ตอนที่ 344 เราเป็นคู่กันแล้ว
หลังจากที่ไอร่าเต้นรำกับบุหรงเสร็จ พวกเขากำลังจะเดินกลับ แต่พอเห็นซวนเหวยกับเชร์กำลังนั่งดื่มและพูดคุยกันอยู่ บรรยากาศดูผ่อนคลายและเป็นกันเอง
ดังนั้น ไอร่าจึงหยุดเดิน ตั้งใจที่จะให้เวลานี้เป็นของเชร์และซวนเหวย เพื่อให้พี่น้องได้พูดคุยกันมากขึ้น
เธอพูดกับบุหรงว่า “เราไปเล่นที่อื่นกันดีไหม?”
“ข้าก็คิดอย่างนั้น”
ซิวหุ้ยเดินเข้ามาพอดี เธอยื่นผลไม้สองลูกให้ไอร่า “ดอกเบญจมาศสีชมพูจะออกผลแค่ในคืนนี้เท่านั้น นี่คือผลของดอกเบญจมาศสีชมพู เก็บไว้สิ”
!!
ไอร่ากล่าวขอบคุณ
เธอสังเกตเห็นว่าไม่ไกลนัก มีสัตว์อสูรหญิงและชายหลายคนกำลังเดินลึกเข้าไปในป่า ด้วยความสงสัยเธอจึงถามว่า “พวกนั้นกำลังไปทำอะไรกันในป่าหรือ?”
ซิวหุ้ยตอบอย่างมีนัยว่า “พวกเขากำลังจะไปเล่นเกมที่สนุกยิ่งกว่า”
“เกมอะไรหรือ?”
ซิวหุ้ยยิ้มอย่างลึกลับ “ถ้าอยากรู้ ทำไมไม่ตามพวกเขาไปล่ะ?”
“พวกเราก็ไปได้หรือ?”
“ได้สิ พวกเขาจะต้อนรับพวกเจ้าแน่นอน”
ไอร่าหันไปพูดกับบุหรงด้วยความตื่นเต้น “ไปดูกันเถอะ”
บุหรงเห็นด้วย
ทันใดนั้น ซิวหุ้ยก็เตือนพวกเขาว่า “จะดีกว่าถ้าพวกเจ้ากินผลของดอกเบญจมาศสีชมพูก่อนเข้าไปในป่า”
ไอร่าถามว่า “ทำไมล่ะ?”
“เพราะมันเป็นกฎ ทุกคนทำแบบนี้”
ดอกเบญจมาศสีชมพูมีคุณสมบัติเป็นยาเพิ่มกำหนัด ดังนั้นผลของมันก็มีคุณสมบัตินี้เช่นกัน อย่างไรก็ตาม ยาเพิ่มกำหนัดนี้แตกต่างจากยาอื่น ๆ เพราะมันจะออกฤทธิ์ก็ต่อเมื่อทั้งสองฝ่ายมีความพึงพอใจและยินยอมเท่านั้น
หากไม่มีความยินยอม ผลของมันก็จะไม่เกิดขึ้น
ไอร่ารู้ถึงคุณสมบัติของดอกไม้สีชมพูดี จึงไม่กังวล
เธอยื่นผลหนึ่งให้กับบุหรง และพวกเขาก็กินมัน
ผลไม้นี้มีน้ำเยอะ แต่เกือบไม่มีรสชาติเลยในปากของพวกเขา
หลังจากกินผลไม้แล้ว ไอร่าก็ดึงบุหรงเข้าไปในป่า
ไม่นานนัก ไอร่าก็เห็นสัตว์อสูรหญิงและชายกำลังกอดกันและเริ่มทำสิ่งที่อธิบายไม่ได้
เสียงหอบและเสียงครางอ่อนหวานดังขึ้นสลับกัน เสียงตบแปะก็ดังต่อเนื่อง
สัตว์อสูรเหล่านี้กำลังผสมพันธุ์กันในป่าหรือ!?
