ตอนที่แล้วบทที่ 106 บัคพิเศษ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 108 แร่เหล็กดำ

บทที่ 107 อุโมงค์ลับ


บทที่ 107 อุโมงค์ลับ

“ถ้านายมีความคิดแบบนั้นก็ดี พรุ่งนี้มาที่บ้านฉันแล้วเดี๋ยวฉันจะสอนให้” ลู่หยางกล่าวพลางใช้สกิลไฟร์วอลล์ลงบนพื้น

“ได้ครับ” เสี่ยวเหลียงพูดอย่างตื่นเต้น

“พี่เสี่ยวเหลียง ถ้าพี่อยากฝึกเดี๋ยวผมเป็นคู่ซ้อมให้” ฮั่นเฟยกล่าว

“ขอบใจมาก” เสี่ยวเหลียงตอบอย่างดีใจ

เมื่อลู่หยางเห็นเสี่ยวเหลียงกับสามพี่น้องสนิทกันมากขึ้นเขาก็รู้สึกดีใจ เพราะท้ายที่สุดเขาก็ถือว่าทุกคนเป็นน้อง ๆ ของเขาเหมือนกัน

ไม่นานทั่วทุกพื้นที่ก็เต็มไปด้วยกำแพงไฟ พวกซอมบี้ยังไม่ทันได้คลานมาจนถึงลู่หยาง พวกมันก็ถูกเปลวไฟแผดเผาจนตายกันไปหมด

หลังจากฟื้นคืนชีพและเสียชีวิตลงไปอีกครั้ง ซอมบี้พวกนี้ก็ไม่สามารถที่จะลุกขึ้นมาได้อีก

น่าเสียดายที่ค่าประสบการณ์ใน 2 ครั้งหลังน้อยกว่าเดิมมาก ยิ่งไปกว่านั้นลู่หยางกับเสี่ยวเหลียงยังเข้าร่วมปาร์ตี้ด้วยทำให้เลเวลเฉลี่ยของทีมเพิ่มมากขึ้น เมื่อทุกคนแบ่งค่าประสบการณ์กัน ค่าประสบการณ์ที่ได้รับจากการสังหารซอมบี้ฝูงนี้จึงมีเพียงแค่ประมาณ 20,000 กว่าหน่วย

“ลงไปเก็บของได้แล้ว อย่างน้อยพวกมันก็จะไม่เกิดใหม่ภายใน 15 นาที” ลู่หยางกล่าว

“ครับ” ฮั่นเฟยรอเวลานี้มานานแล้วเขาจึงรีบกระโดดลงไปในทันที โดยมีเสี่ยวเหลียงกระโดดตามหลังมาติด ๆ

การเก็บอุปกรณ์ถือได้ว่าเป็นช่วงเวลาที่สร้างความตื่นเต้นได้อยู่เสมอ เพราะคุณไม่มีทางรู้ว่าอุปกรณ์ที่ดรอปลงมามีคุณสมบัติอย่างไรจนกว่าคุณจะทำการเก็บมันขึ้นมาเพื่อทำการตรวจสอบ

ไม่นานทุกคนก็เก็บไอเท็มที่ดรอปลงมาได้จนหมด ซึ่งมันก็มีอุปกรณ์ระดับเหล็กและอุปกรณ์ระดับทองแดงดรอปลงมาอยู่หลายชิ้น

“พี่ลู่หยางดูนี่สิมันมีสกิลอัญเชิญภูติของวอลอคด้วย ตอนนี้หนูเรียนสกิลอัญเชิญภูติได้แล้ว” ฮั่นอิ่งพูดอย่างดีใจ

หลังจากพูดจบเด็กสาวก็ทำการโบกมือก่อให้เกิดภูติตัวน้อยสีดำที่มีเขาโค้งงอเล็ก ๆ สองข้างออกมาบินวนรอบตัว โดยภูติตัวนี้คือสัตว์เลี้ยงระดับเริ่มต้นของวอลอคที่สามารถช่วยวอลอคสังหารมอนสเตอร์ได้ แต่พลังโจมตีของพวกมันจะมีเพียงแค่ 50% ของผู้อัญเชิญเท่านั้น

