บทที่ 256: การพัฒนาตัวละครครบ 100% [ฟรี]

"จง หด"

กระบองมหึมาที่ทำลายมารีนฟอร์ดหายไปทันที และกระบองขนาดปกติปรากฏในมือของลูฟี่อีกครั้ง ทุกคนรอบข้างมองเขาด้วยความกลัวเป็นครั้งแรก ตลอดเวลาที่ผ่านมา พวกเขาเชื่อว่าไอ้หมอนี่อาจจะอ่อนแอที่สุดในบรรดาพี่น้องทั้งสี่ แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะตรงกันข้ามกับสิ่งที่พวกเขาคิด

กลุ่มลำแสงปรากฏขึ้นใกล้ลูฟี่อย่างกะทันหัน และก่อนที่ใครจะทันตั้งตัว การเตะหมุนก็ถูกส่งมาที่ลูฟี่หลังจากลำแสงก่อตัวขึ้น ลูฟี่หลบการโจมตีครั้งแรกของคิซารุอย่างหวุดหวิด ทิ้งภาพลวงตาของตัวเองไว้

ลูฟี่ไม่หยุดแค่นั้น ด้วยความเร็วสายฟ้า เขาฟาดคิซารุด้วยกระบอง ซึ่งไม่เร็วพอที่จะหลบแม้จะมีผลโลเกียและฮาคิ คิซารุรู้ว่าอะไรกำลังจะมา แต่เขาก็ยังช้าเกินไปที่จะหนี

กระบองฟาดคิซารุที่หน้าอก ทำให้กระดูกซี่โครงบางส่วนหักทันที แรงกระแทกของกระบองส่งคิซารุกระเด็น และเขาถูกส่งกระเด็นไปชนกำแพงกองบัญชาการทหารเรือที่เสียหายอยู่แล้ว

ตอนนี้ทุกคนจ้องมองลูฟี่ด้วยดวงตาเบิกกว้าง ถ้าการปะทะครั้งแรกกับอาคาอินุอาจเป็นเพราะพลังผลปีศาจแปลกๆ บางอย่าง การที่ลูฟี่ตีคิซารุเหมือนแมลงทำให้ทุกคนตระหนักว่าเขามีอะไรมากกว่าที่พวกเขาคิดไว้แต่แรก

อย่างไรก็ตาม ในวินาทีต่อมา ดวงตาของลูฟี่ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีขาว และเขาเริ่มล้มลงบนพื้น ก่อนที่ร่างของเขาจะแตะพื้น มือหนึ่งก็ยื่นมาและรับเขาไว้ มันคือเคน เคนรู้สึกถึงสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นแล้ว ขอบคุณฮาคิของเขา แต่คิซารุน่ารำคาญมากและสามารถยับยั้งเขาไว้ได้สองสามวินาที

ในวินาทีที่มงกุฎของลูฟี่ปรากฏ เคนรู้ว่าสถานการณ์เปลี่ยนไปในทางอันตราย ตามที่คาด ลูฟี่น็อคอาคาอินุด้วยการโจมตีครั้งเดียว และโชคดีที่คิซารุก็ไปจากเขาด้วย เพียงเพื่อถูกลูฟี่ซัดลงไป แต่มันมากเกินไปสำหรับลูฟี่ และเขาหมดสติ พลังของราชาวานรยังมากเกินไปที่ร่างกายของเขาจะรับได้

เคนอุ้มร่างที่หมดสติของน้องชายและถอนหายใจ จากหางตา เขาเห็นร่างของซาโบค่อยๆ จางหายไปเป็นความว่างเปล่า

หลังจากไม่กี่วินาที ซาโบปรากฏตัวขึ้นในที่เดิม ยืนตรง เมื่อมองใกล้ๆ จะเห็นว่ามือขวาของซาโบย่นเหี่ยวมาก ราวกับทำจากไม้ สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือมีดวงตาสีแดงหลายดวงติดอยู่ เคลื่อนไหวและกะพริบได้เอง

และดวงตาหนึ่งดวงค่อยๆ ปิดตัวลง ไม่มีวันเปิดอีก

ซาโบเพิ่งใช้อิซานางิเพื่อลบความตายของตัวเองและนำตัวเองกลับมามีชีวิต เอซที่ยังคุกเข่าอยู่ยิ้มเมื่อเห็นน้องชายของเขา ไม่เหมือนลูฟี่ เขาจำพลังของซาโบได้ และแม้ว่าเขาจะโกรธกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่สุดท้ายเขาก็รู้ว่าซาโบจะไม่เป็นไร

"เสียตาไปเหรอ?"

"ใช่"

อย่างไรก็ตาม คนอื่นๆ ไม่เข้าใจเรื่องนี้เลย ไม่ใช่ว่าซาโบเพิ่งตายไปหรอกหรือ ทำไมเขาถึงกลับมาและไม่มีแผลเป็นด้วย

"เกิดอะไรขึ้น? ไม่ใช่อาคาอินุเพิ่งฆ่าเขาไปหรอกหรือ?"

