บทที่ 1 เปิดฉากให้ระบบปลดพันธนาการตัวเอง

“นายน้อย เชิญท่านวางมือบนศิลาทดสอบเพื่อทำการทดสอบพรสวรรค์” เสียงของชายชราดังขึ้นข้างหู ทำให้เฉินมู่หลุดจากภวังค์ทันที ดวงตาที่เคยหม่นหมองพลันสว่างสดใสขึ้นในบัดดล

“นี่ข้า...กลับมาเกิดใหม่งั้นหรือ?” เฉินมู่กวาดตามองไปรอบ ๆ ภาพเบื้องหน้าแตกต่างกับมหานครที่เขาเคยอยู่ในชาติก่อนอย่างลิบลับ ตอนนี้เขาพบว่าตัวเองกำลังยืนอยู่บนแท่นหินใหญ่ เบื้องหน้าคือศิลาขนาดมหึมา สลักอักขระลึกลับซับซ้อน ผู้คนมากมายด้านล่างต่างพากันกระซิบกระซาบ คาดเดากันว่าเฉินมู่จะปลุกพลังอะไรขึ้นมาได้

สำหรับฉากแบบนี้ เฉินมู่คุ้นเคยมาก! นี่มันบทบาทพลังพุ่งของตัวเอกผู้ถูกดูถูกชัด ๆ! เกือบจะแน่นอนว่าเขาต้องได้พรสวรรค์อ่อนด้อย หรืออาจถึงขั้นมีร่างกายที่เป็นขยะหายาก ต้องถูกเยาะเย้ยแน่นอน

“เฮ้อ...” คิดมาถึงตรงนี้ เฉินมู่ได้แต่บ่นอย่างอดไม่ได้ สู้ดิ้นรนมาทั้งชาติ กว่าจะได้เกิดใหม่ยังจะต้องมาลำบากอีกหรือ?

“นายน้อย?” ชายชรามองด้วยแววตาฉงน

“อ่า! ไม่เป็นไร วางมือบนศิลาแบบนี้ใช่ไหม?” เฉินมู่ไม่คิดมากอีกแล้ว ในเมื่อมาแล้วก็ต้องทำตาม มันจะออกมาเป็นขยะหรืออะไรก็ช่าง หากต้องไร้พลังจริง ๆ ก็จะปล่อยตัวสบาย ๆ กินอยู่ตามมีตามเกิดก็ไม่เลว

“ใช่แล้ว” ชายชราพยักหน้า

“ดี” เฉินมู่ตอบรับอย่างสงบ ยกมือขึ้นวางลงบนศิลาทันที ไม่นานแสงสีฟ้าก็ปรากฏขึ้นบนศิลา ตัวอักษรหกตัว “รากวิญญาณขั้นล่างระดับเหลือง” ปรากฏขึ้นชัดเจน

เมื่อเห็นคำเหล่านั้น เฉินมู่กลับไม่โกรธแต่ยิ้มออกมาอย่างปลดปล่อย “เป็นตามคาด...” เขาคิดในใจว่า มาเถอะ ข้าเตรียมใจแล้ว เยาะเย้ยข้าเลย!

“นายน้อยอย่าท้อแท้ไป! พวกเราดินแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหยวนมีทุกอย่างพร้อม เราหาทางเพิ่มรากวิญญาณได้แน่นอน!”

“ถูกแล้ว! ในเมื่อสวรรค์ไม่อวยพรนายน้อย พวกเราจะลุกขึ้นท้าทายฟ้า!”

“ข้าเชื่อนายน้อย! รากวิญญาณเป็นเพียงจุดเริ่มต้น ไม่ได้กำหนดจุดจบ!”

“ใช่แล้ว! ผู้มีรากวิญญาณสวรรค์เริ่มต้น บางคนยังไม่ได้เก่งกาจในภายหลังก็มีถมไป”

“ถ้าข้าไม่ผิด นายท่านของเราก็เคยมีร่างไร้พลังมาแต่เกิด เป็นขยะหายากในรอบร้อยปี แต่ปัจจุบันเขาก็ก้าวเข้าสู่แดนจ้าวสูงสุดไปแล้ว”

“นายน้อยสู้ ๆ พวกเราเชื่อในตัวท่านเสมอ!”

