บทที่ 1092: ความจริงมักไม่เป็นที่ยอมรับของชาวโลก
【แปลโดยฝีมือ...ยักษาแปร...มาติดตามได้ที่แฟนเพจหรือเพื่อติดตามเอาข่าวสารได้นะ】
【แค่ คอมเมนต์ ก็เหมือนการให้กำลังใจแล้วนะครับ รบกวน comment กันหน่อยน๊า ;-;】
【Thai-novelจะทำการลงไวกว่าที่อื่นทุกที่ เป็นจำนวน 5 ตอน แต่เรื่องราคาแพงกว่าที่อื่นนิดหน่อย】
บทที่ 1092: ความจริงมักไม่เป็นที่ยอมรับของชาวโลก
ณ ทะเลแห่งใดแห่งหนึ่ง มิอาจทราบได้ ตาเหยี่ยวเพิ่งตื่นจากการงีบหลับ เขารู้สึกว่าตนเองไม่รู้จะพูดอะไรดี
โดยปกติแล้ว เขาจะให้เกียรติคำสั่งเรียกตัวจากรัฐบาลโลก แต่จะไปหรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับว่าคู่ต่อสู้แข็งแกร่งแค่ไหน ถ้าสามารถกระตุ้นความสนใจของเขาได้ เขาก็ไม่รังเกียจที่จะขยับแข้งขยับขาเสียหน่อย ในเมื่อช่วงนี้ก็ว่างอยู่
รัฐบาลโลกทราบดีถึงความสามารถของเวิร์ล จึงได้มอบฉายา "ผู้ทำลายล้างโลก" ให้กับเขา นั่นเป็นเพราะพฤติกรรมการทำลายล้างอย่างไร้ความปรานีของเขาเมื่อสามสิบปีก่อน
ไม่ว่าจะเป็นทหารเรือ โจรสลัด หรือรัฐบาลโลก ใครก็ตามที่ขวางหน้าเขาจะถูกโจมตีทั้งหมด
ด้วยเหตุนี้ รัฐบาลโลกจึงไม่ต้องการให้วัลด์เข้าใกล้แมรี่จัวร์มากเกินไป
คำสั่งที่พวกเขาให้กับ 7 เทพโจรสลัดคือ ให้สกัดกั้นวัลด์ในบริเวณใกล้เคียง ป้องกันไม่ให้เขาคุกคามความปลอดภัยของแมรี่จัวร์ และทำลายเกียรติภูมิของรัฐบาลโลก
งานปกป้องแมรี่จัวร์นั้นไม่จำเป็นต้องใช้ 7 เทพโจรสลัด พลเอกที่ประจำการอยู่ที่นั่นก็ไม่ใช่ว่าจะอ่อนแอ ยิ่งไปกว่านั้น แมรี่จัวร์ยังมีกองกำลังพิเศษบางอย่างอีกด้วย
ไม่ว่าจะเป็นหน่วยอัศวินศักดิ์สิทธิ์ที่ลึกลับ หรือห้าผู้เฒ่าที่แม้แต่โคบร้าที่แก่ชราก็ยังสามารถถ่วงเวลาได้ ในปัจจุบัน มาตรการรักษาความปลอดภัยของแมรี่จัวร์นั้นแข็งแกร่งพอที่จะทำให้ควีนหัวเราะเยาะได้ อย่างน้อยที่สุด ก็คงไม่เกิดเหตุการณ์แบบที่เกาะโอนิงะชิมะ ที่ห้องของอาร์เซอุสหรือไคโดมีรูเล็ก ๆ บนผนัง
ถ้ามีจริง ๆ ก็คงเป็นรูขนาดใหญ่ และเป็นรูที่ไคโดกับยามาโตะต่อยกันจนทะลุออกมา
สรุปก็คือ ตาเหยี่ยวไม่ได้ตั้งใจจะไปที่แมรี่จัวร์โดยตรง เขาแค่ตั้งใจจะวนเวียนอยู่แถวนั้น นั่นจึงเป็นเหตุผลที่เขาพาโซโลที่ถูกบาร์โธโลมิว คุมะส่งตัวไปที่เกาะคุไรกานะออกมาด้วย
ตามกำหนดการเดิม เขาควรจะพาเพโรน่าออกไปด้วย แต่ตอนนี้เพโรน่ากำลังนอนกลางวันอย่างสบายใจอยู่ที่ห้องใต้ดิน บนเกาะคุไรกานะนอกจากโซโลแล้วก็มีแต่ลิงบาบูน
แต่ตอนนี้ตาเหยี่ยวรู้สึกว่าพาลิงบาบูนไปด้วยสักสองสามตัวน่าจะดีกว่า
การพาโซโลออกมาเปิดหูเปิดตานั้นเป็นเหตุผลส่วนหนึ่ง อีกเหตุผลหนึ่งคือ ตาเหยี่ยวต้องการเครื่องยนต์สำหรับขับเคลื่อนเรือลำเล็กของเขา โซโลจึงต้องรับหน้าที่เป็นฝีพาย
ในการเดินทางอันยาวนานนี้ ตาเหยี่ยวได้งีบหลับไปครู่หนึ่ง
เขารู้ว่าโซโลมีอาการหลงทิศหลงทางอยู่บ้าง แม้แต่ในปราสาทก็ยังหลงทางได้ แต่ตอนนี้มันแตกต่างออกไป หน้าที่ของโซโลคือพายเรือไปตามทิศทางที่เข็มทิศบันทึกบอก ตาเหยี่ยวไม่คิดเลยว่าแบบนี้โซโลก็ยังสามารถพายเรือออกนอกเส้นทางได้
ฉัวะ!
