บทที่ 22: ปริศนาของ ถัง เทียนฉี

โทนี่สับสน ชายคนนี้ดูเหมือนจะมาแก้แค้น แต่เขาไม่เคยทำร้ายศัตรูแบบนี้ อาจเป็นความแค้นจากรุ่นพ่อ?

โทนี่รู้สึกซาบซึ้งเมื่อเห็นแผลเป็นลึกถึงกระดูกบนมือเทียนฉี

"ขอบคุณนะ ที่ช่วยชีวิตฉันอีกครั้ง"

"ไม่เป็นไร ถึงฉันไม่ช่วยครั้งนี้ นายก็คงหาทางออกได้"

"เทียนฉี ไม่ต้องถ่อมตัวหรอก ฉันจะจำความช่วยเหลือของนายไว้เสมอ"

พร้อมเสียง "ติ๊ง..." ในใจ ความไว้วางใจของโทนี่เพิ่มขึ้นอีก 2 เปอร์เซ็นต์

เขาคิดว่าเทียนฉีกำลังถ่อมตัว แต่เทียนฉีไม่ได้รับการแจ้งเตือนจากระบบให้ช่วยคน เขาจึงมั่นใจว่าโทนี่จะไม่ตกอยู่ในวิกฤตครั้งนี้

เขาแค่แทรกแซงและโดยไม่ตั้งใจเอาเครดิตจากโทนี่

มองดูมือ เขาเห็นว่าแส้ไฟฟ้าทรงพลังจริงๆ แต่หลังจากสัมผัสแค่ไม่กี่วินาที มือของเขาก็แทบขาด

โชคดีที่เลือดฮัลค์ไม่ได้ให้เปล่า และตอนนี้เขากำลังค่อยๆ ฟื้นฟู

กลับไปที่ที่นั่งวีไอพี

นาตาชาและเปปเปอร์ พอตส์วิ่งไปหาผู้ชายของพวกเธอและแสดงความเห็นใจ

แฮปปี้ถูกทิ้งให้อยู่คนเดียว มองซ้ายมองขวา ตอนนี้ไม่เหมาะจะกอดที่ไหน เขาจึงต้องยืนข้างๆ พร้อมกล่องชุด

นาตาชาแตะแผลบนมือเทียนฉีและถาม "คุณอยากให้ฉันทายาให้ไหม?"

"ไม่ต้อง ใช้เวลาประมาณหนึ่งหรือสองวันก็จะฟื้นฟูเต็มที่"

นาตาชาเช็ดผิวหนังที่ไหม้บนมือเทียนฉีเบาๆ และถามเสียงนุ่ม: "เจ็บไหม?"

"ตอนแรกเจ็บมาก แต่พอคุณแตะ ก็บรรเทาลงเยอะ คุณจับมือผมมาสองวันแล้วเพื่อป้องกันไม่ให้เจ็บอีก"

"ฮึ่ม... มีแต่ปีศาจถึงจะเชื่อคุณ"

ชายหญิงสองคนนั่งด้วยกันสักพัก เลี้ยงแฮปปี้ด้วยอาหารสุนัขจนพอ ในที่สุดพวกเขาก็ทนไม่ไหวและไอไม่หยุด

"ฉันว่าพอได้แล้ว โทนี่ ถ้าคุณไม่ไป คุณจะต้องเสียเวลาเขียนบันทึกเมื่อตำรวจยุโรปมา"

โทนี่กลัวเรื่องยุ่งยากพวกนี้ที่สุด จึงรีบจากไปก่อน

กลับมาที่ที่พัก

เทียนฉีพูดกับนาตาชา: "ผมมีเรื่องอยากขอความช่วยเหลือ คนที่โจมตีเมื่อกี้ชื่ออิวาน แวนโก้ และพ่อของเขาเคยทำวิจัยร่วมกับพ่อของโทนี่ ผมอยากรู้ว่าคนเมื่อกี้อาศัยอยู่ที่ไหนในไซบีเรีย"

"ได้" นาตาชาพยักหน้า ไม่ถามว่าทำไม "ฉันจะใช้เครือข่ายข่าวกรองของชีลด์ น่าจะมีข่าวเร็วๆ นี้"

