บทที่ 81 กลับบ้านเพื่อการนัดบอด (ฟรี)

"ลูก หยุดเรียนอยู่ใช่ไหม? กลับบ้านพรุ่งนี้นะ!" แม่พูดทางโทรศัพท์

"หืม? ครับแม่ ผมหยุดอยู่ มีอะไรเร่งด่วนหรือเปล่าครับ?" ชูเป่ยถาม

"แม่คิดถึงลูก กลับมาหาแม่พรุ่งนี้นะ ตกลงแล้วนะ ต้องกลับมานะพรุ่งนี้!" แม่ยิ้มแล้ววางสาย

ชูเป่ยรู้สึกงุนงง แม่มีอะไรหรือ? ทำไมถึงปิดบังอะไรบางอย่าง? ดูเหมือนแม่กำลังซ่อนอะไรบางอย่างจากเขา

แต่ก็ถึงเวลากลับไปอยู่เป็นเพื่อนพวกเขาและดูว่าแม่กำลังทำอะไรอยู่

วันรุ่งขึ้น ชูเป่ยขับรถเมอร์เซเดส เอส-คลาส กลับบ้าน เป็นรถที่ถูกที่สุดในบรรดารถแปดคันของเขาและแน่นอนว่าดูเรียบง่ายที่สุด

บ้านของชูเป่ยอยู่ในเมืองถัดจากกวางซี เรียกว่าเมืองหวังเจียง

ใช้เวลาขับรถห้าชั่วโมงจากกวางซีถึงหวังเจียง ถนนสายหลักไม่ค่อยสะดวก กว่าชูเป่ยจะถึงบ้านก็บ่ายแล้ว

บ้านใหม่ของชูเป่ยเป็นบ้านพาณิชย์ในย่านที่อยู่อาศัยระดับค่อนข้างสูงใจกลางเมือง ซื้อบ้านตกแต่งพร้อมอยู่พื้นที่กว้างขวางราคากว่าสองล้านหยวน ส่วนบ้านที่บ้านเกิดยังอยู่ระหว่างการปรับปรุง

เมื่อถึงบ้าน แม่ของเขา ถานซิ่วเจิน เตรียมอาหารไว้แล้วตั้งแต่เนิ่นๆ

"ลูกชายกลับมาแล้ว เข้ามาเร็วๆ อาหารจะเย็นหมดแล้ว"

ชูเป่ยเห็นรอยยิ้มแก้มแดงของแม่ ดูเหมือนช่วงนี้แม่สุขภาพดีขึ้นมาก หลังจากกลับบ้านเขารู้สึกถึงความอบอุ่นอย่างเต็มเปี่ยม

อย่างไรก็ตาม ชูเป่ยเห็นอีกคนทันทีที่เข้าประตูมา เป็นป้าของพ่อเขา ชูซิน นั่นคือคุณป้าใหญ่ของชูเป่ย

ทำไมป้าถึงมาที่บ้านกะทันหัน?

"เอ้า เสี่ยวเป่ยกลับมาแล้ว ให้ป้าใหญ่ดูหน่อย โอ้โห หล่อขึ้นอีกแล้ว!" ป้าใหญ่อุทานเสียงดังอย่างเกินจริง

ชูเป่ยรู้สึกว่าไม่ได้พูดจากใจ แต่ก็เป็นคำพูดสุภาพตามมารยาท ไม่มีใครจะจริงจังกับมัน

ครอบครัวนั่งที่โต๊ะกินข้าว อาหารบนโต๊ะธรรมดาๆ ดูเหมือนพ่อแม่ยังไม่ชินกับการใช้ชีวิตที่ดี คิดแต่จะประหยัดไม่ว่าจะรวยแค่ไหน

ทำให้ชูเป่ยรู้สึกจนปัญญา แต่อาหารก็อร่อยดี ฝีมือแม่ทำเอง

เมื่อกินใกล้จะเสร็จ แม่ก็ถาม "ลูก มีแฟนหรือยัง?"

"ยังครับแม่ ผมยังไม่รีบ" ชูเป่ยยิ้ม

"อ๋อ งั้นดีเลย ลูกพี่ลูกน้องป้าแนะนำผู้หญิงคนหนึ่งมาเมื่อสองวันก่อน หน้าตาน่ารัก ครอบครัวดี การศึกษาดี พรุ่งนี้นัดเจอกันไหม?"

