บทที่ 330: ความตาย (ตอนพิเศษ)

โทนี่เห็นชาร์ลส์กลายร่างครั้งแรกอุทานออกมา: "นั่นอุลตร้าแมนเหรอ?"

โดยเฉพาะกับรูปลักษณ์สีดำทั้งตัวนั้น แผ่พลังเยือกเย็น ดูเหมือนตัวละครในทีวีขาวดำ แต่บรรยากาศที่มันแผ่ออกมาทำให้ทุกคนรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย

ในมิติกระจก-

โอดิน มองดูสนามรบเบื้องล่าง ค่อยๆ ลดหอกนิรันดร์ในมือลง จากนั้นเขามองเอนเชี่ยน วันข้างๆ:

"นี่ไม่ใช่เวทมนตร์ของเมอร์ลิน เจ้าแน่ใจหรือว่าเขาคือเมอร์ลินสูงสุดคนใหม่?"

เห็นได้ชัดว่าระหว่างการต่อสู้นี้ โอดินพบว่าแม้ชาร์ลส์จะมีอุปกรณ์ของเมอร์ลิน แต่เขาใช้คาถาจากสายเมอร์ลินน้อยมาก เขาใช้สิ่งที่แม้แต่โอดินก็ไม่รู้จักมากกว่า

"แต่นี่คือการเลือกของเมอร์ลิน ไม่ใช่หรือไง?" :จากนั้น เอนเชี่ยน วันชี้ไปที่เดวิดที่กำลังต่อสู้บนสนามรบ

ในตอนนี้ ร่างทั้งหมดของเดวิดกำลังพลุ่งพล่านด้วยเวทมนตร์ และสายฟ้าพลาสม่าพุ่งตรงไปยังรอยแยกระหว่างมิติไม่มีปีศาจตรงหน้าที่สามารถหยุดเขาได้

แต่อาจารย์บัลธาซาร์ หลังจากถูกยิงเข้าไปในหุบเหวยักษ์ ก็ยังไม่ได้ออกมา เดวิดจึงเริ่มปฏิบัติการช่วยเหลือทันที

โอดินมองไปในทิศทางที่เอนเชี่ยน วันชี้ แสงในตาเดียวของเขาวูบไหว จากนั้นเขาพูดด้วยความประหลาดใจ: "เขามีสายเลือดของเมอร์ลินจริงๆ"

"อย่างที่คุณเห็น"

โอดินตกอยู่ในความเงียบ เขารู้สึกแปลกใจเมื่อเห็นว่ายังมีสายเลือดของเมอร์ลินสูงสุด เขาคิดว่าสายเลือดเมอร์ลินได้หมดสิ้นไปแล้ว

แต่ตอนนี้ เด็กหนุ่มคนนี้ แม้จะไม่แข็งแกร่งเท่าชาร์ลส์ แต่กำลังใช้เวทมนตร์เมอร์ลินแท้ๆ ยิ่งกว่านั้น เขามีสายเลือดของเมอร์ลิน ในทางทฤษฎี เขาควรจะเป็นเมอร์ลินสูงสุดของรุ่นนี้

เอนเชี่ยน วันพูดอีก: "เขาเป็นน้องชายของชาร์ลส์"

เมื่อได้ยินคำพูดของเอนเชี่ยน วัน ใบหน้าของโอดินก็เปลี่ยนไป

ชั่วขณะหนึ่ง เขานึกถึงโลกิที่อยู่ไกลในแอสการ์ด และเขาก็นึกถึงธอร์ลูกชายของเขาบนโลก

ยิ่งกว่านั้น เขานึกถึงเฮล่า ลูกสาวคนโตที่เขาผนึกไว้

โอดินมองชาร์ลส์ข้างๆ และมองเดวิด ในที่สุด ดวงตาของเขาก็แน่วแน่: "หวังว่าเขาจะจัดการเมฟิสโตได้ โดยไม่ต้องให้ข้าแทรกแซง"

เอนเชี่ยน วันมีรอยยิ้มบนใบหน้าขณะดูสนามรบเบื้องล่าง

...

ชาร์ลส์ (ร่างยักษ์) ยกกำปั้นขนาดเท่าบ้าน ห่อหุ้มด้วยจักระสีฟ้าที่ใหญ่กว่า และเริ่มต่อยหัวของเมฟิสโต

ร่างยักษ์สูงสามสิบหกเมตรนำพลังที่ไม่มีใครเทียบได้มาให้ชาร์ลส์ ด้วยการระเบิดพละกำลังที่เสริมด้วยจักระ เขาทุบหัวของเมฟิสโต

ในเวลาเพียงสามวินาที ชาร์ลส์ (ร่างยักษ์) ทุบหัวของเมฟิสโตอย่างต่อเนื่อง หนึ่งหมัด สองหมัด สามหมัด...