…

“…” ได้ยินเช่นนั้น เฉินมู่ขมวดคิ้วอย่างงุนงง “พวกท่านนี่ทำไมไม่เล่นตามบทเลย?” เขากำลังยืนนิ่งเมื่อจู่ ๆ ความทรงจำที่แปลกประหลาดแต่ยิ่งใหญ่ก็ไหลเข้ามาในหัว เป็นความทรงจำของร่างเดิม!

ดินแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหยวน หนึ่งในสามดินแดนศักดิ์สิทธิ์สูงสุดของโลกต้าชาง อัดแน่นไปด้วยยอดฝีมือมีชื่อเสียงนับล้าน มีอิทธิพลครอบคลุมทั่วทั้งต้าชาง และเขาเป็นบุตรชายคนรองของเฉินเทียนหลิน ผู้นำดินแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหยวน และเป็นทายาทผู้สืบทอดที่ได้รับการแต่งตั้งอย่างเป็นทางการ!

เมื่อย้อนคิดถึงเรื่องราวของครอบครัว ทุกคนในตระกูลต่างก็เหมือนตัวเอกของเรื่อง เฉินเทียนหลิน ผู้บิดา ในวัยสิบหกปี ระหว่างพิธีปลุกพลังไม่มีแม้แต่รากวิญญาณ แต่เพียงร้อยปี ก็ผงาดขึ้นมาอย่างน่าทึ่งด้วยพลังมหาศาล เข้าสู่แดนจ้าวสูงสุด เคยสังหารผู้คนเป็นล้านล้มตายจนได้สมญานาม "เทพสังหาร!"

พี่สาวเฉินเจวี๋ยซิน แม้ฝีมือในการฝึกฝนจะไม่ร้ายกาจเท่าบิดา แต่ในด้านการค้าเธอกลับมีพรสวรรค์ล้ำลึกเกินใคร สมาคมการค้าภายใต้การดูแลของเธอครอบคลุมทั่วทั้งต้าชาง ร่ำรวยถึงขั้นที่แม้แต่จักรวรรดิก็ยังต้องยอมสยบ! แท้จริงคือความร่ำรวยที่ทัดเทียมแผ่นดิน

หากเฉินมู่จำไม่ผิด แม้แต่ราชาจำนวนไม่น้อยก็เคยขอยืมเงินจากพี่สาว

บุคคลผู้มีพรสวรรค์มากมายเช่นนี้ มีอยู่เต็มไปหมดในดินแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหยวน สืบเชื้อสายจากครอบครัวที่ยิ่งใหญ่ไร้เทียมทาน เฉินมู่เริ่มสงสัยหนักขึ้นทุกทีว่า พวกเขาแอบใช้กลโกงอะไรอยู่หรือเปล่า?

แต่แบบนี้ก็ดี เขาเองจะได้ไม่ต้องพยายามอะไรมาก ปล่อยชีวิตตามสบาย เพลิดเพลินกับความสุข บ้านนี้เมืองนี้ก็ปล่อยให้พี่สาวเฉินเจวี๋ยซินดูแลไป ไม่ต้องมาบริหารคนเป็นล้านให้เหนื่อยใจ คิดแค่ก็น่าอ่อนล้าแล้ว

เฉินมู่เดินลงจากแท่นทดสอบ ท่ามกลางคำปลอบใจมากมาย เขาเดินออกไปอย่างแสร้งทำเป็นเศร้าใจ แต่ในใจนั้นเต็มไปด้วยความสุข