ชูเป่ยเกือบจะพ่นข้าวออกมา

"แม่ จะให้ผมไปนัดบอดเหรอ? ผมยังเรียนไม่จบเลย ยังไม่รีบหรอก" ชูเป่ยส่ายหัวพูด

ใครจะคิดว่าแม่จะจ้องเขาเขม็งพูดว่า "ทำไมจะไม่รีบ? ลูกเคยมีแฟนตอนมัธยมปลายครั้งเดียว แล้วก็นานมาแล้ว ดูลูกลุงหลีสิ มีแฟนตั้งแต่มหาวิทยาลัย พอเรียนจบก็แต่งงานเลย ตอนนี้มีหลานแล้ว"

ชูเป่ยรู้สึกหงุดหงิดมาก รู้ว่าแม่อยากมีหลานมาตลอด และตอนนี้ไม่ดีที่จะขัดใจคุณนาย ก็แค่ไปนัดบอด เหมาะหรือไม่เหมาะก็เป็นอีกเรื่อง

น่าจะเป็นเพราะอย่างนี้ที่แม่รีบโทรให้เขากลับบ้าน ดูเหมือนนี่จะเป็นเรื่องจริงๆ

"ใช่ เสี่ยวเป่ย ต้องรอให้เรียนจบถึงจะเริ่มทำงาน อายุก็ 27-28 แล้ว แล้วออกไปทำงานอีก 2-3 ปี ก็เข้าสามสิบต้นๆ แล้ว แต่พ่อแม่ก็แก่แล้ว ควรหาคู่ครองเร็วๆ พอคบกันก็แต่งงานได้เลย" ป้าลูกพี่ลูกน้องพูดเกลี้ยกล่อมข้างๆ

แม่พยักหน้าเห็นด้วย

ชูเป่ยอดยิ้มขมขื่นไม่ได้ แต่ไม่มีพ่อแม่คนไหนที่ไม่อยากให้ลูกแต่งงานมีครอบครัวเร็วๆ ชูเป่ยเข้าใจความรู้สึกของพวกเขาและต้องพูดว่า "ได้ครับแม่ ป้า พรุ่งนี้ผมค่อยไปได้ไหม?"

หลังอาหาร แม่ให้ซองแดงใหญ่กับป้าลูกพี่ลูกน้องก่อนกลับ ป้าทิ้งเบอร์โทรและ WeChat ของสาวนัดบอดให้ชูเป่ย

ตอนกลางคืนก่อนนอน ชูเป่ยแอด WeChat สาวนัดบอดและนัดเจอที่หนึ่ง หญิงสาวจองโรงแรมแมริออทในอำเภอถังโดยตรง

ทำให้ชูเป่ยขมวดคิ้ว อำเภอถังเป็นอำเภอใหญ่ อยู่ติดกับเมืองหวังเจียง มีแม่น้ำกั้น อย่างไรก็ตาม โรงแรมแมริออทเป็นโรงแรมห้าดาวแห่งเดียวในอำเภอถัง และมีชื่อเสียงในเรื่องค่าใช้จ่ายสูง

ชูเป่ยไม่คิดว่ามันแพงกับความมั่งคั่งปัจจุบันของเขา แต่การนัดเจอครั้งแรกในสถานที่หรูหราแบบนี้ ทำให้ชูเป่ยมีความประทับใจแรกที่ไม่ดี

11 โมงเช้าวันรุ่งขึ้น ชูเป่ยมาถึงโรงแรมแมริออทตามนัดและส่งโลเคชั่น

กระทั่ง 12 โมง สาวนัดบอดถึงมาสาย แต่ไม่ได้มาคนเดียว มาสองคน พาผู้หญิงวัยกลางคนมาด้วย ทั้งสองคนหน้าคล้ายกันนิดหน่อย น่าจะเป็นแม่

"ขอโทษค่ะ มาสาย" ซ่งอวี๋ซีรู้สึกประหม่าและอึดอัด นี่เป็นการนัดบอดครั้งแรก ไม่คิดว่าจะมาสายในการนัดบอดครั้งแรก ทำให้เธอรู้สึกอึดอัดนิดหน่อย

