บทที่ 426 นางโลม
โม่ฮว่าแสดงความเข้าใจ พยักหน้าพูด "วางใจเถอะ ผู้อาวุโสซู ข้าเข้าใจแล้ว" ผู้อาวุโสซูถอนหายใจอย่างจนใจ รู้สึกว่าตนอธิบายไม่ออก ดียังไม่นาน ก็มีกลุ่มนางโลมเดินเข้ามา ผู้อาวุโสซูถอนหายใจโล่งอก มีสาวน้อยก็ดีแล้ว มีสาวน้อย โม่ฮว่าก็จะไม่จ้องเขาแล้ว ผู้อาวุโสซูจึงยิ้มถามโม่ฮว่า "เจ้าว่าอย่างไร?" โม่ฮว่าจึ...
