บทที่ 14: มีบางสิ่งที่ต้องทำ

พอกลับถึงบ้าน ก็เจอเปปเปอร์พอดี

เห็นเลือดที่ปากและจมูกของโทนี่ เปปเปอร์กรีดร้องด้วยความตกใจ "อ๊า... โทนี่ เป็นยังไงบ้าง? รีบพาเขาไปโรงพยาบาลเร็ว"

โทนี่พูด "ผมไม่เป็นไร แค่ติดอยู่ในก้อนเหล็กนี่และออกไม่ได้"

"มีเลือดออกเยอะขนาดนี้ จะไม่เป็นไรได้ยังไง? คุณไม่อยากอธิบายเรื่องงานศพใช่ไหม? ฉัน... อื้อ..."

เปปเปอร์ร้องไห้ออกมาอย่างห้ามไม่อยู่

เทียนฉีรู้สึกจนปัญญา ผู้หญิงชอบร้องไห้ แบบนี้มีแบล็ควิโดว์เป็นของตัวเองดีกว่า อย่างน้อยเธอจะไม่กรีดร้องทุกครั้งที่หันไปหันมา

ไม่สนใจคำพูดไร้สาระของเปปเปอร์ เทียนฉีอุ้มโทนี่ บุกเข้าห้องทดลองใต้ดิน โยนเขาลงพื้น และปล่อยส่วนที่เหลือให้แขนกลของห้องทดลองจัดการ

ด้วยความช่วยเหลือของแขนกล โทนี่หลุดออกมาได้ในที่สุดและพูดกับเปปเปอร์ "นี่คือคนส่งอาหารที่ผมเล่าให้ฟัง ถัง เทียนฉี นี่คือเพื่อนและผู้ช่วยของผม เปปเปอร์ พอตส์ คุณเรียกเธอว่าเปปเปอร์ก็ได้"

"ขอบคุณที่ช่วยโทนี่ไว้ถึงสองครั้ง"

เปปเปอร์ตัวสูง และด้วยรองเท้าส้นสูง เธอสูงเกือบเท่าเทียนฉี เธอยื่นมือออกไปจับมือกับเทียนฉีก่อน ดวงตาเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นขณะมองเทียนฉี

โทนี่ไว้ใจเปปเปอร์มาก ไม่เคยปิดบังอะไรจากเธอ ไม่ว่าจะเป็นความลับแค่ไหน แน่นอนว่าเปปเปอร์รู้เรื่องที่เกิดขึ้นในถ้ำ

อย่างไรก็ตาม หลังจากคิดทบทวน ทั้งสองก็ยังคงไม่เข้าใจจุดประสงค์ของเทียนฉี

หลังจากจับมือกัน เปปเปอร์พูด "ฉันจะไปบริษัทเพื่อจัดการธุระบางอย่างแทนโทนี่ในช่วงนี้ คุณถังจะอยู่ที่นี่สักสองสามวันไหมคะ? พวกเรายังไม่ได้ตอบแทนคุณเลย"

ก่อนที่เทียนฉีจะตอบตกลง โทนี่ก็กระโดดขึ้น "ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ผมชอบความสงบ "

นี่เป็นความจริง เทียนฉีเข้าใจนิสัยของโทนี่

ในคฤหาสน์ใหญ่ขนาดนี้ มีแค่โทนี่และเปปเปอร์อาศัยอยู่ ไม่มีแม้แต่คนรับใช้

ปกติเมื่อโทนี่พาผู้หญิงจากข้างนอกมาค้างคืน เปปเปอร์จะเป็นคนช่วยส่งเสื้อผ้าและเอาขยะออก

เปปเปอร์พูดกับโทนี่ "คุณชอบความสงบหรือชอบบินไปทั่ว? ถ้าไม่ใช่เพราะคุณถังครั้งนี้ ชีวิตคุณคงจบไปแล้ว"

"ยังไงฉันก็ไม่เห็นด้วย"

เทียนฉีพูด "พอดีผมมีบ้านที่ต้องปรับปรุง เลยจะมาดูการออกแบบบ้านของคุณ เปปเปอร์ ช่วยจัดห้องใหญ่ให้ผมด้วย"

"ไม่มีปัญหา"

โทนี่ตะโกน "เฮ้ เฮ้... พวกคุณยังคิดว่าผมเป็นเจ้าของบ้านอยู่ไหม? ชั่งมันเถอะ... อย่าจัดห้องให้ใกล้ผมเกินไป ผมชอบความสงบ..."