ภายใต้หมัดนับไม่ถ้วน แม้แต่เมฟิสโตก็ทนไม่ได้ ในหมัดสุดท้าย หัวของเขาถูกทุบเป็นหลุมยุบลงไปพร้อมกับผืนดินและร่างยักษ์ของของชาร์ลส์ก็สลายไปในอากาศเหมือนสายลม

ในตอนนี้ ร่างของเมฟิสโตไม่มีหัว และหลุมขนาดมหึมาปรากฏบนพื้น

เมื่อเห็นศพไร้หัวนี้ ทุกคนถอนหายใจด้วยความโล่งอก เห็นได้ชัดว่าทุกคนคิดว่าศัตรูตายแล้ว

ตอนนี้ สิ่งที่พวกเขาต้องทำคือกำจัดปีศาจที่เหลือ รอให้วงเวทมนตร์ครอบคลุมโลกทั้งใบและซ่อมแซมรอยแยกมิติ การต่อสู้กำลังจะจบลง

ชาร์ลส์ มองดูศพไร้หัว ไม่แสดงความโล่งใจแม้แต่น้อย เขากลับจริงจังยิ่งขึ้น

เปลวไฟสีเลือดบนร่างของเมฟิสโตพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า ปกคลุมร่างทั้งหมดของเขา

วินาทีถัดมา ร่างปีศาจของเมฟิสโตเริ่มบิดเบี้ยว ยิ่งน่าสยดสยองภายใต้ฉากหลังของเปลวไฟปีศาจ

ในไม่ช้า ร่างกายของเขาก็เริ่มหดตัว

สามสิบเมตร ยี่สิบห้าเมตร สิบห้าเมตร ห้าเมตร...

ในที่สุด ร่างกายของเขาเปลี่ยนเป็น 2 เมตร และหัวใหม่ก็งอกออกมา เปลวไฟปีศาจเปลี่ยนเป็นเสื้อคลุมสีแดงคลุมตัวเขา

"เกือบแล้ว เจ้าเกือบฆ่าข้า..."

เมื่อฟื้นคืนชีพ เมฟิสโต มองดูชาร์ลส์ที่สีหน้าเปลี่ยนจากความโล่งใจในตอนแรกเป็นความจริงจัง:

"เจ้าทำได้เกินความคาดหมายของข้า เจ้าสมควรได้รับการจดจำโดยเมฟิสโต"

เมื่อคำพูดของเมฟิสโตจบลง นินจาและโทนี่ไม่ได้มีปฏิกิริยามากนัก แต่สมาชิกของทีมเวทมนตร์กลับหวาดกลัว เมฟิสโต—ราชาแห่งมิติแห่งนรก

มองดูเมฟิสโตที่ตัวเล็กลง ยังคงอยู่ในรูปลักษณ์ปีศาจ แต่ตอนนี้เล็กกว่า สีหน้าของชาร์ลส์กลับจริงจังผิดปกติ กำดาบในมือ: "เมอร์ลินสูงสุด - ชาร์ลส์ ดอยล์!"

"เจ้าเป็นเมอร์ลินสูงสุดจริงๆ"

"ฮ่าฮ่า ไอ้แก่เมอร์ลินนั่นส่งตำแหน่งต่อให้เจ้า"

"ดูเหมือนมันจะทิ้งที่นี่ไปจริงๆ ฮ่าฮ่าฮ่า!"

เมฟิสโตระเบิดเสียงหัวเราะบ้าคลั่ง

...

มิติแห่งนรก-

เมฟิสโตที่นั่งอยู่บนบัลลังก์ได้รับข่าวจากร่างแยกของเขาแล้ว

"ทายาทของเมอร์ลิน?"

"น่าสนใจ"

"ในเมื่อไอ้แก่เมอร์ลิน ไม่อยู่ที่นี่ ถือว่านี่เป็นค่าชดเชยสำหรับการที่เจ้าล่วงเกินข้า ตอนนี้โลกเวทมนตร์เป็นของข้าแล้ว"

เมฟิสโต ลุกขึ้นยืน บินไปยังจุดตัดระหว่างมิตินรกและโลกเวทมนตร์

...

โลกเวทมนตร์-

หลังจากหัวเราะบ้าคลั่ง เมฟิสโตบินตรงไปที่ชาร์ลส์ และด้วยความเร็วที่เทียบเท่าการเคลื่อนย้ายในทันที เมฟิสโตก็ต่อยเขา

ชาร์ลส์ หลบไม่ทัน ถูกส่งลอยละลิ่วโดยไม่มีการต้านทาน กระดูกซี่โครงของเขาหักหลายซี่ และหลังจากกระแทกลงพื้น ก็เกิดร่องดินร้าวลึก

"ชาร์ลส์!" :เมื่อเห็นภาพนี้ ผู้ชมต่างร้องออกมาด้วยความตกใจ

ในตอนนี้ ร่างเงาไม้ของชาร์ลส์ มีสายฟ้าวาบบนมือ โจมตีเมฟิสโต

เมฟิสโตรู้สึกถึงความผิดปกติด้านหลัง มองดูร่างแยกของชาร์ลส์ที่กำลังพุ่งเข้ามา คว้ามือเขาไว้ จากนั้นก็อ้าปาก ปล่อยคลื่นช็อกตรงไปที่ชาร์ลส์

ร่างแยกไม้ของชาร์ลส์ถูกลำแสงพลังงานของเมฟิสโตตัดขาดที่เอว จากนั้นก็ร่วงลงพื้น เปลี่ยนเป็นชิ้นไม้สองชิ้น

เมฟิสโตเยาะเย้ย: "ช่างเป็นการแสดงที่ดี"

ตอนนี้ ชาร์ลส์นั่งพิงกองดิน ถ่มเลือดออกมา

แม้ว่าเขาจะเป็นอมตะเพราะระบบ แต่การโจมตีครั้งนี้เจ็บปวดจริงๆ

ตอนนี้ร่างกายเขากำลังฟื้นฟูตัวเอง กระดูกที่หักและบาดแผลก็เริ่มหายเป็นปกติอย่างรวดเร็ว

ฝากกดติดตามเพจด้วยนะคะ อัพเดททุกวัน อ่านตอนใหม่ก่อนใครได้ที่นี่