แรกเริ่มนั้น เฉินมู่ไม่คิดอะไรมากกับพรสวรรค์รากวิญญาณระดับต่ำของตนเองเลย คิดเพียงว่าไร้ค่าก็ช่างมันเถิด แต่ไม่คาดคิดเลยว่า สวรรค์จะจัดวางให้เขามีภูมิหลังตระกูลที่ไร้เทียมทานได้เช่นนี้ ที่สำคัญยิ่งกว่านั้นคือ ภายในดินแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหยวน ต่างคนต่างสามัคคีเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน! พี่สาวของเขา เฉินเจวี๋ยซิน ยังเอ็นดูเฉินมู่ถึงขนาดที่เรียกได้ว่าเป็นผู้พิทักษ์น้องชายตัวจริง ตั้งแต่เขาลืมตาดูโลกเป็นต้นมา ก็กลายเป็นคนคลั่งรักน้องชายอย่างเต็มตัว กระทั่งมอบบัตรทองระดับสูงสุดของหอการค้าให้เขาไปถือ เมื่อมีบัตรใบนี้ เฉินมู่สามารถหยิบของจากร้านใดๆ ในเครือหอการค้าเฉินได้โดยไม่ต้องเสียเงิน ไม่ว่าจะเห็นสิ่งใดที่ต้องการก็หยิบได้ตามใจจนเต็มมือ! ส่วนศิลาวิญญาณนั้นหรือ? อยากเบิกเมื่อไรก็ได้! เปรียบเสมือนบัตรดำในชาติก่อนแต่ทรงพลังยิ่งกว่า!

ไม่นานนัก เขาก็เดินทางกลับมาถึงจวนชิงอวิ๋นซึ่งเป็นตำหนักที่ตระกูลจัดสรรให้โดยเฉพาะ เฉินมู่เดินตรงไปยังเก้าอี้เอนตัวแล้วล้มตัวนอนลงทันที สีหน้าผ่อนคลายสบายใจยิ่งนัก "จะให้ลุกขึ้นต่อสู้จากศูนย์? ใครจะอยากทำก็เชิญเถอะ ข้าขอแค่กินดื่มใช้ชีวิตอย่างสุขสบายก็พอแล้ว"

ทันใดนั้นเอง ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นในหัวราวกับเสียงสังเคราะห์จากระบบ 【ชื่อ: เฉินมู่ เพศ: ชาย อายุ…】【ยืนยันข้อมูลสำเร็จ! กำลังผูกมัดระบบทะยานไร้เทียมทาน…】【ระบบทะยานไร้เทียมทานผูกมัดสำเร็จ!】

ระบบงั้นหรือ? เฉินมู่คุ้นเคยสิ่งนี้เป็นอย่างดี แต่คราวนี้เขาไม่มีความรู้สึกใดๆ ต่อการผูกมัดระบบเลย 【รับภารกิจเริ่มต้นหรือไม่? หากทำภารกิจเริ่มต้นสำเร็จ จะได้รับรางวัลมากมาย!】 "ไม่รับ" เฉินมู่โบกมืออย่างเกียจคร้าน

【……】

ระบบนิ่งไปชั่วครู่ก่อนจะพูดขึ้นอีกครั้งว่า 【ท่านไม่รู้สึกว่าอยากลุกขึ้นต่อสู้เพื่อไม่ให้ใครดูถูกหรือเหยียบย่ำอีกแล้วหรือ?】

“ระบบ ข้าต้องบอกอะไรเจ้าไว้หน่อย ชีวิตคนเรานั้น จำเป็นด้วยหรือที่จะต้องใส่ใจกับสายตาของคนอื่น? การใช้ชีวิตนั้นเป็นของเราเอง ขอแค่ข้ามีความสุขและสบายใจก็พอ”

“คนอื่นจะมองข้ายังไง จะดูถูกหรือไม่ ข้ามีค่าอะไรกับเรื่องนี้หรือ?”

【……】

คราวนี้ระบบเงียบไปนานเกือบหนึ่งนาที เดิมทีคิดจะชี้นำเฉินมู่ในเรื่องหลักการใช้ชีวิตเพื่อปลุกไฟแห่งการต่อสู้ แต่กลับโดนเขาพูดจนต้องหยุดคิดเสียเอง!

