเทพเจ้า/ระดับจักรวาล!

แต่ละระดับมีการเปลี่ยนแปลงที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง!

ในกาแล็กซีทั้งหมด นักรบขั้นเก้ามีฐานะต่ำสุด เปรียบเสมือนคนธรรมดา เป็นเพียงบ่าวรับใช้

ขั้นทะลวงฟ้า/ระดับดาวเคราะห์ถือเป็นยอดฝีมือ เป็นชนชั้นสูงในหมู่คนธรรมดา เป็นราชาแห่งดาวเคราะห์ดวงหนึ่ง เป็นจักรพรรดิท้องถิ่น

ขั้นเข้าสู่เซียน/ระดับดาวฤกษ์ สามารถท่องเที่ยวในระบบดาวฤกษ์ได้อย่างอิสระ เป็นใหญ่เป็นโต การโจมตีเต็มกำลังสามารถทำลายดาวเคราะห์ได้อย่างง่ายดาย!

ขั้นเทพเจ้า/ระดับจักรวาล ผู้แข็งแกร่ง! ผู้แข็งแกร่งระดับสูงสุดในกาแล็กซี!

เป็นจักรพรรดิในกาแล็กซี เป็นราชา!

การโจมตีเต็มกำลังสามารถทำลายดาวฤกษ์ได้ ทำลายดวงอาทิตย์ได้ ช่างน่าตกใจและทรงพลังยิ่งนัก!

"เรื่องสำคัญขนาดร่างไร้ที่ติ ทำไมพ่อไม่เคยบอกผมเลย!" มังกรน้อยบ่นด้วยความไม่พอใจ ปากยื่นออกมา

"เจ้าก้าวสู่ขั้นทะลวงฟ้าแล้วหรือยัง?" มังกรใหญ่ย้อนถาม

"ยัง..."

"เจ้ายังไม่ก้าวขั้น ข้าจะบอกเจ้าไปทำไม!"

"เอ่อ..." มังกรน้อยเกาหัว รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย

แต่พ่อนี่ก็แย่จริงๆ นานๆ ได้เจอกันที ชอบดุด่าข้าตลอด น่ารำคาญจริง!

ไม่สนใจความคิดของมังกรน้อย มังกรใหญ่มองดูชูหยุนเซิงด้านล่างต่อไป

ไม่เลว ยิ่งดูยิ่งพอใจ!

อัจฉริยะ ต้องมีความทะเยอทะยาน ต้องมีความปรารถนา!

พวกที่ใจสงบนิ่ง ไม่แย่งไม่ชิง จะไม่มีวันเป็นผู้แข็งแกร่ง ได้แค่เป็นคนธรรมดา!

ทหารที่ไม่อยากเป็นนายพล ก็ไม่ใช่ทหารที่ดี!

แม้แต่ความปรารถนาที่จะแข็งแกร่งยังไม่กล้า จะฝึกฝนไปทำไม? ไปปลูกมันเทศดีกว่า!

"เจ้าหนุ่ม เจ้ามีหัวใจของผู้แข็งแกร่ง และยังเป็นคนของเผ่ามังกรเขียวของเรา ข้าจะช่วยเจ้าสักหน่อย!"

คิดถึงตรงนี้ มังกรใหญ่ก็พูดขึ้นช้าๆ

มังกรใหญ่ยื่นกรงเล็บออกมาแตะในอากาศเบาๆ ทันใดนั้นพลังที่มองไม่เห็นก็พุ่งลงมาจากฟากฟ้า ตกลงบนร่างของชูหยุนเซิงด้านล่างห้องฝึกลับ

เลือดสดอีกคำพุ่งออกจากปากของชูหยุนเซิง ทำให้เสื้อด้านหน้าชุ่มไปด้วยเลือด

ใบหน้าของชูหยุนเซิงซีดขาวราวกระดาษ!

แต่ชูหยุนเซิงไม่ท้อแท้ กลับมีดวงตาที่เปล่งประกายมากขึ้นเรื่อยๆ!

พลังเลือดได้หลอมรวมเข้ากับจิต ลมปราณ และกายได้ครึ่งหนึ่งแล้ว พลังอันมหาศาลเริ่มก่อตัวขึ้น!

มีหนทาง!

ขั้นทะลวงฟ้าร่างไร้ที่ติอยู่แค่เอื้อม!

บุก!

ชูหยุนเซิงปรับเปลี่ยนพลังเลือด พยายามเป็นครั้งที่ 101!

แต่ในตอนนั้นเอง เหตุการณ์มหัศจรรย์ก็เกิดขึ้น!

ในขณะที่พลังเลือดครั้งที่ 101 สัมผัสกับจิต ลมปราณ และกาย ซึ่งเหมือนครั้งก่อนๆ ที่กำลังจะถูกผลักออก ชูหยุนเซิงพลันรู้สึกถึงพลังประหลาดอีกกระแสหนึ่งในร่าง!

ภายใต้พลังนี้ ร่างกาย พลังวิญญาณ และพลังจิตที่เดิมรุนแรงดุดันกลับสงบลงอย่างน่าประหลาด ไม่ผลักไสพลังเลือดอีกต่อไป!

ชูหยุนเซิงทั้งตกใจและประหลาดใจ!

ชูหยุนเซิงรีบคว้าโอกาสนี้ไว้ ดันพลังเลือดเข้าสู่จิต ลมปราณ และกาย!

"ตูม ตูม ตูม!"

"ตูม ตูม ตูม!"

ทั้งสี่หลอมรวมเข้าด้วยกันในที่สุด!

ทันใดนั้น พลังมหาศาลราวกับดาวอังคารพุ่งชนโลกก็ระเบิดออกมาจากร่างของชูหยุนเซิงอย่างท่วมท้น!

(จบบท)