“ภูติพวกนี้ก็ไม่เลวแต่มันยังไม่ใช่สัตว์เลี้ยงระดับสูง อีกสักพักเดี๋ยวฉันจะหาสกิลอัญเชิญอินเฟอร์โน่มาให้ ในตอนนั้นเธอก็จะรู้เองว่าวอลอคเป็นอาชีพที่ทรงพลังขนาดไหน” ลู่หยางกล่าว

หลังเสี่ยวเหลียงรับฟังบทสนทนา เขาก็หยิบสกิลเล่มหนึ่งออกมายื่นให้กับฮั่นอิ่ง

“ฉันมีหนังสือสกิลอัญเชิญหมานรกอยู่เล่มหนึ่ง เธอเรียนสกิลนี้ไปก่อนก็ได้ พลังโจมตีของมันน่าจะแรงกว่าภูติของเธอเยอะเลย”

“นายได้สกิลนี้มาจากไหน?! นี่มันของดีเลยนะ” ลู่หยางกล่าว

เสี่ยวเหลียงเกาหัวแล้วพูดว่า “ลูกพี่ลืมแล้วเหรอ? ผมได้มันมาจากผู้นำฮาล์ฟออร์คไงครับ”

“นั่นสินะ ฉันลืมไปเลย” ลู่หยางกล่าวพลางนึกถึงเรื่องในก่อนหน้านี้

“เอาหนังสือสกิลเล่มนี้ไปเรียนรู้ก่อนก็ได้ หมาสามหัวน่าจะช่วยเพิ่มพลังโจมตีของเธอได้เยอะเลย” ลู่หยางกล่าว

ฮั่นอิ่งรับหนังสือสกิลมาอย่างเกรงใจ ก่อนที่เธอจะพูดว่า

“ขอบคุณค่ะพี่เสี่ยวเหลียง”

เสี่ยวเหลียงเพิ่งเคยถูกเรียกว่าพี่เป็นครั้งแรก มันจึงทำให้เด็กหนุ่มหน้าแดงพร้อมกับเกาท้ายทอยด้วยความเขินอาย

“ไม่ต้องเกรงใจหรอก ทั้งหมดนี้มันก็เป็นเพราะลูกพี่เคยช่วยฉันมาก่อน”

ฮั่นอิ่งทำการเรียนรู้สกิลก่อนที่เธอจะใช้สกิลอัญเชิญ บนพื้นจึงเกิดเป็นวงเวทดาวหกแฉกสีม่วงที่มีสัญลักษณ์แปลก ๆ อยู่อย่างมากมาย

5 วินาทีต่อมามันก็ปรากฏประตูมิติสีดำพร้อมกับหมาสามหัว, สูงครึ่งคน, ตัวยาวเกือบ 2 เมตรกระโดดออกมาจากประตู

“เจ๋ง!” ฮั่นเฟยกล่าว

ฮั่นอิ่งดูค่าสถานะของหมานรกสามหัว ก่อนที่เธอจะพูดขึ้นมาด้วยความตกใจ

“พี่ลู่หยางสัตว์เลี้ยงตัวนี้มันโคตรเก่งเลย! มันใช้ได้ทั้งเวทมนตร์ธาตุไฟ, ธาตุน้ำแข็งและธาตุมืด พลังโจมตีของมันก็มีมากกว่า 60 หน่วย พลังป้องกันมากกว่า 150 หน่วย แม้แต่พลังชีวิตก็มีอยู่มากกว่า 800 หน่วย”

“มันเก่งกว่าผมอีกนะเนี่ย” เสี่ยวเหลียงพูดอย่างตกใจ

“ช่วงแรกอาชีพสายระยะประชิดสู้อาชีพสายเวทมนตร์ไม่ได้หรอก นอกจากนี้หมานรกสามหัวก็ยังเป็นหนึ่งในสัตว์เลี้ยงที่โดดเด่นที่สุดของวอลอค” ลู่หยางพูดปลอบใจ

