ช่างตีเหล็กสายบั๊ก ตอนที่ 27 ความลับแห่งอหังการ
ช่างตีเหล็กสายบั๊ก ตอนที่ 27 ความลับแห่งอหังการ
สมาชิกหน่วยลาดตระเวนเหล่านี้ล้วนเป็นผู้ที่โดดเด่นในบรรดาผู้ครอบครองอาชีพระดับ 50
แต่เมื่อพวกเขาที่แฝงไว้ด้วยความเย่อหยิ่งเห็นคริสซิเลียและซูเฉินปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าอย่างกะทันหัน ก็ตกใจเล็กน้อย ก่อนจะรีบค้อมศีรษะลงอย่างร้อนรนเมื่อเห็นว่าเป็นใคร “ท่านคริสซิเลีย!”
คริสซิเลียพยักหน้าเล็กน้อย ค้อมศีรษะให้ซูเฉิน ก่อนจะพาเขาเดินเข้าไปในช่องมิติ
ผู้ครอบครองอาชีพหน่วยลาดตระเวนมองตามไปด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นและประหลาดใจ
“นั่นคือวีรชนมังกรศักดิ์สิทธิ์ คริสซิเลีย ผู้แข็งแกร่งที่สุดภายใต้บัญชาของลอร์ดแห่งเอลฟ์งั้นเหรอ?”
“ได้ยินมาว่าถ้าเธอใช้พลังทั้งหมด ก็สามารถแช่แข็งโลกมิติระดับสูงได้หลายหมื่นโลก!”
“แล้วทำไมคนแบบนั้นถึงสุภาพกับชายหนุ่มคนนั้นขนาดนั้น? ถึงกับจูงมือกันด้วย?”
“คงจะเป็นผู้ครอบครองอาชีพที่มีศักยภาพสูงมากสินะ ส่วนศักยภาพจะสูงแค่ไหน ก็คงไม่ใช่สิ่งที่พวกเราเทียบได้อยู่แล้ว...”
“ไม่น่าเชื่อ... ฉันอิจฉาจัง...”
เสียงคาดเดาและเสียงอิจฉาริษยาที่ดังมาจากหลายทิศทาง
“พวกนายไม่มีงานทำกันรึไง?”
อัศวินแห่งกฎที่เป็นหัวหน้าพูดด้วยน้ำเสียงตำหนิ เขามองไปรอบ ๆ พูดด้วยน้ำเสียงที่เหมือนเป็นการเตือน “คนแบบนั้น ไม่ใช่คนที่พวกเราจะพูดถึงได้ตามใจชอบ! ระวังปากหน่อย! อย่าให้เกิดเรื่องเพราะปากตัวเอง!”
ผู้ครอบครองอาชีพทุกคนตกใจ รีบค้อมศีรษะลง
แน่นอน ผู้ครอบครองอาชีพระดับ 50 ที่แข็งแกร่งแบบพวกเขา ในสายตาของผู้แข็งแกร่งระดับ 100 ก็ไม่ได้มีค่าอะไร...
ถ้าพูดอะไรผิด ๆ แล้วอีกฝ่ายรู้เข้า...
ไม่สู้ปิดปากแล้วทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดจะดีกว่า
——
หลังจากผ่านช่องมิติ กลับมายังสนามทดสอบของสาขาสหพันธ์มณฑลเป่ยเสวียน
ซูเฉินสังเกตเห็นว่ารอบข้างว่างเปล่า
มีเพียงหญิงสาวผู้สง่างามที่ถือกระบี่ พิงมันอยู่ กำลังดื่มเหล้าอยู่ตรงหน้าเขา
เธอคือมู่เหมียน
เมื่อเห็นซูเฉินออกมา เธอก็วางน้ำเต้าใส่เหล้าลง ยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ ความรู้สึกที่ได้กำจัดสัตว์ประหลาดครั้งแร...”
“เอ๊ะ!? นี่นายระดับ 9 แล้วเหรอ??”