นาตาชาส่งข้อความไปที่ชีลด์

สักพัก มีข้อความจากชีลด์ ส่งที่อยู่ให้นาตาชา

หลังดูแล้ว เทียนฉีโทรหายินเซ่น

ยินเซ่นถูกเทียนฉีพามาอเมริกาและทำงานกับดร.สเติร์นให้เทียนฉีมาตลอด ส่วนใหญ่วิจัยยาฟื้นฟู แต่มีความคืบหน้าน้อย

ตอนนี้เทียนฉีมีคนที่โทรหาได้ไม่มาก แม้ชีลด์จะดี แต่พวกเขาไม่ใช่คนของตัวเองสักที บางเรื่องจึงไม่สะดวก

"ยินเซ่น ผมส่งที่อยู่ให้คุณแล้ว คุณไปธุระและไปหานก พยายามพามันกลับมาอย่างปลอดภัย"

อะไร... นกอะไร?

ยินเซ่นงงและมองที่อยู่ ไปไซบีเรียและพานกกลับอเมริกา? ภารกิจอะไรกัน?

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เทียนฉีบอกต้องสำคัญมาก ยินเซ่นจึงไม่ถามอะไรอีก รับเงินและออกเดินทางทันที

เหตุผลที่เขาถูกส่งไปเพราะเคยรอดชีวิตจากตะวันออกกลางที่วุ่นวาย และรู้จักเส้นทางซับซ้อนมากมาย ถ้ามีเงินพอที่จะเปิดทาง มันก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่

ในทางกลับกัน ดร.สเติร์นเป็นนักวิชาการแท้ๆ และค่อนข้างเนิร์ด ถ้าส่งเขาออกไป คงหาที่อยู่นี้ไม่เจอแน่

........................

กลางคืน

โทนี่ตัดสินใจไปที่คุกพร้อมกับเทียนฉีเพื่อพบอีวาน

เขาอยากเข้าใจว่าทำไมอีวานถึงโจมตีเขา?

คนที่ควบคุมเทคโนโลยีแบบนี้ได้ สามารถขายในตลาดมืดและรวยเละได้ง่ายๆ การเสี่ยงชีวิตโจมตีพวกเขาต้องเป็นเรื่องแค้นเลือดแน่ๆ

แต่ฉันไม่เคยมีเรื่องกับเขา และไม่เคยได้ยินว่าพ่อมีศัตรูแบบนี้

เมื่อโทนี่มาถึงคุกและสอบถาม เขาก็ได้รู้ความแค้นระหว่างพ่อของอีวานกับพ่อของตัวเอง

ที่แท้พ่อของอีวานเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่ถูกส่งมาร่วมมือกับสหรัฐฯ ในยุคโซเวียต

ตอนนั้นมหาอำนาจทั้งสองยังไม่มีสงครามเย็น และร่วมมือกันในหลายด้าน

พ่อของอีวานและพ่อของโทนี่ ฮาวเวิร์ด สตาร์ค ร่วมกันพัฒนาเครื่องปฏิกรณ์อาร์ค แต่ด้วยข้อจำกัดของยุคสมัย เครื่องปฏิกรณ์จึงมีขนาดใหญ่มากและใช้งานได้ไม่ดีนัก เหลือเพียงต้นแบบหนึ่งชิ้นที่บริษัทสตาร์ค

ต่อมาเพื่อแย่งชิงความเป็นใหญ่ มหาอำนาจทั้งสองเริ่มหันหลังให้กัน และสงครามเย็นก็เริ่มต้น!

พ่อของอีวานถูกรัฐบาลสหรัฐฯ จับกุมด้วยข้อหาสอดแนม และถูกเนรเทศ

พ่อของอีวานคิดว่าฮาวเวิร์ดเป็นคนทำ และแค้นใจมาตั้งแต่นั้น

หลังกลับไปประเทศ อดีตสหภาพโซเวียตก็เผชิญความวุ่นวายมากมาย งานวิจัยหลายอย่างต้องหยุดชะงัก

พ่อของอีวานตกงาน ขาดรายได้ และยากจนในบั้นปลายชีวิต นักวิทยาศาสตร์อัจฉริยะรุ่นหนึ่งต้องตายในบ้านเช่าธรรมดาๆ เพราะความชรา

