บทที่ 104 จับชังซิวและครอมเป็นเชลย!
"ฉี่ว..." "ฉี่วๆ!" พื้นดินทั้งสนามรบแตกระแหงกลายเป็นดินไหม้เกรียม เป็นครั้งคราวยังมีประกายสายฟ้าสีม่วงหลงเหลือวาบแวบ เมฆสายฟ้าหนาทึบที่ปกคลุมเหนือสนามรบ ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ค่อยๆ สลายไป แสงอาทิตย์สีทองสาดส่องลงมาจากเบื้องบน ส่องสว่างโลกที่กลายเป็นดินไหม้สีดำนี้อีกครั้ง ก่อนหน้านี้สนามรบทั้งผืนคึกคักเด...