เปปเปอร์ไม่ฟังเขาเลย เธอจัดห้องรับรองที่ใกล้ที่สุดให้เทียนฉี

เธอพยายามอย่างหนัก กลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับโทนี่อีก

มีคนลึกลับและทรงพลังอย่างเทียนฉีอยู่ข้างๆ ทำให้เธอรู้สึกสบายใจขึ้นมาก

สำหรับเทียนฉีเองก็ไม่มีปัญหา แบล็ควิโดว์ก็ไม่ตอบข้อความเขา อยู่ที่ไหนก็เหมือนกัน

ที่นี่ ก็ดีที่จะได้เห็นโทนี่สร้างชุดเกราะทีละขั้นตอน

โทนี่ใช้เวลาทั้งวันในห้องทดลองใต้ดิน เทียนฉีไปดูสองสามครั้ง ค่อนข้างน่าเบื่อ

การขัดเกลาหุ่นยนต์เป็นงานที่น่าเบื่อมาก หนังแสดงแค่ฉากที่ตื่นเต้นที่สุด แต่กระบวนการพัฒนาจริงๆ นั้นน่าเบื่อมาก

โทนี่มักจะไม่พูดทั้งวัน นั่งคิดคำนวณหน้าคอมพิวเตอร์

หลังผ่านไปหลายวัน โทนี่ก็พัฒนารุ่น mk2 จนสมบูรณ์

รุ่น mk2 แก้ไขข้อบกพร่องทั้งหมดของรุ่น mk1 ไม่เพียงแต่กันน้ำแข็ง แต่ยังใช้โลหะผสมไทเทเนียมที่เบาและแข็งแรงกว่า ความเร็วในการบินดีขึ้นมาก และจะไม่มีความอับอายจากการบินกลับบ้านและทะลุพื้นอีก

เพื่อการนี้ โทนี่จึงพ่นสีทองแดงที่ดูเร่าร้อนให้ชุดของเขาอย่างเป็นทางการ

เมื่อผลงานชิ้นเอกเสร็จสิ้น โทนี่ตัดสินใจไปงานปาร์ตี้เพื่อผ่อนคลาย

เขาอยากชวนเทียนฉี แต่เทียนฉีมีธุระอื่นและไม่สนใจงานค็อกเทลปาร์ตี้แบบตะวันตกแบบนี้ เขาจึงไม่มีเพื่อนร่วมทาง

ที่งานปาร์ตี้ นักข่าวสาวสวยแสดงภาพถ่ายบางภาพให้โทนี่ดู แสดงให้เห็นว่าสตาร์คยังคงขายอาวุธ และอาวุธเหล่านี้ยังคงฆ่าพลเรือน

สถานที่คือเมืองเล็กๆ ชื่อโคมิลลาในตะวันออกกลาง

เพียงไม่กี่วันหลังจากประกาศปิดแผนกอาวุธ ก็ถูกตบหน้า

โทนี่หน้าตาหม่นหมอง กลับบ้าน หาเทียนฉี และถาม "เทียนฉี บ้านเกิดของยินเซ่นชื่อโคมิลลาใช่ไหม?"

"ใช่ คุณพบว่ามีอาวุธจำนวนมากถูกขายโดยไม่ได้รับอนุญาตจากคุณ?"

"ใช่" โทนี่แปลกใจเล็กน้อย "คุณรู้เรื่องนี้ด้วยเหรอ?"

"นั่นไม่ใช่ประเด็น ประเด็นคือ คุณตัดสินใจจริงๆ แล้วหรอที่จะทำลายอาวุธเหล่านี้และช่วยเหลือพลเรือน?"

ร่างของโทนี่สั่น "คุณรู้ได้ยังไงว่าผมกำลังคิดอะไร?"

