ตอนที่ 95: เจ้าหญิงผมยาว ตู้ซวีเหยียน
ซ่งซีถามขึ้น “ต้องรออีกประมาณหนึ่งสัปดาห์ค่ะ ทำไมล่ะ?”
หานซานตอบ “มันค่อนข้างเกะกะหน่อย” หลายท่าทางทำไม่ได้เพราะไอ้เครื่องพยุงคอนี่
ซ่งซีเองก็คิดเหมือนหานซาน เธอแตะกระดูกไหปลาร้าของตัวเองก่อนจะพูดในสิ่งที่ไม่ตรงกับใจตัวเองนัก “งั้นฉันจะใส่มันต่ออีกหนึ่งสัปดาห์” แต่หลังจากพูดแบบนั้น วันรุ่งขึ้นซ่งซีก็แอบไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจเอ็กซ์เรย์และถามหมอว่าเธอสามารถถอดเครื่องพยุงคอได้หรือยัง
หมอตรวจผลแล้วบอกว่ากระดูกสันหลังส่วนคอของเธอฟื้นตัวดีแล้ว สามารถถอดเครื่องพยุงคอได้ ซ่งซีดีใจมาก หลังออกจากโรงพยาบาล เธอยังแวะร้านเสริมสวยเพื่อทำสปาทั้งตัว โดยเฉพาะบริเวณลำคอ
เสร็จแล้วซ่งซีไปที่ร้านตัดผมและยื่นโทรศัพท์ให้ช่างทำผม “เอาทรงผมสั้นแบบหลิวซือซือให้ฉันหน่อยนะ”
...
หลังจากถอดเครื่องพยุงคอที่น่ารำคาญและได้ทรงผมใหม่ ซ่งซีก็รู้สึกปลื้มปริ่ม เธอถ่ายเซลฟี่หลายรูปแล้วโพสต์ลงในเว่ยป๋อเพื่อรับคำชมจากแฟน ๆ เมื่อดูคอมเมนต์จากแฟน ๆ ที่ชื่นชมเธอ ซ่งซีก็รู้สึกพอใจมาก
เธอชอบความโดดเด่น
หลังจากออกจากเว่ยป๋อ ซ่งซีเพิ่งวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะ แต่โทรศัพท์กลับสว่างขึ้นพร้อมเสียงเรียกเข้า เธอมองไปยังชื่อที่ปรากฏบนหน้าจอ—
มู่ชิว
รอยยิ้มบนใบหน้าของซ่งซีหายไปทันทีเมื่อเห็นชื่อนี้ เธอขมวดคิ้วและลังเลอยู่สองวินาทีก่อนรับสาย “ชิวเอ๋อร์เหรอ?”
มู่ชิวไม่ตอบ แต่ซ่งซีได้ยินเสียงเครื่องยนต์รถ
“เธอกำลังขับรถอยู่เหรอ?” ซ่งซีถาม
มู่ชิวใส่หูฟังบลูทูธก่อนตอบ “ใช่ค่ะ ฉันกำลังขับรถอยู่ พี่ล่ะกำลังทำอะไรอยู่?”
ซ่งซีเพิ่งโพสต์ในเว่ยป๋อว่าเธอกำลังดื่มกาแฟในคาเฟ่ และเธอไม่รู้ว่ามู่ชิวเห็นโพสต์นั้นหรือยัง “ไม่ได้ทำอะไรเลย กำลังดื่มกาแฟอยู่”
มู่ชิวพูดว่า “ฉันเห็นโพสต์ในเว่ยป๋อของพี่แล้ว พี่อยู่ที่ไทม์คาเฟ่ใช่ไหม?”
เธอเห็นโพสต์ของฉันแล้วจริง ๆ
ซ่งซีพูดว่า “ใช่ มีอะไรหรือเปล่า?”
“คืออย่างนี้ค่ะ” มู่ชิวพูดผ่านโทรศัพท์ “วันนี้ตู้ซวีเหยียนมาที่เมืองของเราเพื่อร่วมงานเปิดตัวสินค้า พี่อยากไปเจอเธอกับฉันไหม?”
ตู้ซวีเหยียน?