ไอร่ายืนตกตะลึง
พวกเขาช่างไม่เกรงใจอะไรเลย! ถ้าจะมีอะไรกันก็ไปทำที่บ้านไม่ได้หรือ? มันไม่สบายจะตายที่ต้องทำอะไรแบบนี้ในป่า!
ซิวหุ้ยถึงกับหลอกเธอว่าเป็นการเล่นเกมสนุก!
บุหรงดูเหมือนจะคาดเดาเรื่องนี้ไว้แล้ว เขาพูดอย่างใจเย็นว่า “นี่เป็นหนึ่งในประเพณีของเทศกาลดอกไม้บาน สัตว์อสูรหญิงและชายที่ชอบพอกันในงานเลี้ยงกองไฟจะกินผลของดอกเบญจมาศสีชมพูและร่วมผสมพันธุ์ในป่านี้ มันเป็นพิธีกรรมที่ศักดิ์สิทธิ์มากสำหรับพวกเขา”
ไอร่ามองเขาขึ้นมา “เจ้ารู้ว่าเมื่อครู่ซิวหุ้ยโกหกข้าใช่ไหม?”
“นางไม่ได้โกหก การผสมพันธุ์ก็ถือเป็นเกมที่สนุกมาก”
ไอร่าหัวเราะหยัน “เจ้ากำลังบิดเบือนคำพูด”
เธอไม่กล้ามองเขาอีกต่อไป จึงหันหลังกลับเพื่อเดินกลับไป แต่บุหรงคว้าเธอไว้
เขากระซิบใกล้หูของเธอ “เราลองทำที่นี่บ้างดีไหม?”
ไอร่าถามด้วยความตกใจ “ลองทำอะไร?”
“ลองผสมพันธุ์”
ไอร่าถาม “เจ้าจะผสมพันธุ์ต่อหน้าคนเยอะแยะขนาดนี้หรือ?”
บุหรงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาไม่แคร์หากใครเห็นเขา แต่เขาไม่ชอบที่ไอร่าจะถูกเห็น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอมีอารมณ์ เขาไม่สามารถปล่อยให้สัตว์อสูรตัวอื่นมองเห็นเธอได้
เขาอุ้มไอร่าและกางปีกบินขึ้นไป “ที่นี่มีคนมากเกินไป ไปที่อื่นดีกว่า”
ไอร่าคิดว่าเขาจะบินตรงกลับบ้าน แต่เขากลับพาเธอไปยังต้นไม้ต้นหนึ่ง เขาวางเธอบนกิ่งไม้และเริ่มถอดเสื้อผ้าเธอ
“หยุดนะ!” ไอร่าหลบไปด้านข้างอย่างรวดเร็ว “นี่คือต้นไม้นะ ถ้าข้าตกลงไปจะทำอย่างไร?”
พวกเขาอยู่สูงจากพื้นดินมากกว่า 10 เมตร ถ้าตกลงไปคงจะมีบางกระดูกหักแน่!
บุหรงกระซิบใกล้หูของเธอ “ไม่ต้องห่วง ข้าอยู่ที่นี่ ข้าสัญญาว่าจะไม่ให้เจ้าตก”
แล้วเขาก็เลียหูของเธอด้วยท่าทางที่ยากจะอธิบาย
ไอร่าอยากหลบ แต่ด้านหลังเป็นลำต้นของต้นไม้และทั้งสองด้านก็ว่างเปล่า เธอไม่มีทางหลบ จึงได้แต่ยืนอยู่ในระยะของเขาและรับความใกล้ชิดของเขาอย่างเงียบ ๆ
เมื่อมองใบหน้าหล่อเหลาของเขา หัวใจของเธอก็เต้นแรงขึ้นโดยไม่รู้ตัว แม้แต่การหายใจก็ช้าลง
บุหรงโน้มตัวลงและจูบที่ริมฝีปากของเธอ การกระทำของเขานุ่มนวล แต่แฝงไปด้วยความดื้อรั้นและการครอบครอง
เธอหน้าแดงด้วยจูบนี้และแทบจะหายใจไม่ออก มือของเธอจับเสื้อของเขาไว้โดยอัตโนมัติ
บุหรงถาม “จะให้ข้าทำได้หรือไม่?”