การที่เทียนฉีรู้ข่าวเรื่องอาวุธก็ไม่แปลกเกินไป ในเมื่อนักข่าวธรรมดายังถ่ายภาพได้ การที่คนลึกลับและทรงพลังอย่างเทียนฉีจะรู้ข้อมูลนี้ก็ดูไม่ยากเย็นนัก

สิ่งที่น่ากลัวคือความคิดที่จะทำลายอาวุธเพิ่งเกิดขึ้นกับโทนี่ระหว่างทางกลับบ้าน เป็นไปไม่ได้ที่ใครจะรู้ แต่เขากลับรู้!

ชายตะวันออกคนนี้เป็นใครกันแน่? อ่านใจได้หรือไง?

"โทนี่ การเดาว่าคุณกำลังคิดอะไรไม่ใช่เรื่องยาก สิ่งสำคัญคือ คุณจะเลือกอย่างไร?"

โทนี่ดื่มไวน์หนึ่งแก้วและพูด "มีบางสิ่งที่ต้องทำ ไม่อย่างนั้นผมจะไม่สบายใจ"

พูดจบ เขาเดินลงไปที่ห้องทดลองใต้ดิน

ในเวลานี้ ชุดเกราะยังค่อนข้างดิบ การสวมใส่ต้องใช้แขนกลชุดหนึ่ง ซึ่งเป็นกระบวนการที่ซับซ้อนและใช้เวลา

หลังผ่านไปไม่กี่นาที โทนี่สวมชุดสีทอง แดงและเดินมาหาเทียนฉีก้าวหนึ่ง "อย่าบอกเปปเปอร์นะ"

เทียนฉีพูด "ถ้าผมไม่บอก คุณก็ปิดบังเธอไม่ได้หรอก ไปเถอะ ถ้าเจอปัญหาตอนกลับมา โทรหาผมได้"

"ตกลง..."

โทนี่หยุดพูดและบินออกไปทางหน้าต่างโดยตรง หายไปใต้ท้องฟ้า

บินด้วยความเร็วเต็มที่ตลอดทาง เมฆคลื่นเสียงสีขาวก่อตัวรอบชุด ล้อมรอบโทนี่ก่อน แล้วจึงถูกทิ้งไว้ข้างหลังอย่างรวดเร็ว

เทียนฉีไม่กังวลเกี่ยวกับเมืองโคมิลลาและกลุ่มของเขา ชุดของโทนี่เหนือกว่าโดยสิ้นเชิง

เขาไม่เพียงระเบิดอาวุธทั้งหมดที่ผลิตโดยสตาร์ค แต่ยังสังหารกลุ่มผู้ก่อการร้ายในคราวเดียว แม้แต่รถถังก็ไม่สามารถต้านทานจรวดขนาดเล็กในชุดได้

หลังจัดการทุกอย่างเสร็จ โทนี่โยนผู้นำที่สังหารพลเรือนไว้ต่อหน้าพลเรือนที่หวาดกลัวและปล่อยให้พวกเขาจัดการ

จริงๆ แล้วนี่ก็เป็นการทดสอบผู้ลี้ภัยด้วย เข้าใจได้ที่พวกเขาไม่กล้าต่อต้านในอดีตเพราะต้องดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด

ตอนนี้พวกก่อความรุนแรงบุกเข้าบ้านมาสังหารและทำตามใจชอบ ถ้าไม่กล้าฆ่า โทนี่ก็ไม่อยากสนใจเรื่องเป็นเรื่องตายในอนาคต

ไม่นาน ผู้นำก็ถูกพลเรือนที่โกรธแค้นรุมทำร้าย...

หลังจัดการเสร็จ โทนี่บินกลับ

อย่างไรก็ตาม ออกไปง่ายแต่กลับมายาก!

