บทที่ 115 การจากลา(ฟรี)

บทที่ 115 การจากลา(ฟรี)

หัวหน้าผอมเป็นบุคคลที่มีค่าหัว และตอนนี้เมื่อสังหารเขาได้แล้ว รางวัลนำจับ 100,000 ดาวก็เป็นของแน่นอน

หลังจากติดต่อกับเจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายแล้ว เจียงอันก็สำรวจสภาพแวดล้อมรอบๆ และพบศพที่สี่ในมุมที่ไม่ไกลนัก

เป็นคนอ้วน!

ไม่ใช่แค่อ้วนธรรมดา

มุมปากของเจียงอันกระตุก ที่หน้าอกของคนอ้วนมีรูหนึ่ง และหัวใจในนั้นหายไป!

โดยรวมแล้ว ตายอย่างน่าอนาถ

คนพวกนี้เป็นใครกัน?

แค่คนตาย เจียงอันก็ไม่อยากสืบให้ลึกซึ้ง

ตามมุมต่างๆ รอบๆ ยังมีสารพิษหลายชนิด เจียงอันไม่รีรอที่จะกำจัดพวกมันทั้งหมด!

สภาพแวดล้อมในท่อระบายน้ำแย่มาก ส่งกลิ่นเหม็นเน่า

เมื่อมองดูตัวเอง เจียงอันแสดงสีหน้ารังเกียจ ตัวเขาก็มีกลิ่นเหม็นมาก

ดังนั้น เขาจึงเดินออกไปข้างนอก รอการมาถึงของเจ้าหน้าที่!

แม้ว่าที่นี่จะเป็นท่อระบาย แต่อากาศข้างนอกก็ดีกว่าในท่อระบายน้ำมาก!

เจียงอันไม่ต้องรอนาน เจ้าหน้าที่ก็มาถึง

ต้งเหลยเป็นหัวหน้าทีม ตามหลังมาด้วยตำรวจห้าคนและสุนัขตำรวจสามตัว

เจียงอันรู้จักต้งเหลย ดังนั้นการสื่อสารกับเขาจึงราบรื่น

ต้งเหลยนำคนเข้าไปในท่อระบายน้ำ นำศพทั้งสี่ศพออกมา

หลังจากตรวจสอบแล้ว ต้งเหลยก็ยืนยันตัวตนของหัวหน้าผอมอ้วน!

ต้งเหลยมองเจียงอัน ในดวงตาฉายแววประหลาดใจ

"คุณคนเดียวจัดการคนทั้งสี่ได้ ไม่บาดเจ็บ ไม่โดนพิษ เก่งใช้ได้!"

เจียงอันตอบ: "จริงๆ แล้วผมแค่โชคดี คนทั้งสี่คนนี้แตกคอกัน ฆ่ากันเอง ผมแค่ฉวยโอกาส!"

ต้งเหลยครุ่นคิด "น่าแปลกจริงๆ"

เจียงอันถามอย่างสงสัย: "แบบนี้ไม่กระทบเงินรางวัลใช่ไหม?"

ต้งเหลยส่ายหัว "วางใจได้ เงินรางวัลจะให้คุณครบทุกบาททุกสตางค์ เดี๋ยวคุณตามผมไปที่สำนักงานบังคับใช้กฎหมาย จะได้รับเงินรางวัล 200,000 ดาว"

เจียงอันประหลาดใจ "200,000?"

ต้งเหลยกล่าว: "ใช่ คนทั้งสองคนนี้คือหัวหน้าผอมอ้วนของสำนักหมื่นพิษค่าหัวคนละ 100,000 รวมกันก็ 200,000!"

เจียงอันมองศพของคนอ้วน ดวงตากระตุก นี่เป็นโชคดีที่ไม่คาดคิดจริงๆ!

"ได้ ผมจะไปสำนักงานบังคับใช้กฎหมายกับพวกคุณ!"

เมื่อถึงสำนักงานบังคับใช้กฎหมาย เจียงอันไม่ต้องรอนาน ก็ได้รับเงินรางวัล 200,000 ดาว พร้อมกับธงชัยเฉลิมพระเกียรติหนึ่งผืน

ธงชัยพลเมืองดี

เจียงอันไม่ต้องการธงชัยอะไร ขอแค่ได้เงินรางวัลก็พอ!