ซ่งซีพูดว่า “ฉันพยายามแย่งตั๋วคอนเสิร์ตของเธอเดือนพฤศจิกายนนี้ แต่ไม่ได้มาเลย” เธอเคยคิดจะถามเหยียนเจียงว่ามีตั๋วเหลือไหม เพราะเหยียนเจียงจะร่วมถ่ายมิวสิกวิดีโอคู่กับตู้ซวีเหยียน บางทีอาจมีตั๋วพิเศษให้
เหมือนซ่งซี มู่ชิวเองก็ชอบตู้ซวีเหยียนมากเช่นกัน พอได้ยินแบบนี้เธอพูดว่า “ฉันจะลองซื้อดู” เธอไม่รู้ว่าตัวเองจะมีชีวิตอยู่ได้นานแค่ไหน แม้จะได้ตั๋วมา แต่เธออาจเสียชีวิตก่อนถึงวันคอนเสิร์ต
ซ่งซีรู้ดีว่าไม่ควรพูดอะไรที่ทำให้มู่ชิวรู้สึกแย่ เธอจำได้ว่าหนึ่งในสิ่งที่มู่ชิวอยากทำก่อนตายคือการได้พบไอดอลของเธอ ตู้ซวีเหยียน ซ่งซีหาข้ออ้างปฏิเสธไม่เจอจึงตอบตกลง
ประมาณ 20 นาทีต่อมา มู่ชิวก็มาถึง เธอไม่ลงจากรถแต่ส่งข้อความมาหาซ่งซีให้ลงมา ซ่งซีส่งข้อความบอกหลงอวี่ให้ตามรถของมู่ชิวไป จากนั้นเธอจึงลุกขึ้น เดินออกจากคาเฟ่ และขึ้นรถของมู่ชิว
สองพี่น้องพูดคุยกันเหมือนเป็นพี่น้องที่สนิทสนม “พี่ถอดเครื่องพยุงคอแล้วเหรอ? หายดีแล้วใช่ไหม?” มู่ชิวถาม
“เพิ่งถอดออกวันนี้เอง” ซ่งซีดีดปลายผมของเธอเล่นอย่างอารมณ์ดี “หลังถอดออกฉันก็ไปตัดผมมา เธอว่าไง ดูดีไหม?”
“แน่นอนค่ะ พี่สาวฉันสวยอยู่แล้ว” มู่ชิวตอบด้วยน้ำเสียงปกติพลางมองตรงไปข้างหน้า
ได้ยินเช่นนั้น ซ่งซีก็แอบเอามือแตะที่หน้าอกของเธอ
แผลเล็ก ๆ ตรงนั้นเริ่มตกสะเก็ดแล้ว
เมื่อนึกถึงคืนที่มู่ชิวเกือบฆ่าเธอ ซ่งซีก็รู้สึกหวาดกลัว มู่ชิวต้องเข้มแข็งขนาดไหนถึงสามารถเผชิญหน้ากับเธอด้วยสีหน้าสงบนิ่งเช่นนั้น?
บริเวณชายฝั่งตอนเหนือของเมืองหวังตงเป็นเขตเมืองใหม่ ใจกลางเมืองใหม่นี้คือศูนย์การค้า ศูนย์การค้าเซิงไต้ ซึ่งเปิดตัวอย่างเป็นทางการในวันนี้ วันเปิดตัวแน่นอนว่าต้องมีพิธีเปิดที่ยิ่งใหญ่และเป็นทางการ โดยเชิญดีว่าชื่อดัง ตู้ซวีเหยียน มาร่วมงาน
เมื่อมู่ชิวและซ่งซีมาถึง ศูนย์การค้าเซิงไต้ พื้นที่ก็เต็มไปด้วยผู้คน พวกเธอจึงได้แต่ยืนอยู่ด้านนอกสุดและนั่งบนฝากระโปรงรถเพื่อมองตู้ซวีเหยียนซึ่งนั่งอยู่แถวหน้าของฝูงชน
บนเวที ผู้นำยังคงกล่าวสุนทรพจน์เกี่ยวกับอนาคตของศูนย์การค้า เมื่อสุนทรพจน์จบลง ก็มาถึงช่วงพิธีตัดริบบิ้น
ภายใต้การดำเนินรายการของพิธีกร แขกรับเชิญและผู้บริหารระดับสูงถูกเชิญขึ้นเวที ตู้ซวีเหยียนลุกขึ้นจากที่นั่งของเธอ เมื่อเธอก้าวขึ้นเวที สะโพกของเธอที่อยู่ภายใต้ชุดเดรสสีเงินรัดรูปก็ส่ายไปมาอย่างมีเสน่ห์