【แม้ว่าท่านจะไม่ใส่ใจสายตาของคนอื่น แต่คนธรรมดานั้นอายุขัยสั้นเพียงร้อยปีเท่านั้น มีเพียงการแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้นถึงจะก้าวขึ้นไปสู่จุดสูงสุด เพื่อแสวงหาความเป็นนิรันดร์ได้!】

“จะมีชีวิตยืดยาวไปทำไม?”

【……】

ระบบนิ่งเงียบไปอีกครั้งนานเกือบช่วงเวลาหนึ่งชาถึงไม่ได้ตอบ เฉินมู่เองก็รู้สึกว่าบรรยากาศเริ่มอึดอัดขึ้น จึงเอ่ยทำลายความเงียบว่า “แล้วเจ้ามีฟังก์ชันอะไรบ้าง?” ถือเป็นการพูดแก้เหงา

ระบบตอบว่า 【ระบบนี้สามารถให้รางวัลมากมายเมื่อทำภารกิจสำเร็จ มีทั้งวิชาบ่มเพาะ ทรัพย์สมบัติ อาวุธวิเศษ…มีทุกอย่างให้ท่านได้เป็นผู้ไร้เทียมทาน!】

“วิชาบ่มเพาะ? ถ้าข้าไม่จำผิด ลุงข้านั้นคือผู้สร้างวิชาขั้นสูงสุด ท่านสามารถรังสรรค์วิชาที่สุดยอดที่สุดได้เพียงแค่ขีดเขียนไม่กี่บรรทัด”

“ทรัพย์สมบัติ? พี่สาวข้าทำธุรกิจของหอการค้าที่แผ่ขยายทั่วดินแดนต้าชาง มั่งคั่งยิ่งกว่าแคว้นทั้งแคว้นจนได้รับสมญานามว่า ‘จักรพรรดินีแห่งทรัพย์สมบัติ’”

“ส่วนอาวุธวิเศษ? ญาติผู้น้องข้าอายุเพียงสิบสี่ปีก็กลายเป็นปรมาจารย์ด้านการหลอมอาวุธที่มีชื่อเสียงไกลโพ้นแล้ว นี่ไง ไม้จิ้มฟันอันนี้ก็เป็นของที่เขาหลอมให้ข้า ระดับสวรรค์เลยทีเดียว บอกว่าดีต่อฟันและช่วยทำความสะอาดได้ดี”

เดิมทีคิดว่าระบบอาจจะมีประโยชน์บ้าง เอาไว้ใช้คลายเหงาแก้เบื่อ แต่เมื่อคิดดูอีกที ระบบนี้ดูจะไม่มีประโยชน์ใดๆ กับตัวเองเสียแล้ว

【……】

“คนในครอบครัวข้านั้นไร้เทียมทานขนาดนี้ จะเก็บเจ้าไว้ทำไมกัน? เจ้าน่าจะถอดตัวเองออกไปเสียจะดีกว่า ข้าชาติที่แล้วใช้ชีวิตดิ้นรนมามากพอแล้ว ในชาตินี้ข้าไม่อยากเหนื่อยอีกแล้ว เข้าใจข้าด้วย!” เฉินมู่พูดความในใจออกมา การจะดิ้นรนทำภารกิจอันแสนยุ่งยากเพื่อรางวัลนั้น ดูจะไม่สบายเท่ากับการนอนอาบแดดในตอนนี้เลย

【……】

【ระบบกำลังพยายามยกเลิกการผูกมัด……】

【คำเตือน!!! ระบบเกิดข้อผิดพลาดร้ายแรง!!!】

【การยกเลิกการผูกมัดล้มเหลว!!!】

ยกเลิกไม่สำเร็จ?

“……”

เฉินมู่ขมวดคิ้วทันที หรือว่าเขาพูดแรงเกินไปจนทำให้ระบบจิตตกเสียแล้ว?