บทที่ 243: พลังแห่งกลุ่มหมวกฟาง (ฟรี)
[ นามิ: เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์ 100% / อวตาร 75%
ช็อปเปอร์: บีสท์บอย 68%
แฟรงกี้: ไซบอร์ก 70%
บรู๊ค: ฮิตสึกายะ โทชิโร่ 30%
ซันจิ: ชินระ คุซาคาเบะ 39%
โซโร: เซนนิตสึ, โยริอิจิ และ อิโนสุเกะ 100%, ชุนสุย เคียวราคุ 35%
ลูฟี่: ฮิรุเซ็น ซารุโทบิ 100%, จิน โมริ 20%
เคน: ธอร์ 100% โอบิโตะ อุจิฮะ 95%
ซาโบ: ดันโซ ชิมูระ 100%, ด็อกเตอร์สเตรนจ์ 30% ]
นั่นคือเปอร์เซ็นต์ตอนที่กลุ่มหมวกฟางลงจอดบนทะเลน้ำแข็งแห่งมารีนฟอร์ด พวกเขาไม่ได้ขอความช่วยเหลือจากสัตว์ที่มาด้วย เพราะอาจเป็นอันตรายเกินไป จึงให้พวกมันอยู่ช่วยวิวี่กับโรบินดีกว่า
ท้องฟ้าที่เคยแจ่มใสไปชั่วครู่ก็กลับมาปกคลุมด้วยเมฆดำอีกครั้ง ทำให้หลายคนสั่นสะท้าน พวกเขาเคยเห็นการมาของเคนมาก่อน และตอนนี้เขาก็มาอีกแล้ว บุคคลที่สร้างความหวาดกลัวและเป็นคู่ต่อสู้ที่การโจมตีทางกายภาพไม่อาจเอาชนะได้
สายฟ้าฟาดลงบนพื้นน้ำแข็ง สร้างแรงกระแทกรุนแรงจนคลื่นซัดกระเพื่อมไปทุกทิศ หลังจากลงจอด ลูฟี่ปล่อยให้กลุ่มหมวกฟางออกไล่ล่าในสนามรบตามใจชอบ เคนแทนที่จะมุ่งหน้าไปข้างหน้า กลับหันหลังกลับ กำแพงรอบมารีนฟอร์ดถูกสร้างขึ้นบนทะเลโดยตรง ทำให้คนที่เข้าไปข้างในหนีออกมาได้ยาก เคนจึงนำทางเพื่อเปิดทาง
เขาบินไปที่เรือที่พยายามแล่นเข้ามาโจมตีด้านหลังกองทัพของหนวดขาว เขาจำได้ว่าอาคาอินุเคยชักจูงสควอร์ดให้แอบโจมตีหนวดขาวจากด้านหลัง และเขาจะไม่ยอมให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นอีกเด็ดขาด เคนไม่รู้ว่าคนพวกนั้นมีความคิดอยากตายหรือไง แต่เขาจะไม่ปล่อยให้ใครต้องตายแบบนั้นเป็นอันขาด
ด้วยการเหวี่ยงค้อนมโยลเนียร์อย่างทรงพลัง เขาเรียกสายฟ้ามหากาฬลงมาถล่มเรือลำหน้า ส่งเศษไม้กระเด็นกระจายไปทั่วอากาศ เสียงฟ้าผ่าที่ตามมาดังสนั่นหูแต่นี่เป็นแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น
"เคน นายอยู่ไหน? พวกเรากำลังจะไปข้างหน้าแล้ว" ลูฟี่พูดผ่านเครื่องสื่อสาร อีกหนึ่งอุปกรณ์ที่วิวี่สร้างขึ้นทำให้ทุกคนในกลุ่มหมวกฟางติดต่อกันได้ตลอด
"พวกนายไปก่อนเลย... ฉันจะจัดการหนูพวกนี้ก่อน" เคนตอบ
"โอเค รีบมานะ... เราปล่อยให้เอซอยู่แบบนั้นนานๆไม่ได้"
"ฉันรู้"
ในขณะเดียวกัน สมาชิกหมวกฟางคนอื่นๆ ก็มุ่งหน้าไปตามทางของตน คอยสนับสนุนลูฟี่ที่วิ่งไปยังแท่นประหารที่เอซถูกมัดไว้ พวกเขาไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้ลูฟี่ได้มากนัก
นามิหายใจเข้าลึกอย่างมีสมาธิ เรียกลมแรงขึ้นมา สร้างแรงระเบิดฉับพลันที่พัดโถมใส่เหล่าทหารเรือที่กำลังบุกเข้ามา กระแสลมสร้างม่านหิมะบดบังทัศนวิสัย ทำให้ทหารเรือเสียการทรงตัว บางคนถูกพัดกระเด็นไปไกลมาก
ขณะที่เหล่าทหารเรือพยายามตั้งหลัก ทักษะการควบคุมน้ำของนามิก็แสดงออกมาอย่างชัดเจน เธอเห็นกลุ่มทหารเรือที่กำลังบุกเข้ามา เสียงฝีเท้าของพวกเขาสะท้อนก้องไปทั่วพื้นน้ำแข็ง ด้วยการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว เธอดึงความชื้นจากอากาศรอบตัวและน้ำแข็งด้านล่าง สร้างลวดลายน้ำแข็งซับซ้อนบนพื้น เมื่อทหารเรือก้าวเหยียบลงบนน้ำแข็ง มันก็แข็งตัวใต้เท้าพวกเขาทันที กักขังพวกเขาไว้ในกับดักน้ำแข็ง การเคลื่อนไหวของพวกเขาช้าลง และความพยายามที่จะหลุดออกมาก็ไร้ผล เมื่อนามิควบคุมให้น้ำแข็งรัดแน่นขึ้น
ทหารเรือคนอื่นๆ ต่างหวาดกลัวเมื่อได้เห็นภาพนี้ อะไรกันกับผู้หญิงคนนี้? ควบคุมทั้งลมและน้ำแข็ง? เธอกินผลปีศาจอะไรกันแน่?