แสงดาบวาบผ่าน เจ้าทะเลตัวหนึ่งถูกเหยี่ยวตาฟันเป็นสองท่อน ในเวลานี้ ใบเรือของเรือลำเล็กไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ แสดงว่าพวกเขาได้เข้ามาในเขตแคลมเบลท์แล้ว
"โรโรโนอา นายเป็นคนแรกที่ทำเรื่องแบบนี้ได้"
"บ้าเอ๊ย! มันเกี่ยวอะไรกับฉัน?! เรือลำนี้แล่นมาที่นี่ได้ยังไงก็ไม่รู้ ฉันแค่พายเรือเท่านั้น!"
"หึ ว่าแต่ ฉันก็อยากจะดูผลลัพธ์การฝึกฝนของนายในช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมานี้พอดี โรโรโนอา ต่อไปนี้ภารกิจของนายคือพาเรือลำนี้ออกจากรังของเจ้าทะเลตัวนี้ นายพายเรือเบี้ยวไปแล้ว! ไปทางซ้ายอีกหน่อย!"
ตาเหยี่ยวคิดจะพูดว่าเขาจะไม่ช่วย แต่ความเป็นจริงบอกเขาว่า ถ้าไม่ช่วยควบคุมทิศทาง พวกเขาก็ไม่มีวันไปถึงจุดหมายปลายทางได้
ณ มารีนฟอร์ด การบูรณะยังคงดำเนินต่อไป บนซากปรักหักพังจากสงคราม โครงสร้างของบ้านเรือนเริ่มปรากฏขึ้นอีกครั้ง แต่การที่จะฟื้นฟูความเจริญรุ่งเรืองก่อนสงครามมารีนฟอร์ดนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย
"บอลซาริโน่ ทำไมเจ้าถึงมาอยู่ที่นี่? คำสั่งจากเบื้องบนไม่ใช่ให้นายประจำการที่แมรี่จัวร์เหรอ?"
"ก็ใช่อย่างนั้นแหละ แต่มีคน ๆ หนึ่งเห็นฉันแล้วรู้สึกขัดหูขัดตา จะตัดสินประหารชีวิตฉันด้วย มันน่ากลัวจริง ๆ ฉันเลยกลับมาก่อน ยังไงแมรี่จัวร์ก็อยู่ไม่ไกลจากที่นี่ ฉันไปทันอยู่แล้ว"
พลเรือเอกคิซารุนั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟาในห้องทำงาน พลางบ่นพฤติกรรมเลวร้ายของเหล่ามังกรฟ้า
แต่ดูจากสีหน้าของเขาแล้ว เขาก็ไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้เลย พลเรือเอกทุกคนต่างก็มีความอดทนในเรื่องนี้ ถ้าอดทนไม่ได้ คงจะหัวใจวายตายไปนานแล้ว
"แล้วตอนนี้นายไม่ควรจะอยู่ที่ G-1 เหรอ? ซาคาสึกิ ที่นั่นคือกองบัญชาการใหญ่แห่งใหม่ที่นายตัดสินใจไม่ใช่เหรอ?"
"หน่วยงานหลายแห่งยังไม่ได้ย้ายไป เรื่องนี้ต้องใช้เวลา"
บนเก้าอี้ประจำตำแหน่งในห้องทำงานของจอมพล ร่างของเซ็นโงคุได้หายไปแล้ว ถูกแทนที่ด้วยร่างของซาคาสึกิ แต่ตอนนี้เขาดูไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่
"พูดถึงเวิร์ล เขาก็เหมือนหมาบ้าจริง ๆ นั่นแหละ ใครหน้าไหนก็โจมตีหมด"
"ก็แค่ไอ้หมอนั่นที่ถูกแช่แข็งอยู่ในอิมเพลดาวน์มาตลอด แต่คนของรัฐบาลโลกกลับข้ามหัวพวกเรา ออกคำสั่งเรียกตัวโดยตรง..."
