บทที่ 169 คนหนึ่งตกอับทุกคนมีความสุข
หลังจากที่เล่ยจวินสนทนากับหลี่เซวียนและหลี่คงอีกไม่กี่คำเขาก็ขอตัวลาและจากไป เขากลับไปยังที่พักของตนเอง พอเพิ่งเดินเข้าประตูก็เห็นก้อนขนสีดำขาวนั่งอยู่ในลานตนขนาดตัวไม่ใหญ่มากสองตากลมๆหมุนไปมาด้วยความอยากรู้อยากเห็น มันคือ"เจ้าแพนด้า"ที่เขาเคยพากลับมาที่ภูเขา ก่อนหน้านี้เมื่อเล่ยจวินไปดำรงตำแหน่งที่...