“นายไปกวาดล้างบอสทั้งหมดในโลกนั้นมาแล้วงั้นเหรอ?!”
คำพูดที่ยังไม่ทันได้พูดจบ ก็เปลี่ยนเป็นเสียงที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ
มู่เหมียนยืนขึ้น ก้าวไปข้างหน้า ปรากฏตัวต่อหน้าซูเฉินในพริบตา จ้องมองไปที่ระดับของเขา
หลังจากได้รับคำตอบที่แน่ชัด เธอก็มองไปที่คริสซิเลียด้วยสายตาแปลก ๆ
อีกฝ่ายทำเหมือนไม่รู้ พยักหน้าเล็กน้อยแล้วพูดว่า “คุณมู่เหมียน ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ”
“อืม ไม่ได้เจอกันนานเลย” มู่เหมียนตอบกลับ แล้วถามอย่างลองเชิง “ตอนซูเฉินไปกำจัดสัตว์ประหลาด เธอ... ตามเขาไปตลอดเหรอ?”
“ใช่” คริสซิเลียตอบอย่างตรงไปตรงมา “แต่ฉันไม่ได้ลงมือ ระดับของท่านซูเฉินผู้ยิ่งใหญ่ ได้มาจากความพยายามของเขาเอง”
เธอรู้ว่ามู่เหมียนหมายความว่ายังไง จึงพูดอย่างตรงไปตรงมา
“ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น...” มู่เหมียนกระแอมเบา ๆ “ถ้าสัตว์ประหลาดไม่ได้ถูกกำจัดโดยผู้ครอบครองอาชีพเอง ค่าประสบการณ์ที่ได้จะน้อยกว่า... เรื่องนี้ฉันก็รู้อยู่แล้ว”
“ฉันแค่ประหลาดใจ พวกเธอเข้าไปในโลกนั้นยังไม่ถึงสามชั่วโมงเลยไม่ใช่เหรอ? ทำไมนายถึงเพิ่มระดับได้เร็วขนาดนี้?”
ประโยคสุดท้ายแน่นอนว่าถามซูเฉิน
เขาตอบอย่างตรงไปตรงมาเช่นกัน “ผมเดินทางไปทั่วเพื่อหาบอส พอเจอก็จัดการพวกมันพร้อมกับสัตว์ประหลาดตัวเล็ก ๆ รอบตัว ระหว่างทางก็ทำภารกิจชั่วคราวที่กำจัดศัตรูต่างโลกจากโลกอื่นด้วย”
“บอสในโลกนั้นระดับต่ำสุดก็ 11 ขึ้นไปไม่ใช่เหรอ? แล้วยังมีภารกิจชั่วคราวที่กำจัดศัตรูต่างโลกอีก?? งั้นผู้ครอบครองอาชีพหน้าใหม่ที่อัญเชิญสัตว์ประหลาดจำนวนมากไปไล่ล่าศัตรูต่างโลกในโลกนั้นเมื่อกี้... คือนายงั้นเหรอ...”
สีหน้าของมู่เหมียนยิ่งประหลาดใจมากขึ้น “อาชีพของนายมีทักษะอัญเชิญติดตัวมาด้วยเหรอ?? แล้วพลังโจมตีทั้งสองอย่างของนายสูงขนาดนั้นเลยเหรอ... เดี๋ยวนะ ชุดเกราะของนาย...”
เธอเพิ่งสังเกตเห็นชุดเกราะที่ซูเฉินสวมใส่
ดูจากสีสัน ลวดลาย และความประณีต อย่างน้อยก็ระดับแดงจรัสขึ้นไป
“อาจารย์ของนายลงทุนเยอะจริง ๆ แม้แต่ชุดเกราะระดับแดงจรัสสำหรับมือใหม่ก็ยังหามาให้ได้...”
มู่เหมียนอ้าปากค้าง เธอเข้าใจแล้วว่าทำไมซูเฉินถึงมั่นใจที่จะไปกำจัดบอสและทำภารกิจชั่วคราว
ด้วยชุดเกราะระดับนี้ เข้าไปในโลกสำหรับมือใหม่ ก็เหมือนกับการสังหารหมู่
ศัตรูต่างโลกระดับ 25 แล้วจะทำไม?