พูดอย่างเคร่งครัดแล้ว 7 เทพโจรสลัดและทหารเรือต่างก็เป็นหน่วยงานภายใต้รัฐบาลโลก แต่ในกรณีส่วนใหญ่ รัฐบาลโลกจะแจ้งให้ทหารเรือทราบก่อน แล้วจึงให้ทหารเรือเรียกตัว 7 เทพโจรสลัด เหตุการณ์แบบนี้ค่อนข้างเกิดขึ้นน้อย
"เรื่องแบบนี้ก็ไม่ได้แปลกอะไรนี่"
"คุณสึรุ? ทำไมคุณถึงมาที่นี่?"
เมื่อเห็นสึรุเดินเข้ามาในห้องทำงาน คิซารุก็วางหนังสือพิมพ์ลง อาคาอินุก็หันความสนใจไปที่สึรุเช่นกัน
"แค่ข่าวกรองใหม่นิดหน่อยน่ะ ถึงแม้ว่าจะเรียกตัว 7 เทพโจรสลัดในนามของการป้องกันเวิร์ล แต่จริง ๆ แล้ว รัฐบาลโลกก็กังวลว่าจะมีใครบางคนใน 7 เทพโจรสลัดฉวยโอกาสนี้ร่วมมือกับเวิร์ลด้วย"
"จนกระทั่งสามสิบปีก่อน เขายังคงถูกเรียกว่าผู้ทำลายล้างโลก รัฐบาลโลกยังคงกังวลเกี่ยวกับพลังของเขาอยู่มาก"
"ผลปีศาจเบะ เบะที่เพิ่มความเร็วและขนาดร่างกายเป็นร้อยเท่า ส่งผลกระทบต่ออาวุธมากเกินไป"
"แต่การเรียกตัวของพวกเขาก็ไม่ได้ราบรื่นนัก"
กองทัพเรือก็มีช่องทางการรับข่าวสารของตัวเอง พวกเขาก็สามารถรับรู้ข่าวสารบางอย่างที่รัฐบาลโลกไม่ได้แจ้งให้ทราบได้
"มีอะไรพิเศษหรือเปล่าครับ?"
"คำสั่งเรียกตัวของรัฐบาลโลกถูกส่งออกไปเมื่อประมาณสามวันก่อน หลังจากที่มังกรฟ้าถูกโจมตี พวกเขาก็เรียกตัว 7 เทพโจรสลัดทันที"
"แต่จนถึงตอนนี้ มีเพียงแค่บากี้ ตัวตลกพันเรียว เท่านั้นที่ตอบรับคำสั่งเรียกตัวของรัฐบาลโลกอย่างชัดเจนและเดินทางไปถึงตำแหน่งที่กำหนด"
"โดฟลามิงโก้และจินเบต่างก็อ้างว่าต้องปกป้องดินแดนของตัวเอง จึงทำได้แค่วิ่งวนอยู่รอบนอกของโลกใหม่ ส่วนโบอา แฮนค็อกก็ไม่ได้ให้การตอบสนองใด ๆ "
"ดูเหมือนว่าทราฟัลการ์ ลอว์จะมีข้อตกลงใหม่กับรัฐบาลโลก ส่วนตาเหยี่ยว เดิมทีเขาบอกว่าจะมา แต่ข่าวล่าสุดบอกว่าเขาหลงทาง อาจจะไม่สามารถเข้าร่วมการเรียกตัวครั้งนี้ได้"
เหตุผลของโดฟลามิงโก้และจินเบยังพอฟังขึ้น แต่เหตุผลของตาเหยี่ยวนั้นต่างออกไป
ความน่าเชื่อถือต่ำมาก รัฐบาลโลกไม่เชื่อเรื่องนี้เลย ถือว่าเป็นข้ออ้างที่ฟังไม่ขึ้น
"พวกนั้นมันก็แค่กลุ่มคนที่ไม่เคารพกฎหมาย เตรียมเรือรบ! ทหารเรือยังไม่ตายหมด เรื่องแบบนี้กองทัพเรือจัดการได้ ไม่จำเป็นต้องพึ่งพาพวกโจรสลัด"
เมื่อได้ฟังข่าวกรองจากสึรุ อาคาอินุก็ไม่รอช้า เลือกที่จะออกปฏิบัติการทันที
ในขณะที่กองทัพเรือเริ่มเคลื่อนไหว เรือลำยักษ์ของเวิร์ลก็เริ่มเคลื่อนที่ในน่านน้ำใกล้เกาะอเมซอนลิลลี่
แต่สำหรับการกระทำของเวิร์ล ลูกน้องของเขากลับมีความคิดเห็นที่แตกต่างออกไป
"กัปตันเวิร์ล เปลี่ยนเป้าหมายเถอะครับ นี่ไม่ใช่การตัดสินใจที่ชาญฉลาด..."
ติดตามผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:ยักษาแปร ผู้แปลลงแค่ในMy-NovelและThai-novelเท่านั้น หากอ่านที่อื่นรบกวนมาสนับสนุนทีนะครับผม หรือจะมากดไลก์แฟนเพจก็ได้ กระซิกกระซิก ;-;_