"เห็นมือเขาไหม มันดูน่ากลัวมาก"

ทหารเรือไม่เข้าใจ แต่โจรสลัดไม่สนใจ เมื่อน้องชายของเอซปลอดภัย มันก็ไม่สำคัญ ซาโบไม่เสียเวลาและแบกเอซขึ้นบ่า มองดูเคนที่แบกลูฟี่ไว้บนหลัง

"กูราราราร่า... พวกพี่น้องดูเหมือนจะช่วยกันได้... ฉันสนุกที่ได้มาที่นี่..." หนวดขาวเริ่มพูดขึ้นมาทันที เขามีรอยยิ้มบนใบหน้าเมื่อเห็นว่าเอซสบายดีและจะมีชีวิตต่อไป มันหมายความว่าการเสียสละของเขาไม่ไร้ความหมาย "มาร์โก้.. หลังจากนี้จบลง... ช่วยหมวกฟาง ลูฟี่ให้กลายเป็นจักรพรรดิด้วย เขาจะเป็นคนที่ยอดเยี่ยม.. กูราราร่า.. เวลาของฉันใกล้หมดแล้ว"

คำพูดเหล่านั้นก้องไปทั่ว

"พ่อพูดอะไรบ้าๆ? พวกเราจะกลับไปด้วยกัน พ่อจะหายสนิท" มาร์โก้ตะโกนและคนอื่นๆ ก็ตะโกนด้วย

"มาร์โก้.. พวกเรารู้ดีว่ามันเป็นไปไม่ได้.. ขอโทษนะลูกๆ.. พ่อไม่สามารถเป็นพ่อให้พวกเจ้าได้นานกว่านี้ แต่ยุคสมัยกำลังเปลี่ยนแปลง.. หมวกฟาง ลูฟี่เพิ่งแสดงให้เห็นแล้ว.. กูราราร่า.." หนวดขาวหยุดขณะที่หายใจหนัก "เซ็นโงคุ... สักวัน.. จะมีคนปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับประวัติศาสตร์หลายทศวรรษบนหลังของเขาและท้าทายโลกให้ต่อสู้"

"เซ็นโงคุ.. พวกเจ้าในรัฐบาลโลกทั้งหมดกลัวการต่อสู้อันยิ่งใหญ่ที่จะกลืนกินโลกซึ่งจะเกิดขึ้นในที่สุด ฉันไม่สนใจหรอก แต่ทันทีที่มีคนพบสมบัตินั้น โลกทั้งใบจะพลิกคว่ำ และจะต้องมีคนพบมันแน่นอน วันนั้นจะมาถึงเร็วหรือช้า กูราราร่า.."

คนอื่นๆ ในสนามรบหยุดต่อสู้แล้ว และโจรสลัดรู้ว่านั่นอาจเป็นคำพูดสุดท้ายของหนวดขาว เขาหายใจลึกและตะโกน

"วันพีซมีจริง!"

ใบหน้าของทหารเรือและโดยเฉพาะเซ็นโงคุบิดเบี้ยวเมื่อได้ยินเช่นนั้น

"ไอ้บ้า"

เคนที่กำลังวิ่งหนีแย้มยิ้มเมื่อได้ยินเช่นนั้น คำพูดอันโด่งดังถูกเอ่ยออกมาแม้ว่าเขาจะพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะหลีกเลี่ยงชะตากรรมนั้น ด้วยคำพูดเหล่านั้น ชีวิตสุดท้ายก็ผ่านพ้นไปจากร่างของหนวดขาว เคนแน่ใจว่าหนวดดำไม่ได้อยู่ที่นี่ ไม่อย่างนั้นเขาจะลงมือทันที ฮาคิของเขาทำงานเต็มที่และแน่ใจว่าไม่มีจุดบอดรอบๆ

[ การพัฒนาตัวละครของผู้ใช้: 100% ]

ในวินาทีที่เขาได้รับการแจ้งเตือน ความรู้สึกฮาคิของเขาสั่น และด้วยปฏิกิริยาตอบสนอง เขาใช้ท่าหนึ่ง ร่างทั้งหมดของเขาถูกล้อมรอบด้วยกระดูกเหมือนซี่โครง เรืองแสงสีฟ้าสว่าง และคนที่เพิ่งโจมตีคืออาโอคิยิด้วยหอกของเขา หอกไม่สามารถทะลุผ่านและถูกหยุดด้วยส่วนโครงกระดูกที่ปรากฏขึ้นมาจากที่ไหนไม่รู้ อาโอคิยิต้องการใช้ช่วงเวลาช็อคในสนามรบเพื่อโจมตีและฆ่าเคน

แต่เขาไม่ประสบความสำเร็จในการโจมตีแบบแอบแฝง สิ่งที่ปรากฏรอบเคนคือ ซูซาโนะโอ

ซูซาโนะโอที่แท้จริงของโอบิโตะ อุจิฮะ