ต่อให้ระดับ 30 มาก็กำจัดได้
“คุณมู่เหมียนเข้าใจผิดแล้วค่ะ” คริสซิเลียพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย
“ท่านหยวนเอ๋อร์ได้เตรียมชุดเกราะระดับแดงจรัสไว้ให้ท่านซูเฉินผู้ยิ่งใหญ่จริง ๆ ค่ะ แต่ตอนนี้เขายังใช้ไม่ได้ค่ะ ที่ใช้ได้มีแค่ชุดเกราะระดับทองคำ 6 ชุดเท่านั้น”
เมื่อได้ยินดังนั้น ดวงตาของซูเฉินเป็นประกาย มองไปที่เธอ ความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาในใจ
เธอรู้ละเอียดขนาดนี้ หรือว่าอุปกรณ์ในแหวนมิติของเขา เป็นของที่อาจารย์หยวนเอ๋อร์ให้คริสซิเลียไปรวบรวมมา?
ขณะที่เขากำลังคิด ก็ได้ยินมู่เหมียนพูดด้วยความสงสัย “สายตาฉันคงไม่พลาดหรอกมั้ง ชุดเกราะที่ซูเฉินใส่ เป็นระดับแดงจรัสจริง ๆ ...”
เซียนกระบี่จันทราคนนี้ดูเหมือนจะยังไม่เข้าใจที่คริสซิเลียพูด
สาวใช้ถอนหายใจเบา ๆ พูดอีกครั้ง “ชุดเกราะที่ท่านซูเฉินผู้ยิ่งใหญ่สวมใส่ ไม่ใช่ของที่ท่านหยวนเอ๋อร์เตรียมไว้ให้ค่ะ”
ความหมายชัดเจนมาก
ตอนนี้มู่เหมียนถึงได้รู้ตัว เมื่อนึกถึงอาชีพเอกลักษณ์ของซูเฉิน สายตาก็เปลี่ยนไปทันที “ชุดเกราะนี้ นาย...”
เธอหยุดพูดกะทันหัน ไม่ได้พูดต่อ แต่มองมาด้วยสายตาที่ตกตะลึง
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง มู่เหมียนก็ถอนหายใจยาว “ไม่แปลกใจเลยที่หลายคนเริ่มทนไม่ไหวแล้ว เพิ่งเริ่มต้นก็เก่งขนาดนี้ อนาคตนายจะเก่งขนาดไหนกัน...”
ซูเฉินยิ้ม ไม่ได้พูดอะไร
หลายเรื่อง แค่ดูจากร่องรอยก็พอจะเดาได้
ต่อให้เขาอยากปิดบัง ก็ปิดบังไม่ได้
อีกอย่าง ก็ไม่จำเป็นต้องปิดบังมากเกินไป
ผู้ครอบครองอาชีพในสหพันธ์มีมากมาย แต่คนที่รู้เรื่องจริง ๆ มีไม่กี่คน
ทุกคนก็ทำแบบนี้ แม้แต่ผู้ครอบครองอาชีพเอกลักษณ์ก่อนหน้านี้ก็เช่นกัน
คนที่รู้เรื่อง ส่วนใหญ่จะรู้แค่ว่าซูเฉินมี “ศักยภาพสูงมาก” เท่านั้น
พวกเขาส่วนใหญ่ถึงกับช่วยอาจารย์จูหยวนเอ๋อร์ปิดบังเรื่องนี้ รอให้เขาเติบโตขึ้น
ส่วนเรื่องอื่น ๆ เช่นความสามารถพิเศษหรือผลลัพธ์...
ต่อให้คิดมากแค่ไหน ก็คงเดาผิด
เพราะพรสวรรค์ของซูเฉิน ไม่ได้มีแค่ฉายา [เพิ่มพลังร้อยเท่า] อันเดียว!