ตู้ซวีเหยียนเป็นนักร้องที่สวยงามและหาได้ยากในวงการเพลง แม้แต่ในวงการแสดง เธอก็ยังโดดเด่นเป็นพิเศษ ที่สำคัญเธอยังมีเสียงที่เย้ายวนเหมือนนางเงือก
การปรากฏตัวบนเวทีของตู้ซวีเหยียนสร้างความฮือฮาอย่างมาก
ข้างล่างเวที ทุกคนต่างถือโทรศัพท์เพื่อถ่ายรูปเธอ แม้แต่ซ่งซีก็อดไม่ได้ที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายวิดีโอ เธอก้มหน้าลง ใช้มือซ้ายบังแสงแดด ขณะที่มือขวาถือโทรศัพท์ไว้ จากนั้นเปิด WeChat แล้วส่งวิดีโอสั้นที่เธอเพิ่งถ่ายไปให้หานซาน
ซ่งซี: [ฉันเห็นตู้ซวีเหยียนแล้ว! ตัวจริงเธอสวยมาก!] หลังจากส่งข้อความไป เธอก็ได้ยินมู่ชิวพูดขึ้นว่า “ผมของตู้ซวีเหยียนสวยจริง ๆ เมื่อก่อนฉันคิดว่ามันแค่รีทัชภาพ”
ได้ยินแบบนั้น ซ่งซีก็เงยหน้าขึ้นมองไปที่ศีรษะของตู้ซวีเหยียน
ตู้ซวีเหยียนมีผมยาวสลวยถึงเอว และแฟน ๆ หลายคนเรียกเธอว่า "เจ้าหญิงผมยาว" เธอเป็นพรีเซ็นเตอร์ระดับโลกของแบรนด์ดูแลเส้นผมนานาชาติ ชิวาฮวา แชมพู และแม้เวลาจะผ่านไปหลายปี เธอก็ยังไม่ถูกแทนที่
วันนี้ตู้ซวีเหยียนปล่อยผมยาวเป็นลอนเบา ๆ ที่ไหล่ของเธอ เธอสวมเดรสเปิดไหล่สีแชมเปญ เมื่อเธอโน้มตัวลงตัดริบบิ้น เส้นผมเรียบลื่นของเธอก็ไหลลงมาบังหน้าบางส่วน ทำให้เธอดูสวยและน่าดึงดูดยิ่งขึ้น
“เธอสวยจริง ๆ นั่นแหละ ถึงได้เป็นพรีเซ็นเตอร์ของ ชิวาฮวา” ซ่งซีอดไม่ได้ที่จะลูบผมสั้นของตัวเอง ความจริงแล้วเมื่อก่อนผมยาวของเธอก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าตู้ซวีเหยียนเลย
แต่หานซานไม่ชอบผู้หญิงผมยาว
หลังจากพิธีตัดริบบิ้นจบลง ตู้ซวีเหยียนก็จากไปอย่างเงียบ ๆ ภายใต้การคุ้มกันของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย มู่ชิวตบมือของซ่งซีและพูดว่า “พี่คะ ไปกันเถอะ ไปเจอตู้ซวีเหยียนกับฉัน”
ซ่งซีตกใจ “เจอเธอได้เหรอ?”
“อืม พ่อช่วยจัดการให้” มู่ชิวที่มีเวลาชีวิตเหลืออยู่ไม่มาก รู้ว่าตัวเองอยากเจอตู้ซวีเหยียนก่อนตาย มูเหมียนซึ่งรักลูกสาวมากจึงโทรหา ผู้จัดการของตู้ซวีเหยียนเป็นการส่วนตัวเพื่อนัดพบ
มู่ชิวยักไหล่และพูดด้วยน้ำเสียงประชดตัวเองว่า “แม้ว่าฉันจะอยากได้ดวงจันทร์ พ่อก็คงคิดจะซื้อยานอวกาศเพื่อพาฉันไปถึงที่นั่น”
“งั้นไปกันเถอะ”
มู่ชิวพาซ่งซีไปยังห้องน้ำชาส่วนตัว
“ตู้ซวีเหยียนอยู่ข้างใน ลงไปกันเถอะ”
ทั้งสองลงจากรถและเดินเข้าไปในห้องน้ำชา ภายใต้การนำทางของพนักงาน พวกเธอเข้าไปในห้องส่วนตัว เมื่อพนักงานเปิดประตู พวกเธอกลับพบเพียงชายร่างผอมในชุดดำ ส่วนตู้ซวีเหยียนไม่ได้อยู่ในนั้น