“พี่ลู่หยางแบบนี้สัตว์เลี้ยงของหนูก็รับความเสียหายจากมอนสเตอร์แทนพี่ได้ใช่ไหม?” ฮั่นอิ่งกล่าว

“ใช่ เมื่อมีหมาสามหัวมันก็ช่วยฉันได้เยอะเลย” ลู่หยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม แล้วมันก็ทำให้ฮั่นอิ่งแสดงสีหน้ายินดีออกมาในทันที

“พวกเราไปสำรวจข้างในต่อกันเถอะ ข้างในยังมีมอนสเตอร์อีกเยอะเลย” ลู่หยางกล่าว

“ได้ครับ/ค่ะ” เสี่ยวเหลียงและสามพี่น้องฮั่นพูดพร้อมกัน

เมื่อเริ่มต้นได้ดีทุกคนต่างก็แสดงสีหน้าออกมาอย่างมีความสุข และถึงแม้เสี่ยวเหลียงกับสามพี่น้องจะยังกลัวสิ่งที่ไม่รู้จักข้างหน้าอยู่บ้าง แต่การมีลู่หยางอยู่ข้าง ๆ ก็ทำให้ทุกคนรู้สึกอบอุ่นใจมากเป็นพิเศษ

หลังเดินลงจากแท่นสูง ทางด้านหน้าก็เป็นทางเดินยาวสีดำ สองข้างทางมีโครงไม้ค้ำยันและผนังทั้งสองด้านเป็นดินสีเหลืองหม่น

คบเพลิงภายในมือของลู่หยางส่องสว่างได้ไกลสุดแค่ 10 เมตร เพื่อความปลอดภัยลู่หยางจึงใช้สกิลไฟร์วอลล์เพื่อให้แสงสว่างเพราะมันสามารถใช้ออกไปได้ไกลถึง 30 เมตร

เมื่อเปลวไฟส่องสว่าง ในที่สุดทุกคนก็ได้เห็นว่าหลังกำแพงประมาณ 5 เมตรมันเต็มไปด้วยซอมบี้จำนวนนับร้อย

“เยอะมาก!”

“ทำไมพวกซอมบี้ถึงอยู่เป็นช่วง ๆ แบบนี้ล่ะครับ?” ฮั่นเฟยถามอย่างสงสัย

“มันไม่ใช่ว่าซอมบี้อยู่ห่างออกเป็นช่วง ๆ หรอก แต่เป็นเพราะสกิลยิงกระจายของฮั่นอวี่ดึงดูดมอนสเตอร์มาได้ไกลเพียงแค่นี้” ลู่หยางกล่าวพร้อมกับยกไม้เท้าปล่อยไฟร์วอลล์ลงบนพื้น

ทางเดินมีความกว้างเพียงแค่ประมาณ 10 เมตร เมื่อลู่หยางใช้สกิลไฟร์วอลล์ออกมาติดต่อกัน มันก็ก่อให้เกิดทะเลเพลิงที่มีพื้นที่ 10×20 เมตรขึ้นมาตรงหน้า

“วิ่งไป ใช้สกิลยิงกระจายใส่พวกซอมบี้แล้วรีบวิ่งกลับมา จำเอาไว้ว่าอย่าตายอย่างเด็ดขาด” นักเวทหนุ่มหันไปพูดกับฮั่นอวี่

“ไว้ใจผมได้เลย” ฮั่นอวี่กล่าวอย่างมั่นใจ ก่อนที่เขาจะวิ่งไปเพื่อใช้สกิลยิงกระจายตามคำสั่ง

ตอนนี้เด็กหนุ่มมีเลเวล 8 แล้ว ส่วนพวกซอมบี้มีเลเวล 20 เมื่อฮั่นอวี่เข้าไปใกล้พวกซอมบี้ในระยะ 10 เมตร ซอมบี้แถวหน้าก็ส่งเสียงร้องคำรามพร้อมกับวิ่งเข้าใส่

