บทที่ 42: ราชินีเทพต้อนรับด้วยตนเอง
เทียนฉีและคนอื่นๆ บินด้วยความเร็วสูงในแสงสายรุ้ง นอกสะพานสายรุ้ง ดาวนับไม่ถ้วนส่องแสง และในพริบตาเดียว พวกมันก็ถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง ไม่รู้ว่าผ่านกี่จักรวาลและกี่ห้วงเวลา ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน ดูเหมือนเพียงชั่วครู่ และดูเหมือนผ่านไปนาน ทันใดนั้น แสงสายรุ้งตรงหน้าก็หายไป และกลุ่มคนทั้งหกก็ปรากฏ...