ก่อนตาย เขาเห็นข่าวเกี่ยวกับโทนี่

พ่อของอีวานบอกลูกชายว่านี่คือผลงานวิจัยของเรา ตระกูลสตาร์คเป็นโจรขโมย พวกเขาขโมยผลงานและเกียรติยศที่ควรเป็นของเรา

ทั้งสองคุ้นเคยกับเครื่องปฏิกรณ์อาร์คเป็นอย่างดี ด้วยแรงบันดาลใจจากโทนี่ อีวานจึงทะลุทะลวงจุดบอดในความรู้และสร้างเครื่องปฏิกรณ์อาร์คขนาดเล็กได้สำเร็จ

แต่เขาไม่มีทรัพยากรทางการเงินเหมือนโทนี่ที่จะสร้างชุดเกราะ จึงต้องซื้ออุปกรณ์บางอย่างจากตลาดมืด ประกอบเป็นชุดโครงกระดูกแส้ไฟฟ้า และมาแก้แค้น

หลังจากได้ฟัง โทนี่พูดว่า "พ่อฉันไม่ใช่โจร นี่เป็นงานวิจัยร่วมกัน"

อีวานโกรธจัด "โกหก! พ่อนายเป็นพยานและใส่ร้ายพ่อฉันว่าเป็นสายลับ เพราะต้องการผูกขาดผลงานเครื่องปฏิกรณ์อาร์ค"

ทั้งสองทะเลาะกัน ต่างปกป้องเกียรติของพ่อตัวเอง

น่าเสียดายที่เรื่องเก่าเหล่านี้ไม่มีหลักฐาน และไม่มีเหตุผลที่จะโต้แย้งได้

สุดท้ายพวกเขาแยกกันไปด้วยความไม่พอใจ

ก่อนจากไป อีวานพูดว่า "ความรู้สึกของการถูกพิษพัลลาเดียมคงไม่สบายมากสินะ ฮ่าๆๆๆ..."

โทนี่ชะงัก นี่สัมผัสถูกจุดเจ็บปวดของเขา

ตอนนี้เขาต้องดื่มยาฟื้นฟูที่เทียนฉีให้ทุกวัน ยาวิเศษแต่ละขวดสามารถช่วยชีวิตได้หนึ่งชีวิต แต่ในกรณีของเขา มันแค่ลดพิษของวันก่อนเท่านั้น ทำให้รู้สึกผิดอย่างลึกซึ้ง

เทียนฉีพูดอย่างใจเย็น "พิษพัลลาเดียมไม่ใช่ว่าแก้ไม่ได้ คุณยังมีความรู้น้อยเกินไป"

"หือ?" อีวานพูดอย่างดูถูก "เว้นแต่คุณจะประดิษฐ์ธาตุใหม่ที่ไม่กัมมันตรังสีได้ ไม่มีทางที่สองหรอก ธาตุทุกตัวในโลกที่เปลี่ยนแปลงนิวเคลียร์ได้ล้วนมีกัมมันตรังสี การต้องการทั้งพลังงานการเปลี่ยนแปลงนิวเคลียร์และการไม่มีกัมมันตรังสี มันเหมือนโล่กับหอกที่ขัดแย้งกัน"

"แต่มีธาตุแบบนั้นในโลกจริงๆ เพียงแต่ความคิดของคุณจำกัดเกินไปที่จะนึกถึงมัน"

"เป็นไปไม่ได้!" โทนี่และอีวานตะโกนพร้อมกัน

พวกเขาล้วนเป็นอัจฉริยะ ตามทฤษฎีฟิสิกส์อนุภาคที่มีอยู่ เป็นไปไม่ได้ที่จะมีธาตุที่สมบูรณ์แบบและขัดแย้งกันเช่นนี้

เทียนฉีพูดอย่างใจเย็น "ไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้"

พูดจบ เขาก็เดินเข้าไปใกล้อีวาน มือของเขาเหมือนตะขอ แทงเข้าไปในหัวใจ

"อ๊ากกก..." อีวานกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด "คุณ...คุณจะฆ่าผม?"

เทียนฉีไม่ตอบ เขาดึงมือออกมาพร้อมหัวใจที่เต้นอยู่สีแดงสด

อีวานไม่อยากเชื่อว่าจะต้องตายแบบนี้?!