ฮั่นอวี่ไม่รู้สึกตื่นตระหนกเลยแม้แต่น้อย เขายังคงใช้สกิลยิงกระจายพร้อมกับเดินหน้าต่อไปจนกระทั่งพวกซอมบี้เดินเข้ามาใกล้ เด็กหนุ่มจึงใช้เทคนิคการเคลื่อนไหวเพื่อหลบไปมา และในที่สุดเขาก็สามารถดึงดูดซอมบี้ทุกตัวในระยะ 50 เมตรเข้ามาได้ทั้งหมด

เสียงฝีเท้าและเสียงร้องคำรามของซอมบี้ดังขึ้นติด ๆ กันเป็นจำนวนมาก ซึ่งภาพนี้มันสามารถที่จะสร้างความตื่นตระหนกให้กับคนส่วนใหญ่ได้อย่างแน่นอน แต่กลุ่มคนที่กำลังเผชิญหน้ากับพวกมันในปัจจุบันกลับไม่รู้สึกหวาดกลัวใด ๆ เลยแม้แต่น้อย

ลู่หยางมองฝูงซอมบี้ที่ค่อย ๆ เข้ามาใกล้ และก่อนที่พวกมันจะวิ่งเข้ามาในระยะ 30 เมตร มันก็มีเสียงแหลมของนกดังขึ้นมาจากด้านหลังเขา

ฮั่นอิ่งกับฮั่นเฟยเงยหน้าขึ้นไปมอง ก่อนที่พวกเธอจะได้พบกับวิหคเพลิงตัวใหญ่เหนือศีรษะของลู่หยาง

นักเวทหนุ่มชูมือไปด้านหน้าพร้อมกับนกเพลิงขนาดใหญ่ที่ถลาไปด้านหน้าอย่างว่องไว

ตูม!

-484, -472, -411,...

ตัวเลขความเสียหายมากกว่า 400 หน่วยปรากฏขึ้นเหนือศีรษะพวกซอมบี้ติดต่อกัน และเมื่อพวกมันเดินเข้ามาเหยียบกำแพงไฟ มันก็มีตัวเลขความเสียหายปรากฏขึ้นอีกครั้ง

ตัวเลขความเสียหายสูงขนาดนี้เป็นสิ่งที่แม้แต่นักเวทไฟเลเวล 20 โดยทั่วไปก็ทำไม่ได้ ยิ่งไปกว่านั้นไฟร์วอลล์ของคนอื่นอยู่ได้ไม่ถึง 1 นาที แต่ไฟร์วอลล์ของลู่หยางกลับอยู่ยาวนานถึง 2 นาทีเลยทีเดียว

ทั้งหมดนี้ต่างก็ล้วนแล้วแต่เป็นผลที่เกิดมาจากการอัปเกรดหัวใจแห่งเทพอสูร และเมื่อมีหัวใจแห่งเทพอสูรอยู่ในครอบครอง ความสามารถของลู่หยางก็ไม่ใช่สิ่งที่จะนำมาตรฐานของนักเวทไฟโดยทั่วไปมาวัดได้อีกต่อไป

พวกซอมบี้ได้รับความเสียหายในระดับที่สูงมาก และในที่สุดพวกมันก็เสียชีวิตลงก่อนจะเดินมาถึงหน้าลู่หยางเสียอีก

ระบบ: คุณได้รับค่าประสบการณ์ 161 หน่วย

ข้อความแจ้งเตือนมากมายปรากฏขึ้นในหน้าต่างสนทนาของทุกคน ซึ่งในตอนแรกเสี่ยวเหลียงและสามพี่น้องคิดว่าหลังจากลู่หยางไม่สามารถใช้สกิลเมเทโอฟอลล์ออกมาได้ ความเร็วในการเก็บเลเวลของพวกเขาคงจะช้าลงจากเดิมเป็นอย่างมาก แต่ความจริงกลับกลายเป็นว่าความเร็วในการสังหารของลู่หยางไม่ได้ดูเชื่องช้าลงเลย

ฟาร์มกันสนุกยาว ๆ 5555

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด