บทที่ 494 บุกสำนักอู่หมิง (อ่านฟรี)

จริงๆ แล้ว ราชายุทธ์ส่วนใหญ่ในงานก็คิดเหมือนอู่หมิง ไม่ค่อยเชื่อว่าหลู่หมิงที่เพิ่งก้าวขึ้นเป็นราชายุทธ์ไม่นาน จะสามารถสังหารนักยุทธ์ขั้นราชายุทธ์ระดับสามได้

เพราะว่าราชายุทธ์ระดับสาม แข็งแกร่งกว่าราชายุทธ์ระดับหนึ่งมากเหลือเกิน

ที่พวกเขามาผูกมิตรกับหลู่หมิง ส่วนใหญ่เป็นเพราะศักยภาพของหลู่หมิง มองเห็นอนาคตของเขา ไม่ใช่พลังในปัจจุบัน

แต่ตอนนี้ พวกเขาถึงเข้าใจจริงๆ ว่า พลังของหลู่หมิงได้ถึงระดับที่น่าสะพรึงกลัวแล้ว

สังหารอู่หมิงในไม่กี่กระบวนท่า อาจกล่าวได้ว่าเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดในสามสิบหกประเทศแล้ว

โดยเฉพาะผู้ครองนครต้าหรื่อ ร่างกายถึงกับสั่นเล็กน้อย

พลังของหลู่หมิงเหนือกว่าที่เขาจินตนาการ จะสังหารเขา ไม่ต้องถึงหนึ่งกระบวนท่า แค่ครึ่งกระบวนท่าก็พอ

"เก่งจริง เก่งจริงๆ แท้จริงวีรบุรุษย่อมผุดบังเกิดในวัยเยาว์ ดูเหมือนข้าแก่เฒ่าจริงๆ แล้ว"

อดีตจักรพรรดิแห่งหยุนฮวงได้สติ อุทานชื่นชมไม่หยุด

"ใช่แล้ว ราชันแห่งชัยชนะเป็นอัจฉริยะที่หาได้ยากในโลก อนาคต ต้องเป็นผู้แข็งแกร่งที่มีชื่อเสียงเลื่องลือบนทวีป โด่งดังไปทั่วหล้า!"

ทันใดนั้น ราชายุทธ์สิบกว่าคนต่างยิ้มออกมา ประจบเอาใจหลู่หมิง

คนอื่นๆ ในที่นั้นมองดูด้วยความตะลึง

พวกเขาพบว่า แม้แต่ราชายุทธ์ที่ปกติสูงส่ง ก็เหมือนคนธรรมดา เมื่อพบผู้ที่แข็งแกร่งกว่าก็ประจบประแจงเช่นกัน

"ทุกท่าน เรื่องยุ่งยากเล็กน้อยได้จัดการแล้ว เชิญนั่ง ดื่มสุราต่อกันเถิด!"

หลู่หมิงโบกมือพูด

การฝึกฝนในถ้ำตี้หยวนสิบกว่าวัน พลังของหลู่หมิงได้ก้าวขึ้นสู่ขั้นราชายุทธ์ระดับหนึ่งตอนกลาง พลังก็เพิ่มขึ้นอีก ใช้วิชาเก้ามังกรเหยียบฟ้าก้าวที่สามสังหารอู่หมิง หลู่หมิงไม่รู้สึกแปลกใจ

ทันใดนั้น งานเลี้ยงดำเนินต่อไป

เพียงแต่ งานเลี้ยงนี้ ทุกคนมีความรู้สึกต่างกัน

ชาวจักรวรรดิเลี่ยวรื่อย่อมตื่นเต้นยินดียิ่ง

มีผู้แข็งแกร่งอย่างหลู่หมิงคุ้มครอง จักรวรรดิเลี่ยวรื่อต้องเจริญรุ่งเรืองขึ้นเรื่อยๆ แน่นอน

ส่วนคนจากจักรวรรดิอื่น ต่างคิดหลายอย่าง ไม่เหมือนกัน

งานเลี้ยงนี้ดำเนินไปห้าชั่วโมงจึงประกาศจบ ผู้คนค่อยๆ แยกย้าย

หลู่หมิง หลู่หยุนเทียน และหลี่ผิงพักอยู่ในนครหลวงสองวัน จึงกลับไปยังตระกูลหลู่

วันนี้ หลู่หมิงรู้สึกบางอย่าง จึงบินไปยังสำนักดาบเสวียนหยวน

เมื่อหลู่หมิงมาถึงสำนักดาบเสวียนหยวน เหนือสำนักมีพลังเลือดแผ่ซ่าน

เป็นรังไหมเลือดที่ศพเลือดตาทองสร้างขึ้น ดูเหมือนการวิวัฒนาการเสร็จสิ้นแล้ว

อื้อ! รังไหมเลือดสั่นสะเทือน พลังเลือดรอบๆ เข้มข้นจนแยกไม่ออก

ครู่หนึ่งผ่านไป พลังเลือดเหล่านี้ก็พุ่งเข้าสู่รังไหมเลือด หายไปในรังไหม

แกร๊ก!

จากนั้นรังไหมก็แตกออก ร่างกำยำร่างหนึ่งเดินออกมาจากข้างใน

ลูกตาสีทอง รอบกายแผ่ซ่านไอหมอกสีเลือด ผิวหนังทั่วร่างกลายเป็นสีทองอ่อน และขนทั่วร่างรวมถึงเขี้ยวในปากของศพเลือดตาทองก็หายไปหมด ดูคล้ายคนปกติมาก

พลังอันน่าสะพรึงกลัวแผ่ซ่านออกมาจากร่างของศพเลือดตาทอง

ราชายุทธ์ นี่คือพลังของราชายุทธ์

ศพเลือดตาทอง หลังจากดูดซับเลือดของราชายุทธ์ห้าหกคนและเลือดของทหารนับแสนนาย ก็วิวัฒนาการสำเร็จ กลายเป็นราชายุทธ์ที่แท้จริง

"นาย!"

ศพเลือดตาทองเห็นหลู่หมิงแล้วถึงกับแสดงความตื่นเต้นออกมา โค้งคำนับหลู่หมิง

"ศพเลือดตาทอง เจ้าพูดได้แล้วหรือ?"

หลู่หมิงตกใจ ถาม

"ใช่ครับ พอก้าวขึ้นเป็นราชายุทธ์ก็พูดได้เป็นธรรมดา"

ศพเลือดตาทองโค้งกายตอบ

"สมจริงดังตำนาน สัตว์วิเศษเมื่อถึงขั้นราชาสัตว์วิเศษก็พูดได้ ดูเหมือนระดับราชายุทธ์นี้จะเป็นจุดเปลี่ยนจริงๆ"

หลู่หมิงคิดในใจ จากนั้นก็หยิบชุดเสื้อผ้าออกมาชุดหนึ่ง โยนให้ศพเลือดตาทอง พูดว่า: "สวมเสื้อผ้าซะ!"

"ครับ นาย!"

ศพเลือดตาทองรับเสื้อผ้ามาสวมใส่

"ศพเลือดตาทอง ตามข้ากลับตระกูลหลู่ ต่อไปเจ้าจะรับผิดชอบคุ้มครองความปลอดภัยของพ่อแม่ข้า!"

หลู่หมิงสั่ง

"ครับ!"

ศพเลือดตาทองโค้งรับคำสั่ง

การที่ศพเลือดตาทองกลายเป็นราชายุทธ์ทำให้หลู่หมิงดีใจยิ่งนัก

แต่เดิมเขายังกังวลเรื่องความปลอดภัยของหลู่หยุนเทียนและหลี่ผิง ตอนนี้ศพเลือดตาทองก้าวขึ้นเป็นราชายุทธ์ มีมันคุ้มครองหลู่หยุนเทียนและหลี่ผิง เขาก็สบายใจขึ้นมาก

ทันใดนั้น ร่างวูบหายไป พวกเขามุ่งหน้าไปยังตระกูลหลู่

ไม่นานก็กลับถึงตระกูลหลู่

เมื่อหลู่หยุนเทียนรู้ว่าศพเลือดตาทองวิวัฒนาการเป็นราชายุทธ์แล้ว ก็ตกตะลึงก่อน จากนั้นก็ดีใจ

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ในพริบตาก็ผ่านไปเจ็ดวัน

เจ็ดวันผ่านไป แผลเป็นบนใบหน้าของหลู่หยุนเทียนหายสนิทแล้ว ไม่เหลือร่องรอยใดๆ กลับมาหล่อเหมือนแต่ก่อน มีความคล้ายคลึงกับหลู่หมิงราว 60-70%

หลู่หมิง หลี่ผิงและคนอื่นๆ ต่างยินดียิ่งนัก

ตอนนี้ หลู่หมิงลาหลู่หยุนเทียนและหลี่ผิง จะกลับวิหารเทียนตี้แล้ว

หลังจากหลี่ผิงกำชับหลายเรื่อง หลู่หมิงก็ทะยานขึ้นฟ้า พริบตาก็หายลับไป

แต่เขาไม่ได้มุ่งหน้าไปวิหารเทียนตี้ทันที แต่มาถึงนครหลวงของจักรวรรดิหยุนฮวง

เพราะยังมีเรื่องหนึ่งที่ยังไม่ได้จัดการ

สำนักหมิงหวัง แม้หลู่หมิงจะสังหารอู่หมิงแล้ว แต่ข้างล่างยังมีผู้แข็งแกร่งอื่นๆ หากหลู่หมิงจากไป ไม่แน่ว่าผู้แข็งแกร่งเหล่านี้อาจจะทำร้ายญาติพี่น้องของหลู่หมิง

เขาต้องจัดการภัยร้ายนี้ก่อน

และในสามสิบหกประเทศ ผู้ที่รู้จักสำนักหมิงหวังดีที่สุด ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคืออดีตจักรพรรดิแห่งหยุนฮวง

การมาของหลู่หมิงทำให้ราชสำนักหยุนฮวงสั่นสะเทือน แน่นอนว่าได้พบอดีตจักรพรรดิแห่งหยุนฮวงอย่างง่ายดาย

อดีตจักรพรรดิแห่งหยุนฮวงมีนามว่าฮวงซุย เมื่อได้ยินว่าหลู่หมิงจะไปจัดการสำนักหมิงหวัง ก็ดีใจยิ่งนัก

"ราชันแห่งชัยชนะ จักรวรรดิหยุนฮวงของเราสืบสวนสำนักหมิงหวังมาเกือบร้อยปีแล้ว แม้สำนักใหญ่ของสำนักหมิงหวังจะลับมาก พวกเขาคิดว่าไม่มีใครรู้ แต่จริงๆ แล้วข้ารู้มานานแล้ว"

"แต่ก่อน ข้าเกรงพลังของอู่หมิง จึงไม่ได้บุกไปที่สำนักใหญ่ของสำนักหมิงหวัง ตอนนี้อู่หมิงตายแล้ว พอดีจะได้กำจัดภัยร้าย มะเร็งร้ายนี้!"

ฮวงซุยดีใจยิ่งนัก

"ท่านผู้อาวุโสฮวง ไม่ต้องใช้คนมาก แค่เราสองคนก็พอ"

หลู่หมิงพูด

"ดี ข้าจะพาเจ้าไปเดี๋ยวนี้!"

ฮวงซุยพูด

จากนั้น หลู่หมิงกับฮวงซุยก็บินออกจากนครหลวงจักรวรรดิหยุนฮวง มุ่งหน้าไปทางเหนือ

ทางเหนือของเทือกเขาหยุนตี้เป็นที่รกร้างยิ่งนัก เต็มไปด้วยภูเขาสูงชัน และมีสัตว์วิเศษที่แข็งแกร่งออกหากิน

ที่นี่ไม่มีจักรวรรดิใดๆ และมีผู้คนอาศัยอยู่น้อยมาก

หลู่หมิงและฮวงซุยมาถึงเหนือทะเลสาบกว้างใหญ่แห่งหนึ่ง

"ตามที่ข้ารู้ ใต้ทะเลสาบนี้มีอีกมิติหนึ่ง สำนักใหญ่ของสำนักหมิงหวังอยู่ใต้ทะเลสาบนี้"

ฮวงซุยพูด

"ลับจริงๆ"

หลู่หมิงยิ้มเย็นที่มุมปาก

"ไป!"

จากนั้น หลู่หมิงและฮวงซุยก็พุ่งลงไปในทะเลสาบ

พลังแท้ปกคลุมทั่วร่าง ทั้งสองคนมุ่งหน้าลงสู่ก้นทะเลสาบอย่างไร้เสียง

ทะเลสาบลึกมาก จุดลึกที่สุดถึงพันเมตร

ก้นทะเลสาบไม่มีโคลนมากนัก ส่วนใหญ่เป็นหินเรียบ ตรงกลางหินมีรอยแยกกว้างสองเมตร ในรอยแยกนี้มีอักขระจารึกอยู่ กั้นน้ำไว้ไม่ให้ไหลลงไปข้างล่าง

เห็นได้ชัดว่าสำนักใหญ่ของสำนักหมิงหวังอยู่ข้างล่าง

ทั้งสองกดพลัง แทรกผ่านอักขระไปอย่างไร้เสียง

หลังผ่านอักขระ สายตาก็สว่างขึ้น

ข้างล่างเป็นถ้ำใต้ดินที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ เชื่อมต่อกันไปทั่ว กว้างขวางมาก

ด้านหน้ามีเสียงพูดคุยลอยมาแว่วๆ

ทั้งสองเคลื่อนร่างพุ่งไปด้านหน้า

ในถ้ำขนาดไม่ใหญ่แห่งหนึ่ง มีนักฆ่าสำนักหมิงหวังสวมเสื้อคลุมดำหลายคนกำลังคุยกันอยู่

ร่างของหลู่หมิงและฮวงซุยวูบผ่านไป นักฆ่าหลายคนนั้นก็ล้มลงอย่างไร้เสียง