“ข้ากลัว…มันจะเจ็บ”
“ไม่ ข้าจะทะนุถนอมเจ้า”
ภายใต้สายตาของเขา ไอร่ารู้สึกตื่นเต้นและประหม่า แต่ไม่ได้รู้สึกรังเกียจ กลับรู้สึกปรารถนาความใกล้ชิดมากขึ้น
เมื่อเห็นว่าเธอไม่ได้ปฏิเสธ บุหรงจึงจูบเธออีกครั้ง “ข้าทำได้ไหม?”
ในตอนนี้ เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมรับ ไอร่ารู้ดีว่าบุหรงจะไม่ปล่อยเธอไปแน่ และอีกไม่นานมันก็จะต้องเกิดขึ้น
บางทีผลของดอกเบญจมาศสีชมพูก็ออกฤทธิ์แล้ว ไอร่าตัดสินใจในที่สุด
เธอตัดสินใจที่จะใช้เวลาคืนนี้กับบุหรง!
เขากางปีกของเขาและโอบรอบตัวเองกับสัตว์เพศหญิงตัวน้อย
จากระยะไกล คนจะเห็นเพียงปีกสีแดงสดที่เผาไหม้อย่างเงียบ ๆ ในความมืดราวกับเปลวไฟ
บุหรงกอดเธอแน่น ราวกับว่าเขาต้องการให้จิตวิญญาณของเขาหลอมรวมอยู่ในร่างกายของเธอ
...
หลังจากนั้น ไอร่าก็พิงอกของเขาและหอบหายใจ
เมื่อเธอเริ่มสงบลงเล็กน้อย เธอเงยหน้าขึ้นและเห็นบุหรงกำลังก้มหน้ามองเธออยู่
เขาจ้องมองใบหน้าของเธอเพื่อสังเกตว่ามีสัญญาณของความเสียใจหรือไม่สบายใจหรือไม่
ท้ายที่สุดแล้ว นี่เป็นครั้งแรกของเขาในการผสมพันธุ์
เขาไม่มีประสบการณ์และไม่รู้ว่าตัวเองทำถูกหรือไม่ ถ้าเขาทำผิดไปและเธอดูถูกในฝีมือของเขาจะทำอย่างไร?
ข้างหลังเขาคือปีกที่ลุกเป็นไฟ
ทนไม่ไหว ไอร่าจึงยื่นมือไปแตะปีกของเขาเบา ๆ “เราคือคู่กันแล้ว”
บุหรงตอบ “ใช่แล้ว”
ไอร่าก้มลงไปจูบปีกของเขา “ข้ามีความสุขมาก”
ร่างกายของบุหรงสั่นสะท้านและรู้สึกถึงบางอย่างข้างล่างที่ยกตัวขึ้นอีกครั้ง
เขาทิ้งทุกความกังวลลงทันทีและกดเธอลง “เรามาทำอีกครั้งกันเถอะ” เขาพูดด้วยความตื่นเต้น
ก่อนที่ไอร่าจะตอบ เขาก็เข้าไปหาตัวเธอทันที
ทั้งคืนไอร่าถูกพลิกไปพลิกมา
บุหรงมีเทคนิคมากมาย เขาใช้ท่าทางที่ทำให้เธอเขินอายสลับกันไปมาตลอดการผสมพันธุ์ เธอเคยพยายามจะหนีหลายครั้ง แต่ปีกอันใหญ่ของเขาก็กั้นทางเธอไว้
เขาใช้ปีกของเขากักเธอไว้ใต้ร่าง ทำให้เธอครางและสั่นไปกับเขา
สุดท้าย ไอร่าก็หมดแรงและสลบไป