ฉันยังไม่ได้แก้แค้น และยังมีพรสวรรค์อีกมากมายที่ยังไม่ได้ใช้ ฉันไม่ยอม

เมื่อไม่มีเลือดจากหัวใจหล่อเลี้ยง ดวงตาของอีวานค่อยๆ พร่ามัว แขนขาอ่อนแรง

เทียนฉีหยิบยาฟื้นฟูขวดหนึ่งจากช่องเก็บของ เปิดปาก และป้อนให้โดยตรง

พอเข้าปาก ร่างของอีวานก็เปล่งแสงสีเขียวเป็นระลอก โดยเฉพาะบริเวณหัวใจที่บาดเจ็บ

ภายใต้การบำรุงของแสงสีเขียว หัวใจงอกใหม่ด้วยความเร็วที่เห็นได้ด้วยตาเปล่า แม้แต่สียังเหมือนกับเนื้อเยื่อรอบข้าง

อีวานคลำอกตัวเองอย่างไม่อยากเชื่อ ถ้าเทียนฉีไม่ได้ถือหัวใจไว้ในมือตอนนี้ เขาคงคิดว่ามันเป็นภาพลวงตา

"แพล่บ!"

เทียนฉีโยนหัวใจลงตรงหน้าอีวาน มันยังเต้นอยู่

"อีวาน การพูดว่าคุณเป็นกบในกะลาไม่ใช่การเกินจริง โลกที่คุณเห็นในสายตามันเล็กเกินไป"

ไม่สนใจว่าอีวานจะช็อคแค่ไหน เทียนฉีหมุนตัวจากไปอย่างเท่

โทนี่ที่สับสนก็จากไปด้วย เขารู้จักยาฟื้นฟู แต่เทียนฉี ธาตุใหม่ สาบานว่ามันมีอยู่จริง ไม่ว่าจะมองยังไง เขาก็ไม่เหมือนนักวิทยาศาสตร์อัจฉริยะที่ฉลาดกว่าตัวเอง

"เทียนฉี มีธาตุใหม่จริงๆ เหรอ? อยู่ที่ไหน?"

"ตอนนี้ยังไม่มี ถ้าคุณวิจัยมัน มันก็จะมี"

"เอ่อ... อย่าล้อเล่นสิ ธาตุที่สมบูรณ์แบบขนาดนั้นมันขัดกับทฤษฎีฟิสิกส์อนุภาคที่มีอยู่ทั้งหมด"

"คุณจะรู้เองในไม่ช้า"

เห็นเทียนฉีทำท่าลึกลับอีกแล้ว โทนี่ได้แต่พูดว่า "ชั่งมันเถอะ ชั่งมันเถอะ คุณมีความลับเยอะเกินไป อันนี้ก็ไม่มากกว่าอันอื่นหรอก"

ตั้งแต่พบเทียนฉี มีความลับมากมายรอบตัวเขา ทุกครั้งที่อยากจะถามให้รู้เรื่อง ก็ไม่เคยได้คำตอบ น่าหงุดหงิดแต่ก็ทำอะไรไม่ได้

โทนี่นึกถึงคำถามอื่นอย่างรวดเร็ว

ทำไมเทียนฉีถึงอวดยาฟื้นฟูต่อหน้าอีวาน?

ด้วย IQ ของโทนี่ หลังจากพิจารณาอย่างละเอียด เขาก็เข้าใจความตั้งใจของเทียนฉีอย่างรวดเร็วและถามว่า "คุณต้องการรับเขาเข้าทีมใช่ไหม?"

ถ้าไม่ใช่เพื่อจุดประสงค์นี้ เทียนฉีไม่จำเป็นต้องอวดความสามารถแบบนั้นต่อหน้านักโทษ และทำตัวลึกลับจากไปโดยไม่อธิบายอะไร

"ใช่ เขาเป็นอัจฉริยะ และเราจะต้องการเขาในอนาคต"

"คุณไม่กลัวว่าเขาจะใช้เทคโนโลยีระดับสูงไปทำเรื่องชั่วร้ายอีกเหรอ?"

"ความชั่วร้ายที่เขาทำมา มันไม่เท่าไหร่เมื่อเทียบกับวิกฤตในอนาคต"

โทนี่ถามอีก "แล้วทำไมไม่รับตรงๆ ล่ะ? ฉันสามารถพูดกับคนรู้จักในยุโรปและส่งตัวไปอเมริกาได้"

"ยังไม่ถึงเวลา"