สหรัฐฯ ไม่ได้ตรวจสอบเครื่องบินขาออกอย่างเข้มงวด แต่ระแวดระวังเครื่องบินที่ไม่ทราบที่มาที่บินเข้าน่านฟ้ามาก

ไม่นานหลังจากโทนี่มาถึงชายแดน เขาก็ถูกเรดาร์ภาคพื้นดินตรวจพบ

ทันที เครื่องบินรบ F22 สองลำบินขึ้นและลอยตามหลังโทนี่

หลังจากการไล่ล่า เพื่อนของโทนี่ พันเอกโรดส์ ผู้ซึ่งต่อมาเป็นที่รู้จักในนาม วอร์แมชชีน รู้สึกได้อย่างไวว่ามีบางอย่างผิดปกติ สไตล์และเทคนิคนี้เหมือนโทนี่มากเกินไป

ดังนั้น จึงรีบโทรหาโทนี่ทันที "มีอากาศยานรูปร่างมนุษย์อยู่ในน่านฟ้าของฐานฉัน ไม่ใช่นายใช่ไหม? โทนี่ .."

โทนี่พูด "เป็นไปได้ยังไง? ฉันกำลังอาบน้ำอยู่ที่บ้าน"

พันโทโรดส์พูด "ดี งั้นเราจะยิงมันทิ้ง"

"เฮ้......"

จรวดติดตามถูกยิงออกมาจากด้านข้างของเครื่องบินรบ F22 โทนี่รีบปล่อยระเบิดล่อเป้าหลายสิบลูกเพื่อบังหน้า

"บูม......"

จรวดติดตามชนระเบิดล่อเป้าและระเบิด ก่อให้เกิดลูกไฟบนท้องฟ้า

จากนั้น เครื่องบินรบอีกลำก็เกาะติดหลังโทนี่แน่น ปืนกลพ่นเปลวไฟสองสาย

โทนี่หลบไม่ทัน ชุดของเขาถูกยิงที่หลัง

เมื่อหนีด้วยความเร็วไม่ได้ โทนี่ก็มีไอเดียวูบหนึ่ง กางแขนขาในอากาศ หยุดกะทันหันโดยอาศัยแรงต้านอากาศ และซ่อนตัวใต้ท้องเครื่องบิน

อย่างไรก็ตาม เขาซ่อนได้เพียงชั่วครู่ และไม่นานโทนี่ก็ถูกเครื่องบินอีกลำค้นพบ

ในเนื้อเรื่องเดิม โทนี่โทรหาพันเอกโรดส์เองและขอให้ปล่อยไป สุดท้ายก็หนีรอดมาได้อย่างหวุดหวิด

เพื่อการนี้ พันเอกโรดส์ยังจัดแถลงข่าว บอกว่าเป็นการฝึกทางทหารและเครื่องบินรบ F22 เสียหาย

แต่เพราะการมาถึงของเทียนฉีและความลำบากเดียวกัน คนที่โทนี่หันไปพึ่งจึงเปลี่ยนไป

ไม่นาน เทียนฉีได้รับโทรศัพท์จากโทนี่ "เทียนฉี คุณเป็นผู้ทำนายเหรอ? คุณรู้ได้ยังไงว่าผมจะมีปัญหาตอนกลับมา?"

เทียนฉีหัวเราะ "ฮ่าๆๆๆ ลองคิดดู พวกเขาเป็นเครื่องบินรบ F22 สองลำ และคุณสู้พวกเขาไม่ได้ใช่ไหม?"

ในเวลานี้ ชุดเกราะยังค่อนข้างพื้นฐาน มีความคล่องตัวมากพอ แต่ความเร็วไม่พอ และอำนาจการยิงด้านหน้าก็สู้เครื่องบินรบ F22 ที่ทันสมัยที่สุดไม่ได้

แค่ในแง่ปริมาตร จำนวนอาวุธที่เก็บได้ก็เทียบไม่ได้

"คุณถูกเผง มาช่วยผมหน่อย ไม่งั้นผมจะตายเป็นครั้งที่สาม"

"อดทนสักพัก ผมจะดูว่าที่บ้านคุณมีอะไรบ้าง"

เทียนฉีมองไปรอบๆ ห้องโถง แล้วกระโดดมุ่งหน้าไปยังชายแดนอเมริกาพร้อมหอกโบราณยุคกลางสองเล่ม