เจียงอันสอบถามเกี่ยวกับสถานการณ์ของสำนักหมื่นพิษ ต้งเหลยก็เปิดเผยข้อมูลบางอย่างให้เจียงอัน

จนถึงตอนนี้ อิทธิพลของสำนักหมื่นพิษในเมืองหลินได้รับความเสียหายอย่างหนัก

หัวหน้าหอ หัวหน้าทีม และผู้บริหาร ต่างถูกจับกุม บ้างก็ถูกสังหาร บ้างก็ถูกจับ

ส่วนสมาชิกทั่วไป ไม่ได้ถูกกวาดล้างทั้งหมด ยังมีบางคนซ่อนตัวอยู่ในที่มืด และซ่อนตัวลึกมาก

เมื่อเร็วๆ นี้ การแก้แค้นของสำนักหมื่นพิษ เป็นฝีมือของหัวหน้าผอมอ้วน

ตอนนี้พวกเขาทั้งสองตายแล้ว พวกลูกน้องที่ซ่อนตัวอยู่ในที่มืดก็ไม่กล้าออกมาก่อเรื่องง่ายๆ

ออกจากสำนักงานบังคับใช้กฎหมาย เจียงอันกลับบ้านทันที

ไม่มีทางเลือก ออกมาจากท่อระบายน้ำ กลิ่นตัวช่างไม่น่าดมจริงๆ

พอถึงบ้าน ก็เห็นหลินอี้สวมชุดนอนผ้าไหมกำลังฝึกวิชา

เจียงอันตกตะลึงเล็กน้อย หลินอี้ก็ตกตะลึงเช่นกัน

หลินอี้คิดว่าเจียงอันจะไม่กลับบ้าน จึงฝึกวิชาในห้องนั่งเล่นที่กว้างขวาง

รูปร่างของหลินอี้ไม่มีที่ติจริงๆ โค้งเว้าได้สัดส่วน อ้อนแอ้นน่าหลงใหล

โดยเฉพาะตอนนี้เธอกำลังฝึกวิชาเสน่ห์ ภายใต้แสงไฟ รอบตัวมีรัศมีแสงอ่อนๆ เต็มไปด้วยเสน่ห์ที่ชวนหลงใหล

"น้องชายเจียงอันกลับมาแล้ว มาเป็นคู่ซ้อมให้พี่สาวหน่อยสิ!"

หลินอี้กรอกตางาม มุมปากมีรอยยิ้มเย้ายวน จากนั้นพลังจิตที่แทบสัมผัสไม่ได้ก็โจมตีมาที่เจียงอัน

เจียงอันมองไป เห็นเงาจิ้งจอกขาวปรากฏๆ หายๆ ทำให้รู้สึกมึนงง

มุมปากเจียงอันแย้มยิ้มเย็นชา จิ้งจอกตัวนี้ช่างก่อเรื่องจริงๆ

ตอนนี้เจียงอันไม่กลัวหลินอี้แล้ว

พลังจิตโจมตีของหลินอี้ยังไม่ทันถึงตัวเจียงอัน ก็ถูกพลังกลืนฟ้าทะเลเหนือสลายไปจนไร้ร่องรอย!

เจียงอันยกมือขึ้น ดาบวิญญาณหกเส้นก็พุ่งออกไป

ตูม!

เสียงทุ้มหนึ่งดังขึ้น ดาบวิญญาณหกเส้นยิงทำลายเงาจิ้งจอกขาวอย่างไร้ปรานี!

พลังของหลินอี้ลดฮวบในทันที เห็นเธอผุดลุกขึ้นยืนพรวด มองเจียงอันด้วยความประหลาดใจ

คนระดับเงินสามดาว กลับสามารถต้านทานวิชาเสน่ห์ของเธอได้ ทำได้อย่างไร?

"น้องชายเจียงอัน พี่สงสัยว่าเธอไม่ใช่ผู้ชายแล้ว!"

เจียงอันอดกลอกตาไม่ได้ "หรือว่าต้องยอมแพ้ต่อชุดนอนผ้าไหมของเธอถึงจะเป็นผู้ชาย?"

เจียงอันพูดพลางเดินขึ้นชั้นบน

เขาอาบน้ำ ชำระกลิ่นเหม็นบนตัว เปลี่ยนเสื้อผ้า รู้สึกสดชื่นขึ้นมาก!

วันนี้เข้าใจการยิงดาบพร้อมกันทั้งหกเส้น และจัดการหัวหน้าผอมได้ ถือว่าได้ผลงานไม่น้อย

นอนหลับสักตื่น ฟื้นฟูพลัง ช่างเป็นสุข

......