"ไม่เป็นไรครับ คุณซ่ง นี่คือ..." ชูเป่ยถาม

"นี่แม่ฉันค่ะ วันนี้แม่เป็นคนตัดสินใจมาเจอที่นี่" ซ่งอวี๋ซีพูดเสียงอ่อย

ชูเป่ยเข้าใจทันที ที่แท้ก็เป็นแบบนี้ ซ่งอวี๋ซีสวยและบอบบางจริงๆ ให้ความรู้สึกเหมือนดอกบัวในน้ำใส อย่างน้อยก็เป็นสาวสวยประจำคณะ

และเธอดูเป็นหญิงสาวที่อ่อนแอ ไม่เหมือนที่คาดไว้

แม่ของซ่งอวี๋ซี เฉินฟางหลาน มองชูเป่ยอย่างพินิจพิเคราะห์จากหัวจรดเท้า ชูเป่ยไม่ได้ใส่เสื้อผ้าแบรนด์เนม แต่เป็นเสื้อผ้าและรองเท้าธรรมดา หน้าตาพอใช้ได้และค่อนข้างดึงดูด

ชูเป่ยได้คะแนนในใจเธอ 30 คะแนนจาก 100

20 คะแนนจาก 30 เป็นเรื่องหน้าตา ส่วนที่เหลือเรื่องรสนิยมการแต่งตัวและพื้นเพครอบครัวยังไม่ได้คะแนน

จะแนะนำการนัดบอดแบบนี้ให้ลูกสาวได้ยังไง? บริษัทจัดหาคู่นั่นไม่น่าเชื่อถือจริงๆ!

"คุณซ่งอยากทานอะไรครับ?" ชูเป่ยให้พนักงานเอาเมนูมาและส่งให้ซ่งอวี๋ซี

ซ่งอวี๋ซีมองแม่อย่างอ่อนแรง เห็นแม่ขยิบตา และพูดเบาๆ ว่า "สั่งของแพงๆ แล้วดูปฏิกิริยาของเขา"

ตอนนี้ซ่งอวี๋ซีรู้สึกอยากร้องไห้ ถ้าไม่ใช่เพราะแม่บังคับให้แต่งงาน เธอคงไม่มาปรากฏตัวที่นี่ และตั้งใจทำให้มันแพง เธอรู้สึกผิดจริงๆ

หลังจากดิ้นรนอยู่นาน กลัวแม่จะโกรธ จึงสั่งเซตอาหารที่แพงกว่า ราคา 3,888 หยวนต่อที่

ชูเป่ยมองเธอด้วยความประหลาดใจ เซตเมนูนั้นมีอาหารหลายอย่างและเขาไม่แน่ใจว่าเธอจะกินหมดหรือไม่ อย่างไรก็ตาม ชูเป่ยแค่สั่งเซตอาหารธรรมดาราคากว่า 100 หยวน

ทุกรายละเอียดการเคลื่อนไหวของชูเป่ยถูกเฉินฟางหลานเห็น และเธอคิดทันทีว่าคะแนน 30 คะแนนของชูเป่ยจะลดลง 5 คะแนน เธอรู้สึกว่าเขาไม่มีกำลังทางการเงิน

"คุณชื่อชูเป่ยใช่ไหม? ป้าสามเล่าทุกอย่างเกี่ยวกับคุณให้ฉันฟัง ฉันได้ยินว่าคุณซื้อบ้านราคาสองล้านให้พ่อแม่ คุณทำงานอะไร?" เฉินฟางหลานถามตรงๆ

"เงินเดือนปีละเท่าไหร่?"

"มีอพาร์ตเมนต์กี่หลัง? มีรถกี่คัน?"

"มีเงินฝากเท่าไหร่?"

"ถ้าแต่งงานกัน คุณวางแผนจะให้สินสอดเท่าไหร่?"

"เคยมีแฟนกี่คน?"

คำถามของเฉินฟางหลานพรั่งพรูออกมาเหมือนกระสุนปืน

ชูเป่ย: "..."

ฝากกดติดตามเพจด้วยนะคะ อัพเดททุกวัน อ่านตอนใหม่ก่อนใคร จิ้มที่นี่เลยค่า