บทที่ 501 เสวี่ยอวิ๋นลงมือ
ลมพัดแผ่วเบา ใบไม้สั่นไหวคลอเคลียกัน เหนือป่า มีชายหนึ่งและหญิงหนึ่งบินเคียงข้างกัน พวกเขาคือผู้อาวุโสเสวี่ยอวิ๋นและผู้อาวุโสเผิงซาน “เฮอะ! ผ่านไปกว่าเดือนแล้ว เจ้าหนุ่มนั่นคงกลายเป็นอาหารของสัตว์อสูรจนไม่เหลือกระดูก และเรายังต้องมาค้นหาตัวเขาอีก! ข้าไม่เข้าใจเลยว่าเบื้องบนคิดอะไรอยู่” “ก็แค่ศิษย์น...