วันต่อๆ มา เจียงอันก็เริ่มโหมดฝึกหนัก

การก้าวขึ้นสู่ระดับทองก่อนการสอบเข้ามหาวิทยาลัย คือเป้าหมายของเจียงอัน!

ตอนนี้เขาสามารถสู้กับคนที่ระดับสูงกว่าได้ และมีอัตราชนะสูง แต่ระดับชั้นที่ต่ำเป็นจุดอ่อน

ระดับต่ำ ความแข็งแกร่งของร่างกายก็เสียเปรียบ และการควบคุมพลังก็ไม่ลึกซึ้งเท่า

ในขณะเดียวกัน เจียงอันก็ฝึกดาบวิญญาณหกเส้น

การยิงดาบพร้อมกันทั้งหกเส้น เขาใช้ได้คล่องแคล่วแล้ว แค่ยกมือก็ทำได้

ตามการฝึกฝน ความเข้าใจในการควบคุมพลังของเขาก็พัฒนาขึ้น

มือซ้ายขวาสมมาตร เจียงอันอ้างอิงเส้นทางการไหลของพลังที่มือขวา เปิดเส้นลมปราณที่นิ้วกลางมือซ้ายสำเร็จ ยิงดาบที่เจ็ดออกมาได้

"ฉันช่างเป็นอัจฉริยะจริงๆ!"

ครั้งนี้ เจียงอันไม่ได้ผสานยีนอื่น อาศัยการคิดวิเคราะห์ด้วยตัวเองทำให้ดาบวิญญาณหกเส้นก้าวขึ้นอีกระดับ

ดาบวิญญาณหกเส้น ได้กลายเป็นเจ็ดเส้นแล้ว!

หลังจากเปิดดาบที่เจ็ด เจียงอันก็เต็มไปด้วยความคาดหวังต่อดาบที่แปด ที่เก้า และแม้แต่ดาบที่สิบ!

ทุกอย่างเป็นไปได้!

......

เพราะยังได้พบกันอีก ดังนั้นนี่จึงไม่ใช่การจากลาที่แท้จริง

หวังหลิงหลงกลับมาได้ไม่กี่วัน ก็ต้องกลับดาวพลูโตแล้ว

"พี่เจียง ฉันเชื่อว่าเราจะได้พบกันอีก"

แม้ในใจจะเศร้าและอาลัย แต่มุมปากของหวังหลิงหลงยังคงมีรอยยิ้ม เธอเป็นเด็กสาวที่รักการยิ้ม

แม้ตอนนี้จะต้องจากโลกไป เธอก็ยังเลือกที่จะยิ้มรับ เชื่อว่าอนาคตจะสดใส

เจียงอันยิ้มเช่นกัน ตอบว่า: "ระยะทางไม่ใช่ปัญหา ตอนนี้การเดินทางระหว่างดวงดาวสะดวกมาก ฉันก็เชื่อว่าเราจะได้พบกันอีก"

หวังหลิงหลงกะพริบตาอย่างซุกซน เดินมาข้างๆ เจียงอัน กระซิบว่า: "พี่เจียง ฉันจะคิดถึงพี่นะ"

เจียงอัน: "......"

"พี่จะคิดถึงฉันไหม?"

เจียงอัน: "......"

"ลาก่อนพี่เจียง"

หวังหลิงหลงโบกมือน้อยๆ ทิ้งเงาร่างให้เจียงอัน!

ในชั่วขณะถัดมา ร่างเย็นชาก็มาปรากฏตรงหน้าเจียงอัน

มู่หรงเหยียนถือดาบในมือ พูดเย็นชาว่า: "อีกไม่นาน เราจะได้พบกันอีก ไม่ว่านายจะเป็นลูกใคร ฉันจะต้องแก้แค้นครั้งที่แล้ว!"

ครั้งที่แล้ว เธอเกือบถูกเจียงอันบีบคอจนหัก ภาพนั้นทำให้เธอจดจำไปชั่วชีวิต!

เจียงอันไม่แม้แต่จะมองมู่หรงเหยียน หมุนตัวเดินจากไป

ครู่หนึ่งต่อมา ประโยคหนึ่งลอยเข้าหูมู่หรงเหยียน: "อยากแก้แค้น ค่อยว่ากันทีหลัง!"

มู่หรงเหยียนกำหมัดแน่น พอมองไปอีกที ก็ไม่เห็นเงาของเจียงอันแล้ว

......