บทที่ 151 หยุนเมิ่ง
บทที่ 151 หยุนเมิ่ง “ซานเหมย...” ชุยเหรินฝู่ถึงกับตะลึง มองเศษชิ้นเนื้อและเลือดที่เกลื่อนพื้นด้วยใบหน้าซีดเผือด ตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ บนใบหน้าของหลัวเค่อจี้ปรากฏรอยยิ้มที่ยากจะเข้าใจ ทั้งเหมือนจะเยาะเย้ยและชื่นชม “ยินดีด้วยนะ ตอนนี้เจ้าได้เป็นหัวหน้ากลุ่มซาวบังแล้ว” “ข้า... ข้าอย่างนั้นหรือ?” ชุย...
