บทที่ 379 ความวุ่นวายจากชาวทู่เจวียะ
ยิ่งองค์ชายอันพยายามนึก ความทรงจำก็ยิ่งเลือนราง ฝ่ามือที่ยันพื้นไว้เริ่มอ่อนแรง บรรยากาศในท้องพระโรงยิ่งเย็นยะเยือกขึ้นเรื่อยๆ ในที่สุด องค์ชายอันก็เอ่ยขึ้น “เสด็จพ่อ! ลูกจำได้แล้ว!” เขาเงยหน้ามองจักรพรรดิเจี้ยนเหวินที่ประทับอยู่บนที่สูง “กล่องผ้าไหมใบนี้ ไม่ได้บรรจุตราประทับหยกพ่ะย่ะค่ะ!” “น้องหก ใ...