แต่นั่นยังไม่จบ นามิเห็นโอกาสที่จะพลิกสถานการณ์ให้ได้เปรียบมากขึ้น เธอรวมพลังการควบคุมธาตุทั้งหมดเข้าด้วยกัน ปลุกพายุหมุนของอากาศเย็นจัดและน้ำ สร้างพายุหิมะที่ปกคลุมไปทั่วบริเวณ ทหารเรือถูกจับอยู่ท่ามกลางพายุน้ำแข็งนี้ พยายามทรงตัวและต้านทานความหนาวเย็นที่กัดกร่อน การควบคุมธาตุของนามิทำให้เธอเคลื่อนที่ผ่านพายุได้อย่างไร้อุปสรรค โจมตีอย่างแม่นยำทุกครั้งที่เห็นช่องโหว่
"เธอเป็นนักควบคุมสภาพอากาศตัวจริง เธอทำแบบนี้ได้ยังไง? เธอกินผลปีศาจอะไรกัน?"
"ฉันไม่อยากเข้าใกล้เธอเลย ไม่โดนพัดกระเด็น ไม่ก็โดนแช่แข็ง"
นามิและบรู๊คแยกไปอยู่คนละด้านของลูฟี่ และทหารเรืออีกฝั่งก็ไม่ได้สบายนักเมื่อต้องเผชิญหน้ากับบรู๊ค ความเย็นที่แผ่ออกมาจากตัวเขาดูเหมือนจะทำให้บรรยากาศหนาวเย็นขึ้นไปอีก เขายกดาบฟันวิญญาณขึ้นและกระซิบชื่อของมัน ปลดปล่อยพลังงานความเย็นที่แผ่ซ่านไปทั่วบริเวณรอบตัว อากาศเองก็แข็งตัว ก่อตัวเป็นหมอกน้ำแข็งที่บดบังรูปร่างของเขา ทำให้เขาดูราวกับวิญญาณขณะที่เคลื่อนที่ไปบนแผ่นน้ำแข็ง
สนามรบน้ำแข็งของอาโอคิยิตอนนี้ดูเหมือนสนามเด็กเล่นสำหรับบรู๊ค เมื่อเห็นกลุ่มทหารเรือกำลังบุกเข้ามา บรู๊คฟันดาบฟันวิญญาณลงด้านล่าง ปล่อยสายธารของเศษน้ำแข็ง เศษน้ำแข็งพุ่งผ่านอากาศ เป็นประกายราวกับใบมีดคริสตัล และเมื่อกระทบพื้น มันก็ระเบิดเป็นทุ่งหนามน้ำแข็ง ทหารเรือพบว่าตัวเองติดกับ การเคลื่อนไหวถูกขัดขวางด้วยภูมิประเทศอันตรายที่เต็มไปด้วยน้ำแข็งและน้ำค้างแข็ง
"โย..โฮ..โฮ..โฮ.. โปรดระวังขณะเดินด้วยนะ คุณอาจลื่นบนน้ำแข็งได้"
ด้วยเพียงความคิด บรู๊คเรียกชิไคของดาบฟันวิญญาณ เฮียวรินมารุยืดออกกลายเป็นมังกรน้ำแข็งและหิมะขนาดมหึมา คำรามด้วยพลังธาตุดิบ การปรากฏตัวของมังกรส่งคลื่นพลังงานความเย็นแผ่ซ่านออกไป ทำให้อุณหภูมิดิ่งลงฮวบ ด้วยคำสั่งเดียวจากบรู๊ค มังกรพุ่งทะยานไปข้างหน้า ขย้ำเหล่าทหารเรือด้วยปากอันมหึมา แช่แข็งพวกเขาในทันที นี่ยังไม่ใช่บังไคด้วยซ้ำ แต่ก็ร้ายแรงพอที่จะทำลายล้างทหารเรือได้แล้ว
ท่ามกลางความโกลาหล การเคลื่อนไหวของบรู๊คราบรื่นดั่งน้ำแข็งที่เขาควบคุม เขาใช้ชุนโป เทคนิคการเคลื่อนที่ความเร็วสูงของเหล่ายมทูต หลบหลีกการโจมตีของศัตรูด้วยความสง่างามและแม่นยำ ด้วยการสะบัดดาบฟันวิญญาณอย่างรวดเร็ว เขาสร้างกำแพงน้ำแข็งที่สะท้อนกระสุนและให้ที่กำบังแก่พันธมิตรของเขา
"ฉันได้ฟันนายไปแล้ว... กรุณาเป็นรูปปั้นน้ำแข็งที่ดีด้วยนะ"
ฝากกดติดตามเพจด้วยนะคะ อัพเดททุกวัน อ่านตอนใหม่ก่อนใคร จิ้มที่นี่เลยค่า